ÇALGICI TAYFASI 1 – ÇALGICI TAYFASI 2

NAZIM İNANLI (DAVUL)

1948 doğumlu Kenan Nazım İnanlı müziğe 1965’te başladı. Selçuk Alagöz’le çalıştıktan sonra katıldığı Yurdaer Doğulu Orkestrası’ndan da ayrılan davulcu Nazım İnanlı (d.1948) 1970’lerin başında adına topluluk kurdu. Doğulu’nun plak kayıtlarında da yer alan orkestrada Ali İhsan Kabaoğlu (gitar), Münir Şener (vokal), Muammer Özgürel (bas gitar), Tanju Arıkan (org), Muzaffer Özgürel (gitar, banço), Nazım İnanlı (davul) yer alıyordu. İnanlı kemençeyi de iyi derecede çalıyordu.

 

NECATİ GİRAY (VİYOLONSEL, KEMAN))

1933’te İstanbul’da doğdu. 1946’da İstanbul Belediye Konservatuarı yatılı bölümüne girdi. Mezuniyetinin ardından, mecburi hizmet kapsamında, 1955 yılında Cemal Reşit Rey yönetimindeki İstanbul Şehir Orkestrası’nda çalışmaya başladı. Askerlik sırasında İzmir Devlet Senfoni Orkestrası‘nda yer aldı.

Altmışlar’ın başında Orhan Avşar Radyo Tango Orkestrası’na girdi ve viyolonsel, keman, kontrbas ve piyano çaldı. Devamında Fehmi Ege Tango Orkestrası ve Necdet Koyutürk Dans Orkestrası’yla da radyo bünyesinde programlar yaptı.

1970’de Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı‘nın kuruluşundan sonra bu kurumda Reşit Erzin ile ileri seviyede viyolonsel çalıştı ve konservatuvarın yüksek bölümünden mezun oldu.

1976 yılından itibaren İstanbul Türk Musıkisi Devlet Konservatuvarı’nda “Viyolonsel”, “Türk Musikisi Tarihi” ve “Dünya Müzik Tarihi” dersleri vererek öğrenci yetiştirdi.

Çok sesli Türk müziği çalışmaları yaparak değişik enstrümanlar için eserler besteledi. Kemençeci Cüneyd Orhon ve udi Mutlu Torun ile birlikte kurdukları Çok Sesli Türk Müziği Üçlüsü ile eserlerini konserlerde seslendirdi.

 

NECDET GÜVEN (TROMPET)

1929’da Adapazarı’nda doğdu. Askeri okuldan müzik sevdası nedeniyle orta sonda ayrıldı. Vatani görevi sırasında trompet çalmayı öğrendi ve sivil hayata dönünce Fehmi Ege Orkestrası’na girdi.

 

NECDET KARAR (PİYANO)

7 Mayıs 1928’de İzmir’de doğdu. Ortaokulda Madam Clara ve Selahattin Berksoy’dan piyano dersleri aldı. 1946’da Ankara Devyet Konservatuarı kompozisyon bölümüne girdi. Bir süre sonra okulu bıraktı ve Cemal Reşit Rey ile Ferdi Statzer’in öğrencisi oldu.

İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde okurken müzik piyasasına girdi ve orkestralarda çalışmaya başladı. Erol Büyükburç ile Ayten Alpman’ın topluluklarında yer aldı.

60’ların başında İzmir’de Kentet Necdet ya da Necdet Karar Kentet adıyla kendi orkestrasını kurdu.

İstanbul sahnelerine transfer olarak Necdet Karar, arkadaşları Nejat Cendeli, Aydemir Mete, Ali Çetinkaya, Ali Rıza Ekemen, Hayrettin Türkel (piyano) ile Ahmet Tiryakioğlu’yla uzun süre müzik yaptı.

Necdet Karar bu orkestranın ardından kah trio, kah piyanosuyla sahne çalışmalarını sürdürdü. Başarılı yorumları nedeniyle kendisine ‘şopen’ lakabı verildi.

İzmir’de 50’nci sanat yılını kutladığı jübile gecesinde, 7 Mayıs 2001’de ‘şopen Necdet’ ünlü Love Story’i seslendirirken kalp krizi geçirdi ve yaşamını yitirdi.

 

NECDET KIZILAY (TUŞLULAR)

Orkestralarda çalışan Necdet Kızılay (tuşlular) askerden döndükten sonra 1974’de orkestrasını kurdu. Uzun yıllar müzisyen dostlarıyla ayakta tuttuğu orkestrayla çalışan Kızılay, devamında solo piyano ve org çaldı.

 

NECDET KOYUTÜRK (PİYANO, AKORDEON)

1921 Ankara doğumlu Necdet Koyutürk (piyano, kontrbas, akordeon) lise sıralarında profesyonel müzik hayatına adım atmıştı. 1938’den itibaren beste yazmaya başlayan Koyutürk, tangoları yaratırken Batı müziği formunu, ülkemizin müzik tadıyla kaynaştırarak yeni bir sentez yaratmış ve çalışmaları müzikseverler tarafından desteklenmişti..

Necdet Koyutürk, 1949’dan itibaren her hafta İstanbul Radyosu’ndaki programlara kendi orkestrası ile katılmıştı. Ayrıca, otuz yıl boyunca İstanbul Radyosu Tango Orkestrası’nın şefliğini de üstlenerek tango programları yapmıştı.

Kariyerinin tamamında birlikte olduğu güçlü orkestrasıyla lokallerde dans müziği de çalan Koyütürk’ün yapıtları Celal İnce, Şecaattin Tanyerli, Yaşar Güvenir, Zehra Eren, Erdener Koyutürk, Esin Engin, Fatoş Balkır, Nilüfer, Attila Atasoy, Neco, Nil Burak, Ömür Göksel, Gökben, Erol Büyükburç, Lili İvanova, Yaffa Yarkoni, Niyazi Tagizade gibi isimler tarafından yorumlanmıştı.

Koyutürk’ün tangolarından bazıları: Papatya, Dinle Sevgili, Rüzgar Gibi Geçti, Şüphe, Yıllar Var ki, Gel Beklediğim Yeter, Gözlerine Bakarken, Özlediğim, Unutmak İstiyorum, Baş başa Kalınca, Beyaz Zambak.

1953’de orkestrasıyla birlikte Çalsın Sazlar, Oynasın Kızlar adlı filmde oynayan, 1959 yılında Yalnızlar Rıhtımı filmine aynı ismi taşıyan bolero tarzında beste yazan Necdet Koyutürk, 1950 ve 1960’lı yıllarda Caddebostan Gazinosu’nda ekibiyle programlar yapmış ve ülkemizde sahneye çıkan yabancılara da akordeonu ile eşlik etmişti.

Koyutürk, 19 Ekim 1988’de 67 yaşında İstanbul’da kalp yetmezliğinden yaşamını yitirmiş, Erdener Koyutürk 1999’da babasının yapıtlarını dört CD’de toplayarak tangoseverlere bir tarih sunmuştu.

 

NECİP AŞKIN (KEMAN)

Türkiye’nin gelmiş geçmiş en iyi keman sanatçılarından biri olarak değerlendirildi. Babası Osmanlı’da tiyatronun öncülerinden Güllü Agop’tu.

Altı yaşındayken Gümüşsuyu’ndaki Mızıka-i Humayun’da keman çalmayı öğrenmişti. 1. Dünya Savaşı yıllarında Avrupa turnesine çıkıp, Paris başta olmak üzere, birçok Avrupa kentini dolaşarak konserler vermişti. Cumhuriyet’in kuruluşundan sonra İstanbul’a dönmüş, İstanbul Radyosu’nda salon orkestrasının kurulmasına öncülük etmişti.

Ardından da Ankara’ya taşınmış,  Ankara Radyosu’nda ‘Radyo Salon Orkestrası’na şeflik yapmış, Klasik Batı müziği ve tangoyu tanıtma görevini üstlenmişti.

Ünlü opera sanatçısı Saadet İkesusla evlenmiş, İkesus, ‘Cosi Fan Tutte’yi (Kadınlar Böyle Yapar) sahneye koyarak ilk Türk kadın opera yönetmeni unvanını almıştı.

Necip Aşkın 1930’larda nefeslilerin ağırlıkta olduğu orkestrasıyla lokallerde programlara çıkmış, plak kayıtlarında yer almıştı.

 

NECİP DİVİTÇİOĞLU (DAVUL)

4 Temmuz 1928 İstanbul doğumlu Necip Divitçioğlu, Ortaokulu bitirdikten sonra müziğe yöneldi ve 16 yaşında davuluyla profesyonel müziğe başladı.

Topluluklarda çalıştıktan sonra 1958’de orkestrasını kuran Divitçioğlu’nun kadrolarında 1970’li yıllarda değerli müzisyenler yer aldı. Orkestra radyoda ve gözde lokallerde programlara çıktı.

 

NECMİ TUNÇYİĞİT (GİTAR)

1949’da İstanbul’da doğdu. 15 yaşında klasik gitar dersleri almaya başladı. 23 yaşında gittiği Barselona’da iki yıl kalarak flemenko gitar üzerine çalıştı.

Ülkeye dönünce orkestralarda müzik yaptı. 1977-95 arası Deniz Yolları’nın dış hat seferlerinde orkestrasıyla programlar yaptı. Devamında dersler verdi, öğrenciler yetiştirdi.

 

NEDİM DEMİRELLİ (BAS GİTAR)

13 Eylül 1944’de Ankara’da doğdu. Genç yaşta gitar çalmayı öğrendi.

1950’lerin sonunda Yalçınkaya Tümay, Mehmet Soyarslan, Nedim Demirelli ‘Şen Gençler’ adlı amatör grubu kurdu ve Demirelli gençlik toplantılarında kontrbas çalmaya başladı.

Uzun süre aynı kadroyla devam edildikten sonra vokalist Sadık Bütünley, piyanist İlker Dalyan, davulcu Batur Pere’yle üye sayısı arttı ve Kervansaray, Caddebostan Gazinosu gibi mekânlarda sahneye çıkıldı.

Bu grup daha sonra Apaşlar adıyla müzik yapmaya başladı, ama Demirelli kadroda yer almadı.

Nedim Demirelli devamında grup müziğinden uzaklaşıp bireysel çalışmalarda buundu.

Fikret Kızılok, Esin Afşar, Erol Evgin, Rıfat Öncel gibi isimlerin 45’liklerinin kayıtlarında çaldı, sahne çalışmalarında bulundu.

 

NEDİM KATGI (PİYANO)

1955’de İstanbul’da doğdu. 12 yaşında davul çalmaya başladı. İstanbul Konservatuarı Keman Bölümü’ne girdi.

Keman çalışmalarından sonra altı yıl boyunca Armoni ve Solfej Bölümü’nde eğitim gördü. Eğitimi sırasında popüler orkestralarda davul ve piyano çalmaya başladı.

1980’de mezun olduktan sonra, İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarının Armoni ve Solfej Bölümünde 1982’ye kadar öğretim görevlisi olarak çalıştı.

20 yaşında SES Dergisi Ulusal Ses Yarışması’nı kazandı ve 1977’de ilk 45’lik plağını çıkardı. Daha sonra “Otobüs Yolcuları” orkestrasını kurarak çok sayıda radyo, TV ve konser programları yaptı. Otobüs Yolcuları ile HEY Müzik Dergisinden ‘Yılın En İyi Orkestrası’ ödülünü kazandı.

Nedim Katgı (org, piyano, bas gitar, ritm gitar, davul 1983’te ABD’de yaşamaya başladı ve New York’ta, caz, funk, world music türlerine yöneldi, lokallerde çaldı.

New York Atatürk Okulu’nda 4-16 yaş arası Türk çocuklarına 34 yıl boyunca müzik öğretmenliği yaptı. 2008’de New York Atatürk Korosu’nu kurdu.

28Ocak 2021 tarihinde yaşamını yitirdi.

 

 

NEJAT ALP (PİYANO)

9 Kasım 1952’de İstanbul’da doğdu. Müziğe ortaokulda gitarla başladı. Okul orkestrasıyla lise sırasında yarışmalara katıldı ve dereceler aldı. 1970’te Mavi Yıldızlar Orkestrası’nda profesyonel oldu.

Daha sonra Veliathlar, Feridun Ersin Orkestrası gibi birçok toplulukta bas gitar ve gitar çalan Alp, dersler alarak piyano çalmayı da öğrendi.

1978’te Erenköy Club 3’te ilk kez tek başına piyanosuyla sahneye çıkan sanatçı, bir yıl sonra Tarabya’ya geçerek taverna tipi lokallerde kısa sürede ünlendi.

İlk albümü Mavi Boncuk’u 1977’de yayınlayan Nejat Alp, çok satan kasetlerin ardından kurduğu Gökalp isimli şirket etiketiyle yapıtlarını müzikseverlere sundu.

Ülke dışında da konserler veren Alp, 20 yıldan fazla piyanist şantörlük yaparak sahnelerde kaldı ve sonra albümler yoluyla sevenlerine seslenmeye devam etti.

Nejat Alp son albümü Bodrum’da Sohbet’i 2018’de piyasaya sürdü.

 

NEJAT ALPAY (DAVUL)

1932’de İstanbul’da doğdu. Lise çağlarında davul çalmaya başladı. Gece kulüplerinde çalıştı. Erol Büyükburç, Ertan Anapa, Faruk Akel topluluklarında başarılı performanslarıyla ünlendi.

 

NEJAT CENDELİ (PİYANO)

İzmir’de doğdu. Radyoda swing dinleyerek müziğe merak sardı. Akordeonla başladı. İlk piyano eğitimini İzmirli Rum August Giras’ın annesinden alan Cendeli, halkevlerinde piyano tekniğini ilerletti.

İstanbul’a yerleşti ve piyanist-şarkıcı Necdet Karar’ın yanında sahne deneyimini arttırdı.

1956’da İsmet Sıral Orkestrası’nda piyano çalarak profesyonel olan İzmirli Nejat Cendeli, iki yıl sonra orkestrasını kurdu. Trio ya da quartet olarak da program yapan orkestra, kaliteli müzisyenleri bünyesinde buluşturmayı başarmış, 60’ların ilk yarısında aranan topluluk haline gelmişti. Salim Ağırbaş, Rosemary Sepe, İldeniz Ürel (bas gitar), Targan Unutmaz  (kontrbas), Ali Çetinkaya (davul), Nil Demirhan, Turhan Eteke (davul), Kanat Gür (gitar), Süheyl Denizci gibi isimlerin de yer aldığı orkestra birçok plağın kaydında çalmıştı.

Berklee’den burs kazandı. Dönüşte Erol Pekcan’ın topluluğuna girdi ve birçok cazcı dostuyla ortak projeler üretti.

Ankara Devlet Opera ve Balesi’nde kadrolu oldu ve

1980’de Belçika’ya gidene dek bu topluluğun bünyesinde müzik yaptı.

 

NEJAT TEKDAL (TUŞLULAR)

Küçük yaşlarda piyano çalmayı öğrendi. Çavuşoğlu Koleji’nde okurken Ergüder Yoldaş, Şerif Yüzbaşıoğlu gibi isimlerden müzik dersleri aldı.

Okulun grubuyla 1973’te Milliyet Liseler Arası Müzik Yarışması’na katılarak yeteneği ve tekniğiyle dikkat çekti. Çavuşoğlu Koleji o yıl yarışmada birinci olmuştu. Çalışmalarını amatörce sürdürdü.

1979’da Bakırköy’de Sabahattin Taşdöğen (gitar, vokal), Nejat Tekdal (tuşlular) ile Ercan Birol (gitar, vokal) heavy metal yapmak üzere Exorcist Child grubunu kurdu. İsimleri daha sonra Elmas Şato oldu. İlk kadroda üç kurucudan başka Nizam Taşdöğen (bas gitar), Derya Bozkurt (davul), Tuncer Taşdöğen (vokal) vardı. Daha sonra bir süre Egzotik Band’de çaldı. Ercan Birol ile Devil grubunu kurdu. Türkçe de rock yapılabildiğinin mücadelesinin verildiği dönemde olanakları zorlayıp bol konsere çıkan Devil, ısrarla Türkçe parçalar söylüyordu.

Yeni Bir Gün albümünün ardından Kurtalan Ekspres’ten ayrılan Kılıç Danışman’ın yerine Kurtalan Ekspres’e katıldı ve dönemin elektronik aletlerinin kapasitesini iyi bildiğinden sounda önemli katkılar yaptı.

1981’de Kurtalan Ekspres’in Sözüm Meclisten Dışarı albümünün kayıtlarında çalan Tekdal, grupta az kalırken, Manço klasiği haline gelecek Dönence şarkısının bestesine Ahmet Güvenç ve Celal Güven’le imzasını atarak tarihe geçti.

Para kazanabilmek için beş yıl kadar klavyesiyle çeşitli sanatçılarla sahne aldı.

Daha sonra profesyonel müziği bırakan Nejat Tekdal, arada sırada Devil grubuyla ‘keyif konserleri’ne çıktı.

 

NEJAT YAVAŞOĞULLARI (GİTAR)

1950’de İstanbul Anadolu Hisarı’nda dünyaya geldi. Küçük yaşta mandolin çalmaya başladı. Lisede gitara geçti.

60’ların sonlarında Boğaziçi’nin Anadolu yakasında toplantılarda, lokallerde programa çıkan, dönemin yabancı parçalarını iyi yorumlayan Kanlıca Altılısı’nda bas gitar çalıp vokal yaparak profesyonel oldu.

Sonra ASS Ltd. grubuna girdi. Devamında, bu gruplardan arkadaşı Reha Öztanyel ile TRT’nin ilk kez katılacağı 1975 Eurovision Şarkı Yarışması’nın Türkiye seçmelerine Caniko (söz-müzik: Nejat Yavaşoğulları) parçasıyla katılıp finale kaldı. Finalde Reha-Nejat adıyla yarışan ikili dereceye giremedi ama, parça sevildiğinden Caniko/Öyle Bir Aşk Hikayesi 45’liğini çıkartmışlardı.

Reha-Nejat birkaç TV programında gözüktükten sonra ayrılmış, Reha müziği bırakırken Nejat Yavaşoğulları çeşitli oluşumlarda ya da solo olarak yola devam etmiş, 1978-79 arası Erol Büyükburç’un topluluğu Evren’de gitar çalmıştı.

Seksenli yıllarda Ferhan Şensoy-Orta Oyuncuları’yla tiyatro sahnesinde bir araya gelen mimar (Güzel Sanatlar’ı bitirdi) Nejat Yavaşoğulları ile gazeteci Sina Koloğlu, Feveran Kumpanyası adıyla birlikte müzik yapmaya başlamıştı. 1985’de de birkaç konsere ‘Mor’ adıyla çıktıktan sonra 1986 tarihli ilk albümlerine verdikleri Bulutsuzluk Özlemi adı topluluğun da ismi oldu. Mavi gökyüzüne, güzel günlere özlemdi Bulutsuzluk Özlemi.

Grubun rock soundu ile hayata dair çarpıcı sözleri kabul görmüştü. Türkçe rock yapılabileceği tartışmalarına Seksenler’de son verişiyle daha bir önem kazanmıştı Yavaşoğulları ile arkadaşlarının varlığı.

Sound fazla özgün olmasa da dillendirilen sorunlar, sol tavır, gündemi izleyen muhalif söylem özellikle üniversitelileri etkilemişti…

1989 tarihli ikinci albüm Uçtu Uçtu büyük başarı kazandı. Politik dil sivrileşirken Bulutsuzluk Özlemi ‘Acil Demokrasi’ diye haykırıyordu.

Ozanlar, aşıklar, sol gruplar cezalandırılırken, protest müziği taşıma görevi rockçılara geçmişti. Bulutsuzluk Özlemi, dönemi için sivri sayılabilecek politik duruşuyla büyük yankı yaratmıştı. Müzikal açıdan da iyi bir çalışmaydı. Albümler art arda geldi.

Kurulduğu günden beri kentin türküsünü söyleyen, kenti anlatan Bulutsuzluk Özlemi yüzünü Türkiye’nin diğer yörelerine de çevirmiş, Yol’daki etnik lezzetli birkaç parçayla 2001’de gelecek Numara albümünün içeriğini çıtlatmıştı…

Nejat Yavaşoğulları, beste ve söz yazarlığının yanında grupta ritm gitar da çalıyordu.

Yıllar yılları kovaladı ve Yavaşoğulları çizgisinden hiç sapmadan rockın suya sabuna dokunan cenahında yer almaktan vaz geçmedi.

 

NEŞET BETİMEN (TROMBON)

1947’de Ankara’da doğdu. Ailede müzisyenler vardı. Baba klasik gitar, anne ağız mızıkası çalıyordu. 1962’de İstanbul Belediye Konservatuarı’na girdi.

Ojen Glezer’den trombon, Şerif Yüzbaşıoğlu’ndan solfej dersleri aldı ve bir yıl sonra Ankara Devlet Konservatuarı’nın trombon bölümünde eğitim görmeye hak kazandı.

Doktorların nefesli sazlar çalmasını yasaklamasına rağmen ısrarla trombona devam etti. Konservatuarı bitirmedi.

Uzun kariyeri boyunca İstanbul Devlet Opera ve Balesi, İzmir Devlet Opera ve Balesi, TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası’nda trombon çaldı. Turnelere çıktı, festivallere, radyo ve TV programlarına katıldı. 1970’lerden başlayarak klasik müziğin yanında pop piyasasında da yer aldı ve albüm kayıtlarında görev yaptı, sahnede yıldızların orkestralarında yer aldı.

Bunlar arasında Ayla Algan, Ayten Alpman, Ajda Pekkan, Nükhet Duru, Nükhet Ruacan, Sezen Aksu, Zerrin Özer, Erkut Taçkın, Erol Evgin, Salim Dündar, Seyyal Taner, Banu gibi isimler vardı. Ardından solo ve topluluklarda sahneye çıkmaya devam etti.

 

NEŞET RUACAN (GİTAR)

1948 İstanbul Moda doğumlu Neşet Ruacan, müziğe mızıka çalarak başladı. 10 yaşından itibaren gitar dersleri aldı. Kadıköy Maarif Koleji’nde okurken arkadaşlarıyla 1963’de Vahşi Kediler grubunu kurdu.

Ardından profesyonel oldu ve Şerif Yüzbaşıoğlu, Erol Büyükburç, Süheyl Denizci, Yalçın Ateş 6, Erol Pekcan orkestralarında çalışmıştı. Askerden sonra Emin Fındıkoğlu ile İsveç ve Norveç’te müzik yaptı.

Yurt dışı deneyiminden sonra tamamen caza yöneldi ve Türkiye’ye döndüğünde TRT İstanbul Radyosu Hafif Müzik Caz Orkestrası’na katıldı. 1997-2001 arası bu orkestranın şefliğini yürüttü.

Ruacan, Seksenler’de adına kurduğu orkestrada da Cankut Özgül (davul), Nezih Yeşilnil (bas gitar) gibi iyi müzisyenlerle kaliteli müzik üretti.

2006’da Modern Gitar Akor Yapısı kitabını yayınlayan Ruacan, 2014’te İstanbul Caz Festivali’nden Yaşam Boyu Başarı Ödülü aldı. Çeşitli organizasyonlarda eğitimci olarak yer alarak öğrenciler yetiştirdi.

 

NEVZAT SEVGİLİ (DAVUL, ORG)

Nisan 1950’de Eskişehir’de doğdu. Müziğe Gonglar Orkestrası’nda başladı. Ardından birçok toplulukta davul, org, gitar çaldı. The Nameless ile Metronomlar’daki performansı dikkat çekti.

 

NEVZAT SÜER (PİYANO)

1926’da İstanbul’da doğdu. Küçük yaşta keman çalmayı öğrendi. 1937-1945 arası keman çaldıktan sonra piyanoya geçti.

Sanat hayatına 1946’da İstanbul Radyosu’nda başladı.

Müziğin yanında 1943’te Halkevlerinde tesadüfen başladığı satrançta iki kez Türkiye şampiyonu oldu ve Türkiye’nin ilk Uluslararası Satranç Ustası unvanını kazandı.

Federasyon Başkanlığı, İSD Başkanlığı, milli sporcu, yazar, arşivci, eğitmen olarak, Türk satrancına büyük hizmetler verdi.

Nevzat Süer mambo modasını ülkemize getiren en önemli birkaç isimden birisiydi.

1960’lı yıllarda gerek solo, gerek de adını verdiği orkestrayla dönemin gözde lokallerinde program yapmıştı.

Aynı dönemde İtalyan yolcu gemisiyle, piyanist olarak yurtdışına gitti ve gemide çok beğenilen repertuvarlara imza attı.

Yaşı ilerleyince aktif müziği bıraktı ve santrançla yoluna devam etti. 27 Mart 1987’de yaşamını yitirdi.

 

NEVZAT YALAZ (SAKSAFON)

1924 İstanbul doğumlu Nevzat Yalaz, 1944’te Adana Halkevi Orkestrası’nda saksafon çalarak başladı.1950’de kendi adına orkestra kurup dönemin şık lokallerinde, gece kulüplerinde program yapmıştı.

1954’te ise, İsmet Sıral Orkestrası’na tenor saksafoncu olarak girmiş, üç yıl sonra da gazinolarda, gece kulüplerinde solo şarkı söylemeye başlamıştı.

Gazino ilanlarında ‘Sevimli Caz Yıldızı’ diye tanıtılan Yalaz, 1960’da Müfit Kiper Orkestrası’na solist olarak katılmış ve bu toplulukla yurt dışında da çalışmıştı.

1966’da Türkiye’ye dönünce Vasfi Uçaroğlu Hisar Orkestra’da şarkı söylemeye devam etmişti. Devamında yine kendi orkestrasıyla sahnelerde yer aldı.

45’likler de yayınlayan Yalaz, Haziran 1984’te yaşamını yitirmişti.

 

NEZİH CİHANOĞLU (GİTAR)

Milliyet Gazetesi’nin gençlere hafif müziği sevdirmek, beste yazmaya teşvik etmek ve derece alanların plaklarını basarak onları tanıtmak amacıyla 1967’de düzenlemeye başladığı Milliyet Liseler Arası Hafif Müzik Yarışması’nın sıra dışı topluklarından biri de Kadıköy Ticaret Lisesi’ydi. 1969’da okulu yarışmada temsil eden Nezih Cihanoğlu (gitar), Nur Moray (davul), Ohannes Kemer’li (gitar) kadro, icra ve beste dallarında birinci olmuş, şartname gereği basılan 45’likte Cihanoğlu’nun iki bestesi L.S. and D. ile Sexy Girl yer almıştı. Üçlünün pschedelic yapıtlarının kalitesi herkesi şaşkına çevirmişti.

Bu arada kendisiyle çalan geniş müzisyen kadrosuna Şubat 1972’ye kadar isim koymayan Manço, İstanbul’dan kalkıp Anadolu’yu kat ederek Siirt’in Kurtalan ilçesine ulaşan Kurtalan Ekspresi’nin adını bulmuştu. Grubun adı ilk plaklarda Kurtalan Ekspresi diye geçerken sonra ‘Kurtalan Ekspres’e dönüşmüştü. Nezih Cihanoğlu da (gitar) Kurtalan’ın bir vagonu olarak Engin Yörükoğlu (davul), Celal Güven (vurmalılar), Özkan Uğur (bas gitar), Nur Moray (davul), Ohannes Kemer’e (yaylı tambur, gitar, bas gitar, bağlama) aynı dönemde dahil olmuştu.

Devamında 1972 sonlarına doğru gitarda Nezih Cihanoğlu (gitar), Oğuz Durukan (bas gitar), Uğur Dikmen (org), İrfan Sümer’den (saksafon) oluşan kadro ile Durul Gence (davul) Asia Minor Mission’ı kurdu. Cihanoğlu bir ara Oksijen grubuna da katılmıştı.

 

NİHAT ESENGİN (SAKSAFON)

Türkiye orkestralar tarihinin kilometre taşı isimlerinden Nihat Esengin 1908’de İstanbul’da doğdu. Klasik müzik eğitimi aldı.

1925’te Riyaseticumhur Musiki Heyeti’ne girdi yeteneğiyle kısa sürede yükselmeyi başardı.

1938’de Bükreş’e davet edildi ve saksafonuyla özel konserler verdi.

1940-1945 arası Ankara Radyosu’nda önce Radyo Salon Orkestrası’nda saksafon çaldı.

Ardından, orkestrasıyla yine radyo bünyesinde tangolar, popüler müzikler ve Amerikan müziklerinden oluşan naklen programlar yaptı. Her Cumartesi saat 18.00’de yayınlanan bu programların özel dinleyici kitlesi oluşmuştu.

Saksafonun yanında diğer üflemeleri de başarıyla çalan Nihat Esengin bir süre de Cumhurbaşkanlığı Armoni Mızakası’nda devamında Radyo Filarmoni Orkestrası’nda çalıştı.

Bir süre sonra kendi orkestrasını kurarak gözde lokallerde sahne aldı. Orkestranın kadrosunda Orhan Sezener, Celal İnce, Saime Kentmen Şerbestçi gibi isimler yer aldı.

 

NİHAT ÖREREL (DAVUL)

1952’de İstanbul’da doğdu. Ortaokulda müziğe başladı ve düğün salonlarında gitar çalarak profesyonel müziğe adım attı. Ardından davula geçti ve Yaratıklar grubuna girdi.

Hüseyin Sultanoğlu Bunalım grubundan Kardaşlar’a gidince yerine 1970’te davula oturdu.

Bunalım bünyesinde önemli işlere imza attı ve underground camiasının dikkatini çekti. Grup dağıldıktan sonra ekonomik nedenlerle çizgisini değiştirip 1972’de altı ay kadar Siluetler’de yer aldı. Erol Büyükburç’un grubu Elçiler’le 45’lik kayıtlarına katıldı, sahneye çıktı.

Devamında Erkin Koray’la çalıştı. 1974’te başlayan bu birliktelik sonucu, Komşu kızı, Krallar, Dost Acı Söyler, Eyvah gibi hit parçalar ortaya çıktı. Örerel parçaların bir bölümünün sözlerini yazmıştı.

Evlenip Yeni Zelanda’ya yerleşti ve orada Nexus grubunda müzik yaptı.

Zaman zaman Türkiye’ye dönüp eski dostlarıyla çalmayı ihmal etmedi.

 

NİYAZİ ERDEN (TROMPET)

Müziği genç yaşta trompet çalarak başladı ve çeşitli orkestralarda yer aldı. Caz müziğin İzmir’de yayılması adına büyük çaba sarf etti. Kendi adına orkestra kurdu.

Armağan Şenol’un da 1940’ların sonunda bünyesinde profesyonel olduğu Niyazi Erden Dans Orkestrası, 1950’lerde Zehra Eren’in vokaliyle radyoda tango programları yapmaya başlamıştı. Orkestra üç büyük kentte gece kulüplerinde sahneye çıkmıştı.

 

NORAYR DEMİRCİ (PİYANO)

15 Ağustos 1937 İstanbul doğumlu olan Norayr Demirci’nin profesyonel müzik yaşamı 1953’de Fehmi Ege Orkestrası’nda başladı.

Orhan Avşar’la çalıştıktan sonra, dönemin kaliteli müzisyenleriyle 1961’de orkestrasını kuran ve bas gitarla piyanoyu üstlenen Demirci, başta Almanya olmak üzere yıllarca yurtdışında çaldı.

1967’de yurda dönerek Onno Tunç, Cezmi Başeğmez gibi iyi müzisyenlerin yer aldığı kadroyla, sahnenin yanında düzenlemelere de ağırlık verdi. Orkestra uzun bir dönem Ajda Pekkan’la çalıştı.

Demirci kısa sürelerlde İbrahim Solmaz, Kemal Güleşoğlu, Yalçın Ateş topluluklarında, Orkestra 6’da piyano, akordeon kontbas, bas gitar çaldı; tiyatro oyunlarına müzikler yazdı.

70’lerin en rağbet gören aranjörü olan, birçok şarkıya yazdığı Doğulu tonlarla adı oryantalciye çıkan Demirci, ülkedeki terörden rahatsız olup 1979’da ABD’ye yerleşti.

Demirci, ABD’deki stüdyosunda yerli pop albümlerine düzenlemeler yazarak, uzaktan da olsa, bir süre daha piyasada kalmayı başardı. Bu arada solo albümler de yayınladı.

 

NUMAN HEKİMOĞLU (BAS GİTAR)

1970’lerde Cevdet Yalçın (gitar, bağlama, yaylı tanbur, vokal) ve Tile Varla (davul) ile Ergenekon Destanı grubunu kurdu Ergenekon Destanı bir süre Ediz Onay ve Fikret Hakan’la müzik yaptıktan sonra tek başına yola devam etti. Üçlü, folkla rocku birleştirme çabasında Her Şey Yalan Her Şey Boş/Vah Vah şarkılarından oluşan 45’liği 1975’de yayınladı. Ardından 1976’de Cedet Yalçın’la Ozonlar grubunu hayata geçirdi. Ozanlar, bir süre tülayla çalıştıktan sonra kendi başına da önemli işler çıkarabileceğine inanandı ve konserlerin yanında Şerif Gören’in İstasyon filmine müzikler yazdı.

 

NUR MORAY (DAVUL)

1950 yılında Kütahya’da doğan Moray, davuldaki sağlam altyapısıyla, disipliniyle tanınıyor. 11 yaşında davul çalmaya başlıyor. Milliyet Liselerarası Hafif Müzik Yarışması’nın iddialı okullarından Kadıköy Ticaret Lisesi’nin şampiyon kadrosunda yer alıyor.

Orada dikkat çekiyor ve önce Mavi Işıklar’da çalıyor; sonra da liseli arkadaşlarıyla Vuslat adlı grubu kuruyor.

Kurtalan Ekspres’in ilk davulcularından biri oluyor. 1976 sonunda Kurtalan’dan ayrılıyor ve bir daha dönmüyor.

Aynı yıl İpucu’yla stüdyoya girip Kimbilir Ben de Bir Gün şarkısını kaydediyor ve Gerçek Sevgi adlı parçayla birlikte 45’lik halinde yayınlıyor.

Moray daha sonra Dostlar kadrosunda dokuz ay kadar müzik yapıyor.

 

NUR YENAL (DAVUL)

Davulcu Mehmet Gözüpek, Grup Bunalım’dan ayrılmıştı. Yerine aceleyle 15-16 yaşlarındaki deneyimsiz Nur Yenal davula oturtuldu. Yeni kadro ismini Bunalımlar yapıp 1972’de Başak Saçlar/Bunalım plağını çıkartırken, aynı yıl Fikri Takbak’ın Bir Dünya Ver Bana/ Aşk Senin Bildiğin Gibi Değil 45’liğinin kayıtlarında çaldı.

Yenal sonra Aydın Çakus (gitar), Özkan Uğur (bas gitar) ile 1972’de TER grubunu kurdu ve aynı yılın sonbaharında Erkin Koray’la bir araya geldi. Orhan Gencebay bestesi Hor Görme Garibi ile Züleyha’yı 45’lik halinde yayınlayan ekip, dönemin ilgi çeken plaklarından birine imza atmıştı.

Birliktelik, Erkin Koray’ın gruba yeteri kadar vakit ayırmaması üzerine, Ankara’daki büyük konserin ardından beş ayda sona erdi.

Moğollar’dan ayrılan Taner Öngür ile dağılan Grup Bunalım’ın iki elemanı Aydın Çakus ve Nur Yenal 1973’de bir araya geldi; Kılıç Danışman da orguyla katıldı. İlk isimleri Elektronik Şok’tu.

Bir süre Fikret Hakan’la birleşip Fikret Hakan-Erenler adını almışlardı. Anadolu turnesi için haftalarca prova yaptıktan sonra Hakan’la ansızın ayrılmıştı grup.

Ardından Taner, Aydın, Nur ve Kılıç, isimlerinin baş harflerini yan yana koyarak gruba TANK adını verdi.

Dönemin gözde dergisi HEY’e bir araya geliş amaçlarını şöyle açıklamışlardı: ‘Türk müzik ortamında, bir Türk grubunun ille tarihi Türk şiir ve müziğini tema olarak alması gerek gibi bir ön yargı var. Bu bizce yanlış. Dün geçmiştir, bizce önemli olan bugün ve yarındır. Yani ölü müzik, ölü şiir yok, bugünün şiiri, bugünün müziği var. Bu da müzikçilerin kendini tanıması, dünya olaylarının içindeki varlıklarının bilincine varması ile gerçekleşir. Sahteliğe kaçmadan duygularını, etkilendikleri olayları şarkı yapan müzikçiler bugünün Türk müziğini yapıyor demektir’.

Kenti anlatan besteleri vardı ve grup kentli rock kavramını ilk dillendirenlerdendi. Albüm için kayıtları bitirmişlerdi. Ancak, plak şirketi şarkıların satmayacağını söyleyince makaradaki bantları sokakta boşaltıp tüm kayıtları imha etmişlerdi. TANK 1975’de dağıldı.

Bu serüvenin ardından Nur Yenal, ABD’ye yerleşti ve stüdyo müzisyeni olarak çalışmalarına devam etti.

 

NURHAN AKGÜN (PİYANO, ORG)

Haziran 1937’de İstanbul’da doğdu. Yükseköğrenimini görürken amatör orkestralarda piyano, org çalmaya başladı. Profesyonel olduktan sonra Güven Aydın Orkestrası’na girdi ve bu toplulukta piyanistliğin yanında aranjörlüğü de sürdürdü. Nurhan Akgün, Fecri Ebcioğlu’nun Türkçe söz yazdığı bazı yabancı şarkıların aranjmanlarını da hazırladı. Vasfi Uçaroğlu Orkestrası’nda çalışırken Kamuran Akkor’un birçok şarkısının düzenlemelerini yazdı.

 

NURHAN ÖZCAN (BAS GİTAR, GİTAR)

Ritm 68’den ayrılan Taner Olcay’ın (trompet) kurduğu Ritm 69’a katılıp sahne ve plak çalışmalarında yıldızların arkasında çaldı. Bir ara da Barış Manço-Kurtalan Ekspres’te bas gitarı üstlendi ve 2023 albümünün bazı parçalarında, Bir Bahar Akşamı/Estergon kalesi 45’liğinde gitarda yer aldı. Ardından 1975’te Kardaşlar’a geçti ve grubun dağılmadan önceki son kadrosunda gitarist olarak görev yaptı.

 

NURHAN ÖZONAT (BAS GİTAR)

1949’da İstanbul’da doğdu. 1966’da Işıldaklar Orkestrası’nda bas çalmaya başladı. 1967’de Selçuk Alagöz Orkestrası’na katıldı. Ardından Atılım Orkestrası’nda çalıştı.

 

NURİ IRMAK (PİYANO)

İstanbul’da doğan Nuri Irmak (Nurettin Irmak) ilkokul sonrası, 11 yaşında İstanbul Belediye Konservatuarı yatılı bölümüne girdi.

Piyano, keman ve trombon eğitimi alan Nuri Irmak, okul sonrası profesyonel müzik dünyasına adım attı ve Kanat Gür Orkestrası, Ergun Tezer Orkestrası, Güner 6 gibi topluluklarda çaldı.

İsviçre, Almanya ve Avusturya’da da sahne çalışmaları yapan Irmak 1977’de Türkiye’ye dönüp İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’na (İDSO) katıldı. Bu orkestra bünyesinde yurtiçi ve yurtdışında birçok konsere çıktı.

Anı dönemde yerli pop dünyasıyla ilişkisini sürdüren Nuri Irmak albüm kayıtlarında yer aldı, Eurovision Türkiye elemeleri, Kuşadası Müzik Festivali, Beyaz Güvercin Müzik Festivali gibi yarışmalara besteleriyle katıldı.

Tanju Okan, Ajda Pekkan, Nükhet Duru, Sezen Aksu gibi sanatçılarla aynı sahneyi paylaştı. Çeşitli kuruluşlarda öğrenciler yetiştirdi.

Daha sonra Candan Erçetin’le çalışmaya başladı ve kurduğu orkestrayla Erçetin’in albüm kayıtlarında ve sahne çalışmalarında bulundu.

 

NUROL ÇEVİKKALPLİ (DAVUL)

1942’de Balıkesir’de dünyaya geldi.

Genç yaşta davula merak sardı. Askerlik öncesi Park Gazinosu ile Balıkesir Şehir Klübü’nde çaldı.

Vatani görevini yaptığı Erzurum Orduevi’nde Rober ve Yavuz Özışık ile orkestrada yer aldı.

Askerlik dönüşü Rober’i Balıkesir’e götürdü ve Park Gazinosu’nda Rober, Tarık, Tuna ve Nurol olarak dörtlü halinde çalıştı.

1966’da Denizkent ve Kervansaray otelinde 005 grubu ile program yaptı.

Daha sonra İzmir’e Goldfinger Orhan ile İzmir’e gidip Albatros grubunda, Vedat Sakman’la çalıştı.

Seksenlerde profesyonel müziği bırakıp Balıkesir’e döndü, mini  golf sahası işletti.  Kentte ‘Bateri Efsanesi’ kabul edilen Nurol Çevikkalpli,  Ekim 1997’de yaşamını yitirdi.

 

OĞUZ ABADAN (BAS GİTAR)

1950 ‘de Ankara’da doğan, müziğe mandolinle başlayan Oğuz Abadan 12 yaşında gitar çalmayı öğrendi. 1965 yılından itibaren çeşitli grup ve orkestralarda çaldı ve Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik bölümünden mezuniyetin ardından ABD’de Berklee’de öğrenim gördü.

Avrupa’da çeşitli orkestralarda da bas çalan Abadan, 1977’de Ankara Belediyesi Kent Orkestrası’na aranjör basçı olarak girmiş ve 1981’de ayrılarak İstanbul’a yerleşmişti.

1982’de kendi orkestrasını ve vokal grubunu kurarak sahneyi bırakana kadar çalışmalarda bulundu, filmlere müzik yazdı, plaklar üretti.

Bu uzunçalarlardan Tombulun Türküsü, dönemin başbakanı Turgut Özal’a hakaret ettiği gerekçesiyle toplatıldı. Abadan albümlere düzenlemeler yazarak, prodüktörlük yaparak, öğrenci yetiştirerek müziğe devam etti.

 

OĞUZ AKSU (GİTAR)

1944’te İstanbul’da doğdu. Lise sıralarında konservatuvarda da eğitim aldı. Sanat hayatına 1966’da Ertan Anapa Orkestrası’nda gitar çalarak başladı. Daha sonra Meteorlar, Faruk Akel, Durul Gence 5, İlhan Feyman, Şerif Yüzbaşıoğlu, Şevket Uğurluer topluluklarında da çalıştı.

 

OĞUZ BÜYÜKBERBER (KLARNET)

20 Temmuz 1970’te doğdu. Lise döneminde blok flüte ve tuşlu çalgılara yöneldi. 1987’de flüt üzerine yoğunlaştı. Sonra klarnet, saksafon da öğrendi.
1995’de İzmir’de Mahmut Yalay (kontrbas), Oğuz Büyükberber (klarnet), Sarp Maden (gitar), Cem Aksel (davul) tarafından kuruldu. Doğaçlama ya da caz diye nitelenebilecek yolda yürüyen dörtlü, konserlerle uyumu geliştirdikten sonra Aksel’in yerine davula Ateş Tezer’i alarak 1997’de bestelerini Lodos albümünde topladı. Lodos, Jazz Dergisi tarafından yılın en iyi albümü seçildi.
1996’da Alper Maral ve Çağlayan Yıldız’la Kaçan Keçi grubunu kurdu. Düzenlemeler yazdı. Devamında Ayşe Tütüncü Piyano Perküsyon Grubu’nda klarnet çaldı.
Ünlü cazcılarla sahne aldı. Genç yaşında birçok projede, albüm kaydında, deneyde, performansta, festivallerde, konserlerde, jam-sessionlarda yer alan, ufkunu geniş tutan Büyükberber, Velvele adını verdiği solo albümünü 2000’de yayınladı.
Canlı yorumda belli bir standardın üzerinde iyi performans verebilen müzisyenlerle kaydettiği albüm büyük beğeni kazandı.
Piyano Perküsyon Grubu’yla çalmaya devam eden Ayşe Tütüncü, 2004 başında ‘iki nefesli ve bir piyano’ için yazdığı bestelerini değerlendirmek amacıyla üçlü kurdu.
Ayşe Tütüncü Üçlüsü adlı grupta, ilk dönemde Oğuz Büyükberber (klarnet), Yahya Dai (saksafon) ile Ayşe Tütüncü (piyano) yer alıyordu.
Armsterdam’da klarnet masterı yapan ve birçok projede yer alan Büyükberber, caz albümlerine kayıtlarda destek verdi, solo albümler de yayınladı.

 

OĞUZ DURUKAN (BAS GİTAR)

15 Mayıs 1946 doğumlu Oğuz Durukan, konservatuarda eğitim gördükten sonra 19 yaşında Ali Atasagun (solist, gitar), Uğur Dikmen (tuşlular), Asım Ekren’li (davul) kadroyla Ali Atasagun Dörtlüsü adı altında bir araya gelmişti. Klasik rock yapacak grupta bas gitarı çalacaktı.

Elemanlar İngilizce parçalar bestelemekteydi ama, dönemin en büyük yarışması Altın Mikrofon aracılığıyla tanınabilmek için uzun süre folkla meşgul olacaklardı. Aslında, ürettikleri folk da diğerlerininkiyle kıyaslanmayacak kadar sert ve moderndi…

Grubun adını Dört Harami’ye dönüştürmüş Ali Atasagun’un İngiltere’ye gitmesinden sonra, vokal-gitara Koray Oktay’ı, tenor saksofona Çetin Yorulmaz’ı alarak, adlarını da Haramiler yaparak yeni kadroyla yola koyulmuşlardı…

Altın Mikrofon’a her yıl katılmışlardı. Uzun saçları, ilginç kıyafetleriyle yarışmanın dikkat çeken ekiplerinden biri olmanın yanında, teknik açıdan da çok güçlü ve ustaydılar…

Haramiler, Altın Mikrofon’un yüzü suyu hürmetine folkla ilgilenmişti; yüreklerinde yatan aslanın beat müziği olduğu ortadaydı ve yarışmanın devamında soundları daha bir rocka kaymıştı.

1970’de çıktıkları Anadolu turnesi başarılı geçmişti geçmesine ama, çeşitli sorunlar nedeniyle tam birliktelik sağlanamamıştı.

Kısa süre sonra Haramiler, dönemin en teknik beat ekiplerinden biri unvanıyla müzik tarihindeki yerini almıştı…

Oğuz Durukan, bir süre sonra Özdemir Erdoğan Orkestrası’na transfer olmuştu. Bu arada Durul Gence üçüncü orkestrası ‘Durul Gence 7’yi kuruyordu ve Durukan’a teklif götürmüştü. Kabul ettiğinde yıl 1971’di.

Kısa sürede pazara ağırlıklarını koyup Hey dergisinin yılın en iyi orkestrası ödülünü almışlardı.

Yurtdışına çıkma planları yapıyorlardı. 1972 sonlarına doğru Nezih Cihanoğlu (gitar), Oğuz Durukan (bas), Uğur Dikmen (tuşlular), İrfan Sümer (nefesliler), Durul Gence’li (davul) kadro, adını Asia Minor Mission yaparak Edirne dışına çıkmış ve 1974 yılına kadar Avrupa’da dolaşmıştı.

Önce Almanya’ya, ardından İngiltere’ye, bir ay sonra da İskandinavya’ya, Oslo’ya gitmişlerdi. Hiç profesyonel çalışmaya girmeden yedi ay süreyle kapanıp prova yapmışlar, yeni besteler yazmışlardı. Sonra da Norveç ve İsveç’te, çoğu hayır dernekleri yararına düzenlenen konserlere çıkmış, içli-dışlı oldukları sıcak kanlı İskandinav halkına sonunda veda edip İstanbul’a dönmüşlerdi…

O günlerde Dervişan grubu kuruluyordu. Kardaşlar’ın eski kadrosundan, ‘askerden dönmüş’ Hüseyin Sultanoğlu (davul), Uğur Dikmen (tuşlular) ile Oğuz Durukan (bass) bir araya gelmiş ve Ünol Büyükgönenç’in yönetmenliğinde Dervişan sahneye çıkmıştı.

Batı’yı iyi bilen süper bas gitarist Oğuz Durukan ‘Anadolu rock’a uzak isimdi ve ilginç bir deneyim olacaktı Dervişan serüveni. Geçmişte Haramiler bünyesinde Altın Mikrofon yarışmalarına türkü düzenlemeleriyle katılmıştı ama, bu kulvarın adamı değildi. Çok yetenekli müzisyen olmasına karşın yeni çizgiye alışması için zaman gerekmekteydi.

Bu arada, ülkedeki politik ortam hızla iki kutba sürüklenmekteydi. Cem Karaca, sol görüşleriyle sömürüye, bozuk düzene karşı çıkanların başında yürümekteydi ve bu çizginin en çarpıcı örneği 1975’te verilmişti: Tamirci Çırağı.

Dervişan’ın ilk kez ‘klasını’ konuşturduğu, yerli ‘progressive-rock’ın yüz akı olan bu Karaca bestesi çok beğenilmiş ve arka yüzündeki Anadolu rock denemesi Nerdesin?’in de (beste: Aziz Şimşek) yardımıyla 45’lik büyük satışlara ulaşmıştı.

Sol kesim, etkinliklerde sürekli Karaca’yı görmek istemekte, bu talep doğrultusunda Dervişan konserden konsere koşmaktaydı. Ancak, grubun aşırı politize olmasından ve ağırlığın müzikten çok sözlere kaymasından yakınan Oğuz Durukan birkaç ay sonra Dervişan’dan ayrılmıştı; ardından da Uğur Dikmen…

Durukan rock defterini kapayıp tamamen caza yönelmişti artık. 1976’dan ‘80’lerin başına dek İsmet Sıral ve Okay Temiz’le çalışmış, 1982’de Nükhet Ruacan, Can Ayer, Önder Focan ve Deniz Dündar’la bir caz grubu kurup lokallerde, konserlerde çalmıştı.

Fazla göz önünde bulunmadan müzik çalışmalarını sürdüren Durukan 1985’te dağılmış grubunu 2006’da Oğuz Durukan Orkestrası (İmer Demirer-trompet, Önder Focan-gitar, Can Ayer-piyano, Oğuz Durukan-bas, Deniz Dündar-davul) adıyla bir araya getirmişti.

Caz adına çok işler yapacaktı ki, kanser izin vermemişti. Direnmiş, ama olmamıştı…

 

OĞUZ ERKURT (DAVUL)

Mayıs 1945’te İstanbul’da doğdu. Vokal Yankılar topluluğunda profesyonel oldu. 1969’da Mete Duruman Orkestrası’na katıldı.

 

OĞUZ KAYHAN (SAKSAFON)

Oğuz Kayhan, Barış Manço’nun Kafadarlar’ın ardından 1961’in yaz aylarında Galatasaray Lisesi’nde kurduğu ikinci grubu Barış Manço-Harmoniler’le dikkat çekti.

Yavuz Beşorak (piyano), Rıza Omayer (gitar), Emre Gönenç (gitar), Fikret Zolan (davul), Oğuz Kayhan (saksafon), Barış Manço’dan (vokal, piyano) oluşan ekip konserlerle tanınmaya başlamıştı.

Özellikle Cradle of Love ile Save The Last Dance For Me şarkıları gençlerden ilgi görmüştü. Twist parçalarla ilerleyen topluluk ilanlarda ‘Twist, Madison ve lokomotif dansların kralı Barış Manço ve Harmoniler’ şeklinde tanıtılıyordu.

1966’da ise Şerif Yüzbaşıoğlu’nun orkestrasında saksafon çaldı, şarkı söyledi.

1970’te ise Güven Aydın Orkestrası’nın kadrosundaydı.

Bir dönem de İsmet Sıral ile çaldıktan sonra 1973’te Ritm 73’e katıldı. Kayhan 1980’li yıllarda Grup Evrim’le müzik yaptı.

 

OĞUZ KUTMANDU (BAS GİTAR)

1949 doğumlu Kutmandu, müziğe küçük yaşlarda mandolinle başladı. Okul sırasında gitara geçti ve nihayetinde bas gitarda karar kıldı.

Profesyonel müzik yaşantısına Yankılar Vokal Topluluğu’nda adım atan Katmandu, öğrenimini de sürdürerek İktisat Fakültesi’nden mezun oldu. Ergüder Yoldaş’ın Halikarnas 6’lısı topluluğunda bas gitar çaldıktan sonra Ritm 68’e katıldı.

Orkestranın simge elemanlarından biri haline gelen Oğuz Kutmandu, Ritm 68 sonrası Berlin’de müzik yaptı. 1981’den sonra  Doruk Onatkut Orkestrası, Grup Sevecen, Grup Doğuş’ta ye aldı. Katmandu solo çalışmalar da yaptı.

 

OĞUZ ZULİK (PİYANO)

1918’de İstanbul’da doğdu. Fransız Lisesi’nde okurken özel derslerle piyano çalmayı öğrendi. Yeteneği ve Batı müziğine hakimiyetiyle kısa sürede dikkat çekti.

1951’de Faruk Akel, Zekai Apaydın gibi isimlerin de çaldığı Türkiye’nin ilk radyo orkestrasını kurdu.

Orkestra, 1967’ye dek lokallerde de programlar yaptı ve yerli hafif müziğe yön verecek birçok ismin ortaya çıkmasını sağladı.

Oğuz Zulik devamında solo işlere yöneldi ve özellikle tiyatroya büyük emek vererek oyunlara müzikler yazdı, müzikallerde orkestraları yönetti, kumpanyalara danışmanlık yaptı.

Ardından, 1970’li yıllarda listelerin en üst sıralarında dolaşmış birçok şarkının düzenlemelerini hazırladı, taverna işleri dahil her tür plağın hazırlıklarına katıldı. Metin Alkanlı’yla birlikte yaptığı Dünden Bugüne Seçmeler albümü büyük ilgi gördü.

Oğuz Zulik lokallerde, ünlü otellerde, müzikhollerde piyanosuyla müzik yaparak, piyanist şantörlerin ülkedeki ilklerinden biri oldu.

 

OHANNES KEMER (BAĞLAMA, YAYLI TAMBUR, GİTAR)

1950 İstanbul doğumlu Ohannes Kemer (Kemeryan) müziğe çok küçük yaşta ağabeyinin armağan ettiği gitarla başlamış ve mahalledeki arkadaşlarıyla grup kurmuştu. Hiç gitar dersi almadan kendi kendini yetiştirirken, bağlamayı amcalarından öğrenmişti.

Kadıköy Ticaret Lisesi’nde öğrenim görürken Milliyet Liselerarası Müzik Yarışması’ndaki farklı tekniğiyle, yeteneğiyle dikkat çekmişti. Gruptaki lakabı ‘doktor’du.

Okulla beraber müziği de götürürken Dönüşüm ile Erol Büyükburç’un ‘7 Elçi’sinde yer almıştı.

1972’de Kurtalan Ekspresi’ne katılmış; yaylı tambur, bağlama, gitar çalmanın yanında düzenlemelerin büyük bölümünü de üstlenerek gruba önemli katkı yapmıştı. Barış Manço’nun simge parçalarından Acıh da Bağa Vir, Ohannes Kemer ile Celal Güven’in ortak bestesiydi.

1974 tarihli Avustralya turnesinin bitiminde, Kurtalan’dan ayrılıp bu ülkeye yaşamaya başlamış ve Gurbet adlı grup kurmuştu. Çeşitli lokallerde Türkçe müzik yaparak yaşamını sürdürmüştü. Devamında grubu dağıtıp Türkiye’ye dönmüş ve bıraktığı yerden Kurtalan’daki görevini sürdürmüştü…

1977’de bu kez Londra’ya yerleşip Jennifer Turner’la evlenmiş ve Aksaray adında bir grupta çalmıştı. Daha sonra Avustralya’ya taşınan Kemer, burada müzik çalışmalarını sürdürmüş, Türkiye’ye de gidip gelmişti. Kemer 2012 yılında amansız hastalıktan yaşamını yitirmişti.

 

OKAN DİNÇER (ORG)

1944’de Adana’da doğan, 1962’de Mavi Gölgeler grubuyla müziğe başlayan Okan Dinçer, üniversite için gittiği İstanbul’da Gökçen Kaynatan Orkestrası’yla profesyonel müziğe adım attı.

Devamında Durul Gence 5’e geçti ve bu gruptan da ayrıldıktan sonra Adana’dan arkadaşları Zafer Dilek (gitar) ile İzzet Bici (vokal, gitar) ve İstanbul’daki arkadaşları Taner Öngür (bas gitar), Türker Özdoğan (tenor saksafon), Metin Tekmen’le (davul) Okan Dinçer-Kontrastları kurdu.

Bir ara Yalçın Ateş (saksafon) ile Eddie Meier ‘in de (trombon) müzik yaptığı, Erkut Taçkın’ın vokali üstlendiği topluluğun adını Okan Dinçer Grup olarak değiştiren Dinçer, (org) yeni ekibi Önder Bali (saksafon), Veysel Çadır (davul), Uğur Başar (bas gitar), Koray Oktay ‘dan (davul) oluşturdu.

28 Ekim 1969’da topluluğu dağıttı ve Süheyl Denizci ile ortak projelere girişti.

Aynı tarihte İzzet Bici ile Zafer Dilek, yanlarına Uğur Dikmen (org), Halil Saçlı (trompet), Engin Yorulmaz (bas gitar), Bülent İyimen’i (davul) alarak, Okan Dinçer olmadan Kontrastlar’ı sürdürdü. Dinçer 1977’de İsveç’te kanserden yaşamını yitirdi.Dinçer,  Black Points, Erol Berikal ve Gölgeleri,  Mavi Gölgeler topluluklarında da müzik yaptı.

 

OKAY ERGİL (GİTAR)

24 Ekim 1939 İstanbul doğumlu Okay Ergil, orta ikide yarı zamanlı olarak konservatuarın kontrbas bölümünde eğitim görmeye başladı; yardımcı çalgısı piyanoydu.

Vefa Lisesi’nde okurken semt arkadaşları Atilla Savaşkurt (davul), Yüksel (ağız armonikası), Arnavut Tarık’la (bas) grup kurdu ve org ile gitarı çaldı.

Yaz boyunca Turizm Bankası’nın Florya tesislerinde çalışan gruba kısa süre sonra, ileriki tarihlerde sıkı bir davulcu haline gelecek Salim Ağırbaş piyanist, Erol Büyükburç da vokalist olarak katıldı.

Ekip dağılınca Vefa Lisesi’nde kurmuş olduğu Gölgeler grubuna ağırlık verdi

Gölgeler az zamanda çok işler yaptı; okul konserlerine çıktı, filmlerden önce sinemalarda program yaptı, lokallerde çaldı ve Ankara’da 1960’da düzenlenen Türkiye Vokal Grupları Yarışması’nda üçüncülük kazandı.

Konservatuarda hocalarından sürekli polifonik müziğin önemi hakkında eğitim alan Okay Ergil, çoksesli işler üretmeye yöneldi ve folk denemelerine girişti.

Altın Mikrofon gündeme gelince, yarışmaya iki ay kala Mualla Saylık (vokal), Okay Ergil (gitar), Erkan Mörel (gitar), Ahmet İkiz (gitar) bir araya geldi ve ‘altın rüyalar’ anlamına gelen Grup Sonya Dores’i kurdu.

Partisyonları ve düzenlemeleri yazan Ergil’in amacı, kulağı polifonik müziğe hazır olmayan Türk dinleyicisini, Türkçe folk parçalar yardımıyla bu türe alıştırmaktı.

Yarışmaya kadar çeşitli lokallerde müzik yapan grup, Gemiciler adlı parçayı Altın Mikrofon’a gönderdi ve finale kaldı. Dereceye girememelerine karşın, Hürriyet gazetesinin finalistlere plak yapma şartnamesinden yararlanarak ilk 45’likleri Gemiciler/Espanola’yı çıkarttılar.

1966’da Altın Mikrofon’a Kömür Gözlüm’le katılıp bu kez finale kalamayan Sonya Dores’e son veren Okay Ergil (banço, gitar), yarışmanın ertesinde arkadaşları Ahmet Erbay (gitar-1946), Gül Özgen (vokal, alto partisyonlar-1946), Adnan Erokan’la (gitar-1944) ‘Okay Ergil Folk Dörtlüsü’nü kurdu.

Folk dörtlüsüyle araştırmalarını sürdürürken Semih Evin’in yönettiği Namus Borcu filminde rol alan Okay Ergil, 1967’de Erhan Boransü (vurmalılar), Erhan Börel (vokal, ritm gitar), Osman Engin’le ‘Regal Asları’ adıyla bir 45’lik yayımladı: Huriyem/Aşk Bağları.

Ergil müthiş bir enerjiyle çalışmakta, günü memur olduğu işyerinde geçirdikten sonra gecelerini müziğe ayırmaktaydı.

Zamanla farklı stillerini geniş kitlelere tanıtmayı başaran Okay Ergil Folk Dörtlüsü TRT’nin favori ekiplerinden biri olmuştu. Türkiye Radyo Televizyon Kurumu, İstanbul İl Radyosu’nun, TRT-2 istasyonunun, Ankara Televizyonu’nun, İstanbul Televizyonu’nun açılışını hep Okay Ergil Folk Dörtlüsü’yle gerçekleştirdi.

1974 yılında dörtlünün dağılmasından sonra Ergil, ‘Okay Ergil Üçlüsü’ adıyla kızları Dolay ve Marmara ile çeşitli konserler verdi, İstanbul Devlet Tiyatrosu’nda sergilenen Odissinbad (yön: Faik Ertener) oyununun müziklerini üretti, televizyon programlarına çıktı. Okay Ergil, Ocak 2020’de yaşamını yitirdi.

 

OKAY TEMİZ (VURMALILAR)

11 Şubat 1939’da İstanbul Haseki’de doğdu. Çatalca’da çiftlikte yaşarken düğünlerde müzikle, orkestralarla tanıştı.

Ankara’da konservatuarın davul bölümüne girdi. Okul döneminde, yasak olmasına rağmen kulüplerde, lokantalarda dans müziği yaptı, bongo ile marakas çaldı. Bu nedenle bir yıl sonra okuldan uzaklaştırıldı. Ancak, iyi bir temel eğitim almış, lokallerde de tekniğini geliştirmişti.

Askerliğe kadar Ankara lokallerinde sahneye çıktı. Orduevi orkestralarında müziğe devam etti. Tehris olduktan sonra İstanbul piyasasına girdi. Önce Kanat Gür’le, ardından Süheyl Denizci ve Ferdi Özbeğen’le çalıştı.

Caza ilgi duydu, 1967’de Ulvi Temel Orkestrası ile Almanya ve Danimarka’da çalıştı.

İsveç’e geçip Muvaffak Falay’la buluştu. Caz yapmaya başladılar. Türkiye’den İsveç’e müzisyen götürerek Anadolu ezgilerine yöneldiler.

1974’de Stockholm’de Palle Danielsson, davulcu Bobo Stenson ve saksafoncu Lennart Aberg’le kurduğu Oriental Wind uzun yıllar Türk folkuyla, Afrika ve Hint folk müziklerini cazla sarmalayarak Avrupa’da büyük işlere imza attı. İsveçli cazcıların etnik müziğe ilgileri itici güç oldu ve Oriental Wind, adını İsveç dışına taşımayı başararak Türk müziğinin tanıtımına katkıda bulundu.

Grup keman, saksafon, flüt, klarnet, bas ve piyano gibi Batılı çalgılarla zurna, ney, kaval, ut, saz, tulum ve sipsi gibi bizim çalgıları bir araya getirerek ilginç senteze ulaşmıştı. Enstrüman zenginliği, büyüleyici bir etnik sentez yaratıyordu.

Başta Anadolu folku ile Sufi müziği olmak üzere Afrika ve Hint folk müziklerini cazın geniş yelpazesi içine oturtan Oriental Wind’ın kadrosu sürekli değişiyordu ama sahne performansı hep üst düzeyde seyrediyordu.

Grupla dünya turneleri yaptı, deneylere girişti, vurmalı sazlar yarattı, albümler yayınladı.

1993 yılından sonra Finlandiya’da yaşamaya ve müzik yapmaya başladı. 1998’de Türkiye’ye yerleşti ve deneyimlerini genç kuşaklara aktarabilmek amacıyla birçok proje üretti, öğrenciler yetiştirdi, seminerler yaptı.
1998’de Kültür Bakanlığı’nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını aldı. 2011’de de İstanbul Caz Festivali tarafından Yaşam Boyu Başarı Ödülü’ne layık görüldü.

Vurmalı çalgılar deyince, akla ilk gelen isimlerden biri olan, doğaçlama caz ritimleri, gittiği yerlerden topladığı etnik vurmalılarla sıra dışı ezgiler ve geleneksel müziğimizle özgün sound elde eden Temiz modası hiç geçmeyecek, uzun soluklu çalışmalar, albümler üretti.

 

OKNUR SEZER (GİTAR)

Mart 1946’da İstanbul’da doğdu. Antik Set topluluğunda gitar, bas ve davul çaldı.

 

OKTAY ALDOĞAN (NEFESLİLER)

1947 Üsküdar doğumlu Aldoğan, Barok 6, Yurdaer Doğulu Orkestrası, Yalçın Ateş Orkestrası, Damlalar ve Otobüs Yolcuları gibi çeşitli orkestralarda yer aldıktan sonra Kurtalan Ekspresi’ne katılmıştı.

Manço, 1974’te grubun çalgı envanterine ‘tek çalgılık orkestra’ Korg 700s marka synthesizerı eklerken, dönemin modası ‘nefesliler’i de sounda katmak istemiş, bunu da Aldoğan’la yapmıştı.  Devamında, Aldoğan’ın Barış Manço/Kurtalan Ekspres imzalı birçok hit olmuş parçaya büyük emeği geçmişti.

1974-1980 arası bu grupta flüt, tenor sax, soprano sax çalmıştı. Bir ara, iki haftalığına Edirdahan’a geçmiş ve Manço’nun isteğiyle kısa süre sonra geri dönmüştü.

Müzik piyasasında lakabı ‘İgor’ olan Aldoğan, düzenlemelere yaptığı katkılarla, Yol Verin Ağalar Beyler bestesiyle Anadolu pop-rockın görünmez kahramanlarından biriydi. 2014 yılında yaşamını yitirmişti.

 

ONNO TUNÇ (BAS GİTAR)

1948 İstanbul Feriköy doğumlu Onno Tunç müziğe kilise korolarında başladı. Lisede arkadaşlarıyla kurduğu ilk orkestranın adı ‘Black Stones’du.

1965’te Üstün Poyraz Set Orkestrası’na katıldı. Daha sonra 1969’da Durul Gence, 1970’de Süheyl Denizci, İstanbul Gelişim orkestralarında gitarist olarak yer aldı.

Ardından kendi orkestrasını kurdu ve deneysel çalışma olan ilk plağı The Bracelet’i (Hoş Bilezik) 1973’te yayınladı. Birçok ismin albümlerine beste veren ve düzenlemeler yazan Tunç, aynı zamanda büyük orkestraları yönetti

Bu arada orkestra, dönemin iddialı albümlerinde çaldı ve Tunç’un 1996 yılında uçak kazasında yaşamını yitirdiği güne kadar kayıtlarda, sahne çalışmalarında ünlü isimlerin yanındaydı.

 

ONUR HÜREL

2 Aralık 1947’de doğdu. Müzik macerası 1965’de babalarının aldığı akordeonu kendi çabalarıyla öğrenerek ve diğer iki kardeşiyle sırayla çalarak başlamıştı. Zamanla gitarla davulu da öğrendi. 27 Kasım 1965’de kardeşi Haldun’la Kamer Düğün Salonu’nda ilk kez sahneye çıkmayı başarmış ve profesyonelliğe adım atmıştı.

1966’da kardeşleri ve arkadaşıyla İstanbul Dörtlüsü’nü kurdu. Şubat 1967’de, dönemin gözde yarışması Altın Mikrofon elemelerine Feridun Hürel (gitar), Onur Hürel (bas gitar), Haldun Hürel (davul), Necmi Cihan (piyano), Turgut Özgüney’den (vokal) oluşan kadroyla katılmışlar ve finale çıkamamışlardı. Yarışmadan sonra bu kez de Oğuzlar adıyla sinemalarda, gazinolarda orkestralardan önce çalıp onların aletlerini kullanarak biraz para kazanmışlardı.

Ekim 1967’de yeni isimleri Biraderler’di. Bu arada, Diskotek dergisinin Amatör Topluluklar yarışmasında ikinciliği kazanmışlar ve daha bir tanınır olmuşlardı.

Selçuk Alagöz’ün orkestrasında çaldıktan sonra 20 Temmuz 1970’de ‘3 Hürel’i kurmuşlardı.

İlk 45’likleri ‘Ve Ölüm/Şeytan Bunun Neresinde’ 30 Ağustos 1970’de yayınlandı. Madalyonun Ters Yüzü Bu, kız kardeşlerine yazdıkları Gül’e Ninni, Ağlarsa Anam Ağlar gibi hüzünlü parçaların yanında, Diday Diday Dom, Yara, Hoptirinom ve Sevenler Ağlarmış gibi ritmik parçalarla beş yıl devamlı zirvede dolaşmıştı 3 Hürel.

3 Hürel, kimseninkine benzemeyen soundla zirvedeydi artık. Sıra albümdeydi; ‘3 Hürel’ adını verdikleri ilk uzunçalar gruba ‘altın plak’ getirmişti. Türkiye’de pop müzikçilere verilen ilk altın plak (uzunçalar) ödülüydü bu. 1976 tarihli ikinci albüm ‘Hürel Arşivi’nde ise, o güne kadar çıkardıkları 45’likleri bir araya getirmişlerdi.

1977’de bu kez Haldun ile Feridun arka arkaya vatani görev nedeniyle gruptan uzaklaşmıştı. Pazardan iki yıllık kopuş anlamına geliyordu bu ara 3 Hürel için. Askerlik dönüşü, piyasanın çok değiştiğini, korsan kasetçiliğin arttığına şahit olan elemanlar, müzikseverleri şok eden kararla, 3 Hürel adıyla müzik yapmayı bırakmıştı…

Uzun yıllar sonra albüm teklifi gelince, birikmiş besteleri değerlendirmek amacıyla Ağustos 1996’da 3 Hürel tekrar stüdyoya girmiş ve Efsane Yeniden albümünü yayınlamıştı. 1999’da ise ‘1953 Hürel’ adıyla, Ağlarsa Anam Ağlar parçası dışında yeni bestelerden oluşan albümü çıkarmıştı.

‘Yeni dönem’in bu ikinci çalışması klasik formülle üretilmişti: Güçlü ritm, güçlü gitar soloları ve hüzünlü vokal. Ancak, grubun çabası piyasada karşılık bulamamıştı.

 

ORHAN ATASOY (GİTAR)

Yerli rock müzik camiasının en renkli isimlerinden Orhan Atasoy 1949’da doğdu. İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi heykel bölümünden mezun olan Atasoy 70’li yıllarda İstanbul ile Ankara rock çevrelerinde ünlenmiş, samimiyeti ve girişkenliğiyle çok sevilmişti. Asit Orhan ya da Ayı Orhan lakaplarıyla da tanınan Atasoy, çeşitli gruplarda çaldıktan sonra Moğollar’ın Cem Karaca’yla müzik ürettiği dönemde bu grupta yer almıştı.

Karaca ile Moğollar ortaklığının pek sağlıklı yürümediği dönemde ekipte gitar ve flüt çalmaya başlayan Orhan Atasoy, Orhan Önemli adıyla gruba dahil olmuş, farklı yaşam tarzıyla Cem Karaca’yı rahatsız edince üç haftada kadro dışı kalmıştı.

Ardından, 1993 tarihli solo albümü Yanmışız’la gündeme geldi Atasoy. Albümün çıkış parçası Gemiler’e (söz: Orhan Atasoy-müzik: Ercüment Vural) Umur Turagay’ın çektiği videoklip, şarkıyı uluslararası kanal MTV ekranına kadar taşıdı. Bu klip hala bütün zamanların en iyi yerli çalışmalarından biri kabul ediliyor.

Gemiler daha sonra Zerrin Özer ile Teoman’ın sesinden daha da ünlenirken Orhan Atasoy ABD’ye yerleşip orada müzik yaptı.

2009’un ilk aylarında yapıtları ‘1980&2001’ adıyla yeniden bir albümde toplanırken sağlığı bozulmuştu.

Sirozun ardından yakalandığı karaciğer kanseri sonucunda bir süre bitkisel hayatta kalan Atasoy, 2009’da ABD’de yaşamını yitirdi.

 

ORHAN AVŞAR (BANDONEON)

1916’da İstanbul’da doğan Orhan Avşar, ortaokuldan sonra ailesiyle Arjantin’e yerleşti. Gençlik yıllarını bu ülkede geçirirken solfej, armoni, bandoneon dersleri aldı ve iyi bir bandoneonist oldu.

1935-37 arasında Arjantin ve Avrupa’da orkestralarda çalıştıktan sonra ülkeye döndü, Ertuğrul Soysal (bandoneon, akordeon) ve Selçuk Kaskan’la (vokal) 1938’de Orhan Avşar Tango Orkestrası’nı kurdu. Atatürk’e tangolar çalmış ilk kadroda bu üçlüden başka Avşar’ın kardeşi Turhan Avşar da (bandoneon) vardı.

Çok eleman değiştiren Orhan Avşar Tango Orkestrası en parlak günlerini kemanlarda Stefan Papazyan ile Guy de Rasenfos, akordeonda Melih Ergen, viyolada Türkay Tekinsoy, bandoneonda Orhan Avşar, piyanoda Aleks Keleci ile kontrbasta Çarli Rahçi’nin olduğu dönemde yaşadı. Vokaller ise Roberto Lorano ile Ertan Anapa’ydı.

İstanbul Radyosu’nda yıllarca düzenli programlar yaptı ve tangonun sevilmesinde önemli rol oynadı.

Sabahattin Özbaş (akordeon), Nubar Seynur (keman), Vasken Peşte (keman), Boğos Zulik (piyano), Yusuf Güler (keman), Raşit Eroktav (kontrbas), Vural Doğu (keman), Turhan Avşar (bandoneon), Müfit Kiper (akordeon), Ziya Sökmen (akordeon), Norayr Demirci (piyano), Necati Giray (kontrbas), Nami Şenel (flüt, kontrbas), Önder Bali’nin de (klarnet) çaldığı orkestra Orhan Avşar’ın 1974’de trafik kazasında yaşamını yitirmesine kadar devam etti.

Avşar’ın ölümünün ardından İstanbul Radyosu, uzun süre orkestranın eski bantlarını yayınladı ve Orhan Avşar ismi önce Zekai Apaydın, sonra Alex Keleci’nin yönetiminde kurulan orkestra ile sürdürüldü. Orhan Avşar’ın iki bestesi vardı: Pessimista ve Fenerim.

 

ORHAN BORAR (KEMAN)

1911’de dünyaya geldi ve 1938’de İstanbul Belediye Konservatuarı’nı bitiren Orhan Borar, bir yıl sonra Cumhurbaşkanlığı Filarmoni Orkestrası’na girdi. 12 yıl bu orkestrada keman sanatçısı olarak çalıştı.

İstanbul’a yerleşen Borar, İstanbul Radyosu bünyesinde ‘Küçük Orkestra’yı kurup şefliğini üstlendi. Konservatuvarda öğrenci yetiştirdiği dönemde Mithat Fenmen’le keman-piyano ikilisi olarak 300 konserde çaldı.

Adını taşıyan orkestrayla birçok lokalde programlara, radyoda konserlere çıktı ve Batı musikisi dersleri verdi. 1962’de de bir ara Mesut Cemil (viyolonsel), Aleks Keleci’yle (piyano) radyo programları yaptı. Radyo programlarında tonmaysterlik de yaptı.

 

ORHAN DENİZ EKEMEN (GİTAR)

194’da Ankara’da doğdu. Çocuk yaşta tiyatro oyunlarında yer aldı. Ardından amatör olarak müzik yaptıktan sora Planetler topluluğunda gitar çalarak profesyonel müziğe adım attı. 1969’da Mustafa Boz Orkestrası’na girdi ve bir süre bu toplulukta müzik yaptı.

 

ORHAN ÖNCAN (GİTAR)

Balıkesir’den yetişmiş gitaristlerin en iyilerinden kabul edilen, ‘goldfinger’ lakaplı Orhan Öncan 1950’de doğdu.

Balıkesir Ticaret lisesi son sınıfta okurken gitar çalmaya başladı. Gitarı Jüpiter grubunda ilerletti ve ardından eğitim için İzmir’e gitti.

Ticari İlimler Akademisi’nde okurken çeşitli gazino, pavyon ve  restoranlarda, ayrıca Vedat Sakman’ın grubunda gitarist olarak çalıştı.

Berkley’nin mektup ile müzik eğitim programına katıldı. Askerlik öncesi İstanbul’da Okay Temiz’le, askerlik sonrası ise Yalçın Ateş, Şerif Yüzbaşıoğlu, Şenay ile çalıştı.

Moğollar ile önce Paris’te müzik yaptı; sonra da Almanya’ya gidip profesyonel hayatına devam etti. ancak parmaklarındaki sağlık sorunu nedeniyle sahneyi bırakıp müzik öğretmeni oldu. 2016 yılında Almanya’da yaşamını yitirdi.

 

ORHAN SEZENER (TROMPET)

1923 İstanbul doğumlu Orhan Sezener, Müzik Öğretmenliği Okulu’nu (Musiki Muallim Mektebi) bitirdikten sonra Fehmi Ege Orkestrası’nda profesyonel oldu. Ardından, Nihat Esengin Orkestrası’nda trompet çaldı ve 1947’de orkestrasını kurdu. Yeni şarkılarıyla birlikte orkestra, şef Orhan Sezener’in yönetiminde çok çalışarak ve repertuarını geliştirerek 1969, 1970 ve 1974 yıllarında ödüller kazanmış, yurtdışından gelen ünlü cazcılara başarıyla eşlik etmişti.

Bu arada, 1961’de Hava Kuvvetleri Komutanlığı Caz Orkestrası şefliğine getirilen Sezener, kendi orkestrasıyla da gazinolarda ve radyoda programlar düzenlemişti.

Ankara’da Hava Kuvvetleri Bando Komutanlığı bünyesinde Orhan Sezener’in şefliğinde Hava Kuvvetleri Dans ve Caz Orkestrası kuruldu. Dönemin Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral İrfan Tansel, orkestra için gereken emirleri vermiş, kadro kısa sürede toparlanmıştı.

Glenn Miller orkestrasının solo trompetçisi ABDli yarbay Stanley, 1962’de Ankara’da görevli bulunduğu sırada Amerikan Büyükelçiliği’nde dinlediği Hava Kuvvetleri Dans ve Caz Orkestrası’nı çok beğenmiş, Türkiye’de kaldığı sürede orkestraya caz klasiklerinden repertuar kazandırmıştı.

1970’lerin sonlarına dek sahnelerde kalan Orhan Sezener Orkestrası yerli müziğin birçok ismi için okul işlevi gördü

Sezener, 14 yıl Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’nda da çaldı. Daha sonra Ankara Radyosu Hafif Batı Müziği ve Özel Eğlence Programları şefliğini yürüttü. Sezener bir ara Ankara Müzik sendikası başkanlığında da bulundu.

 

ORHAN TOPÇUOĞLU (VURMALILAR)

1952’de İstanbul Silahtar’da doğdu. İstanbul Erkek Lisesi’nde okurken okul grubuyla Milliyet Liseler Arası Müzik Yarışması’na katıldı ve davul çaldı.

Daha sonra Alman Lisesi’nden arkadaşlarının grubu Dönüşüm’e girdi ve ilk ciddi profesyonel işlerini bu oluşumda yaşadı.

Ardından Levent-Behiç Altındağ Orkestrası’nda baget salladı ve vurmalılara yöneldi. 1976’da Devlet Senfoni Orkestrası’na sınavla kabul edildi.

Sinemaya merak sardı ve 10 yıl Ertem Eğilmez’in asistanlığını yaptı. Filmlere ve TV dizilerine müzik yazmaya başladı. Dublajı da denedi.

Müziği ikinci plana atmadan gayet üretici bir performans sergiledi ve Doksanlı yıllarda vurmalıları yerli piyasaya ciddi ciddi kabul ettirenler arasında yer aldı.

Popçuların albüm kayıtlarına katıldı; festivallerde büyük orkestralarda vurmalıları üstlendi.

Tiyatro dünyasına girdi ve sahnede ve perde arkasında türlü görevleri üstlendi; bu sanat kolunda da sıra dışı işleriyle dikkat çekti.

 

ORHAN ÜNAL (GİTAR)

Yerli rock camiasında ‘Solak Orhan’ diye tanınan Ünal, Yönelim grubunda gitar çalarak profesyonel müziğe adım attı. Piyasada tanınınca rock işlerinin aranan ismi oldu.

Devamında Tile Varla (davul) ve Zürrin Özvar’la (bas gitar) Stop! adlı grupta Erkin Koray’la kısa süreliğine müzik yaptı. 1977’de Erkin Koray Tutkusu albümünü yayınlayacak Koray, gitar için Orhan Ünal’ı stüdyo kadrosuna aldı ve Ünal birçoğu hitleşen parçalara tekniğiyle çok şey kattı.

 

ORKUN ALDEMİR (BAS GİTAR)

1992’de Ankara’da Egemen Ünal, Ercüneyt Özdemir’le Swamp Juice grubunu kurdu. Daha sonra Metropolis adını alan topluluk 1995’de Fethiye’de program yaparken Salzburg’da çalışmak için teklif aldı. Dört ay sonra Innsburk’a geçtiler, yerel festivallerde sahneye çıktılar. 1999’da kayıtlara başladılar ama, birçok şirketi gezdikten sonra ancak Ocak 2003’de Makine albümünü yayınlayabildiler. Grungedan post punka, hardcoredan popa uzanan geniş cover repertuvarı olan topluluk, albüme kadar başkalarının parçalarını çalmış, ardından bestelerini repertuarına eklemişti.

Türkiye standartlarının üzerinde bir prodüksiyonla üretilmiş albümün devamında daha ileri işler yapmaları beklenirken ‘yorgun’ Metropolis çalışmalarına ara verdi. 2008’de Ferhat Şahin (tuşlular) ile Özgür Arıkan’ı (gitar) aralarına alan ekip, yeni albüm için çalışmaları sürdürdü ve 2010’da Zamandan Ağır’ı yayınladı. Hit parça olmasa da, yapıt sağlam altyapısıyla takdir gördü, beğenildi. Grup 2014’de ise Hapis teklisini çıkardı. Orkun Aldemir sonra Silikon grubuyla müzik yapmayı sürdürdü.

 

ORUÇ GÜVENÇ (REBAB)

1948 Kütahya-Tavşanlı doğumlu Oruç Güvenç, ailesinin ikinci çocuğuydu. İstiklal İlkokulu’nda, Tavşanlı Ortaokulu’nda, Kütahya Lisesi’nde öğrenim gördükten sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe bölümünü bitirmişti.

Müzik hayatına ortaokulda Fethi Bey’den keman dersleri alarak başlamış, üniversite yıllarında ud, rebab, ney ve tambur öğrenmişti. 1970’de Halit Kakınç ve Muhtar Turan’la tanışmıştı. Bu ikili Oruç Güvenç’e gruba katılmasını teklif etmişti. Güvenç elektronik müzik kullanılmaması kaydıyla Dönüşüm’e girmişti.

Dönüşüm serüveninden sonra 1975’te Tümata (Türk Musikisini Araştırma ve Tanıtma) grubunu kurmuş, bu grup bünyesinde Orta Asya kaynaklı Türk musikisinin kökenini ve terapi değerlerini araştırmalara başlamıştı. Klasik Türk Musikisi ve Tasavvuf Musikisi olarak, güfte ve bestesi kendisine ait eserler yazmıştı.

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nde müzikle tedavi konusunda klinik psikoloji doktorası yapmış, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nde Türk Musikisini Araştırma ve Uygulama Merkezi’ni kurmuştu.

1992’de Özbekistan Fergana Üniversitesi fahri profesörlük payesiyle onurlandırılmıştı. Güvenç 2017’de yaşamını yitirmişti.

 

OSMAN GÜNGÖR PALANCI (PİYANO)

1933’te Denizli’de doğdu. İstanbul Konservatuarı’nda eğitim gördü ve mezun oldu.

14 yaşından itibaren piyanist olarak piyasada çalışmaya başladı.

Daha sonra yurtdışına gitti ve beş yıl boyunca Avrupa ve ABD’de topluluklar bünyesinde müzik yaptı.

Hulusi Kentmen’in yeğeni olmasından ötürü sanat camiasıyla yakın bağlantıları oldu ve birçok tiyatro oyununa müzikler yazdı.

1950’lerin sonunda Yaşar Güvenir Orkestrası’yla otellerde, lokallerde kontrbas çaldı. Ardından Müfit Kiper Orkestrası ile Vasfi Uçaroğlu Orkestrası’nda piyanoyu üstlendi.

Uzun yıllar ünlülerin sahne şovlarında ve albüm kayıtlarında yer aldı.

Daha sonra Melbourne Avustralya’ya yerleşti ve burada müziğe devam etti. 29 Temmuz 2021 tarihinde yaşamını yitirdi.

 

OSMAN İŞMEN (PİYANO)

2 Ağustos 1952’de İstanbul’da dünyaya geldi. Annesi piyano çalıyordu; o da altı yaşında klasik piyano dersleri almaya başladı. Konservatuara girdi. Okul sıralarında Grup Senkop’u kurdu. İşmen, 1968’de Mecidiyeköy Lisesi’nin Milliyet Liseler Arası Hafif Batı Müziği Yarışması’na katılan grubundaydı. Ritm 73 Orkestrası ile adım attığı profesyonel müzik pazarında genç yaşına karşın orkestralar kurdu, gece kulüplerinde çalıştı.

1977’de aranjörlüğe geçti. Bu arada kurduğu Osman İşmen Orkestrası ile 1978’de önemli bir albüm yayınladı: ‘Diskomatik Katibim’. Aynı yıl dönemin önemli gençlik dergisi HEY tarafından düzenleme dalında yılın albümü seçilen Diskomatik Katibim, ülkede pek moda olan James Last, Fausto Papetti, Paul Mauriat gibi yabancı orkestra şeflerinin ürünlerine kaliteli alternatif olarak plakçı vitrinlerine yerleşmişti.

HEY’in okur oylarıyla saptanan ‘Yılın Yerli 33’lük Plakları’ sıralamasında ‘enstrümantal’ bir albümün altıncı sırada yer alması ve yıl içinde listelerde zirveye çıkması heyecan verici gelişmeydi. Sözsüz parçalara ‘TRT Ara Müziği’ diye bakan, oyun havalarından başka enstrümantal müziğe rağbet etmeyen ülke için önemli açılımdı Diskomatik Katibim.

O yılların moda akımı disko tarzında düzenlenen geleneksel şarkılarımız ve türkülerimiz, ‘yeni halleri’yle hemen kabul görmüş, Yeşilçam filmlerinin de vaz geçilmez malzemesi haline gelmişti.
Amaç, Batı kulaklı müziksevere algılamada güçlük çekmeyeceği şekilde Doğuyu sunmaktı. Ayrıca eğlenceliydi, espriliydi. Diskoteklere milli hava getireceği de ortadaydı. Öyle de oldu ve albüm iyi sattı.

İşmen bu projenin ardından orkestrasıyla Disco Madımak (1979) ile Disco Türkü (1980) albümlerini üretti ve 18 yıllık suskunluk dönemine girdi. Söylediğine göre nedeni müzik piyasasının sağlıksız şartlarıydı.

Müzik piyasasına küskünlüğü 18 yıl süren İşmen, yeniden deneylere dönerek, her biri alanında yetkin isimlerden oluşan müzisyenlerle 1998’de ilginç bir projeye imza attı.

‘Caz formatında Klasik Türk müziği’ hedefiyle yola koyulan Osman İşmen Project piyanoda Osman İşmen, Levent Altındağ (tenor saksafon, flüt), Halil Karaduman (kanun), İlyas Tetik (elektro keman), Hasan Cihat Örter (akustik, elektronik ve perdesiz gitar), Mehmet Akatay (darbuka, bendir), Emir Özoğlu (davul), İsmail Soyberk (bas gitar), Ercan Irmak’lı (ney) kadroyla Jazz Eastern albümünü yayınladı. Dokuz parçalık albümden Ramazan davulunun sürüklediği Twighlight Drum ile Lazz Jazz parçaları öne çıktı.

Grup, Nisan 2006’da dokuz parçalık Jazz Eastern 2 albümünü yaptı ve Osman İşmen bu oluşumla Saharians, Rakkas, Eastinn, Sahara adlı etnik cazın ilgi gören albümlerine de imza attı.

 

OSMAN ÖNDER (GİTAR)

Mart 1945’te İstanbul’da doğdu. Profesyonel müziğe 1962’de Devils topluluğunda gitar çalarak başladı. Önder daha sonra Barış Manço ve Harmonileri, Özdemir Erdoğan Orkestrası, Kemal Okan Orkestrası’nda çalıştı.

 

OYA ERKAYA (BAS GİTAR)

1974 Eskişehir doğumlu Oya Erkaya, Boğaziçi Üniversitesi ‘nde bilgisayar mühendisliği okurken klasik gitar dersleri aldı. Devamında bas gitara geçti.

Mezun olduktan sonra Londra’da bas eğitimi gördü. Ülkeye dönünce Bulutsuzluk Özlemi, İstanbul Blues Kumpanyası, Baba Zula, Cat Walk, Kırık Kalpler, Yavuz Çetin Band, Kutsal Hazine Avcıları gibi gruplarda bas gitar çaldı. Gökalp Baykal ile Günaydın Hüzün albümünün kayıtlarında çalıştı.

Piyasaya da iş yapıp, birçok albüm ile teklinin kayıtlarında yer aldı, filmlere ve TV dizilerine müzik yazdı. Eşiyle müzik stüdyosu açtı; bas gitar dersleri verdi.

Uzun süre Feridun Düzağaç’ın grubunda yer aldı, Levent Yüksel’in konserlerinde sahnedeydi.

 

OZAN ÇOLAKOĞLU (TUŞLULAR)

1 Nisan 1972’de Adana’da doğdu. Küçük yaşta müzikle ilgilendi. Kadıköy Anadolu Lisesi’nde öğrenim görürken okulun orkestrasıyla Milleyet Liseler Arası Müzik Yarışmasına katıldı ve davul çaldı. Aynı dönemde rock grubu kurdu.

Okuldan sonra müzik stüdyolarında çalışmaya başladı ve kendini geliştirmek için ABD Berklee’de öğrenim gördü.

Tarkan’ın Yine Sensiz albümüyle prodüktörlüğe geçti. Tarkan’la Aacayipsin, Ölürüm sana, Karma, Dudu, Come Closer, Metamorfoz, Adımı Kalbine ya albümlerinde çalışmaya devam etti.

Düzenlemeler yazdı, besteler yaptı. 2021’de ‘01’ adlı solo albümünü yayınladı.

Tarkan’la biraber Hande Yener, Nil Karaibrahimgil, Murat Boz, Gülşen gibi popçuların yapıtlarına da düzenlemeler yazdı.

2003 tarihli Eurovision Şarkı Yarışması’nda Sertab Erener’in birinci olduğu Every Way That I Can şarkısının, Hadise’nin Eurovision parçası Düm Tek Tek şarkısının da düzenlemelerini hazırladı.

Çolakoğlu ayrıca, G.O.R.A, Hokkabaz, Organize İşler ile Sınav filmlerinin müziklerine de imzasını attı.

 

 

OZAN DOĞULU (TUŞLULAR)

13 Ocak 1972’de İstanbul’da doğdu. Babası, Türk Hafif Müziği’nin güçlenmesinde önemli görevler üstlenmiş gitarist ve orkestra şefi Yurdaer Doğulu’ydu. Ozan Doğulu, dört yaşında konservatuarın piyano bölümüne kabul edildi ve altı yaşında, Spor ve Sergi Sarayı’nda düzenlenen bir gecede ‘yılın sanatçısı’ ödülünü aldı. Flüt ile gitarı da öğrendi.
TRT Çocuk Korosu’na katıldı. Yurdaer Doğulu Sanat Merkezi’nde 12 yaşında piyano dersleri vermeye başladı.14 yaşında babasından ayrı olarak ilk kez Çetin Çalışır Orkestrası ile Erol Büyükburç’la aynı sahnede çaldı.

Saint Michel Koleji’nde okurken yaşıtlarıyla çeşitli amatör gruplar kurdu. 1989’da Eurovision Şarkı Yarışması Türkiye elemelerinde büyük orkestrada çaldı.

Doksanlar’a düzenlemeler yazarak girdi ve Grup Gündoğarken’in Ankara’dan Abim Geldi albümünü hazırladı. Besteler de yapıyordu.

1993’de kardeşi Kenan Doğulu’nun ilk albümü Yaparım Bilirsin’i prodüktörlüğünü üstlendi. Doğulu kardeşlerin başarısı Ozan Doğulu’yu aranan isimlerden biri haline getirdi ve birçok pop yıldızının albüm çalışmalarını üstlendi.

Devamında Sezen Aksu’yla çalışmaya başladı ve Aksu’nun orkestrasında yıllarca tuşluları çalıp, şefliği de yürüttü.

Reklam ve film müzikleri yazdı. Ünlü isimlerle ortak projeler üretti. DJ’lik yaptı; adına kurduğu orkestrayla yıldızlarla müzik yaptı.

2010’da 130 Bpm isimli ilk solo albümünü çıkardı. Bu yapıtı Bpm Allegro (2011), 130 Bpm Moderato (2014), 130 Bpm Quatet (2015), 130 Forte (2017), Bpm Crescendo (2019) takip etti.

 

OZAN MUSLUOĞLU (KONTRBAS)

1977’de Almanya’ da doğdu. 16 yaşında bas gitar çalmaya başladı.

2000’de Bilgi Üniversitesi Müzik bölümüne girdi ve Volkan Hürsever, James Lewis ve Kürşat And’dan kontrbas dersleri gördü.

Kerem Görsev, Vanessa Rubin, Danny Grisset, Dena Derose, Allan Harris, Tuna Ötenel, İmer Demirer, Donovan Mixon ve Neşet Ruacan ile çeşitli performanslarda aynı sahneyi paylaştı. Marc Johnson, David Friesen, Dominique Lemerle ve Robert Balzar gibi çok ünlü basçılarla workshoplar yaptı.

Yurt içi ve yurt dışında katıldığı jam sessionlarda Marcus Miller, Roy Hargroove, Willy Jones, Eric Reed, Erik Smith, Katy Roberts, Leslie Harrison, Saskia Laroo and Bernard Maury gibi yıldızlarla beraber çaldı.

2003-2008 arası Athena grubuyla albümler üretti, turne ve konserlere çıktı. Athena bünyesinde 2004’te Eurovision Şarkı Yarışması’nda Türkiye’yi temsil etti ve grupla dördüncülük kazandı.

2009’da piyanoda Ülkem Özsezen, saksafonda Engin Recepoğulları ve davulda Ferit Odman’ dan oluşan kadroyla adını taşıyan dörtlüyü kurdu ve bestelerini Coincidence adını verdiği ilk solo albümünde değerlendirdi.

Aynı yıl TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası’nda kontrabas sanatçısı olarak katıldı. Bir dönem de TRT Radyo 3’te yayınlanan “Caz Saati” programını hazırlayıp sundu

Musluoğlu yine kendi bestelerinden oluşan ikinci albümü 40th Day’i Mayıs 2011’de çıkardı.

Üçüncü albümü My Best Friends Are Pianists’i ise Türkiye’nin değerli 12 caz piyanistiyle birlikte yaptı. Musluoğlu aynı içeriği 2015 yılında bu kez 12 vokalle My Best Friends Are Vocalists albümünde tekrarladı.

 

ÖMÜR GİDEL (TUŞLULAR)

1956 İzmir doğumlu Ömür Gidel müziğe yedi yaşında kemanla başladı. Ortaokulda davul çaldıktan sonra tuşlulara merak sardı. Karşıyaka Koleji’nde okurken 1972’de arkadaşlarıyla Grup Gerilim’i kurdu ve otellerde müzik yaptı.

Müzik yüzünden okulu bıraktı ve pavyonlarda, tavernalarda çalıştı. 1978’de Efes Oteli’nde çalarken Barış Manço ile tanıştı ve Kurtalan Ekspres’e katıldı. Bir süre Kılıç Danışman’la çift klavye olarak sahneye çıkan Gidel 1979’da gruptan ayrıldı.

Watt-71, Combo Band, Gelenek Orkestrası, İzmir Caz Beşlisi gibi oluşumlarda yer aldıktan sonra 1985’te yeniden Kurtalan’a girdi ve bir yıl daha çalıştı. Toplamda beş kez Kurtalan Ekspres’e döndü. Grubun bir çok hit parçasına emeği geçti ama bestelerin altında adı yer almadı.

Prodüktörlük de yapan Gidel, birçok genci müzik dünyasına kazandırdı. Cazın İzmir’de güçlenmesi için çok çabaladı; İzmir Caz Derneği’nde yöneticilik yaptı.

 

ÖNDER BALİ (KLARNET)

1 Mart 1938 İstanbul doğumlu Önder Bali, İstanbul Konservatuarı’nda öğrenim gördü ve profesyonel müzik hayatına 1961’de İstanbul Şehir Orkestrası’nda klarnet çalarak başladı. Daha sonra Ertan Anapa, Şerif Yüzbüşodğlu, Kanat Gür, Orhan Avşar, Şevket Uğurluer, Erol Büyükburç, Okan Dinçer ve Yalçın Ateş orkestralarında nefesli sazları üstlendi.

Hazır olduğunu hissedince kendi adına orkestra kurdu ve birçok sanatçıya gazino çalışmalarında, plak kayıtlarında eşlik etti. Zafer Dilek (gitar), Berç Kürkçü (bas gitar) gibi isimlerin de yer aldığı orkestrası ile Altın Klarnet adlı bir albüm de çıkardı.

1969’da Orhan Şevki’yle yedili (Orhan Şevki, Önder Bali, Haluk Hancı, Zafer Dilek, Erdal Gürel, Garbo Mayk, Asu Maralman) kuran Önder Bali, bu orkestrayla çalışmalarını sürdürürken bir yıl sonra da Önder Bali Dörtlüsü adını verdiği orkestrasıyla plak kayıtlarına girdi. Zafer Dilek (gitar), Haluk Hancı (bas gitar), Erdal Gürel (davul), Önder Bali’den (org, klarnet) oluşan dörtlü, Bergama Zeybeği 45’liğiyle listelerde zirveye çıkmıştı. Dörtlüye bir süre ara veren Bali, 1972’de Ergun Dinç (bas gitar, keman), Veysel Çadır (davul), Kemal Çizgen’li (org, klarnet) kadroyla yeniden sahnelere dönmüştü.

Yeşilçam’a birçok müzik vermiş, 1977’de Bulgaristan’da düzenlenen Altın Orfe Müzik estivali’nde Semiha Yankı’ya çalan büyük orkestrayı yönetmişti.

 

ÖNDER BİLGE (BAS GİTAR)

1967’de İstanbul’da doğdu. İlk armoni, solfej, ritm bilgilerini bir akrabasından aldı. Sonra uzun dönem Selmi Andak’ın yanında müzik eğitimine devam etti. Liseden sonra konservatuara girdi; kompozisyon bölümünü bitirdi.

Cıngıl, reklam müziği, jenerik müziği, düzenlemeler yazmaya başladı. Bora Ayanoğlu’yla ortak yapıtlar üretti.

1990’da ABD’ye gitti ve Washington’da akademi düzeyinde kompozisyon eğitimi gördü. Devamında bu ülkedeki üniversitelerde caz ve kompozisyon araştırmaları yaptı, projelere katıldı.

1992’de Türkiye’ye dönünce dersler verdi; Duman grubunun müzik menajerliğini üstlendi. Birçok albümün mutfağında çalıştı. Orkestralar bünyesinde bas gitar çaldı. Solo albümlerde üretti: Önder Bilge Project (2005), Çoban Yıldızı (2007), Relaxing Guitar Heaven (2010), Çıkamadım (tekli/2014), Yandı Bitti Kül Oldu (2018).

 

ÖNDER FOCAN (GİTAR)

1955’te doğdu. 15 yaşında Kadıköy Maarif Koleji’nde gitar çalmaya, 20 yaşında cazla ilgilenmeye başladı ve çeşitli gruplarda yer aldı.

1985’den itibaren yerli ve yabancı caz etkinliklerine katıldı. 1994’de ‘Önder Focan JAZZ GUITAR’ kasedini ve ‘Önder Focan Group-ERKEN’ CD’sini yayınladı.

1996-99 döneminde ise Sekiz, On the Bosphorus CD’lerini yaptı. 1997’de “MIDEM” tarafından Fransa’nın Cannes şehrinde düzenlenen ve 11 uluslararası gitarcının katıldığı festivalde, İKSV adına Türkiye’yi Guitar Night gecesinde temsil etti.

Sanatçı, 1998 tarihli Beneath The Stars çalışması ile, Blue Note etiketiyle albümü çıkan ilk Türk cazcısı unvanını da aldı.

Focan, Ocak 1999 ve 2000’de IAJE eğitim seminerlerine katıldı. Kasım 1999’da Viyana’da Thomastik Infeld tellerinin 80. kuruluş yıldönümü konserlerinde çaldı. 2001 Kasım’ında Finlandiya’da popüler Türk parçalarının yorumlandığı Standard A La Turc albümünü kaydetti.

Yükseköğrenim kurumlarında, diğer kuruluşlarda müzik dersleri verdi. 200’de0 yılında Müjdat Gezen Sanat Merkezi tarafından yılın en iyi Batı Müziği Sanatçısı ödülüne layık görüldü.

2002’de Berlin’de Almanya’nın önde gelen müzisyenlerinden bascı Stefan Weeke’nin “Spontaneous International Jazz Friends” adlı projesi ile aynı yıl Almanya’da piyasaya çıkan “No.One” adlı

Eşi Zuhal Focan ile 2002’de İstanbul Galata’da Nardis caz kulübünü kurdu.

2003’de REMinisce albümü cazseverlere sundu.

Önder Focan ülkede caz adına büyük projeler e imza attı, sürekli çabaladı ve yerli cazın ikinci kuşağının en fazla üretken isimlerinden oldu.

 

ÖNİZ ÇELİKTEN (GİTAR)

Nisan 1947’de doğdu. 1967’de Gölgeler topluluğunda profesyonel oldu. Ardından Maça beşlisi’nde ve Metronomlar’da gitar çaldı.

 

ÖZCAN ACARGİL (PİYANO)

Mart 1943’te Isparta’da doğdu. Liseyi bitirdi ve ağabeyi Özkan Acargil’in orkestrasında profesyonel oldu. Uzun süre aynı toplulukta yer alan Acargil, 80-90’lı yıllarda arkadaşlarıyla ortak lokal programları yaptı, konserler verdi.

 

ÖZDEMİR BATURALP (KONTRBAS)

Ülkede hafif müziğin yerleşmesi için ilk adımı atan isimerden biri olan Özdemir Baturalp, Ankara Radyosu’nda yayınlanan ‘Daldan Dala’ programında Ünal Çaplı, Salvo Azuz, Ercan Kuntel, Cengizhan’dan oluşan Erdoğan Çaplı’nın orkestrasında yer aldı. Turhan Eteke ve İlham Gencer’le trio kurdu; İstanbul Radyosu’nda programlara çıktı. Ardından, 1956’da Ahmet Faik Şener ile ‘müzikal fantaziler’ diye isimlendirdikleri programı Balarıları’ adıyla devam ettirdi ve ikili 1965’e dek sahnelerde müzikli mizah üretti.

 

ÖZDEMİR ERDOĞAN (GİTAR)

17 Haziran İstanbul 1940 doğumlu Özdemir Erdoğan, çok genç yaşında gitar dersleri alarak müziğe başlamıştı. 16’sında sahneye çıkmış ve elinde gitarıyla rock’n roll söylemişti. Ardından amatör orkestralarda hem gitar çalmış, hem de şarkıları seslendirmişti.

60’lı yılların hemen başında kendi adını taşıyan dans müziği orkestrası kurmuş, Cankut Özgül (davul), Ahit Oben (piyano), Haldun’dan (bas gitar) oluşan orkestra beklentilerini pek karşılamayınca, elemanlarıyla birlikte Kadri Ünalan Orkestrası’na katılmıştı. Devamında yeniden kendi adına orkestra oluşturup çalışmayı denemişti…

Vatani görevi sırasında dost olduğu, Süheyl Denizci Orkestrası’nın bas gitarcısı Eray Turgay’ın yardımıyla caz camiasıyla tanışmış ve Zekai Apaydın Orkestrası’na girmişti. Oradan da İsmet Sıral Orkestrası’na geçmiş ve 1965’te İsmet Sıral’la cazın çok rağbet gördüğü İsveç’e gitmişti. İyi bir orkestranın bünyesinde deneyim kazanmayı amaçlamıştı. İki yıl bu ülkede müzik yaptıktan sonra ülkeye dönmüştü.

14 Ekim 1968’de, bir bölümü İsmet Sıral Orkestrası’ndan arkadaşı olan müzisyenlerle kendi orkestrasını yeniden kurmuştu. İlk dönem üyeleri arasında basçı Günnur Perin, piyanist Ayhan Yunkuş, tenor saks ve flütçü Atakan Ünüvar, tromboncu Fatih Erkoç, trompetçi Erdoğan Ergun, tuşlularda Uğur Dikmen vardı. Sonra kadroya Onno Tunç da (bas gitar) katılmıştı. Okul ve semt konserlerine çıkan bu kadro Tom Jones’tan, Jacques Brel’den, Mary Hopkins’ten çalıyordu.

Bu arada, para kazanmak amacıyla cazdan popa yönelmiş, Türkçe şarkılar söylemeye başlamıştı Erdoğan. Yayınladığı 45’liklerle solistlik yolunda büyük adımlar atarken, orkestranın adında Özdemir Erdoğan’la orkestranın arasına ‘ve’ eklenmiş, isimleri Özdemir Erdoğan ve Orkestrası olmuştu. Erdoğan’a sahne çalışmalarında ve plak kayıtlarında eşlik eden orkestranın elemanları fazla popüler işlerden sıkılınca 1972’de ekip dağılmıştı…

Caner Bora (davul), Vecdi Ören (gitar), Osman Önder (vokal, gitar), Alaaddin Dal (saksafon), Hayrettin Tükel (org), Ayhan Yıldızoğlu’nun da (org) çaldığı orkestranın ardından Erdoğan yoluna başka topluluklardan destek alarak devam etmişti.

Bunlardan en ilginci 1973’te çalıştığı ‘Sivrisinek Saz ve Caz Topluluğu’ydu. Solist Özdemir Erdoğan’ın solo albümü için toplanan, aralarında İsmet Sıral, Uğur Dikmen, Onno Tunç, Asım Ekren, Aka Gündüz Kutbay, Süheyl Denizci gibi ustaların bulunduğu orkestraydı bu.

Erdoğan devamında solist olarak sahnelerde yer almış, özellikle etnik caz denemeleriyle büyük ilgi toplamıştı.

 

ÖZER SÜALP (TROMPET)

Trompetçilerin az bulunduğu yerli piyasaya çok genç yaşta girdi ve kısa sürede dikkat çekti. Altmışlar’ın ikinci yarısında Halikarnas Altılısı’nda trompeti üstlendi.

Ardından Ulvi Temel Orkestrası’na girdi. Muhittin Paydaş ve Lordları, Durul Gence 10 ile Durul Gence 7 topluluklarında çalıştı.

Durul Gence 10’dayken Türkiye’nin ilk konser albümüne imza atanlar arasında yer aldı. Orkestranın 6 Aralık 1969 günü Beyoğlu Fitaş Sineması’nda verdiği konserden seçilen parçalar İlk Konser adıyla albümde bir araya getirilmişti. Orkestranın bu konser kadrosunda nefeslilerde Erol Duygulu, Eddie Mayer, John Gilbert, Özer Süalp, İrfan Sümer, Pierre Daniel, bas gitarda ve vokalde Onno Tunç, gitarda ve vokalde Ruli Karaca, davulda Cezmi Başeğmez, davul, vurmalılar ve vokalde Durul Gence, vokalde Serpil Gence ile Kamil Şükut bulunuyordu.

Gramofon Limitet Şirketi, albüm kapağına koyduğu yazıda, bu şarkıların sahnede çalan orkestranın haberi olmadan, gayet amatörce şartlarda kayda alındığını ve dolayısıyla çeşitli teknik hatalara önem verilmemesini talep ediyordu müzikseverlerden. Türkiye’de o güne kadar gerçekleşmiş en ileri pop müzik konserini müzikseverlere armağan etmek için çıkarılan uzunçalar, dönemin en gözde parçalarına getirilen kaliteli yorum, çalmalardaki ve vokallerdeki ustalıkla tarihe geçti.

İzmir grubu Watt 71’den sonra 1979’da ise Ritm 68’in kadrosunda yer aldı, plak kayıtlarında çaldı.

1980’de Grup Çağdaş bünyesinde sahnede çalarken kalp krizi nedeniyle 39 yaşında yaşamını yitirdi.

 

ÖZER ŞENAY (ELEKTRONİK BAĞLAMA)

1944 Manisa doğumlu Özer Şenay ilkokulda mandolin ve nota öğrendi. Sonra Yorgancı Nazif’ten bağlama dersleri aldı.

İzmir Radyosu koro şeflerinden Yılmaz İpek’in yanında bağlamasını geliştirdi ve 15 yaşında İstanbul’a giderek çay bahçelerinde çalmaya başladı.

Devamında piyasada tanındı ve Erol Büyükburç’un grubu Elçiler’e girdi ve buradaki etnik desteğiyle, düzenlemeleriyle katkılarıyla dikkat çekti.

1970’li yıllarda Orhan Gencebay ile Ferdi Tayfur‘la çalıştı ve Erkin Koray’ın Arap Saçı, Cümbür Cemaat, Sarhoş Gibiyim gibi şarkıları yazdı, bağlamasıyla arabesk denen deneylerin içinde yer aldı.

Elektro bağlamayı ilk kullananlardan olan Özer Şenay 1976’da Almanya’da yaşamaya başladı ve müzik çalışmalarını, deneylerini burada da sürdürdü.

Ülkeye döndükten sonra besteler ve aranjman yazmaya, plak kayıtlarında yer almaya, film müzikleri bestelemeye devam eden Şenay 9 Eylül 2007’de akciğer kanserinden yaşamını yitirdi.

 

ÖZGÜR CAN ÖNEY (DAVUL)

21 Temmuz 1980’de Ankara’da doğdu. Lise yıllarında kurduğu Reblos isimli grupla müzik hayatına başladı. Üniversite yıllarında önce Garnitür daha sonra 70’lik ismini cover grubu kurarak çeşitli lokallerde çaldı. Gürcan Konanç`tan metod takibi ve nota okuma üstüne özel dersler aldı.

1999’da Deli Gömleği grubuna katıldı, iki demonun kayıtlarında yer aldı. ANETİT ve A. Ü. Hukuk Fakültesi Atölye Oyuncuları bünyesinde tiyatro oyunlarına müzik yazdı.

Adını Japon çizgi romanlarından alan Manga grubunu 2001’de Ankaralı Ferman Akgül (vokal), Yağmur Sarıgül (gitar, tuşlular), Cem Bahtiyar (bas gitar), Efe Yılmaz’la (turntable) kurdu. Sing Your Song yarışmasında ikincilikle olan maNga yarışmadan sonraki üç yılı bar programları, konserler ve albüm hazırlığıyla geçirdi ve Aralık 2004’de ilk albümü çıkardı.

Grubun adını taşıyan albüm çok tutulurken Bir Kadın Çizeceksin şarkısı, FİFA 2006 bilgisayar oyununda yer aldı. Bitti Rüya şarkısı da çok sevildi ve yılın en iyi çıkış yapan grubu seçilen maNga ‘altın plak’ dahil onlarca ödül kazandı.

Elektronik rap ile rock arası soundla ilerleyen ve 42 ilde konser veren maNga, İstanbul’a taşındı.

2010 yılı maNga için tarihi dönemeç oldu. MTV Avrupa Müzik Ödülleri’nde Best European Act ödülünü kazanırken Norveç’te düzenlenen Eurovision Şarkı Yarışması’nda We Could Be The Same şarkısıyla Türkiye’ye ikincilik getiriyorlardı. Türkiye dışında da tanınıyorlar ve parçaları Batı listelerinde yükseliyordu.

Öney, öğrenciler yetiştirdi ve zil tasarımları yaptı.

 

ÖZKAN ACARGİL (SAKSAFON)

31 Mart 1935’te Erzurum’da doğdu. Liseyi bitirdikten sonra askerliğini Ankara’da yaptı ve müzik piyasasıyla tanıştı, çeşitli topluluklara girdi. 60’ların ikinci yarısında kendi adına orkestra kurdu ve sahne ile radyo çalışmaları yaptı. Radyoda düzenli aralıklarla programa çıktı. Çok eleman değişen orkestrada Özkan Acargil’den (saksafon) başka Necdet Işıl (vokal), Ünal Konuk (trompet), İlhami Ukçin (davul), Ahmet Ünsever (davul), Özcan Acargil (piyano), Mehmet Tutucu (bas gitar) yer almıştı. Bu arada, kardeşi Özcan Acargil’le İstanbul belediye Bandosu’nda da çalıştı.

 

ÖZKAN ALTINTAŞ (GİTAR)

Genç yaşta gitar çalmayı öğrendi ve Beyaz Kelebekler’de müzik dünyasına adım attı. Ardından Batılılar Orkestrası ile 1968’e dek yıldızlarla aynı sahneyi paylaştı, lokallerde çalıştı, Yeşilçam filmlerinde gözüktü.  Selim Özer Orkestrası, Pratik Set, Ertan Anapa Orkestrası, Feridun Ersin Orkestrası, As Altılısı gibi topluluklarda yer aldı, turnelere çıktı.

 

ÖZKAN KARAYALÇIN (BAS GİTAR)

11 Kasım 1947’de İstanbul’da doğdu. Lisede müzik için okulu bıraktı. Arşimet ve Üçkenler’de bas gitar çalmaya başladı. Sonra İlhan Feyman Orkestrası ile Orhan Sezener Orkestrası’na girdi.

 

ÖZKAN TURGAY (TUŞLULAR)

14 Temmuz 1958’de İstanbul’da doğdu. 1965’de Fırat Kızıltuğ’dan akordeon ve melodika, 1967’de İstanbul Belediye Konservatuarı’nda İhsan Balkır’dan solfej dersleri almaya başladı. 1969’da İstanbul Belediye Konservatuarı yatılı kısmına girdi. 1978’de trompet dalını pekiyi dereceyle bitirdi.

Yine 1978’de Cahit Kukul (gitar, vokal), Aydın Buyar Şencan (bas gitar), Sedat Avcı (davul), Özkan Turgay (synthesizer, piyano, hammond org) aralarına Şükrü Yüksel’i de (vokal, gitar, syntheiser) alarak Hardal grubunu kurdu. İngilizce sert anlamına gelen ‘hard’ dan yola çıkıp ismi bulmuşlardı. Provalara başlandı, birikmiş besteler elden geçirildi ve Nasıl Ne Zaman (Nisan 1981) adlı uzunçalar yayınlandı. Arabeskin pazarı ele geçirdiği dönemde bin adet basılan bu Türkçe soft-progressive rock albüm ‘Batı normlarında Türkçe rock’ etiketi taşıyordu. Özkan Turgay başka işlerde çalıştığı için adı ilk günlerde Hardal bünyesinde yer almıyordu.

İkinci albüm hazırlıkları yapıldı ve kayda girileceği dönemde Aydın Şencan Kanada’ya, Sedat Avcı ise Erkin Koray’la buluşmak için Hollanda’ya gitti. Şükrü Yüksel, Cahit Kukul ile Özkan Turgay yanlarına Zafer Oğuz isimli davulcuyu alarak kayıtları bitirdi ve Ocak 1983’de daha sert soundlu Nereden Nereye albümünü çıkardı.

Hardal sonrası piyasa işlerine daha ağırlık verdi. Popçuların ve arabeskçilerin albümlerinde besteci, düzenlemeci, yapımcı olarak yer alırken 1989-1999 yılları arası Galata Kulesi’nde piyanosuyla sahne aldı.

Reklam, belgesel, TV dizisi ve film müzikleri yazdı.

 

ÖZKAN UĞUR (BAS GİTAR)

1953 İstanbul doğumlu Özkan Uğur’un babası Hurşit Uğur Şehir hatları vapurlarında çarkçıbaşı olarak çalışmaktaydı. Reşat Nuri Güntekin İlkokulu’nda okurken müziğe mandolin ile başladı ve devamında ağabeyi Hollanda’dan magnetolu gitar getirince mahallede grup kurmuş, akorları kendi kendine öğrenmişti.

Sinemalarda gösterim öncesi çalmaya başlamışlardı. Profesyonel olarak da müzik hayatına Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’nda adım atmıştı. Mazhar Alanson ile Fuat Güner’le Kızıltoprak’ta tanışmış ve onların grubu Kaygısızlar’a bas gitarist olarak girmişti.

Kaygısızlar’ın dağılmasından sonra 1972’de Barış Manço‘nun grubu Kurtalan Ekspres’e geçmiş, Manço askere gidince Aydın Çakuş ve Nur Yenal’la Ter grubunu kurmuş, bu formasyonla Erkin Koray ile çalmıştı.

Devamında yeniden Kurtalan Ekspres’e dönmüş, bir süre sonra Anadolu popun önemli grupları Dostlar ve Dadaşlar’da bas gitarı üstlenmişti.

1976’da yine Fuat Güner ve Mazhan Alanson ile İpucu Beşlisi‘ne geçti. Grubun dağılmasıyla 1978’de Galip Boransü ve Cengiz Teoman ile Eurovision Şarkı Yarışması Türkiye finalleri için Grup Karma‘yı kurdu. Bu grup ile katıldıkları 1978 Türkiye Eurovision elemelerinde bestesi Galip Boransu’ya ait “İmkansız” adlı şarkıyla dördüncü olmuşlardı.

1980’lerin başında Mazhar Alanson ve Fuat Güner ile ünlü isimlerinde arkasında çalıp para biriktirmişlerdi. Bu sırada Ferhan Şensoy‘un “Şahları da Vururlar” ve Kahraman Bakkal Süpermarkete Karşı oyunlarında Fuat Güner’le birlikte rol almıştı.

1984’te Mazhar Fuat Özkan üçlüsü olarak ilk albümleri Ele Güne Karşı Yapayalnız ile şöhreti yakalamışlardı. Bu albüm 26 hafta liste başında kalmıştı. 1985’te Diday Diday Day ve 1988’de Sufi şarkısı ile iki kez Türkiye‘yi Eurovision’da temsil etmişlerdi.

Mazhar Fuat Özkan’la bir çok başarı yaşayan, hepsi sevilmiş bestelere de imza atan Uğur, Doksanlı yıllarda sinema ve televizyonu da denemiş, Eşkıya, İkinci Bahar, Komser Şekspir, G.O.R.A., A.R.O.G., Yahşi Batı, Pek Yakında gibi yapıtlardaki şaşırtıcı performansıyla oyunculuğu da kıvırdığını kanıtlamıştı.

 

ÖZVER YILMAZ (GİTAR)

13 yaşında tek başına gitar çalmayı öğrendi. 1996’da Burdur’da Gallows grubuyla sahneye çıkmaya başladı. 1999’da minimal punk grunge yapmak üzere Deli Gömleği’ni kurdu. Burak Öztürkmen (bas gitar), Özgür Can Öney (davul) ile birlikte Özver Yılmaz’ın besteleri üzerinde çalışmaya başladılar. Deli Gömleği’nin yanında Cemiyette Pişiyorum grubunda da gitarı üstlendi.

 

PARLA AKSU (GİTAR)

Kasım 1948’de Trabzon’da doğdu. Müziğe 1964’te başladı. Ertan Güney Orkestrası’nda profesyonel oldu.  İstanbul piyasasına Taner Akansel Orkestrası’nda gitar çalarak girdi.

 

PAŞA ALTIN (BAS GİTAR)

1974’te Denizli’de doğdu. 2001’de Zardanadam grubunda bas gitar çalmaya başladı.  Grubun sahne çalışmalarında ve albümlerinin kayıt aşamasında yer aldı.

 

RACİ PİŞMİŞOĞLU (BAS GİTAR)

1954’te Antalya’da doğdu. Müzik çalışmalarına İzmir’de Ömür Gidel’in yanında adım attı. 1987’de profesyonel olarak gruplarda ve projelerde yer almaya başladı.

1990’da İzmir’de Yamaha Müzik Okulları’nın Ömür Gidel ile birlikte kuruculuğunu yaptı. 1991’de kurulan Yamaha Elektrik Jazz Orkestra’da hem besteci, hem bas gitarist olarak yer aldı. Bir ara, Gelenek Orkestrası’nda yer aldı.

1993’de İzmir Caz Beşlisi’ni kurdular. 1995-2004 arası, İstanbul Bilgi Üniversitesi Caz Bölümü’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. bas, ensemble ve dinleme analiz derslerini verdi. Ensemble derslerinin kod adından yola çıkarak, öğrencileri ile birlikte, Bora Çeliker ve Can Çankaya’nın da katılımıyla “MUS 461” isimli projeyi oluşturdu ve müzik direktörlüğünü üstlendi.

Ali Perret‘in caz grubu Acid Trippin’de ünlü isimlerle birlikte çaldı. 1998’de Midnight Rebels albümünü kaydettiler. Grup ile Arnavutluk Tiran Caz Festivali, 1. Uluslarası Ankara Caz Festivali, İstanbul Caz Festivali’ne katıldı.

1994-2006 arası Yeni Türkü‘de bas gitar çaldı.

Ricky Ford yönetimindeki İstanbul Jazz Collective Big Band grubunun bazı çalışmalarına elektrik basıyla katıldı. Timur Selçuk tarafından yazılan ve yönetilen senfonik konserlerde basist olarak yer aldı.

Erkan Oğur, Ercan Irmak, Mustafa Suder, İlyas Mirzayev, Aycan Tezel, Emir Özoğlu gibi isimlerle birlikte, Fahir Atakoğlu‘nun yönettiği grupla Dolmabahçe Sarayı’nda ve Antalya Side Tarihi Aspendos Tiyatrosu’ndaki Cumhuriyet 75.Yıl konserlerine katıldı.

İzmir caz günlerine Raci Pişmişoğlu Beşlisi olarak Selim Selçuk, Burak Bedikyan, Serhan Erkol ve Donovan Mixon ile katıldı.

Zerrin Özer için senfoni orkestrasına kompozisyonlar yazdı ve bas gitar çaldı. “Zerrin Özel” ismiyle yayınlanan albümün müzik direktörlüğünü yaptı.

Boston’da Harward Üniversitesi’nde, Atlanta Georgia Tech Üniversitesi’nde, Washington’da George Washington Üniversitesi’nde, Kanada Toronto’da ve ABD’nin başta Newyork olmak üzere daha birçok şehrinde ve üniversite konser salonlarında dünya müzik festivallerine katıldı. İstanbul Bilgi Üniversitesi eğitim kadrosunda altı yıl çalıştı.

İstanbul Bilgi Üniversitesi’ndeki ensemble derslerinin kod adından yola çıkarak, öğrencileri ile birlikte, Bora Çeliker ve Can Çankaya’nın da katılımıyla MUS 461 isimli projeyi oluşturdu ve müzik direktörlüğünü üstlendi. Jeff Giancy (piyano), Raci Pişmişoğlu (bas), Bora Çeliker (gitar), Serhan Erkol (tenor saksafon), Siney Yılmaz (alto saksafon) ve Berke Özgümüş’ten (davul) oluşan kadrosuyla çok sayıda caz kulübünde müziklerini sergilediler, Bodrum Caz Festivali’nde çaldılar.

 

RASİM ULUSMAN (PİYANO, GİTAR)

1949’da Trabzon’da doğdu. 15 yaşında arkadaşlarıyla Volkanlar topluluğunu kurdu; grupta piyano çalıyordu. Sesi de güzel olduğu için solistliği de dikkat çekiyordu. İki yıl sonra vokal ve gitarist göreviyle Siluetler’e katıldı. Siluetler’le Altın Mikrofon’da Lorke Lorke şarkısıyla birincilik yaşadı. 1967’de Vehbi Turan-Boğaziçi Orkestrası’na girdi ve bu toplulukla 45’likler doldurdu.  1973’te Belçika’ya gitti ve bu ülkede 1988’e kadar piyanosuyla programlar yaptı. Bir süre Türkiye’de çalıştıktan sonra  yeniden Belçika’ya yerleşti. 2011’de piyanosuyla Türkiye’de lokallerde çalmaya başladı.

 

REMZİ EMEK (TROMBON, GİTAR)

Uzun yıllar Almanya’da müzik yaptı ve bu ülkede 2005’te 11 kişiden oluşan Anadolu Caz Orkestrası’nı kurdu. Orkestra Anadolu’ya ait sözlü ve sözsüz ezgileri caz normlarına uyarlayıp, bu müziğin anlamını ve değerini yeni bir bağlantı ve çalışma alanı kurarak Avrupalı dinleyicilere tanıtmaktı. Emek, ülkeye dönünce cazcılarla çeşitli projelerde yer aldı, kendi grubunu kurdu ve düzenlemeler yazdı.

 

RENE MACAROĞLU (GİTAR)

1953’te İstanbul Kadıköy’de dünyaya geldi. Saint-Joseph Lisesi’nde okurken okul orkestrasında gitar çaldı ve Milliyet Liseler Arası Müzik Yarışması’nda arkadaşlarıyla birincilik kazandı.

Fransa’da üniversite okurken ünlü müzisyenlerle birlikte gitar çalma olanağı buldu. Ardından ABD’ye gidip Berklee’de müzik eğitimi aldı.

Türkiye’ye dönünce dostlarının albüm kayıtlarına katıldı. Doğan Canku’nun’nun 1990 tarihli solo albümü Sonsuza Dek/Ayrılık albümünde Sultan-i Yegah Sirto’yu yorumladı.

Caz camiasında dostluklar edindi; önemli projeler üretti.

Bu arada öğrenciler yetiştirdi, caz armonisi dersleri verdi, kitaplar yazdı. 2013’te yaşamını yitirdi.

 

REŞAT ÖZERDEM (GİTAR)

23 Nisan 1946’da İstanbul’da doğdu. Yeşilçam’ın en sevilen oyuncularından  annesi Mürüvvet Sim’in yolundan gidip tiyatrocu olmak yerine müziği seçti ve konservatuarı bitirdi. 1968’de Ertan Anapa Orkestrası’nda piyano, trompet çalarak profesyonel müziğe adım attı.

Ardından Muhittin Paydaş, Durul Gence, Yalçın Ateş, Kanat Gür, Özdemir Erdoğan orkestralarında çalıştı. Yıldızların arkasında sahneye çıktı.

Hollanda’da müzik yapmaya başladı ve beş yıl bu ülkede kaldı. Devamında Belçika’ya geçti. Orada da beş yıl çalıştıktan sonra Federal Almanya’ya yerleşti.

Bu ülkede uzun yıllar sanatını icra etti; İngilizce, İtalyanca, Rusça, Fransızca, Almanca şarkılar söyledi ve yazları da Türkiye’ye giderek tatil yörelerindeki tesislerde programlar yaptı. Besteleri pop yıldızları tarafından seslendirildi.

Öğrenciler de yetiştiren Özerdem, müzikseverlerden gelen istek üzerine bir de nostalji albümü doldurdu.

 

RIDVAN AKPARLAK (DAVUL)

Küçük yaşta davul çalmaya başladı. Okulun grubuyla 2006’da Liseler Arası Müzik Yarışması’nda sahneye çıktı.

Üniversite sırasında profesyonel oldu ve çeşitli gruplarda baget salladı, kayıtlarda yer aldı. Öğrenci yetiştirdi.

 

RIFAT MURTAZA (VURMALILAR)

1945’te Ankara’da doğdu. Ankara Cumhuriyet Lisesi’nde öğrenim görürken müziğe merak sardı. 1968’de profesyonel olarak davula başladı ve Aydın Tansel’le çalıştı.

Ardından Şanar ve O’nlar Orkestrası’na katıldı.

Piyasanın aranan davulculardan biri haline geldi ve devamında Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’nda, Paraşüt rock grubunda, İstanbul Gelişim’de, Doruk Onatkut Orkestrası’nda çaldı.

Alpay’la da aynı sahneyi paylaşan Murtaza, İstanbul’da pop yıldızlarının albüm kayıtlarında bulundu.

Ayrıca sahne ve stüdyo toynmasteri olarak birçok etkinlikte görev yaptı.

2000’lerin başında Sabancı Üniversitesi’nde vurmalı çalgılar alanında dersler verdi, öğrenciler yetiştirdi.

Birçok Latin vurmalı sazları da çalan Murtaza, Grup Rapsodi’de uzun süre müzik yaptı.

 

RIZA EREKLİ (BAS GİTAR)

1951’de doğdu. Genç yaşta gitara merak sardı. Birkaç lokal grupta yer aldıktan sonra 1975 ortalarında, arkadaşları Güven Tunç (ritm gitar), Osman Kayaalp (solo gitar), Eser Sayıner’le (davul) Akyaryum grubunu kurdu. Erekli bas gitar çalıyordu.

Farklı çizgisine rağmen 1976 başında dağılan Akvaryum grubunun doldurduğu Galip Dede/Bir Gün İhtiyarlarsam (1975) 45’liği hem içeriği, hem de ilginç kapak tasarımıyla dikkat çekmişti.

İngiliz Filoloji’sinde eğitim gören Erekli, yurtdışındaki rock çıkışlarını yakından izleyip, ülkede uygulamaya devam etti.

Yıllar sonra birikimlerini yapımcı olarak değerlendirmeye karar verdi ve Melih Kibar’ın stüdyosunda deneyim kazandıktan sonra kendi stüdyosunu açtı.

Birçok pop albümünün yapımcılığını üstlendi, düzenlemelere katıldı. Bu arada bestelerini Tarkan, Teoman gibi yıldızlara verdi. Bunlardan Biz Nereye, O, Papatya gibileri listelerin üstlerinde dolaştı.

 

RIZA SİLAHLIPODA (TUŞLULAR)

Beş yaşında piyanoya müziğe başlayan, konservatuar eğitimi gören, burnu ve çenesiyle org çalmasıyla ünlenen Rıza Silahlıpoda (1946 İstanbul doğumlu) profesyonelliğe adım attığı ve üç yıl çalıştığı Yurdaer Doğulu Orkestrası’ndan ayrıldıktan sonra kendi orkestrasını kurmuştu.

Orkestra ilk olarak onlara Ritm 68 adını veren Sadri Alışık’a sahne çalışmalarında eşlik etti. Ritm 68’in kadrosunda Kemal Okan (davul-1942), Ercüment Yenidoğan (gitar), Yılmaz Tülek (tenor saks, klarnet), Sacit Çöze (trombon), Aydın Şencan (bas gitar) ile Rıza Silahlıpoda (org) bulunmaktaydı.

Kısa sürede popüler orkestralardan biri haline gelen ekip, aralarında Erol Büyükburç, Ajda Pekkan, Rasim Ulusman, Selçuk Ural, Füsun Önal, Modern Folk Üçlüsü, Gönül Yazar, Selma Güneri, Ertan Anapa, Güzin ile Baha, Mehmet Taneri, Serpil Örümcer, ‘imamın karısı’ Sevtap Çetinkale’nin de olduğu birçok sanatçı için sahnede ve plak kayıtlarında çalmıştı.

 

Bir süre sonra Rıza Silahlıpoda-Ritm 68 adıyla yoluna devam eden orkestra, 1973’te Beethoven’in 5. Senfonisi ile Tatlı Bir Aşk Hikayesi’ni 45’lik olarak yayınladı.

1976’da ise, çok sevilmiş ve birçok Yeşilçam filminde kullanılmış Silahlıpoda’nın enstrümantal bestesi 24 Saat ile yine Silahlıpoda ile Oğuz Katmandu’nun seslendirdiği Seni Unuttum Sanma (Hasta Luego’nun aranjmanı) 45’likte bir araya getirimişti.

Rıza Silahlıpoda, piyanist-şantörlerin moda olduğu Ağustos 1979’da orkestradan ayrılıp tek başına çalışmaya başlamıştı.

 

RÖNE KOEN (DAVUL)

17 Nisan 1931’de İstanbul’da doğdu. Davul çalmayı öğrendi ve caz plakları dinleyerek caza merak sardı. 14 yaşında Tarabya’da, çoğu Ermeni arkadaşlarıyla amatör caz grubu kurdu.

Şişli Terakki ve İngiliz Erkek Okulu’nda okudu. İş dünyasına girdi. Basamakları yükselmeye başladı ama müziği hiç ihmal etmedi. Saksafoncu Hrant Lusigyan ile kurdukları amatör grupla akşamları Pangaltı Mıhitaryan Lisesi’nde, daha sonra Avusturya Lisesi öğretmenleriyle kurdukları grupla Asmalımescit’te Refik gibi lokallerde çaldılar.
1951’de Cüneyt Sermet ile Arto Haçaduryan’ın girişimiyle kurulan ‘big band’e davulcu olarak katıldı.

Mehmet Akter (klarinet) ile de çalışan Röne, 1950’de Erdem Buri ve Arif Mardin (piyano) ile, Ray Brown’ un ‘That’s Earl Brother’ parçasının 45’lik plak kaydında baget salladı.
Röne Koen 28 Temmuz 1998’ de yaşamını yitirdi.

 

RULİ KARACA (GİTAR)

1943’te İstabul’da doğdu. Durul Gence 10, Üstün Poyraz Set, Süheyl Denizci Orkestrası gibi önemli topluluklarda gitar ve bas gitar çaldı. Orkestrayar döneminden sonra cazcılarla çeşitli projelerde yer aldı.

 

RUŞEN ÖZBEN (ORG, GİTAR)

1964’te İstanbul Belediye Konservatuarı’na girdi ve piyano ile gitar eğitimi aldı.

Genç yaşta profesyonel müziğe adım attı ve enstrümantalist, orkestra şefi, düzenlemeci olarak yarım yüzyıl piyasanın içinde kalmayı başardı.

Boğaziçi Orkestrası, Beyaz Kelebekler, Muhittin Paydaş, Yurdaer Doğulu, Bojidar Chipoff, Yılmaz Emiroğlu, İstanbul Set, Melodi Çemberi, Absent, Ritm 73, Blue Jazz Band gibi topluluklarda çaldı.

Ersan Erdura, Zeki Müren, Yıldırım Gürses, Ajda Pekkan, Tanju Okan, Sinan Erkoç ve Fatih Erkoç gibi isimlerle aynı sahneyi paylaştı.

Dersler verdi; çeşitli kuruluşlar bünyesinde öğrenciler yetiştirdi.

Kendi orkestrasını kurdu; profesyonel müzisyenleri bir araya getiren kuruluşun başkanlığını yürüttü.

Daha sonra piyanist şantör formatıyla lokalllerde, otellerde programlar düzenledi.

 

RÜŞTÜ KURTULUŞ (GİTAR)

Aralık 1937’de Yugoslavya’da doğdu. Profesyonel müziğe Erol Büyükburç Orkestrası’nda başladı. Sonra, Kuyrukluyıldızlar Vokal Grubu, Somer Soyata, Mühittin Paydaş ve Lordları, Ergun Özer topluluklarında çaldı ve şarkı söyledi.

 

SABAHATTİN GÜMÜŞ (TROMPET)

Mart 1940’ta İstanbul’da doğdu.1963’te kendi adına kurduğu orkestra ile profesonel müziğe adım attı. 1965’te de Erol Büyükburç Orkestrası’na katıldı. Askerlikten sonra Süheyl Denizci ile çalıştı. Ardından Almanya’ya gitti.

 

SABAHATTİN TAŞDÖĞEN (GİTAR)

21 Mart 1954’te doğdu. Küçük yaşta gitar çalmayı öğrendi. 1977’de Erol Büyükburç’un grubu Evren’e girdi.

Ailece, kardeşleriyle rock müziğe gönül vermişlerdi. Exorcist Child grubunu kurarak rock yapmaya başladı. Ardından bir süre Egzotik Band’e katıldı.

Nejat Tekdal’la Seksenler’in başında Devil grubunu kurarak, türlü zorluklara rağmen kafasındaki müziği üretmeyi başardı. Gitar çaldığı ve şarkı söylediği Devil ile Seksenler boyunca 55 konsere çıkma verme başarısı gösterdi.

Ailesinden gelen tiyatro geleneğini Devil sahnesine taşıyarak renkli şovlara imza attı.

Yarışmalara girdiler; popçuların ortasında rock çaldılar.

Türkiye’de rock müziğin kök salması için çok çaba sarf etti. Anadolu’da festivaller düzenledi, yeni gruplara destek oldu.

İstanbul Şişhane’de açtığı müzik dükkanı Devil aracılığıyla, olanakları sınırlı rock müzisyenlerine yardım etti.

 

SABİH CANGİL (GİTAR)

1960’da İstanbul’da doğdu. Evde klasik müzik dinleniyordu ve ablası Sabah konservatuarın piyano bölümünde eğitim görüyordu.

İlkokulda İstanbul Belediye Konservatuvarı‘na girdi ve piyano, solfej dersleri aldı. Bitirmeden konservatuarı bıraktı ve 14 yaşında özel dersler alıp gitar çalmaya başladı.

Sankt Georg Avusturya Lisesi‘nde orta ve lise eğitimini bitirdikten sonra Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi‘nden mezun oldu. Müziği sürdürürken turist rehberliği de yaptı.

Dizayn grubunda gitarı üstlendi. Seksenler’in başında Grup RA’nın bestecisi, söz yazarı ve gitarcısı olarak ünlendi. 1990’ların ilk yarısında RA ile barlarda cover çaldı ve hard rockın ülkedeki nitelikli isimleri arasına girdi.

1997’den sonra stüdyosunda TV dizilerine ve sinema filmlerine müzik yazdı.

2006’da İçimizdeki Pervaneler, 2014’de Farkındayım, 2016’da Muaf Olalım solo albümlerini yayınladı.

 

SABRİ GÜVENDİK (SAKSAFON)

Küçük yaşlarda saksafon çalmaya başladı ve profesyonel oldu. Altmışlar’ın başında orkestralarda müzik yaptı. Halikarnas Altılısı’na girdi ve İstanbul’da plak kayıtlarında solistlere de eşlik etmişti. 1 Temmuz 1965’de düzenlenen 3. Boğaziçi Müzik Festivali’nde vokal dalında Halikarnas 6’lısı en başarılı orkestra (Sabri Güvendik: saksafon, Mustafa Can: akordiyon, Tümay Sayar: davul-vokal, Ergüder Yoldaş: piyano, Ertan Durmaz: vokal-bas) seçilirken Sabri Güvendik alto saksafonda en başarılı müzisyen ödülünü kazanmıştı.

 

SACİT ÇÖZE (TROMBON)

20 Kasım 1951 doğumlu Sait Çöze, ilkokuldan sonra İstanbul Belediye Konservatuarı’nın  çello bölümünde öğrenim görmeye başladı.

Okulda piyano çalmayı da öğrendi. Sonra trombona merak sardı ve maddi nedenlerden ötürü çok genç yaşta profesyonel müzik dünyasına adım attı.

Ülke çapında ünlendiği Ritm 68 Orkestrası’nda uzun süre çalıştı ve nefeslilerdeki özel tekniğiyle dikkat çekti.

Ardından TRT İstanbul Hafif Müzik  ve Caz Orkestrası’na girdi ve 34 yılın ardından bu topluluktan 2016 yılında emekli oldu.

 

SAHİR KAYAHAN (BAS GİTAR)

Fikret Kızılok’un 1974’de kurduğu, Turhan Yükseler (org), Siret Yurtsever (gitar), Eser Sayıner (davul, vurmalılar), Ataman Hakman’dan oluşan Tehlikeli Madde grubunda bas gitarı çalıyordu.

Kızılok’un grupla çalışırken kaydettiği şarkılar arasında en ses getireni ‘Haberin Var mı?’ oldu ve Kızılok 1974 ilkbaharında Tehlikeli Madde’yle Anadolu turnesine çıktı.

Kayahan zaman içinde Vasfi Uçaroğlu ile Zafer Dilek 4’te de yer aldı.

 

SALİH ÇELE (TROMPET)

1954’te İstanbul Sultanahmet’te doğdu. İlkokuldan sonra İstanbul Belediye konservatuarı gündüzlü bölümünde trompet dalında eğitim gördü.

Askerden sonra bir arkadaşının haberi üzerine Cem Karaca’nın Şubat 1978’de kurduğu Edirdahan (Edirne’den Ardahan’a) grubuna trompet ile trombon çalmak üzere katıldı ve turneye çıktılar. Karaca soundunda ilk kez nefesliler başrolü üstlenmişti.

Mayıs 1978’de yayınlanan Safinaz albümünün kapağı için Edirdahan, üzerinde ‘Kahrolsun Yoz Müzik’ yazılı duvarın önünde fotoğraf çektirmişti.

Grup, sert politik söylemin peşinden gideceğini göstermiş, Anadolu ezgilerini kucaklayarak progressive rock doğrultusunda ilerleyeceğini belirtmişti. ‘Anadolu rock opera’ olarak tanımlanan Safinaz albümü, Karaca çizgisinin ne derece politikleştiğinin tipik örneğiydi.

Edirdahan sonrası Salih Çele, stüdyo müzisyenliği yaptı; çeşitli onkestralar bünyesinde sahnelerde müzik yaptı.

Kafasındaki müziği bir türlü hayata geçirecek ortamı bulamadığından 1980’lerin sonunda profesyonel müziği bıraktı.

 

SALİH GÜNAY (NEFESLİLER)

Temmuz 1940’ta Ayvalık’ta doğdu. 19667da üstün Poyraz Set’te saksafon ve klarnet çalarak profesoYnel oldu. Daha sonra Doruk Onatkut Orkestrası’na geçti.

 

SALİH NAZIM PEKER (TELLİLER)

1974’te İzmir’de dünyaya geldi. İlkokulda mandolinle müziğe başladı. İlerleyen yıllarda tellilerden banjo, bağlama, buzuki, cümbüş, lavta, kopuz curayı da öğrendi; vurmalıları da denedi.

Arşipel, Tuzlu Nehir gibi gruplarda yer aldıktan sonra Ekim 1993’de Sarp Keskiner önderliğinde İzmir’de tohumları atılan ve İstanbul’da büyüyen İstanbul Blues Kumpanyası’nda ünlendi. Geleneksel blues funk, zydeco, cajun, gospel gibi siyah müziğin değişik türlerini Ortadoğu ile Anadolu folk soundlarıyla birleştirerek Mart 1997’de Kökler albümünü müzikseverlere sundular.

Kumpanyanın en köklü üyeleri olan Sarp Keskiner ile Salih Nazım Peker bluesla Anadolu folku arasında ortak noktalar bulduklarını, bluesun geleneğini, duygularını, inançlarını araştırdıklarını belirtiyorlardı.

Tamamen Halk müziği yaptıklarını söyleyen, blues çalgılarının yanında bağlama, cura, bendir gibi bizden enstrümanlar da kullanan grup, Kasım 1999’da arabesk, halay, funk, trip hop, drum’n bass, elektrikli deltayı bir araya getirdikleri Sair Zamanlar albümünü yayınladı ve 25 konserlik veda turnesine çıkarak 2000’de çalışmalarına ara verdi.

Salih Nazım Peker aynı yıl İzmir’de Kırıka grubunu kurdu. kuruldu. Orçun Baştürk (davul), Ferhat Yegül (nefesliler), Cem Devrim Akdoğan’ın (bas gitar) katılımıyla, fazla bilinmeyen Ege türkülerini gündeme getirmeye, Batı Anadolu formlarında türkü bestelemeye başladılar.

İlk albüm Kaba Saz, 2008’de çıktı. Üç tanesi dışında, parçalar Peker’in akrabası Mustafa Kamil Gök’e aitti.

Salih Nazım Peker, Orçun Baştürk, Erdoğan Türksever (bas gitar), Özgür Yılmaz (gitar), Hasan Devrim Kınlı (bas gitar) 2012’de ise Yılların Ettiğini albümünü yayınladı.

Kırıka, popüler filmler Organize İşler ile Dondurmam Gaymak’a da Pireli Sirto ile Hicazkar Zeybek parçalarını vermişti. Topluluk 2020’de Harabi teklisini çıkardı.

Akrabalık bağı olmayan Salih Nazım Peker’le (vokal, divane, cura, kopuz) 2017’de Duble Salih adıyla bir araya geldi. İkili Anadolu, Ege, Balkanlar ve Rumeli’den türkülere özgün yorumlar getirerek dikkat çekti.

 

SALİM AĞIRBAŞ (DAVUL)

1934’te İstanbul’da doğdu. Babası dönemin ünlü saksafoncularından İsmail Ağırbaş’tı. Üsküdar’dan Fatih’e taşındılar. Babasının çaldığı orkestrayı izleyerek müziğe sevdalandı. Aralarda davulun başına geçerek deneyimini arttırdı, okul topluluğunda davulu üstlendi.

Askerliğini çeşitli orduevlerindeki orkestralarda yer alarak bitirdi ve sonrasında piyasaya girdi. Şerif Yüzbaşıoğlu’nun topluluğunda şöhrete ulaştıktan sonra 1968’de kendi adına orkestra kurdu.

Yüzbaşıoğlu ile yeniden çalışan ve ‘milli orkestra’ya seçilen Ağırbaş, bir dönem Avrupa’da da baget salladı.

Renkli kişiliğiyle ülkede, o günkü popüler adıyla baterinin sevilmesine büyük kat sağlayan ünlü davulcu, bateri dersanesi açtı, ‘Modern Davul Metodu’ kitabını da yayınladı.

Hey Dergisi’nin Şehzadebaşı Yeni Saray Düğün salonu’nda düzenlediği ‘davul maratonu’nda 30 saat aralıksız davul çalarak, bir İngiliz’e ait 22 saatlik rekoru kırdı.

Ağırbaş bu süre boyunca bir şey yemedi ve hesaba göre 864 bin vuruş yaptı.

 

SALİM DÜNDAR (DAVUL)

1938’de Gölcük’te doğdu. İlkokulu bitirdikten sonra Deniz Astsubay Okulu’na girdi. 1956’da ordudan ayrıldı. 1959’da vatani görevi sırasında tanıştığı Norayr Demirci’den müzik dersleri aldı.

Askerden sonra üç yıl bar ve pavyonlarda davul çaldı. Devamında Fehmi Ege, Behiç Günseli ile Şerif Yüzbaşıoğlu Siluetler orkestralarında baget salladı.

1963’te İstanbul Teknik Üniversitesi’nde verdikleri konserde hem davul çaldı hem şarkı söyledi. Aynı toplulukta 2. Boğaziçi Festivali’nden iyi orkestra ödülünü kazandı.

1966’da Kadri Ünalan Orkestrası bünyesinde ilk kez şarkıcı olarak sahneye çıktı. İspanyolca şarkılarla tanındı.

1972’de Altın Mikrofon Yarışması’nda Bir Dost Bulamadım şarkısıyla ikinci oldu. O tarihten sonra Aynalar, Sen Mevsimler Gibisin, Bir Dost Bulamadım, Kalbimi Kimler Çalıyor gibi şarkılarıyla listelerin üst sıralarında gezindi.

Devamında filmlerde oynadı; birçok 45’lik ve iki albüm çıkardı.

Doksanlar’da atletizme merak sardı ve uzun mesafeler yaş kategorilerinde yarışlar kazandı.

 

SAMİM BÜKÜLMEZ (DAVUL)

1937’de doğdu. 60’ların başında İstanbul’un gözde lokallerinde orkestrasıyla sükse yapan Atilla Berkan Orkestrası’da ünlene

n Samim Bükülmez (davul) aynı dönemde Ergun Özer Orkestrası’nda da davul çalmıştı. Devamında Gökçen Kaynatan’ın grubuna girdi.

70’lerin ikinci yarısında da gözde orkestralardan Zafer Çotal’a transfer oldu.

 

SARP MADEN (GİTAR)

19 Kasım 1968’de İstanbul’da doğdu. Evde klasik müzik ve rock dinleniyordu. Ortaokulda gitara başladı ve kendi kendine öğrendi. Saint Joseph Lisesi’nde okurken caza yöneldi. Kısa süre Ali Perret’den armoni dersleri aldı.

Boğaziçi Üniversitesi’nde psikoloji okurken müziğe daha fazla zaman ayırabilmek için bıraktı ve Bilkent Üniversitesi müzik bölümünden mezun oldu.

Devamında 1997’de Volkan Öktem (davul) ile Çağlayan Yıldız’la (bas gitar) Trio Mrio grubunu kurdu. Üçlü bir yıl sonra, grubun adını taşıyan 12 parçalık albümü yayınladı.

Bu arada, Mahmut Yalay (kontrbas) ve Sami Altındağ’la (saksafon) 1998’de bir araya gelip grubun adını koydukları Boyoz albümünü yayınladı. Dokuz parçalık albüm, caz standartlarına yeltenmeyen, tamamen deneylerden oluşan, doğaçlamayı seven, özel dinleyicisine seslenen bir yapıttı.

2003’e kadar Trio Mrio’da da çalan Sarp Maden, Genco Arı’nın gelmesiyle grubun adını Quartet Muartet yaptı..

Bu oluşumla 2004 ve 2007’de iki albüm daha çıkaran ekip, sonra yeniden Trio Mrio (Maden, Çağlayan, Öktem) adıyla festivallerde, lokallerde çaldı.

Grup, ‘Trio Mrio 2’ albümünü 2013’de yayınladı ve yapıtta altı tane Sarp Maden, altı tane de Çağlayan Yıldız bestesi bulunuyordu.

Maden, sık sık dost albümlerine destek verdi, projelerde bulundu, albümler yayınladı,uluslararası festivalde de gitarıyla yer aldı. Tekniği ve armoni bilgisiyle yerli cazı ileri taşıyan önemli isimlerden olmayı sürdürdü.

 

SARP KESKİNER (GİTAR)

1990’da profesyonel müziğe geçiş yaptı. Ekim 1993’de Sarp Keskiner önderliğinde İzmir’de tohumları atılan ve İstanbul’da büyüyen İstanbul Blues Kumpanyası, geleneksel blues funk, zydeco, cajun, gospel gibi siyah müziğin değişik türlerini Ortadoğu ile Anadolu folk soundlarıyla birleştirerek Mart 1997’de Kökler albümünü müzikseverlere sunuyordu.

Kumpanyanın en köklü üyeleri Sarp Keskiner ile Salih Nazım Peker bluesla Anadolu folku arasında ortak noktalar bulduklarını, bluesun geleneğini, duygularını, inançlarını araştırdıklarını belirtiyorlardı.

Tamamen Halk müziği yaptıklarını söyleyen, blues çalgılarının yanında bağlama, cura, bendir gibi bizden enstrümanlar da kullanan grup, Kasım 1999’da arabesk, halay, funk, trip hop, drum’n bass, elektrikli deltayı bir araya getirdikleri Sair Zamanlar albümünü yayınladı.

Keskiner bu arada 1996’da Moe Joe grubunda da müzik üretmeye başlamıştı. Özellikle 60’lar ‘Delta Blues’uyla lokal programları yaparak dinleyici kazanıyorlardı.

Moe Joe, çalışmaların albüm kıvamına geldiği gün stüdyoya girip tamamen kendi besteleriyle kayıtları gerçekleştirdi ve Kasım 2000’de ChicagoİstanbulMainline albümünü çıkardı. Yapıt, 60’larla bugünün elektrikli bluesu arasında bir yerde duruyordu. Otantiğe azami bağlı olan, yöresel tavırlara kadar dokunan tertemiz yorumla ilerleyen bir grup duruşu sergilemişlerdi.

Tuzlu Nehir ile Mama&Friends gruplarında da yer alan

Sarp Keskiner’in bundan sonraki adresi 2003’te kurulan Saska grubu oldu. İç Asya, Kuzey Asya, Kafkasya halk şiirlerini ve makamlarını kullanarak, yerel müzikleri elektronik müzikle yoğurup yeni bir halk müziğinin peşinden gittiler.

Kendilerini, kavramsal sanat üzerine kafa yoran, bir ses tasarımı yaratmaya çalışanlar olarak tanımladılar.

2004’de Sokkur Saska (Çuvaşça kör at sineği anlamına geliyor) albümünü yayınladılar.

Keskiner, 1993’ten bu yana yazarlık, editörlük, radyoculuk, prodüktörlük ve etkinlik tasarımı gibi alanlarda yurtiçi ve yurtdışında pek çok proje gerçekleştirdi.

2005’te Deniz Cuylan ile Great Republic of South projesini hayata geçirdi; aynı yıl Türkiye’de deneysel müziğin belleğini arşivlemek amacıyla Kronovox Archives plak şirketini kurdu.

2006’dan sonra sinema, tiyatro, radyo drama alanda müzik üretmeye yönelen sanatçı, küratörlüğünü üstlendiği Noksan ile birlikte kolektif doğaçlamaya, ses tasarımına ve disiplinler arası üretimlere ağırlık verdiği Yuri Skies, Skip Lakes, Red Abizianas gibi projeleri hayata geçirdi. Eş zamanlı olarak müzikal kökenlerine geri dönerek, İzmir’de geleneksel blues ve konvansiyonel formları birlikte işleyen The Stools ve The Underdogz ekiplerini oluşturdu.

Bugüne dek yerli caz, doğaçlama müzik ve rock sahnesinden birçok ünlü ismin yanı sıra Chris Chavez, Art Fazil, Nappy Brown, Eddie Kirkland, Lucky Peterson, Alvin Youngblood Hart, Marco Capelli, Adam Rudolph, Okay Temiz, Jone Takamaki, Saadet Türköz, Eva Zurakowska, Lukasz Sabat, Jan Mittendorp, Mike Green, Kitty Solaris, Dani Dorchin, Yat-Kha gibi uluslararası sanatçılarla da konser veren, turneye çıkan Keskiner, editörlük ve müzik tasarımı uğraşlarını sürdürmekle beraber, kurucusu, yürütücü üyesi veya yöneticisi olduğu İzmir Kültür Pla+formu Girişimi, Teos Kültür Sanat Derneği, Karantina kolektifi, Komünitas, Konserve girişimi, Kronovox Archives Bellek İnisiyatifi kapsamında kültür ve sivil toplum alanındaki çalışmalarına devam ediyor.

 

SAYGUN ARPALI (DAVUL)

Eylül 1953’te İstanbul’da doğdu. Lisede davul çalmaya başladı.

1972’de Melih-Faruk-Hülya adıyla müzik yapan grupta Hülya’nın solo çalışmalara yoğunlaşması üzerine huzursuzluk çıkmıştı. Ardından Hülya ile yollar ayrıldı. Melih Benderli (gitar), Faruk Köksal (gitar), Serdar Sonüstün (bas gitar) aralarına Saygun Arpalı’yı (davul) alarak 1972’de psychedelic düzenlemeyle Çanakkale Türküsü ile Gurbet Acısı türkülerini kaydetti. 45’lik, grup dağıldıktan sonra yayınlanabildi.

Pendik’te arkadaşlarıyla Grup Uyanış’ı kurdu ve dört kişilik ekip 1977 tarihli Aç Kalbini/Halimiz Duman 45’liğinin ardından bu kez Ozanlar adıyla  Tülay’la çalışmaya başladı. Tülay’dan ayrıldıktan sonra çalışmalara ara veren Ozanlar grubu, tek hedefle pop dünyasına dönmüştü. Yeni şekli ile Tahsin Ünüvar (flüt, soprano, alto saksafon), Cevdet Yalçın (gitar, bağlama, yaylı tambur), Numan Hekimoğlu (bas gitar), Saygun Arpalı’dan (davul) kurulu Ozanlar, kesinlikle yıldız vokalle çalışmayacaktı. Kendi başına da önemli işler çıkarabileceğine inanan topluluk, konserlerin yanında Şerif Gören’in İstasyon filmine müzikler yazmıştı.

1978’de Edip Akbayram-Dostlar’da davula oturdu ve uzun süre grupta kalarak albümlerin kayıtlarında da yer aldı. Dostlar’da baget sallarken diğer müzisyenlerle de projelere katıldı ve Beyaz Kelebekler, Aydın Esen, Kerem Görsev, Doğan Canku, Ahmet Koç, Tahsin Ünüvar, Zülfü Livaneli gibi isimlerle çalıştı.

Caz camiasıyla yakınlaştı; çeşitli projelere destek verdi.

Merhaba (2010), Sahne Işıkları (2012), Kış İnsanları (2014), Hayallerim (2022) solo albümlerini yayınladı.

 

SEDAT AVCI (DAVUL)

18 Aralık 1945 İstanbul doğumlu Sedat Avcı, Ankara Sanat Enstitüsü’nden mezun olduktan sonra müziğe ilgi duydu. Önce diskjokeylik yapan, ardından küçük orkestralarda ve gruplarda deneyimini arttıran Avcı, profesyonel müziğe Erkin Koray’ın yanında davul çalarak başladı. Koray’ın Erkin Koray Dörtlüsü (1967), Erkin Koray Yeraltı Dörtlüsü (1969), Erkin Koray Supergroup (1971) gruplarında yer alan Avcı, devamında o dönem sahnelerde yeni yeni gözüken Seyyal Taner’le çalıştı ve Seyyal-Seyhan-Sedat üçlüsü (Seyhan Karabay) adıyla şovlara çıktı.

Mazhar, Fuat, Özkan popun yeni yıldızlarından Seyyal Taner’le çalışmaya başlamıştı ve grupları İpucu’ya Sedat Avcı ile Seyhan Karabay’ı da dahil ederek Seyyal Taner-İpucu Beşlisi şeklinde sahneye çıkmıştı. İpucu, üyelerin farklı müzikal beklentileri nedeniyle dağılınca Avcı bu kez de 1977’de Seyyal Taner ve Seyhan Karabay’la 25. Saat grubunu kurmuştu. Bir günde yazılan, 24 saatte üretilen şarkıların ötesine geçecek, alternatif yaratacak kadroyu simgelemesi için 25. Saat adı verilen grup, Taner’in sahne şovlarına ve TV programlarına katılıyordu.

Grup, alaturkanın hakim olduğu büyük gazino sahnelerinde, Batılı ünlü rock gruplarının parçalarını yorumlama cesareti göstererek de dikkat çekmişti.

Yasak Sokaklar ile Son Darbe filmlerinde de rol alan Sedat Avcı, Hardal grubu gibi rock camiasının nitelikli oluşumlarına katılarak, iddialı işleri destekleyerek müzik yaşamını sürdürdü ve 2000’lerin başında vefat etti.

 

SEFA ULAŞTIR (DAVUL)

Anadolu popun ikinci kuşağına mensup Sefa Ulaştır 3 Ocak 1956 Kastamonu doğumluydu. 11 yaşındayken Beybonlar orkestrasının davulculuğunu yapmış ve parlak performansıyla teşvik ödülü kazanmıştı. Bu orkestrayla 1969’da Gelin Ayşem/Nenni 45’liğini doldurduktan sonra, yine çok küçük yaşta, kardeşleriyle birlikte Selçuk Alagöz Orkestrası’na transfer olarak, bu ekipten ayrılmış Hüreller’in boşluğunu doldurmuştu. Alagözler’in devamında Yurdaer Doğulu Orkestrası, Beyaz Kelebekler, Kurtalan Ekspres’te çalmıştı…

Şarkıcı Yeşim’le yaşamını birleştirimiş ve eşinin yorumlayacağı birçok besteye imzasını atmıştı. Dervişan bünyesinde en verimli dönemini yaşayan Ulaştır, Ocak 1978’de grubun tamamen politik bir yola saptığını iddia edip ayrılmıştı.

Bir ara Edirdahan grubuna geçmiş, Seksenli yıllarda Egzotik Band’de, çeşitli orkestralarda müzik yapmış ve yurda dönen Cem Karaca’yla yeniden bir araya gelmişti. Devamında turistik mekânlarda piyanistlik yaparak geçimini sağlamıştı.

2000’li yıllarda Ulaştır, Kurtalan Ekspres ve Dervişan gruplarında davula oturmuştu, 2018’de profesyonel sanat yaşamının 50. yılını dost müzisyenlerle özel bir geceyle kutlamıştı.

Ulaştır 2020’de yaşamını yitirdi.

 

SELÇUK ALAGÖZ (FLÜT, GİTAR)

4 Ağustos 1944 İstanbul doğumlu Selçuk Alagöz’ün müziğe ilgi duymasında, müzik hocalığı yapan babası Bahattin Bey’in etkisi büyüktü. Babasından mandolin dersleri alarak başladı işe.

Alman Lisesi’nde öğrenim gördüğü dönemde flüt çalarak çeşitli amatör gruplarla çalıştı.

İktisat Fakültesi birinci sınıfında okuduğu sırada turist rehberliği yaparken gezdirdiği kafileyi Erol Büyükburç’un çalıştığı lokale götürmüştü. Gecenin sonunda Büyükburç’a flüt çaldığını söyleme şansını yakaladı ve ertesi gün provaya çağırıldı.

Sonuçta beğenilerek profesyonel sanat yaşamına Erol Büyükburç orkestrasında blok flütle başladı ve Boğaziçi Müzik Festivali’nde bu ekibin bünyesinde yarıştı.

Oradan Yurdaer Doğulu Orkestrası’na geçen Alagöz, kısa süre sonra ayrılıp arkadaşlarıyla kurduğu orkestrayla 1965 Altın Mikrofon Yarışması’na başvurdu.

Adını verdiği orkestraya, melodika çalan ve organistlik yapan 15 yaşındaki kardeşi Ali’yi de (26 Kasım 1950) alan Selçuk Alagöz yarışmaya, düzenlemesini bossanovaya yakın tatta yazdığı Kemerin Naftaları türküsüyle katıldı. Kemerin Naftaları müzikseverlerin oylarıyla finale kalma başarısını gösterdi.

Altın Mikrofon şartnamesinde finale kalmış parçaların plak olarak yayımlanması vardı ve Kemerin Naftaları’nın B yüzüne Kaleden İndir Beni adlı şarkı koyularak 45’lik piyasaya sürüldü.

Orkestra 1966 Altın Mikrofon’da şansını bir kez daha denemeye karar verdi. Bahçelere Geldi Bahar adlı türkünün ‘twist’ düzenlemesiyle yarışmaya katılan Alagöz Kardeşler bu kez dereceye girip üçüncü olma başarısını gösterdi.

1967’de ise, bu kez Rana Alagöz’ün arkasında Altın Mikrofon yarışmasında çaldı Selçuk Alagöz Orkestrası; çünkü yeni şartnameye göre ilk iki yıl organizasyona katılanlar yeniden yarışamamaktaydı. Rana Alagöz’ün solistliğiyle yarışmada yorumladığı türkünün adı Konya Kabağı’ydı.

O yıl da üçüncü olan Alagözler artık ülke çapında tanınmaktaydı.

1968’de Topkapı Müzik Festivali’nde en iyi beste dalında Cıvıl Cıvıl adlı yapıtla birincilik, düzenleme dalında Evet mi Hayır mı ?’yla ikincilik, gitar dalında da ikincilik kazandıktan sonra 1970’de 3. Apollonia Uluslararası Müzik Festivali’nde Türkiye’yi, oryantal motiflerin ağır bastığı, ça ça ritmli Terkedildim (söz: Ali Alagöz-müzik: Selçuk Alagöz) adlı parçayla temsil etti.

Anadolu’dan genişçe yararlandılar ve fazla derin, ciddi, akademik araştırmalara girişmeden Bolu Beyi, Demirciler, Malabadi Köprüsü, Dedi Bana, Bağ Bozumu, Keklik, Misket, Edremit Van’a Bakar, Deliyim Seviyorum gibi sevilen, kulaklarda kalıcı parçaları artarda yayımladıkları plaklarda değerlendirdiler.

Kartvizitinde besteci, söz yazarı, düzenlemeci, enstrümentalist, solist yazan Selçuk Alagöz uzun müzik kariyeri boyunca dört uzunçalar ile bolca 45’lik üretti. Bunlardan Deliyim Seviyorum, Malabadi Köprüsü, Edremit Van’a Bakar’la büyük satışlara ulaştı, üç ‘altın plak’ kazandı.

Seksenler’de arabeskin iyiden iyiye egemenliğini ilan etmesiyle Alagözler, İstanbul’daki ünlü Kervansaray gazinosunda birçok dilde şarkıları yorumlayarak turistlere yönelik programlar yaptı.

Selçuk Alagöz, 2000’li yıllarda sigara karşıtı kampanyalara verdiği destekle gündeme geldi ve bu çalışmalara önderlik etti…

 

SELÇUK BAŞAR (GİTAR)

13 Mart 1944 Ankara doğumlu olan Selçuk Başar, konservatuar eğitimi sırasında Mete ve Metinler adlı amatör toplulukta çalmaya başlamıştı.  Profesyonel müziğe ise Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’nda adım attı. Kısa sürede gitardaki yeteneği kadar müzik bilgisi ve düzenlemeci tarafı da fark edilince aranan bir müzisyen haline gelmişti.

1968’de Yunanistan’da Apollonia Müzik Festivali’nde Ajda Pekkan’ın yorumladığı Özleyiş adlı bestesiyle dördüncü olan Başar, Durul Gence Beşlisi’nde de çaldıktan sonra kendi grubunu kurmaya karar vermişti.

Orkestraların çok tutulduğu dönemde, piyasada yeni yeni sivrilmeye başlayan yetenekli genç müzisyenlerle birlikte ‘efsanevi’ İstanbul Gelişim Orkestrası’nı (1970) kurmuştu Başar ve grup, gazinoların hala bir ‘müzikhol’ işlevi gördüğü günlerde ünlü solistlerle aynı sahneyi paylaşarak, plak kayıtları yaparak şöhrete ulaşmıştı.

Orkestra, kaliteli müziğin merkezi haline gelmişti; Batı’yla birlikte Doğu’yu da iyi özümseyen Başar ve arkadaşları yerli popa adeta sınıf atlatmışlardı. Piyano da çalan Selçuk Başar, piyasanın popüler taleplerini göz ardı etmeden, aralara serpiştirdiği sıra dışı işlerle sınırları zorlamayı her zaman hedef edinmişti.

70’lerin ikinci yarısında tanıştığımız Eurovision Şarkı Yarışması’nın en sadık yarışmacılarından biriydi Selçuk Başar. Kardeşi Uğur Başar’la birlikte sürekli bu yarışmaya beste göndererek, arabeske teslim olmuş piyasada popa eski gücünü kazandırmaya ve ülke dışına açılmaya çabalamıştı.

1984’de Beş Yıl Önce On Yıl Sonra’nın yorumladığı Halay adlı bestesiyle birinci olup TRT adına Lüksemburg’da yarışmıştı. İlginç koreografisi ve basit ritmik yapısıyla tam ‘Eurovision’luk bir çalışma olan beste, yarışmayı 12. sırada tamamlamıştı…

1980’de Gelişim Stüdyosu’nu açarak kardeşi Uğur Başar’la Türk popu için çok önemli işler yapmıştı. Stüdyo, o günlerin kurak ortamı içinde gerek pop çalışmalar gerekse reklam cıngılları alanında sıra dışı işlerin üretildiği merkez haline gelmişti. Ardından piyanist şantörler piyasayı istila edince grup dağılmış, Başar da tüm gücünü stüdyo işlerine vermişti…

İstanbul Gelişim de yeniden diriltilmeye çalışılmıştı ama Selçuk sağlık sorunları nedeniyle bu projede yer alamamıştı.

Bir süredir kanser tedavisi görüyordu ve ardında parlak bir kariyer bırakarak yerli pop tarihindeki benzersiz serüvenini noktalamıştı Selçuk Başar.

 

SELÇUK ÖZGÜRDAL (PİYANO)

1946’da Samsun’da doğdu. Müzikle öğrenimi bir arada sürdürdü. Ekonomi eğitimi alan Özgürdal topluluklarda piyano, gitar, davul, bas çaldı. Özgürdal, Adamo’nun şarkısından aranjman Karlar Düşer’e yazdığı sözlerle tanındı.

 

SELÇUK SUN (KONTRBAS, PİYANO)

1979’da doğdu. Müziğe 10 yaşında gitar çalarak başladı. Ortaokulda ilk grubunu kurdu. Lisede rockla, üniversitede cazla ilgilenmeye başladı. 1993’de yılında Ankara’da Tuna Ötenel ve Janusz Szprot orkestralarında bas gitara geçti; profesyonel oldu.

1995’te ekonomi doktorası yaptığı University of California, Miles Davis’in büyük orkestrasında iki buçuk yıl süreyle yer aldı. 2000’li yılların başında taşındığı New York’ta John Patitucci’nin atelyelerine katıldı, Matt Garrison’la bas gitar ve müzik teorisi çalıştı.

Aynı dönemde Queens College Aaron Copland School of Music’te yüksek lisans seviyesinde doğaçlama, kompozisyon ve düzenleme eğitimi gördü.

Clashes ve Over the Clouds adlarında iki solo albüm yayınladı. Müzik çalışmalarına New York ve İstanbul’da Dave Binney, Nick Kadajski, Nir Felder, Brian Adler, Mauricio Zottarelli, Tolga Tüzün, Tüluğ Tırpan, Ercüment Orkut, Volkan Öktem, Ediz Hafızoğlu, Sarp Maden, Eren Gümrükçüoğlu, Engin Recepoğulları, Serhan Erkol, Serdar Barçın, Çağrı Sertel gibi müzisyenlerle devam eden Yılmaz. Dostlarının projelerine de bas gitarıyla destek verdi.

 

SELİM ATAKAN (TUŞLULAR)

1951’de babasının görevi nedeniyle ailesinin bulunduğu Londra’da doğdu. Tam adıyla Selim Şükrü Atakan yurda dönünce 1964’te İstanbul Saint-Joseph Fransız Erkek Lisesi’ne girdi ve eş zamanlı İstanbul Belediye Konservatuarı piyano bölümünde Verda Ün’ün öğrencisi oldu.

Sonra Ankara’ya taşındılar ve Ankara Fen Lisesi’nde okurken 1968-1971 yılları arasında okul orkestrasıyla Milliyet Gazetesi Liseler Arası Müzik Yarışması’nda Türkiye birinciliği (1968) ve Türkiye dördüncülüğü (1969) kazandı.

1971-1976 yılları arasında öğrenim gördüğü Ankara Hacettepe Tıp Fakültesi’nden mezun olduktan sonra, patoloji alanındaki ihtisasını 1979 yılında aynı üniversitede tamamladı.

Ankara Bahçelievler ‘43. Sokak’taki evde 1977’de Hacettepe Tıp öğrencisi Zerrin Yaşar (Atakan) ile ODTÜ Mimarlık’ı bitiren Derya Köroğlu’yla Yeni Türkü grubunu kurdu. Üçlü, Latin Amerika müziğindeki yeni hareket ‘nueva cancion’dan (yeni şarkı) etkilenerek bu ismi seçmişti. İsmi öneren ise, kendi edebiyat dergisinin adını onlara veren şair Yaşar Miraç’tı.

Grupta piyanoyu çalarken, beste ve düzenlemede de büyük katkı veriyordu. 12 Eylül’ün ardından darmadağın olmuş  sol müziğin yeniden yeşermesinde önemli işler yaptı.

1992 tarihli Aşk Yeniden albümünün ardından, makas değiştirmeye başlayan Yeni Türkü’den ayrıldı ama zaman zaman yanlarında oldu.

1990’dan itibaren İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları Müzik Direktörlüğü görevini üstlendi. 2016’da aynı görevden emekli oldu.

Popüler müzik piyasasından da kopmadı. Sanatçı dostlarının albümlerine düzenleme ve icra katkısı yaptı.

Birçok tiyatro oyunuyla beraber, sinema filmlerinin ve televizyon programlarının, dizi filmlerin müziklerini yazdı.

Ölü Bir Deniz filmi müziğiyle, 1989 Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde En İyi Film Müziği Ödülü kazandı.

 

SELİM BENBA (PİYANO)

1969’da İstanbul’da doğdu. Yedi yaşında piyano çalmaya ve klasik müzik eğitimine başladı.

Lise yıllarında Faris Akarsu ile piyano çalıştı, senfonik rock gruplarında ve caz gruplarında yer aldı.

İstanbul Oda Orkestrası’nda altı yıl tenorluk yapan Benba, 1990’dan itibaren caza ağırlık verdi ve Can Kozlu ile caz tarihi ve teorisi çalıştı; albümlerde yer aldı.

1992’den başlayarak az ve fusion gruplarıyla çalıştı.

1994’te Önder Focan’ın Jazz Guitar albümünde çaldı ve devamında kendi triosu ile İstanbul Caz Festivali ile Akbank Caz Festivali’nde sahneye çıktı.

2006’da Spin grubunu kurdu ve birlikte İlk albümünü yayınladı. Diğer müzisyenlerle de işbirliğine gitti ve İstanbul’la birlikte Tokyo’da da caz kulüplerinde çaldı.

2018’den başlayarak Tokyo Musevi Cemaati’ne geleneksel Musevi ezgilerini içeren doğaçlama konserler verdi.

 

SELİM ÖZER (PİYANO)

26 Haziran 1933 doğumlu Selim Özer, İstanbul Belediye Konservatuarı’ndan mezun olduktan sonra 1953’de Nihat Baysal Orkestrası’nda çalışmaya başladı. Şevket Yücesaz Orkestrası, Müfit Kiper Orkestrası, Orhan Sezener Orkestrası’nda çalıştıktan sonra kendi orkestrasını kurdu. Bir ara Milli Orkestra’da da görev yapan Selim Özer’in (piyano) orkestrasının 1966 kadrosunda Savaş Gürmeriç (gitar), Kemal Çağman (bas), Suna Artun (vokal) ile Mehmet Taneri (vokal) vardı. Bir yıl sonra Kamuran Akkor profesyonel sanat yaşamına bu toplulukta adım attı.

kendi orkestrasını kurdu. Bir ara Balkan Melodileri Festivali’nde yarışan Milli Orkestra’da da görev yapan Selim Özer’in (piyano) orkestrasının 1966 kadrosunda Savaş Gürmeriç (gitar), Kemal Çağman (bas), Suna Artun (vokal) ile Mehmet Taneri (vokal) vardı.

Bir yıl sonra Kamuran Akkor profesyonel sanat yaşamına bu orkestrayla adım attı.

Vals ile tangolarla beraber popüler şarkıları da repertuvarında yer veren orkestranın uzun tarihinde Ersan Erdura (vokal), Seyhan Karabay (gitar), Timur Güven (bas gitar), Turgut Okçu (bas), Talat Kurter (bas), Ergüven Başaran (saksafon), İlhan Ören (vokal), Özkan Altıntaş (gitar), Mustafa Özkent (gitar), Celal Uygun (davul), Tunç Gürel (gitar, vokal) gibi isimler yer aldı.

Selim Özer döneminin en yetenekli müzisyenlerinden biri olarak adını müzik tarihimize büyük harflerle yazdırdı.

 

SELİM ÖZTÜRK (GİTAR)

1966’da İstanbul’da doğdu. Müziğe 1983’te gitar çalarak başladı ve bir yıl sonra arkadaşlarıyla Kolon grubunu kurdu ve çeşitli lokallerde beş yıl kadar müzik yaptı.

1992’de Kadıköy’de Mehmet Şenol Şişli’yle Kargo adını verdikleri topluluğu hayata geçirdi. Deniz Aytekin (vokal), Atilla Yüksel (tuşlular), Aykan İlkan’ın (davul) katıldığı kadro, 1993’de ilk albüm Sil Baştan’ı çıkardı.

1996’da Öztürk ile MŞŞ yeni elemanlarla pop-rock albümü Yarına Ne Kaldı’yı yayınlamayı başardı.

Nisan 1997’de Sevmek Zor albümüyle yerlerini sağlamlaştırırken Türkçe rock müziğin popülerleşmesine, pazarda saygı görmesini sağlamışlardı.

Bu dönemde stüdyo müzisyeni, yapımcı, düzenlemeci olarak da piyasada yer alan Öztürk birçok pop albümünün üretimine katkıda bulunmuştu.

Selim Öztürk güçlü gitar performansının yanı sıra besteleriyle de Kargo’nun temel taşı oldu. Yalnızlık Mevsimi ve Sen Bir Meleksin albümleriyle Kargo zirveye çıkarken kadroda önemli ayrılıklar yaşandı; buna rağmen Öztürk, her şartta grubu ileri taşımayı başardı.

 

SEMİH ARGEŞO (KEMAN)

21 Kasım 1913’de doğdu ve ailede müzikle tanıştı. Babası flüt, annesi, teyzeleri ve kız kardeşi piyano çalıyordu.

1923’te Galatasaray Lisesi‘ne girdi ve okuldayken 1928’de Arnold Zirkin ile keman eğitimine başladı. Öğrencilik yıllarında Galatasaray Lisesi’nin izci takımından kurulan İz-Caz isimli okul orkestrasının ilk üyeleri arasında yer aldı ve dönemin dikkat çeken konserlerine çıktı, radyoda programlara katıldı.

Aynı dönemde İstanbul Belediye Konservatuarı’nda da eğitim aldı.

Semih Argeşo, liseden sonra Viyana’da yüksek öğrenim gördü ve ardından ülkeye dönüp İstanbul Belediye Konservatuarı’nda keman öğretmenliği yaptı.

1941’de kurulan İstanbul Şehir Orkestrası’nın baş kemanisti oldu, 1982’ye kadar bu görevi sürdürdü.

1949 yılında düzenli yayına geçen İstanbul Radyosu’nda İstanbul Radyosu Salon Orkestrası’nı da yönetti.

Argeşo büyük orkestraların yanında kendi adını taşıyan oluşumla da müzikseverlerin karşısına çıktı. 1953’de Semih Argeşo ve Yedi Kemanı adıyla hafif müzik orkestrası kurdu.

1963’e kadar klasik müzik ağırlıklı repertuvarla lokallerde ve radyoda programlar hazırladı, plak kayıtlarında çaldı.

6 Mayıs 2010 tarihinde yaşamını yitirdi.

 

SEMİH OKSAY (BAS GİTAR)

İstanbul Moda’da Fuat Güner’le Mazhar Alanson, yanlarına Ender Arol (davul), Semih Oksay (bas gitar), Cenap Kıyıkoğlu’nu (gitar) alarak grubu kurmuştu. Oksay o dönem Kadıköy Maarif Koleji7nde okuyordu. Kalamış’ta Sahil Sineması’nda film gösterimlerinden önce şovlara çıkmaya başlayan Kaygısızlar, devamında Küçük Moda Gazinosu’nda ve Kadri Ünalan Orkestrası’nın ön grubu olarak Moda Deniz Kulübü’nde çalmıştı. Erdek’teki golf kulübünden teklif almışlar, aileleri evden o kadar uzaklaşmalarına izin vermeyince kaçarak Erdek’e gitmişlerdi. Sahnede çalacakları beş parçaları vardı. Bunları uzatarak, devamlı tekrarlayarak dört saatlik programı dolduruyorlardı. Kısa sürede repertuvarlarını genişleterek yaz boyunca çalışmışlar, biriktirdikleri parayla kaliteli ses tesisatı almışlardı. Semih Oksay bir süre sonra Kaygısızlar’dan ayrıldı.

 

SEMİH ULAŞ (BAS GİTAR)

1948’de Ankara’da doğdu. 12 yaşında konservatuara girdi. Selçuk Alagöz ve Ali Çetinkaya’nın topluluklarında bas gitar çaldı. Ardından Ritm 73’e geçti. Uzun süre gazinolarda programlara katıldı ve plak kayıtlarında bulundu.

 

SERDAR ATEŞER (GİTAR)

15 Nisan 1961’de İstanbul’da doğdu. Genç yaşta gitar dersleri aldı. 1976’da İstanbul Erkek Lisesi orkestrasıyla Milliyet Liseler Arası Müzik Yarışması’na katıldı.

1982’de arkadaşlarıyla Mozaik grubunu kurdu. ’12 Eylül’ öncesi Boğaziçi Üniversitesi Müzik Kulübü’nde bir araya gelmiş genç müzisyenler, uzun süre sonra okul dışında sahneye çıkmış ve Haziran 1983’de İstanbul Hodri Meydan salonunda ilk büyük konseri vermişti. Mozaik ismi de o konser için bulunmuştu.

Kaset kayıtları tezgah altından satılan Küçük Sahne konserinin kadrosunda bulunan Serdar Ateşer (elektro gitar, İspanyol gitar, bas gitar, banço) 1986’da Shipaloy! Bir Serdar Ateşer Kasedi’ni solo üretmiş ve kendi olanaklarıyla dağıtmıştı. Bir yıl sonra Mozaik’ten ayrılmış ve aynı yıl Selamsız Bandosu filminin müziklerini yazmıştı. Bu işi sevmiş ve kendi stüdyosunu kurup uzun yıllar filmlere belgesellere reklamlara, tiyatro oyunlarına, TV dizilerine müzik üretmeyi sürdürmüştü.

1990’da Mütareke Yılları albümünü yayınladı. Her şeyiyle farklı bir albümdü ve alternatif işler arayanları mutlu etti. Mütareke Yılları ve sekiz yıl sonra gelen Avdet Seyri albümü, yerelden evrensele uzanan yolda önemli işler üstlenmişti. Beyinden gelen müziği talep eden insanlara birilerinin de seslenmesi gerekiyordu bu ülkede. Avdet Seyri, Ateşer’in evindeki stüdyoda şekillenmiş bir çalışmaydı. Can Aksel’in davuluyla katıldığı, yer yer belgesel tadında olan, ince hicviyle etkileyen albümde enstrümantal parçalar ağırlıklıydı.

Düzenlemelere ve albümlere yönetmenliğe başladı.1998’de Ayvalık’a yerleşti ve üretmeye Ege’de devam etti.

Mor ve ötesi’nin 17 Aralık 2012 tarihli Güneşi Beklerken albümü, Serdar Ateşer’in prodüktörlüğünde hazırlandı. Direk sözler, popülerlikten uzaklaşan tercihler sonucu mor ve ötesi daha sahici oluyor ve iki yıla yayılmış klipler yardımıyla albümün tazeliği korunuyordu…

2017’de Serdar Ateşer big band adını verdiği topluluğuyla 10 konserlik Anadolu turnesi düzenledi. Bir yıl sonra da yine bir solo albüm İş İşten Geçer Geçmez Ordaydım’ı çıkardı ve aynı dönemde özel konser için Mozaik üyeleriyle bir araya geldi.

 

SERDAR ERTÜRK ( NEFESLİLER)

İstanbul Belediye Konservatuarı Flüt Ana Sanat Dalı’ndan mezun oldu. 1980’de Kurtalan Ekspres’e katıldı. grupta flüt ile saksafon çaldı. Yurt içi ve yurt dışında çeşitli konserlere, televizyon programlarına katıldı, 1989 yılında gittiği New York’da dünyanın çeşitli ülkelerinden gelen müzisyenlerden kurulu bir Big Band olan “New World Orchestra” ’da tenor saksafoncu olarak görev almıştı. Ertürk, TDK ve 24 Ayar gruplarında da müzik yaptı.

SERDAR ÖZTOP (GİTAR)

4 Mart 1970’de İstanbul’da doğdu. Babası bağlama çalıyordu; O da ilkokulda mandoline merak sardı. Lise yıllarında gitarı tek başına öğrendi ve Atatürk Fen Lisesi topluluğuyla Milliyet Liseler Arası Müzik Yarışması’na katıldı.

Boğaziçi Üniversitesi’nde okurken profesyonel müziğe adım attı ve ilk grubu Exon ile lokallerde rock çaldı. 1989’da Gülhane Altın Güvercin Yarışması’nda heavy metal ve rock dallarında birinci oldular; çeşitli kentlerde konserler verdiler.

1991-1996 arası Ahmet Güvenç’i stüdyosunda tonmaisterlik yaptı ve piyasayı tanıdı. 1996’da kendi stüdyosunu kurdu ve başta Haluk Levent olmak üzere birçok isimle önemli çalışmalar yaptı.

Indians grubunu kurdu. Aynı dönemde düzenlemeler yazmaya başladı ve yapımcı kartvizitiyle de albümler üretti.

2000’lerin başında Bulutsuzluk Özlemi’ne katıldı. Beş yıl boyunca grup bünyesinde müzik yaptıktan sonra solo projelerine aırlık vermek amacıyla ayrıldı.

2007’de yeni stüdyosunu kurdu ve Modern Müzik Akademisi‘nde eğitmen olarak bilgi ve birikimlerini paylaşmaya devam etti.

2013’den itibaren bir süre Kurtalan Ekspres grubunda gitar çaldı. Devamında gruplara destek vererek, yapımcılığı sürdürerek yerli müziğe katkıda bulunmaya devam etti.

 

SERDAR KALAFATOĞLU (KLARNET, PİYANO)

29 Temmuz 1959’da İstanbul’da doğdu. Babası konservatuarda müzik öğretmeniydi. İlk müzik eğitimini ondan aldı.

İlkokul sıralarında bir buçuk yıl Cemal Reşit Rey’in öğrencisi oldu.

İstanbul Belediye Konservatuarı’na girdi; yedi yıl klarnet bölümünde öğrenim gördü. Mimar Sinan Üniversitesi Devlet konservatuarı yüksek bölümünde eğitimini sürdürdü.

Bu dönemde İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’nda klarnet çalmaya başladı ve 40 yılı aşkın süre devam etti.

Tiyatro müzikleri yazdı. Zeliha Berksoy ile piyanist olarak konserler verdi.

Seksenler’in başında Barış Manço/ Kurtalan Ekspres’e katıldı ve klarnet ile piyano çaldı. Daha sonra Durul Gence 12 topluluğuna geçti.

Film ve TV dizisi müziklerine de ilgi duydu. 1994’te Bir Aşk Uğruna filmine yazdığı müzikle Altın Portakal ödülünü kazandı.

Yedi Numara, Bir Demet Tiyatro, Üvey Baba gibi popüler TV dizilerine müzikler hazırladı.

 

SEREN DOSDOĞRU (DAVUL)

Piyasaya davulcu olarak giren, bazen bas gitar çalıp vokalde yapan Seren Dosdoğru, dönemin en ünlü topluluklarında yer almış, aranan isimlerden biri haline gelmişti. Dosdoğru, Cengiz Türksoy Orkestrası, Metin Alatlı Orkestrası, Kent Yedilisi, Üstün Poyraz Set, Durul Gence 5 kadrolarında bulunmuştu.

SERHAT ERSÖZ (TUŞLULAR)

Yeni kuşaktan ‘Anadolu pop/rock’a en iyi uyum sağlayan isimdi. 17 Ekim 1972 Eskişehir doğumlu olan Ersöz, Kocaeli Anadolu Lisesi’ni bitirdikten sonra İstanbul’a gitmiş ve bir süre İTÜ Kimya Mühendisliği’nde öğrenim gördükten sonra okul değiştirmişti.

Önceleri gitar çalmış; bir gün Tünel’deki müzik mağazalarından birine gidip gitarını verip yerine org almıştı.

Midas grubu ile Engin Yörükoğlu’nun Jazzstop adlı lokalinde çalışırken yeniden toparlanmayı planlayan Moğollar’ın dikkatini çekmiş ve 1993’te organist olarak ekibe davet edilmişti. Çok kısa sürede gruba uyum sağlamış, düzenlemeleriyle Moğollar’a yeni bir çizgi ve bakış getirmişti.

Cahit Berkay’ın film müzikleri albümlerinin düzenlemelerini yazmış; bu yapıtların sahnede icrasında Berkay’a yardımcı olmuştu.

Bilgi Üniversitesi Müzik-Caz-Kompozisyon Bölümü’nü bitirmiş, aynı bölümde öğretim görevlisi olmuştu. Filmlere, reklamlara müzik üretmiş ve çeşitli gruplara misafir olup destek vermişti.

 

SERKAN AKTAŞ (BAS GİTAR)

16 Ocak 1981’de İstanbul doğdu. 1999’da Akademi İstanbul’da müzik okudu. Sonra Mahmut Yalay’dan bir yıl özel ders aldı. Zardanadam kadrosuna katıldı ve Tamamböceği, Korsan ile Süreyya self-albümlerinde ve konserlerde bas gitar çaldı. Comma ile 110 gruplarıyla da çalışmış Serkan Aktaş, 2005’te amansız hastalığa yenik düştü.

 

SERKAN AYMAN (DAVUL)

1975’te İstanbul’da doğdu. 15 yaşında davul çalmaya başladı ve üniversitede okurken birçok bar grubunda müzik yaptı. İstanbul Blues Kumpanyası’nın Kökler, Gökalp Baykal’ın Günaydın Hüzün, Yavuz Çetin’in yapıtlarının kayıtlarında yer aldı. Kutsal Hazine Avcıları grubunda da baget sallayan Serkan Ayman davul dersleri verdi.

 

SERKAN AYMAN (DAVUL)

09 Şubat 1975’de İstanbul’ da doğdu. Kabataş Lisesi’nde okurken 1990’da davul çalmaya başladı. Üniversite sıralarında bar gruplarıyla müzik yaptı. İstanbul Blues Kumpanyası’nın 1995 tarihli Kökler albümünün kayıtlarında,  Gökalp Baykal’ın 1998 tarihli Günaydın Hüzün albümünün kayıtlarında davulu üstlendi. Doksanlar’ın sonunda Londra’ya gitti ve workshoplara katıldı; çeşitli projelerde yer aldı.Ülkeye dönünce bas Gitarist Oya Erkaya ile 2000 Nisan’da Studio Drum&Bass’ı kurdu. Burada davul dersleri verdi; birçok öğrenci yetiştirdi. Çok sayıda albüm kaydında ve ünlü isimlerin sahne çalışmalarında çaldı. 2005’de Emir Yeşil, Samad KAA, Mehmet Esemen ve Oya Erkaya ile Puzzle grubunu kurdu. Invictus  ve Kutsal Hazine Avcıları gruplarında da müzik yaptı.

 

SERKAN CİVELEK (GİTAR)

28 Eylül 1974’te Tekirdağ-Saray’da doğdu. İlkokulda mandoline başladı ve 13 yaşında gitara geçti. 15 yaşındayken ilk grubu Midas’ı kurdu.

İTÜ makine mühendisliğini kazandı ve üniversitede okurken Midas’la 1992’den itibaren Beyoğlu lokallerinde rock yaptı. Asım Can Gündüz’le, Known X ve Yuhu gruplarıyla çalıştı. Jazz Stop’ta Engin Yörükoğlu’yla sahne aldı.

1996’da solo albümü Yola Devam’ı çıkardı ve iki tekli Güzelim ile Bitmeli ya da Bitmeli’yle listelerde üst sıralara yükseldi. Bu arada, rocktan popa yöneldiği iddiasıyla eleştirilere hedef oldu.

Ardından uzun süre Lodra’da ve New York’ta müzik çalışmalarını sürdürdü. 2007’de ikinci solo albümü Kapılarını Aç’ı yayınlayan Civelek, 2010’da Füzyon albümünü müzikseverlere sundu.

2014’te Doğubatı, 2017’de Yeniden teklileriyle piyasadan uzaklaşmayan Serkan Civelek Gitarın Asi çocukları projesinde de yer almıştı.

 

SERKAN ÇELİKÖZ (TUŞLULAR)

27 Temmuz 1975’te İstanbul’da doğdu. 12 yaşında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda klasik müzik ve piyano keman, fagot, kontrbas, gitar eğitimi almaya başladı.

16 yaşında ağabeyi Aykut Çeliköz’ün cover grubu Mr. No’ya katılan Serkan Çeliköz, grupla İstanbul’da lokallerde sahneye çıktı.

Mehmet Şenol Şişli ile Selim Öztürk‘ün kurduğu Kargo grubuna konservatuvar öğrencisiyken 1994’te katıldı. Bir dönem hem Mr. No hem de Kargo ile çaldı. 1996 Yarına Ne Kaldı? albümüyle popülerleşince Çeliköz, Mr. No ile yollarını ayırdı.

Kargo’nun 1997 tarihli Sevmek Zor albümüne besteler veren Çeliköz kayıtlarda da tüm yaylı çalgıları, tuşluları çaldı ve düzenlemeleri yazdı. Aynı yıl, Athena grubunun synthesizer, tuşlulear aranjmanları ile geri vokallerinde yer alan Serkan Çeliköz grup dışı çalışmaları sürdürdü., birçok ismin albümüne katkıda bulundu. Reklam müzikleri yazdı, remiksler hazırladı.

2008’e dek Kargo bünyesinde müzik üreten Serkan Çeliköz, Koray Candemir ile gruptan ayrıldı ve ikili olarak yola devam etti.

ABD Seattle’a giden Koray Candemir (vokal, gitar) ile Serkan Çeliköz (tuşlular), orada konserler vererek, şarkılar yazarak müzikten kopmadı. Seattle’da besteleri kaydedip Türkiye’ye dönen ikili, MaSKott adını alarak 2010’da internette Tuval albümünü müzikseverlere sundu. Piyano ağırlıklı pop-rock yapan ikili, konserlerle albümünü tanıttı.

 

SERKAN ÖZYILMAZ (PİYANO)

1976’da İstanbul’da doğdu. İlkokuldan sonra Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda Metin Ülkü, Lale Önge ile Hülya Ardıç’tan piyano, devamında İlhan Usmanbaş, Ahmet Yürür ile Hasan Uçarsu’dan kompozisyon eğitimi aldı.

1999’da TRT İstanbul Hafif Müzik ve Caz Orkestrası’na piyanist olarak katıldı. İmza attığı kompozisyonlar dikkat çekti ve çeşitli topluluklar tarafından seslendirildi.

Bu orkestrada ileriki yıllarda şefliğe yükseldi.

Bu arada yerli caz dünyasından, aralarında Cengiz Baysal, Volkan Öktem, Volkan Hürsever, Eylem Pelit, Önder Focan’ın da bulunduğu birçok isimle ortak sahne aldı, projelere katıldı, gruplara destek verdi, albüm kayıtlarına katıldı. Bu camianın nitelikli işler çıkarmasında hep büyük pay sahibi oldu.

Solo çalışmalar da üretti.

2003’te EBU Jazz Orchestra’da çaldı. Bir dönemin popüler grubu Pasaporte Latino’yla ve Beck’s Big Band’le caza devam etti.

 

SERTER BAĞCAN (GİTAR)

21 Mart 1950’de Muğla’da doğdu. Selda Bağcan ile Sezer Bağcan’ın kardeşidir. Müziğe ağabeyinin orkestrasında bas gitar çalarak başladı. 1975 Eurovision Şarkı Yarışması Türkiye elemelerinde finale kaldı ve solo olarak şarkıcılık kariyerine devam eti. Besteler yazdı, öğrenci yetiştirdi, gitar ithal etti ve kayıt stüdyosu kurdu.

 

SEYFİ TETİK  (GİTAR, BAS GİTAR)

İstanbul Kınalıada doğumlu Seyfi Tetik müziğe 1965’te gitar çalarak başladı. Birçok orkestrada bas gitarcı ve vokal olarak yer aldı. Gazetecilik okulunu bitirdikten sonra Saklamabaç gazetesinde muhabirlik yaptı. Gazeteciliğin yanında arkadaşları ile kurduğu İstanbul 71 Orkestrası ile lokallerde dans müziği çaldı. Yurt içinde, ve yurt dışında birçok turneye çıktı. Gemi orkestralarında müzik yaptı.  Tavernalarda solist olarak sahneye çıktı.  Vapur” gazetesini çıkardı.

 

SEYHAN KARABAY (BAS GİTAR, IKLIĞ)

22 Şubat 1946 Adana doğumlu Karabay, Türk pop sahnesinde en fazla grup kurmuş, sinemayı ve fotoromanı en fazla denemiş renkli isimlerden biriydi.

12 yaşında mandolin ve akordeon çalarak müziğe başladı. Bir orkestra bünyesinde çaldığı ilk enstrüman ise ritm gitardı; bas gitara daha sonra geçti. 60’ların başında, arkadaşları Uğur Dikmen ve Cahit Berkay’la amatör bir grup kurdu, ayrıca babasının tiyatrosunda sergilenen operetlerde müzisyenlik yaptı.

Selim Özer Orkestrası’nda profesyonelliğe adım atan Karabay’ın müzik sahnesinde öne çıkması Apaşlar’la gerçekleşti.

Kardaşlar’da ise bas gitarın yanında ıklığla da dikkat çekmişti. Ersen-Kardaşlar döneminden sonra, adını grubun başına ekleyip Kardaşlar’ı devam ettirdi. Kardaşlar’da müzik yaparken Kara Sevda ile Hasan Kalesi’nin bestelerini yazdı.

Karabay 1977’de Seyyal Taner ve Sedat Avcı’yla 25.Saat adlı grubu kurdu. Aynı yıl kendi adıyla doldurduğu Seni Unutamam/Dön Sevgilim adlı tutulmayan bir plağın ardından Kenan ve Mualla Akın’la yeni bir üçlü oluşturdu.

70’lerin başından itibaren, aralarında İkimiz de Sevdik, Kime Niyet Kime Kısmet, Kucaktan Kucağa, Mağlup Edilemeyenler, İki Arkadaş, Darbe’nin de olduğu dokuz film ile 17 fotoroman çeviren Karabay aktif müziğe veda ettikten sonra Bodrum’a yerleşti ve yat kaptanlığı yaptı. 2020 yılında yaşamını yitirdi.

 

SEZER BAĞCAN (ORG, BAS GİTAR)

1945’te Afyon’da doğdu. Kardeşleriyle birlikte sürekli müziğin içinde bir yaşam sürdürdü. Kendi orkestrasını kurdu ve kendi lokalinde bas gitar, org çaldı. 1982’de Otel albümünü yayınladı. Kurduğu stüdyoda albümlere destek verirken 1988’de Süper Kıvrak Oyun Havaları albümünü çıkardı. Değişim Sanat Okulu’nu faaliyete geçirdi ve öğrenciler yetiştirdi.

 

SEZİN AHMET TÜRKMENOĞLU (BAS GİTAR, KONTRBAS)

1984’te Muğla’da doğdu ve yedi yaşında İstanbul’a gitti. Müziğe ilkokulda klasik gitarla başladı. 15 yaşında basgitara geçti.

İstanbul Güzel sanatlar gitar bölümünde liseyi okudu. Yükseköğrenimini Bilgi Üniversitesi basgitar ve kontrbas bölümlerinde tamamladı.

Ardından, caz camiasına girdi. Bunun yanında birçok pop yıldızının albümler kayıtlarında ve sahne çalışmalarında yer aldı.

2012’de Los Angeles’a gitti ve eğitime bu ülkede devam etti. University of Southern California’da tanıştığı ünlülerle çaldı, çeşitli projelerde basgitar çaldı. Sonra doktora yaptı. Piyanist Otmaro Ruiz’in grubuyla uzun süre sahne aldı.

Lee Ritenour, Stanley Jordan, Alan Pasqua, Bob Mintzer, Peter Erskine, Russell Ferrante, Jimmy Branly, Ndugu Chancler, Patrice Rushen, Alphonso Johnson, Vince Mendoza, Darek Oles, Jason Goldman gibi isimlerle çalışan Sezin Ahmet Türkmenoğlu tekniği ve yaratıcılığıyla uluslararası arenada aranan isimler arasına girmeyi başardı.

 

SİNA KOLOĞLU (PİYANO)

1957’de İstanbul’da dünyaya geldi. Beş yaşında piyano dersleri almaya başladı. Galatasaray Lisesi’nde okurken tiyatro kolu için müzikleri yazdı, ödüller kazandı ve amatör solo piyano konserleri verdi.

Mimar Nejat Yavaşoğulları ile İstanbul’da Bulutsuzluk Özlemi’ni kurdu. Kendilerine isim diye Feveran Kumpanyası’nı bulmuşlardı. 1985’de de birkaç konsere ‘Mor’ adıyla çıktıktan sonra 1986 tarihli ilk albümlerine verdikleri Bulutsuzluk Özlemi adı topluluğun da ismi oldu. Mavi gökyüzüne, güzel günlere özlemdi Bulutsuzluk Özlemi.

Türkçe rock yapılabileceği tartışmalarına Seksenler’de son verişiyle daha bir önem kazanmıştı grubun varlığı.

Sound fazla özgün olmasa da dillendirilen sorunlar, sol tavır, gündemi izleyen muhalif söylem özellikle üniversitelileri etkilemişti…

1989 tarihli ikinci albüm Uçtu Uçtu büyük başarı kazandı. Politik dil sivrileşirken Bulutsuzluk Özlemi ‘Acil Demokrasi’ diye haykırıyordu.

Koloğlu müzikle beraber gazeteciliği de bir arada götürüyor, Cumhuriyet Gazetesi’nden Milliyet’e geçip burada TV eleştirmenliğine başlıyordu.

1993’de Sting’in İstanbul İnönü Stadı’ndaki konserinde ön grup olarak sahneye çıkan Bulutsuzluk Özlemi ilk kez bu kadar geniş kitleye seslenmişti.

1996’da konser albümü Yaşamaya Mecbursun ve 1998’de Yol albümüyle (Uzunçalar halinde de basıldı) dinleyicisini arttıran grup, yerli rockta iyiden iyiye lider konumuna yükselmişti.

Kurulduğu günden beri kentin türküsünü söyleyen, kenti anlatan Bulutsuzluk Özlemi yüzünü Türkiye’nin diğer yörelerine de çevirmiş, Yol’daki etnik lezzetli birkaç parçayla 2001’de gelecek Numara albümünün içeriğini çıtlatmıştı…

Bu arada grup köklü değişiklikler de yaşadı. Senfoni orkestralarıyla konser verildi, bu konserlerin kayıtları alındı, bir arada çalma süreleri arttı, Sina Koloğlu’nun tuşluları daha bir öne çıkarıldı.

Yavaşoğulları ile yıllarca Bulutsuzluk Özlemi’ni ileri taşımayı başardı. 2019’da ise solo albümü Geceden Sabaha’yı yayınladı.

 

SİNAN ERKOÇ (GİTAR)

12 Ekim 1957’de Fatih İstanbul’da doğdu. Babası ve ağabeyi müzisyen olan Erkoç, küçük yaşta orkestralarda çalmaya başladı. Ulvi Kırımlı Orkestrası’na gitarist olarak girdi. Ardından Timur Selçuk’tan armoni dersleri aldı ve şarkıcılığa adım attı.  1991 yılında Sevenlerin Tavernası adlı ilk albümünü yayınladı. Doksanlı yılların popüler yarışmalarına katılan Sinan Erkoç’un toplamda yayınladığı beş albüm iyi satış yaptı.

 

SİRET YURTSEVER (GİTAR)

Kasım 1951’de İstanbul’da doğdu. Küçük yaşta gitar çalmaya başladı.

Milliyet Liseler Arası Hafif Batı Müziği Yarışması’nda Mehmet Sağıroğlu (bas gitar), Stephan Umutyan (gitar), Cin Kapancı (vokal), İhsan Uysal (davul), Ajlan Kartoğlu (vokal) ile Saint Joseph Koleji’ni temsil eden Yurtsever daha o günlerde tekniğiyle Kadıköy müzik camiasında dikkat çekmişti.

Dördüncülüğü alarak Baştan Ayağa Yareyim ile Je T’ai Oubliee parçalarını plak yapan okul grubunun ardından Yurtsever, Fikret Kızılok’un 1974’de kurduğu, Turhan Yükseler’in org, Eser Sayıner’in davul, Ataman Hakman’ın gitar, bağlama, sitar, Sahir Kayahan’ın bas gitar çaldığı Tehlikeli Madde grubuna gitarıyla katıldı.

Tehlikeli Madde grubu, folk-rock yapacak, psychedelic rocku da ihmal etmeyecekti. Kızılok’un grupla çalışırken kaydettiği şarkılar arasında en ses getireni ‘Haberin Var mı?’ oldu ve Kızılok 1974 ilkbaharında Tehlikeli Madde’yle Anadolu turnesine çıktı.

Yurtsever grubun 1974’de Aşkın Olmadığı Yerde/İnsan mıyım Mahluk muyum Ot muyum ile Haberin Var mı?/Kör Pencere/Ay Battı 45’liklerinde çaldı.

Askerlik döneminde Bülent Ortaçgil’le tanıştı. Dönüşte iki kafadar müzik yapmak için Norveç’e gitti. Solid adında grup kurdular. Ortaçgil bir süre sonra Türkiye’ye dönerken Yurtsever kalıp müzik çalışmalarını sürdürdü. Ardından İsveç’e geçti ve orada yaşadı.

 

SONER CANÖZER (GİTAR)

Doksanlar’ın ilk yarısında yer aldığı heavy metal grubu Knight Errant’taki performansıyla dikkat çekti. 2001’de senfonik metal grubu Almora’yı kurdu.

Mart 2002’de Standing Still ile Cyrano parçalarından oluşan tekliyi ve ilk albüm Gates of Time’ı yayınlayan Almora, o yılın flaş grubu oldu ve yazılı basınla radyolardan ilgi gördü.

Grubun ikinci albümü Kalihora’s Song, 2003’de piyasaya sürülürken bu kez sounda obua ile çello girmişti. Almora’nın kalitesini yükselten albüm, yurtdışından da olumlu eleştiriler aldı.
2004 sonbaharında çıkan üçüncü albüm Shehrâzad yurtdışında daha fazla tutuldu. Bu albümde yer alan Soner Canözer imzalı iki şarkı, Japonya’nın ünlü topluluklarından Takarazuka tarafından Revue of Dreams müzikalinde Japonca seslendirildi.
2005 tarihli dördüncü albüm ‘1945’ ise grubun senfonik sounda en yakın üretimiydi. İki şarkısını tenor Hakan Aysev’in yorumladığı albüm ‘opera tarzı’yla, toplumsal içerikli sözleriyle, insanın insana eziyetine başkaldırısıyla dikkat çekti. Bu arada, Almora’nın Kalihora’s Song, Shehrâzad ve 1945 albümleri 2006‘da, Gates of Time 2007’de Meksika’da satışa sunuldu.

Almora, Şubat 2008’de Kıyamet Senfonisi albümünü yayınlayarak yerli rock tarihinde ilk Türkçe sözlü gotik rock yapıtına imza attı.

2009’da ilk solo albümü Masalcı’nın On Beş Yılı’nı, 2012’de Düş Irmakları/Rivers of Dream EP’sini çıkaran Canözer, 2014’te Peter Illenyi yönetimindeki Budapeşte Senfoni Orkestrası eşliğinde Albatros Süvarisi senfonik albümünü ve aynı adlı kitabını yayınladı.

2016’da ise yine Budapeşte Senfoni Orkestrası’yla Hayâlperest/Dreamer senfonik albümünü müzikseverlere sundu.

 

SONER ÇOTAL (TROMBON)

1953’te İstanbul’da doğdu. Çotal kardeşlerin en küçüğüydü. Bir dönem gazino sahnelerinin ve albüm kayıtlarının aranan ismi olan ağabeyi Zafer Çotal’ın orkestrasında trombonu üstlendi.

 

STEPHAN UMUTYAN (GİTAR)

1949’da İstanbul Moda’da doğdu. Önce melodika, 13 yaşında da gitar çalmaya başladı.

Saint-Joseph Lisesi’nde okurken üç yıl boyunca okulun orkestrasıyla Milliyet Liseler Arası Müzik Yarışması’na katıldı ve ikinci yıl en iyi ritm gitarist, üçüncü yıl en iyi solo gitarist seçildi.

Yarışmada jüri olan Cem Karaca tarafından Kardaşlar grubuna gitarist olarak alındı. Bir süre grupla müzik yaptı ve kendinden yaşta büyük  elemanlardan çok şey öğrendi. Ancak, okulunu aksatmamak için Kardaşlar’dan ayrıldı.

Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde okurken yeniden müzik piyasasına girdi ve plak kayıtlarında yer aldı. Metin Alatlı’nın albümü Alaturkadan Alamooga Esinlemeler albümünde gitar ve sitar çaldı.

Aynı dönemde Erol Evgin, Sıfır Virgül Bir, Melih Kibar, Yaz Baltacıgil, gibi isimlerle aynı sahneyi paylaştı.

The Shadows soundunda düzenlediği Çayda Çıra’dan ve bestesi Bekleyiş’ten oluşan 45’liğini çıkardı.

Askerlik görevinin ardından 1975’te Paris’e taşındı ve 20 yıl gitardan uzak durdu. Ardından bir grup kurup The Shadows şarkılarını yorumlamaya devam etti.

 

SUNAY ÖZGÜR (BAS GİTAR)

28 Ağustos 1968’de dünyaya geldi. Bursa’da büyüdü ve liseyi İstanbul’da okudu. Genç yaşta gitara merak sardı.

1990’da Batu Mutlugil ve Yavuz Çetin’le Blue Blues Band’i kurdu. Bu ekip Yavuz Çetin’in ölümüne dek çeşitli lokallerde 2001’e kadar blues çaldı.

Sunay Özgür Mart 1996’da Bulutsuzluk Özlemi’ne katıldı. Grupla alışmalarını sürdürürken Doksanlar’ın sonuna doğru Kedi Müzik adını verdiği kendi stüdyosunu kurdu.

Film ile TV dizisi müzikleri yazmaya başladı ve bu alanda ilerlemek amacıyla Bulutsuzluk Özlemi’nden ayrıldı.

Şellale, Adem’in Trenleri, Cici Babam, Ailecek Şaşkınız, Müslüm Baba gibi filmlerin müziklerinin üretiminde yer aldı, yerli sinemaya nitelikli işleriyle çok katkıda bulundu.

Reklamlara müzik hazırladı, albüm kayıtlarında yer aldı. Bu arada, 2007’de Bulutsuzluk Özlemi’ne yeniden döndü ve bir süre eski arkadaşlarıyla birlikte çaldı.

 

SÜHA AKALIN ORKESTRASI

1942, Kütahya doğumlu Süha Akalın, Ankara Devlet Konservatuarı’nda öğrenim gördükten sonra müzik piyasasına girdi. 70’lerin başında Yurdaer Doğulu Orkestrası’nda org ve piyano çalan Akalın, Ümit Yaşar Orkestrası’nda da çalıştı. Ardından orkestrasını kurdu. Seksenler’e kadar orkestrayı sürdüren sanatçı, Bakırköy Belediye Armoni Orkestrası’nı da yönetti.

 

SÜKAN TANGÜNER (TROMBON)

1949’da doğdu. Genç yaşta girdiği profesyonel müzik yaşantısında nefesliler cambazı olarak tanındı. Ritm 68, Yalçın Ateş Orkestrası, İstanbul Gelişim, Osman İşmen Orkestrası, İstanbul Oda Orkestrası, Antalya Devlet Senfoni Orkestrası, İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’nda trompet, trombon ve gitar çaldı; birçok albümün kayıtlarında bulundu.

 

SÜLEYMAN BAĞCIOĞLU (GİTAR)

1955’te Amasya’da doğdu. Hakim olan babasının görevi nedeniyle üç yaşında Ankara’ya gitti. Dokuz yaşında, ağabeyinin gitarıyla müziğe başladı. Tek başına gitarı öğrendi.

Lisede dersleri iyi gitmeyince, İstanbul Kabataş Lisesi’ne yatılı gönderildi. Lise 2 ve lise 3’te okul grubuyla Milliyet Liseler Arası Yarışması’na katıldı: İlk yıl finale kaldılar; ikinci yıl düzenlemede birinci, bestede ikinci, icrada üçüncü oldular.

1974’te Ankara’da Parthenogenesis Music adlı grupla çaldıktan sonra ağabeyinin grubu Murat Bağcıoğlu’nun Çalarsaat’e girdi.

Gitardaki yeteneği ve bluesla rocka hakimiyetiyle genç yaşta ünlenen Bağcıoğlu, 1984’de Cemal Atahan ile The Gang grubunu kurdu. Seksenler’in bir bölümünde Turizm Bakanlığı’nda ve Turizm Bankası’nda memurluk yaptı.

Ardından, 1994’te Ankara’nın en iyi gruplarından sayılan Blues Express’le sıra dışı bir sounda imza attı.

1998’de önce Soul Stuff’da çaldı ve devamında Murat Ülkü ile Cool Cats grubunu kurdu.

2000’de Soul P ve Thrust gruplarında müzik üretti. 2001’de Numara albümünün kayıtları için Bulutsuzluk Özlemi’ne katıldı. Birkaç konserin ve Numara albümünün ardından ayrıldı. Medyada bu ayrılık, blues gitaristi Bağcıoğlu’nun Bulutsuzluk’un sounduna fazla yumuşak kaldığı şeklinde yorumlandı.

Ankara’ya dönen Bağcıoğlu, 2000’li yıllarda kentin kalburüstü lokallerinde Project, In Rock, Kendinden Prensli At, Spitfire gibi gruplarda rock ve blues çalmaya devam etti.

 

ŞADAN ÇAYLIGİL (DAVUL)

Romen asıllı Gido Kornfilt, Almanya’da orkestra şefliği öğrenimi gördükten sonra 1938’de Türkiye’ye döndü ve azınlıklardan oluşan 10 kişilik orkestra kurdu. Topluluğun davulcusu Şadan Çayligil’di. Kornfilt ve arkadaşları Fletcher Henderson ile Jimmy Lunceford karışımı müzik yapıyordu. Orkestra 2. Dünya Savaşı sırasında dağıldı.

1940’ların sonunda Cüneyt Sermet (kontrbas), Turhan Taner (gitar) ile İlham Gencer (piyano) caz trio kurup lokallerde çalmaya başladı. Trio ilgi görünce Müfit Kiper (trompet), İsmet Sıral (tenor saks) ve Şadan Çaylıgil de (davul) topluluğa katıldı. Bibop (Bibop Sextet) adını seçen altılı, bir süre Taksim Belediye Gazinosu’nda çaldı.

 

ŞADAN İNAL (GİTAR)

Ocak 1950’de Çankırı’da doğdu. Türk müziği sanatçısı Selahattin İnal’ın oğludur. Müziğe babasının yanında gitar çalarak başladı. Yüksek öğrenimini sürdürürken profesyonel yaşama adım attı.

Orhan Sezener Orkestrası’nda çalıştı.

 

ŞEFİK UYGUNER (PİYANO)

1929 Bursa İnegöl doğumlu Şefik Uyguner, konservatuarda şan eğitimi görürken flüt ile piyano çalmayı öğrenmiş ve bir ara Cemal Reşit Rey’in orkestrasında yer almıştı.

1946’da profesyonel müziğe başlayan, 1953’te Şefik Uyguner Trio adıyla radyoda programlar yapan sanatçı, aynı yıl İstanbul’un ünlü mekanlarından Çatı’da İlham Gencer’in orkestrası Los Çatikos’ta çalmıştı.

60’lı yıllarda orkestrasını kurup gece kulüplerinde, lokallerde müzik yapan Şefik Uyguner, zaman zaman Fehmi Ege, Faruk Akel, Şerif Yüzbaşıoğlu gibi şeflerin orkestralarında da, Balarıları’nda yer almıştı.

Filmlere (Bozuk Düzen, Güzel Bir Gün İçin, Hırsız Var)  ve tiyatro oyunlarına müzikler de besteleyen Şefik Uyguner, ilk piyanist şantörlerden olmuş, 2000’li yıllarda dek kah piyanosuyla, kah orkestrasıyla müzik yapmayı sürdürmüş, Kasım 2016’da yaşamını yitirmişti.

 

ŞEHNAZ SAM (DAVUL)

1971’de İstanbul’da ses sanatçıları Leman Sam ile Selim Sam’ın kızı olarak dünyaya geldi. 13 yaşında davul dersleri almaya başladı.

Ardından şan eğitimi gördü ve 19 yaşında grup kurdu. Devamında Mirkelam’a vokal yaptı, grubunda vurmalıları çaldı. Şelale Şehnaz Sam, Zeytin grubunda ünlendi ve bir süre sonra solo çalışmalara yöneldi; rock kulvarında ilerledi. Solist olarak sahneye çıktı, 2006’da Broadway’den İstanbul’a müzikalinde yer aldı ve 2008’de Aşka Düşer, 2013’te Söylenecek Bir Şeyler var albümlerini yayınladı.

 

ŞENAY AYGÜN (SAKSAFON)

Mart 1946’da İstanbul’da doğdu. Amatör topluluklarda saksafon çalarak müziğe başladı. Ardından Mete Duruman Orkestrası’nda profesyonel oldu.

 

ŞENER ÖZKAN (SAKSAFON, FLÜT)

Ocak 1938’de Zonguldak’ta doğdu. Orhan Gündoğdu Orkestrası’nda profesyonel oldu. Kanat Gür Orkestrası ve Üstün Poyraz Set’te çalıştı .Kadri Ünalan Orkestrası’yla Avrupa sahnelerinde müzik yaptı.

 

ŞENOVA ÜLKER (TROMPET)

1959’da Ankara’da doğdu. Müziğe yeteneğini ilkokul öğretmeni keşfetti. Ağabeyi ile ablasının teşvikiyle Ankara’da konservatuara girdi.

1977’de İstanbul’a gitti ve klasik müzik okuyarak 1979’da İstanbul Devlet Konservatuarı’nı bitirdi ve aynı yıl İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’nda birinci trompetçi olarak çalışmaya başladı.

İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı ve M.S.Ü. Devlet Konservatuarı’nda trompet öğretmenliği yapan Ülker öğrencilik yıllarında caza merak sarıp Jazz Juniors adlı grupta çaldı.

Emin Fındıkoğlu’ndan caz teorisi öğrendi ve Billy Hart, Buster Williams, Joe Henderson, Arto Tunç, Roy Hargrove, Sammy Figueroa gibi birçok ünlü cazcı ile jam-sessionlara katıldı.

1996 yılında genç müzisyenlerden oluşturduğu Şenova Ülker Big Bandi kurdu ve ardından Pasaporte Latino grubu ile müzik üretti, albüm yaptı.

2000’li yıllarda çeşitli formasyonlarla caz çalmaya devam eden sanatçı, albüm kayıtlarına katıldı, festivallerde yer aldı.

 

ŞEREF ARTAN (GİTAR)

Mart 1935’te İstanbul’da doğdu. 1960’da Erol büyükburç’un orkestrasına girdi. Ardından Avrupa’ya gitti ve bir süre orada çalıştı. Dönüşte yine Erol Büyübuç’la müzik yapmaya devam etti.

 

ŞERİF YÜZBAŞIOĞLU (PİYANO)

12 Temmuz 1932 İstanbul doğumlu Şerif Yüzbaşıoğlu, 1954’de İstanbul Belediye Konservatuvarı obua ile piyano bölümlerini bitirdikten sonra aynı okulda solfej ve armoni dersleri vermeye başladı. Bir süre İstanbul Şehir Korosu’nda şef muavinliği yaptı ve arkasından senfoni orkestrasına şef oldu.

1957’de İsmet Sıral Orkestrası’nda yer aldı. Yüzbaşıoğlu 1960’da orkestrasını kurdu ve klasik müzikten sonra popüler müzikte de başarısını kanıtladı. Sanatçı, aynı dönemde İstanbul Radyosu Batı Yayınları Şefliği’ni yürütürken, 1963’de düzenlenen 1. Boğaziçi Müzik Festivali’ne orkestrasına vokal olarak gelen Erol Büyükburç’la katıldı.

9 Haziran 1963’de gerçekleştirilen 1. Boğaziçi Müzik Festivali’nde en güzel şarkı yorumunu Enrico Macias’ın bestesi Adieu Mon Pays’le Erol Büyükburç ile Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası aldı ve en iyi şantör Erol Büyükburç, en iyi piyanist Şerif Yüzbaşıoğlu, aynı orkestradan Ersin Ünlüsoy en iyi gitarist seçildi. 2. Boğaziçi Müzik Festivali’nde ise (1964), Türk folklorundan düzenlemeler dalında birinciliğe Yüzbaşıoğlu’nun Eminem’i layık görüldü ve onunla yeni çalışmaya başlayan Ayla Dikmen de en iyi yorumcu ödülünü kazandı. Orkestralar dalında ise Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası (Şerif Yüzbaşıoğlu, Ayla Dikmen, Başar Tamer-vokal, Ersin Ünlüsöy-gitar, Nüceim Fener-bas gitar, Salim Dündar-davul/vokal, Metin Altın saksafon/klarnet), enstrümanistler dalında Şerif Yüzbaşıoğlu (piyano) birinci oldu. Bir ara Selçuk Ural da toplulukta şarkı söyledi.

Bu festivalin ardından sırada Balkan Melodileri Festivali vardı. Türkiye Müzisyenler Sendikası 2. Boğaziçi Müzik Festivali’nde çok başarılı olmuş Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’nın ülkeyi temsil etmesine karar vermişti. Ancak, Balkan Melodileri Festivali’nin yapılacağı 1964 Eylül ayı yaklaşırken Türkiye Müzisyenler Sendikası’nın açıklaması herkesi şaşırtmıştı. Sendika, festivale göndermeye karar verdiği Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’ndan vazgeçmiş ve birçok orkestradan alınan elemanlarla yepyeni bir festival orkestrası oluşturmuştu…

1968’de Perhaps One Day bestesiyle Apollonia Müzik Festivali’nde dördüncü olan Yüzbaşıoğlu’nun orkestrasında her dönem piyasanın en yetenekli müzisyenleri yer aldı ve üretilen müzik üst düzeyeydi. 1970 sonunda Yüzbaşıoğlu sahneleri bırakınca orkestrasındaki elemanlar İstanbul Gelişim’le yola devam etti.

Eşi Şenay’ın şarkılarıyla ilgilenmeye başlayan Şerif Yüzbaşıoğlu genç denilebilecek yaşta, 18 Şubat 1981’de yaşamını yitirdi.

 

ŞEVKET AKINCI (GİTAR)

1972’de İstanbul’da dünyaya geldi. 1990’da caz kompozisyonu okumak üzere ABD’ye Berklee’ye gitti. Dört yıl sonra döndü ve gitar, caz armonisi dersleri verdi.

1996’da Uçurumda Açan adlı ilk solo albümünü yayınladı. 1997-2000 arası Bilgi Üniversitesi’nde dersler verdi. Aynı dönemde Neşet Ruacan ve Kamil Özler’le trio halinde konserlere çıktı.

ABD’de müzik eğitimi gördükten sonra Türkiye’ye dönen Şevket Akıncı, 2001’de Mümtaz Solmaz (bas gitar), Emre Tukur’la (tuşlular) proje grubu Lifeline’ı kurdu. Sonra Yahya Dai (saksafon) ile Cem Aksel (davul) onlara katıldı.

Lokallerde ve festivallerde eğlenmek için gerçekleşen performanslar ilgi görünce, elemanlar bu çalışmaları müzikseverlerle paylaşmaya karar verdi. Proje albüme dönüştü ve ilk çalışma Nova Express 2003’de yayınlandı. Albüm kaliteliydi ama, iyi tanıtılamayınca hak ettiği ilgiyi bulamadı.

Grubun yelpazesi genişti; Kuzey cazıyla funkı, rockı birleştirmeyi deneyen elemanlar 2005 tarihli ikinci albüm New Frontier’da çıtayı daha da yükselterek yılın en başarılı çalışmalarından birini gerçekleştirdi.

Şevket Akıncı 2005’te ise, Korhan Erel (bilgisayar, crackle box), Volkan Terzioğlu (tenor saksafon, klarnet) ve Volkan Ergen’li (bilgisayar, vurmalılar) kadroyla Islak Köpek grubunu kurdu. İlk konserini 2005 yazında veren gruba bir yıl sonra Robert Reigle (tenor saksafon) ile Dirk Stromberg (elektrik gitar) katıldı. Hedef doğaçlama müzik üretmekti ve yaptıklarına eleştirmenler ‘free jazz’ demişlerdi. Açık Radyo’da ürettikleri programa ‘Öteki Caz’ adını koyan, İstanbul’da sahneye çıkan ve çaldıklarını kaydeden Islak Köpek, 2008’de adını taşıyan albümü yayınladı.

Piyasa müziğine alışık kulaklar için dinlenmesi zor müzik yapan Islak Köpek, farklı sanatçılarla deneylere de girişmişti.

Devamında, 2010’da Şevket Akıncı yedi gitarlı grup Mutant’ı hayata geçirdi. Caz, blues ile rocka uğrayan, minimal müziği ve doğaçlamayı önemseyen Mutant aynı yıl stüdyoya girdi ve 2011’de 12 parçalık Blues in Z albümünü yayınladı.

Grup müziğini seven Akıncı, doğaçlama müzik yapmak üzere Konjo adıyla Orçun Baştürk (davul) ile Sumru Ağıryürüyen’le (vokal, mandolin) bir araya geldi. Sahnede Orta Asya ezgilerinden bluesa, spoken word ve krautrocktan makamsal tınılara uzanan performans sergiliyorlardı.

Uzun yıllar Açık Radyo’da caz ve doğaçlama üzerine Öteki Caz programını hazırladı; düzenlemeler ve besteler yazdı. Birçok isimle caz projeleri üretti. 2020’de Radyo Ekoton albümünü çıkardı.

 

ŞEVKET UĞURLUER (PİYANO)

Şevket Uğurluer 1938’de İstanbul’da dünyaya gelmişti. Enstrüman çalan anne ve babasının desteğiyle ilkokul çağlarında mandolin ile akordeona başlamış; piyanoyu da yalnız başına öğrenmişti. Yeteneği sonucu küçük yaşta Erdoğan Çaplı’nın yanında profesyonel olmuş Uğurluer, bir süre Vasfi Uçaroğlu, Müfit Kiper gibi isimlerin orkestralarında çaldıktan sonra 1963’te kendi orkestrasını kurmuştu.

Müziğin yanında İTÜ’de mimarlık eğitimini sürdüren Uğurluer, özellikle gece kulüplerindeki zengin programıyla ünlenmeyi başarmıştı.

Hrant Lusigyan (saksafon), Şevket Uğurluer (piyano, vokal), Temkin Işıkgözlü (piyano), Aydın Erdener (davul), Vural Cantürk (kontrbas), Haldun Özdenizmen’den (vokal) oluşmuş orkestra, dönemin sevilen yabancı şarkılarını kısa sürede repertuvarına katıyor, yerel şarkıları ve türküleri başarıyla modernize ediyordu.

Ana Beni Eversene, Not Responsible, Tombalacık Halimem, Darıldın mı Cicim Bana gibi şarkılarla listelerin üst sıralarına çıkan orkestradan bir dolu yıldız isim yetişmişti.  1966’da Uğurluer askere gidince orkestranın şefi Haldun Özdenizmen olmuştu.

Çeşitli isimlerle orkestrayı bir süre daha sürdüren Uğurluer, 1991’de Eurovision Şarkı Yarışması’nda Türkiye adına yarışan ‘İki Dakika’ adlı besteye imza attıktan sonra ‘trio’suyla TRT’ye uzun yıllar Anılarla Müzik programını hazırlamış ve genç kuşakların beğenisini kazanmıştı.

 

TAHİR NEJAT ÖZYILMAZ/NECO (BAS, DAVUL)

24 Temmuz 1948’de İstanbul Ortaköy’de doğdu. Asıl adı Tahir Nejat Özyılmazel’dir. 1965’te Altın Parmaklar Orkestrası’nda başladı; hem davul çaldı, hem şarkı söyledi. Karamürsel Amerikan Üssü’nde program yaptılar. 1968’de Çizgiler’e katıldı.

1967’de Siluetler’de bas gitarı üstlendi. Aynı yıl İzmir’de Murat Ses, Aziz Azmet ve Aydın Daruga’yla Moğollar’ın kadrosunda yer aldı. Kısa süre sonra ayrıldı.

1968’de önce Aydemir Mete Orkestrası’nda, ardından İlhan Feyman Orkestrası’nda şarkıcılığa geçti ve 1969’da Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’yla çalıştı.

1970’de İstanbul Gelişim Orkestrası’nın vokallerinden biri oldu. 1971’de Hair müzikalinde oynadı. Neco adıyla solistliğe başladı. Aynı yıl ilk 45’liği Gülmeyi Unutan Adam/ Ne Bu Halimiz Böyle’yi çıkardı. 1976’da Spot Müzik Festivali’nde ikinci oldu.

1978’de Altın Orfe Müzik Festivali-En iyi şarkıcı ve ikincilik ödülü kazandı. 1982 Eurovision Şarkı Yarışması’nda Hani adlı yapıtla Türkiye’yi temsil etti ve 20 puan ile 15. sırada yer aldı. 1989’da Evita müzikalinde Che rolü ile büyük sükse yaptı.

Televizyonda popüler dizilerde rol aldı. Ünlü isimlerle ikili halinde şovlar üretti; İstanbul Gelişim Orkestrası’yla müzik çalışmalarına uzun yıllar devam etti.

 

TAHSİN ENDERSOY (GİTAR)

22 Mayıs 1965’te doğdu. Genç yaşta gitara başladı ve güçlü tekniğiyle dikkat çekip Doksanlar’ın ilk yarısından itibaren albüm kayıtlarında çaldı, lokallerde çeşitli gruplar bünyesinde müzik yaptı. Kenan Doğulu’yla uzun süre çalıştı ve yerli popun yıldızlarının kayıtlarında yer aldı.

 

TAHSİN TEKSAN (ORG)

1928’de İstanbul’da doğdu ve konservatuarda eğitim gördü. Teksan profesyonel müziğe 1949’da Kentet Hans topluluğunda adım attı. Ardından İbrahim Özgür Trio, Quartet Ankara, Çetin İnöntepe Orkestrası ve Orhan Sezener Orkestrası’nda çalıştı.

 

TAHSİN ÜNÜVAR (SAKSAFON, FLÜT)

1956 İstanbul doğumlu Tahsin Ünüvar, Anadolu pop-rock camiasına, yaşı icabı geç katılan önemli isimlerden biriydi.

Nefeslilerin 70’lerin ortalarına doğru önem kazandığı bu türde eleman sayısı az olduğundan kısa sürede birçok gruptan talep görmüştü.

Ünüvar profesyonel müziğe Kardaşlar’da başlamış, ardından Dervişan grubuna katılmış, Mutlaka Yavrum, Kavga, Parka gibi şarkıların kayıtlarında flüt ile saksafon çalmıştı.

Çeşitli grupların kayıtlarına nefeslileriyle katılıp destek veren Ünüvar, Ozanlar ile 25. Saat gruplarında da yer almış, daha sonra cazda karar kılıp, adına kurduğu oluşumlarla lokallerde, festivallerde müzik yapmıştı.

İstanbul Kent Orkestrası’nda da çalışan Ünüvar, uzun süre Londra’da yaşamış, Türkiye’ye döndüğü dönemlerde poptan rocka kadar birçok albümün müzisyen kadrosunda bulunmuş, özellikle caz sanatçılarının yapımlarında yer almaya özen göstermişti.

Bulutsuzluk Özlemi’yle de çalan Ünüvar çeşitli albümlerin prodüksiyonunu da üstlenerek, yerli pazarın en üretken isimlerinden biri olmuştu.

 

TAKİ CENERİNİ (AKORDEON)

50’li yıllarda Türkiye’nin 1 numaralı akordeoncusu kabul edilen Taki Cenerini, 12 yaşında İstiklal Caddesi’nin Tünel’e bakan tarafında yer alan Kibar gazinosunda çalışmaya başlamış, asıl ününü 1950’lerde İstanbul Radyosu’ndaki ‘Akordeonla Hafif Melodiler’ programında, 1960’larda Hilton Oteli’nde ‘Taki Cenerini ve Arkadaşları’ adıyla çıktığı şovlarda yapmıştı.

Ekipte gitarda Valerio Marusiç ile basta Tacettin Orturay vardı.

Burgazadalı olan, İtalyan asıllı Cenerini (Asıl adı Giovanni Demetrio Cenerini) döneminin en fazla tutulan isimlerinden biriydi.

Çalıştığı Paradisos Gazinosu’ndaki programları büyük rağbet görmüştü.

 

TALAT KURTER (BAS GİTAR)

70’lerin başında Mavi Işıklar’a katıldı ve iki yıl boyunca davul çaldı.

Atilla Şimşek, orkestrasını kurup uzun yıllar İzmir ve çevresindeki lokallerde programlar yaptı, ünlü isimlere eşlik etti, gemi orkestrası olarak Akdeniz’de dolaştı, TV programlarına çıktı. Orkestranın 1982 kadrosunda Aytaç Naşit Aşkın (gitar), Atilla Şimşek (davul), Parmaksız Cengiz (trompet), Samet (bas gitar), Mehmet Usel (org) ile Çoban Yaver (saksafon) vardı.

Seksenler boyunca dost toplantılarında çalan Yavuzdoğan kardeşler, Atilla Şimşek, Cihat Günaydın, Nejat Toksoy’dan oluşan Mavi Işıklar, Doksanlı yıllarda İstanbul Kadıköy’de stüdyo kurup haftada iki kez provalara başlamıştı.

Yıllar geçmiş ve Mavi Işıklar 11 Temmuz 2000’de sahneye dönerek konser vermiş, ardından lokal çalışmaları yapmıştı.

Aynı yıl koleksiyoncular için Almanya’da grubun uzunçaları yeniden basılırken, 2002’de ADA Müzik şirketi hit parçaları, özgün halleriyle Mavi Işıklar isimli albümde bir araya getirmişti.

 

TAMER ERATA (GİTAR)

1945’te İstanbul’da doğdu. 1964’te Orkestra Tezer’de profesyonel müziğe adım attı. Devamında Ergun Özer ve Muhittin Paydaş topluluklarında gitar çaldı.  Tamer Erata (Tamer Huş) 1969’da orkestrasını kurdu. Repertuarında Türkçe, İngilizce, İspanyolca, Fransızca, İtalyanca parçalar bulunan orkestra zengin sahnesiyle büyük ilgi gördü; bir süre yurtdışında ve yolcu gemilerinde çaldı. Bir ara ‘Tamer Erata ve Dinamikler’ adıyla müzik yapan toplulukta Erata gitar çalıp şarkı söyledi.

 

TANER AKANSEL (ORG, BAS GİTAR)

20 Ocak 1948 Ankara doğumlu Taner Akansel çok genç yaşta adına kurduğu orkestra ile profesyonel müziğe adım attı. Orkestra, 60’ların ikinci yarısında lokallerin aranan topluluklarından biriydi. Piyanist, bas gitarist Taner Akansel’den başka Kerem İlter (vokal), Koray Dikmen (davul), Mustafa Altay (bas gitar), Parla Aksu (elektro gitar), Okan Akansel (vokal), İlhan Erten (gitar) gibi isimlerin de yer aldığı topluluk birkaç yıl sahnelerde çaldı. Akansel, ardından Okan Akansel, Ergun Özer, Faruk Akel, Mustafa Boz orkestralarında müzik yaptı ve 2000’li yıllarda Jazz Time Orkestrası’nda piyano çaldı.

 

TANER OLCAY (TROMPET, TROMBON)

Eylül 1943’te Eskişehir’de doğdu. Babası sanat müziği bestekarlarından İsmail Sefa Olcay’dı. Kardeşi Tuncer Olcay da Opera Orkestrası’nda keman çaldı.

Ailesinin desteğiyle müziğe yöneldi ve Martılar Orkestrası’nda profesyonel oldu.

Daha sonra Savaş Özdenizmen Orkestrası’na girdi ve trompetle trombon çaldı.

Erol Büyükburç Orkestrası’nda parladı ve döneminin aranan isimlerinden biri haline geldi.

Rıza Silahlıpoda da, Ritm 68’in ilk kadrosuna onu trompetçi olarak transfer etti.

Bir yıla yakın Silahlıpoda’yla çalışan Olcay, devamında ayrılarak Ritm 69’u kurdu. Dönemin gözde eşlik orkestraları gibi sahne ve plak çalışmalarında yıldızların arkasında çaldılar.

Kendisi de 45’lik yayınlayan topluluğu Seksenler’in ortasına kadar bir arada tutan Olcay, sonra bireysel çalışmalara yöneldi.

 

TANER ÖNGÜR (BAS GİTAR)

Anadolu pop/rocka en fazla emek vermiş isimlerden Taner Öngür, Moğollar’ın değişmez bas gitarcısıdır; akustik gitar da çalar.

2.11.1949 İstanbul doğumludur. İstanbul Fatih’te büyür. Ağabeyinin aldığı plakları dinleyerek müziğe merak sarar ve armağan edilen gitarla günün moda şarkılarını çalmaya başlar.

16 yaşındayken mahalle arkadaşlarıyla, kurduğu gruba Volkanlar adını verir ve Şehzadebaşı Kulüp Sineması’nda film gösterimlerinden önce sahneye çıkan bu grupta kontrbas çalar.

Atikali İlkokulu ve Vefa Lisesi’nin orta bölümünde öğrenim görür. Müziğin peşinden giderken okulu ihmal eder ve Orta 2’den belge alır.

Müzik yaparak iyi para kazanmaktadır ve üç yıl kadar sinemalarda çalışır. O dönem Kulüp sinemasında Aziz Azmet’le Murat Ses’in kurduğu Meteorlar da sahneye çıkmıştır. Öngür bu konserde tanıştığı Azmet ve Ses’le arkadaş olur. Bir süre sonra Volkanlar dağılınca Meteorlar’a geçer.

Adana’dan gelmiş İzzet Bici, Zafer Dilek ve Okan Dinçer’le de dost olmuştur. 1966’da Meteorlar macerası sona erince Okan Dinçer-Kontrastlar adıyla bu ekiple çalmaya başlar.

İki yıl bu grupta çalışır ve ardından Erkin Koray Dörtlüsü’yle turneye çıkar. Bir süre sonra Londra’ya gidip Beat akımları yakından izlemek ister.

1969’da Türkiye’ye dönünce Azmet ve Ses’in davetiyle Moğollar’a katılır. Cem Karaca’yla çalıştıkları dönemde çizginin fazla ticarete kayıp gazinolara kadar uzamasından yakınıp ayrılır. Bunalım’ın Aydın Çakuş’u, Kurtalan Ekspres’in Nur Yenal’ı ve Kılıç Danışman’ıyla önce Elektro Şok, ardından da TANK adını alacak grubu kurar.

Bir ara, Kılıç Danışman’la birlikte Dostlar ve Dervişan’da çalışır. Dervişan’dayken yazdığı İşçi Marşı’yla besteci yanı ortaya çıkar. Mahzar-Fuat-Özkan’ın Bodrum Bodrum’undaki ünlü mandolin bölümünü de Taner Öngür çalmıştır.

Daha sonra Federal Almanya’nın Frankfurt kentinde uzun süre kalıp çeşitli ülkelere mensup müzikçilerle gruplar oluşturur; rock yapar, elektronik müzikteki gelişmeleri yakından takip eder.

1992’de Türkiye’ye dönüp Alarm Bandosu adlı grubuyla Alarm albümünü yayımlar ve ‘İkinci Moğollar Dönemi’ öncesi FT stüdyosunda tonmeister olarak çalışır.

İstanbul’da düzenlenen Barışarock adlı festivalin kurucuları arasında yer alır ve ev stüdyosundaki deneylerini 2005’te Evde Tek Başına adlı ikinci solo albümünde değerlendirir.

Devamında Moğolar bünyesinde müzik yaşamını sürdürürken Serap Yağız ve 43.75 grubuyla ortak albümler üretir; güneş enerjisinin müzik sektöründe kullanımıyla ilgili araştırmalarını sürdürür.

 

TANJU ARIKAN (PİYANO)

1952’de İstanbul’da doğdu. 1972’de dört arkadaşı ile Grup Marşandiz’i kurdu. Marmara Üniversitesi Piyano Bölümü’nden mezun oldu.1975’te grup arkadaşlarıyla Stüdyo Marşandiz’i açtı.
1980’de ses mühendisliğine başladı. Adnan Şenses, Ajda Pekkan, Arif Sağ, Barış Manço, Bülent Ersoy, Cem Karaca, Edip Akbayram, Emel Sayın, Emrah, Ferdi Tayfur, Hülya Süer, İbrahim Tatlıses, Metin Şentürk, Moğollar, Muazzez Ersoy, Kayahan, Sezen Aksu, Müzeyyen Senar, Müslüm Gürses, Nilüfer, Orhan Gencebay, Sibel Can, Ümit Besen ve Zeki Müren’in de aralarında olduğu birçok ismin albüm kayıtlarını gerçekleştirdi.
1988’e kadar, grup çalışmaları ve ses mühendisliğiyle birlikte sahne müzisyenliğini de sürdürdü. Türkiye’de özellikle nitelikli müzik dinleyicileri arasında büyük yankı uyandıran bu çalışmanın tüm düzenleme ve müzik kayıtlarını İngiltere’de Aranjör Garry Stevenson ve David West’le birlikte yaptı.
2000 yılında Türkiye ve Amerika’da Marşandiz International Şirketi’ni Koral Sarıtaş’la birlikte kurdu. Dünyaca ünlü Latin grup Santa Esmeralda’nın albümünün yapımcılığını üstlendi. Aşkın Nur Yengi, Demet Sağıroğlu, Seda Sayan ve Sibel Can’ın albüm projelerinde prodüktörlük yaptı.
2010 yılında Avrupa Kültür Başkenti etkinliklerinde kendi projelerinden biri olan Mozaik’in Renkleri isimli 70 kişilik orkestra konserlerini ve çok kanallı kayıtlarını gerçekleştirdi.

 

TANSU ATAK (BAS GİTAR)

1954’te doğdu. 1974’te Ankara’da arkadaşlarıyla Grup Lokomotif’i kurdu. Bir süre Ankara’da müzik yaptıktan sonra 1983’te İstanbul’a gittiler ve kısa sürede aranan topluluklardan biri oldular.

1988’de solo konseler verecek kadar ünlendiler ve ürettikleri pop-caz şarkılar çok beğenildi. 1989’da Seyyal Taner’le Türkiye’yi Eurovision Şarkı Yarışması’nda Şarkım Sevgi Üstüne adlı parçayla temsil ettiler.

TRT’nin favori isimlerinden olan Grup Lokomotif bünyesinde uzun yıllar bas gitar çalan Tansu Atak Ağustos 2020’de Bodrum’da yaşamını yitirdi.

 

TANSU KARAYAZGAN (GİTAR)

3 Aralık 1943’te İstanbul Paşabahçe’de doğdu. İlkokul sıralarında ayak pedallı orgu tek başına öğrendi.

Haydarpaşa Lisesi’nde okurken gitara geçti; bağlamayı da söktü. Okulda müziğe meraklı öğrencilerle birlikte müzik yapıyorlardı.

Liseden sonra Cahit Oben’in Sailors grubunda kısa süreliğine gitar çaldı. Devamında Tansu Karayazgan Enstrümental Dörtlüsü adıyla topluluğunu bir araya getirdi.

Kadıköy bölgesindeki sinemalarda film gösterimlerinden önce sahneye çıktılar.

1965-66 yıllarında Attila Berkan Orkestrası’na elektro gitarcı olarak katıldı. Daha sonra İstanbul Moda semtinin gençleri Şara Papazyan (bas gitar), Ziya Bakanay (gitar, piyano, org), Hıraç Kelleci (davul), Vrej Mamasoğlu (tenor saks) ile Moda 5’lisi’ni kurdu ve gitarın yanında vokali de üstlendi.

Askerlik sonrası bir ara Faruk Dayıoğlu’nun topluluğunda yer aldı ve müziğe eskisi kadar vakit ayırmadı. Karayazgan 2017’de yaşamını yitirdi.

 

TARIK ÇÖKMEZ (ORG, KEMAN, TROMBON)

Mayıs 1949’da Adana’da doğdu. Beş yaşında özel müzik dersleri almaya başladı. 1968’de Erol Büyükburç’un topluluğunda profesyonel oldu. Sahne ve stüdyo çalışmalarının yanında düzenlemeler de yazdı. 1969’da Mustafa Boz Orkestrası’na girdi.

 

TARKAN GÖZÜBÜYÜK (BAS GİTAR)

15 Temmuz 1970 Erzurum doğumlu Tarkan Gözübüyük küçük yaşta piyano dersleri aldı ve 14’ünde bas gitar da çalmaya başladı. Rock kenti olan Bursa’da lise çağlarında amatör gruplarda müzik yaptı ve yeteneğiyle hemen sivrildi.

Ardından Ankara’ya gidip Bilkent Üniversitesi’nde caz eğitimi gördü. Rock camiasının dikkatini çektikten sonra ülkenin en önemli heavy metal gruplarından olacak Pentagram’a kuruluşundan bir yıl sonra dahil oldu ve bas gitarı üstlendi.

Bizde grubun ürettiği sert sound ile speed metal pek tanınmadığından büyük çaba ve sabırla basamakları teker teker çıkarak Pentagram markasını dünyaya tanıttılar.

Gözübüyük grubun işlerinin yanında yapımcılığa da merak sardı ve Şebnem Ferah, mor ve ötesi, Teoman, Nazan Öncel, Turgut Berkes, Demir Demirkan, Knight Errant, Athena, Ogün Sanlısoy gibi isimlerin albümlerinde bas gitarist, aranjör, prodüktör görevlerinde bulundu.

Üniversitede müzik yapım dersleri verdi ve tüm bu uğraşın yanında Pentagram’ın çalışmalarını aksatmadan grup bünyesinde de müziği sürdürdü.

 

TARKAN MUMKALE (GİTAR)

29 Ekim 1968’de İtalya Napoli’de doğdu. Müziğe yedi yaşında gitarla başladı. Babası müzisyen olmasına rağmen sazını tek başına öğrendi. İstanbul’da davam etti.

1984’te ciddi olarak gitara eğildi ve araştırmalarını genişletti. İki yıl sonra yerli pazarın en nitelikli topluluklarından olacak China Band’i kuranlar arasında yer aldı.

Birkaç yıl bu grupta yer aldıktan sonra Yavuz Çetin’le çaldı.

Melih Kibar ‘ın stüdyosu Melki ve Marşandiz stüdyolarında uzun süre tonmaisterlik yaptı ve çevresini genişletti.

Yerli müzik piyasasının çeşitli kademelerinde görev aldı ve pop albümleri ile film müziği kayıtlarında bulundu.

Asım Can Gündüz’le de iş birliğine gitti.

Engin Yörükoğlu’nun mekanı Jazzstop’ta çeşitli formansyonlarla sahne aldı. Dersler verirken Cingi, Gizem Saatçi Band gibi gruplarda çalmaya devam etti.

 

TAYFUN ASYALI (GİTAR)

Kasım 1945’te dünyaya geldi. 1968’de ise Erol Büyükburç Orkestrası’nda gitar çalarak profesyonel oldu.

 

TAYLAN CEMGİL (BAS GİTAR)

1970’te Ankara’da doğdu. 14 yaşında lise gruplarında çalmaya başladı. Caza yöneldi. Tahsin Ünüvar Quartet. Soren Ericksen Quartet, Önder Focan’la çeşikli loallerde sahne aldı. Hollanda’da bas gitar eğitimi aldı.

 

TAYLAN KÖK (DAVUL)

1950’de İstanbul’da doğdu. 1964’te Kabataş Erkek Lisesi’nde okurken okul orkestrasında davul çalmaya başladı. Işıldaklar Orkestrası’nda profesyonel oldu.

Konserler düzenlemeye, plaklar doldurmaya, turnelere çıkmaya, yarışmalara katılmaya başlayan Selçuk Alagöz ile ekibi, bir ara Işıldaklar topluluğuyla iş birliği yapmıştı.

Bu toplulukta, yaşamını daha sonra Rana’yla birleştirecek ‘davulcu damat’ Taylan Kök de vardı ve böylelikle aile orkestrasına bir eleman daha katılmıştı.

O günlerde orkestra Selçuk, Rana, Ali Alagöz kardeşler, Taylan Kök, Mete Duruman ile Nurhan Özonat’dan oluşmaktaydı.

Vatani görevinin bir bölümünü 1977’de Ankara Orduevi’nde yapan Selçuk Alagöz terhis sonrası, o askerdeyken Atılım ismini almış orkestra (Taylan Kök-davul, Ali Alagöz-org, Nurhan Özonat-bas, Ahmet Cesur-gitar) eşliğinde ilk uzunçaları Rana ve Selçuk Alagöz-1’i çıkartmıştı.

Şarkı sözü denemeleri de olan Kök, 1991’de yaşamını yitirdi.

 

TEMKİN IŞIKÖZLÜ (PİYANO)

1960’ların başından itibaren lokallerde çeşitli gruplarla birlikte müzik yapmaya başladı. Piyanodaki ustalığıyla dikkat çekti ve Erol Büyükburç Orkestrası’na katıldı. Bu toplulukla 3. Boğaziçi Müzik Festivali’nde yarıştı. Albüm kayıtlarında yer aldı. Kezban, Dünyanın En Güzel Kadını gibi besteleri dikkat çekti. 2020’de yaşamını yitirdi.

 

TEOMAN ERGİR (BAS GİTAR)

21 Şubat 1950’de doğdu. Müzik hayatına 15 yaşında Fatih Çaça düğün salonunda başladı ve devamında Şehzadebaşı Nejat Uygur tiyatro grubu orkestrasında yer aldı.

Vefa Lisesi’nde okurken 1967’de müziğe basgitarist olarak devam etti.

Önce Hilton Gecekuşları, sonra Beybonlar grubunda çalıştı.

Kısa bir süre sonra Erkin Koray’ın yanında hem bas, hem solo gitarist olarak sahne aldı.

Sonra Ergüder Yoldaş’ın bas gitaristi oldu. Grup Doğuş’ta bas gitarı üstlendi.

Ankara’da Gönül Yazar’ın sahnesinde, Avrupa turnelerinde Zeki Müren’in kadrosunda bulundu.

Fransa’ya yerleşti, Sorbonne Üniversitesi’nde eğitim aldı ve müzik hayatını bu ülkede devam ettirdi.

Ergir, 13 Temmuz 2021’de kalp krizi sonucu yaşamını yitirdi.

 

TERCAN ŞENER (DAVUL)

Los Angeles Musicians Institute’de eğitim gördü. Mad Madame, Bedroom, Buz, Antre, Softart, Reflex gruplarında davul çaldıktan sonra 2007’den itibaren öğrenci yetiştirmeye başladı.

Çeşitli isimlerin albüm kayıtlarında ve sahne çalışmalarında yer aldı. Ay, Işığında Saklıdır filminin müziklerini yazan isimlerden biriydi.

 

TEVFİK GİRGİNER (BAS GİTAR)

Eylül 1944’te dünyaya geldi. 1958’de Gölgeler grubunda profesyonel oldu. Orkestra Tezer ile Erol Büyükburç topluluklarında çalıştıktan sonra Kanat Gür Orkestrası’na geçti. Girginer Tukey Stones grubunda da yer aldı.

 

TİMUR FİLDİŞİ (DAVUL)

1966’da Türkiye’ye dönen Soyarslan ile Yalçınkaya önderliğinde toparlanan Apaşlar Şubat 1967’de, ileride Anadolu pop-rockın önemli isimlerinden olacak Cem Karaca ile birleşmişti. Soyarslan (gitar), Yalçınkaya Tümay (gitar), Timur Fildişi (davul), Ahmet Tuzcuoğlu’yla (bas gitar) Cem Karaca’nın hedefi bol beste üretmekti. Beste sayısı artarken, Apaşlar kişiliğini bulmuş, yabancı parça söyleme tembelliğinden kurtulmuştu… Cem Karaca’lı kadro, 1967 Altın Mikrofon Yarışması’na katıldı ve ikinci oldu. Geldikleri akım rock’ın’roll, dünya görüşleri beat, yapmak istedikleri Anadolu kaynaklı müzikti. Devamında Fildişi, ‘Behiç Altındağ 5’ topluluğunda çaldı

 

TİMUR GÜVEN (BAS GİTAR)

Haziran 1948’de İstanbul’da doğdu. Profesyonel müziğe 1968’de Yurdaer Doğulu Orkestrası’nda bas gitar çalarak başladı. Ardından Şerif yüzbaşıoğlu Selim Özer ve İlhan Feyman’ı topluluklarında çalıştı.

 

TOLGA KAYA (GİTAR)

1975’te Konya’da doğdu. Önce davul çaldı; ardından gitara geçti. İlk grubu musical death’tı. Ardından Zardanadam grubuyla sahneye çıktı, albüm kayıtlarında yer aldı.

 

TOLGA SÜNTER (TUŞLULAR)

29 Temmuz 1975’te İstanbul’da doğdu. Çok küçük yaşta akordeon ve piyano dersleri aldı. 1987’de İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı trompet ve piyano bölümlerine kabul edildi.

14 yaşında Erol Büyükburç ile Ersan Erdura’nın topluluklarında, çeşitli gruplar bünyesinde sahneye adım attı ve genç yaşta beste ve düzenlemeler yazmaya başladı.

Birçok sanatçıyla grubun albümlerinde besteci ve düzenlemeci olarak görev yapan Sünter yıldızların sahnesinde müzisyen ve orkestra şefi olarak yer aldı.

Sözleri Gökhan Semiz‘e, müziği ve düzenlemesi kendine ait olan Takmayacaksın şarkısı ile en iyi reklam müziği dalında Kristal Elma Ödülü’nü kazandı. Devamında filmlere, TV dizilerine müzikler yazdı.

Vitamin grubuyla ürettiği işlerle ünlenen Sünter, Vitamin’in 2015 tarihli albümü Endoplazmik Retikulum’a vokaliyle de katkıda bulundu.

Sünter, Cafe Anatolia–Dream’s, Cafe Anatolia, Pera Classics 3 adlı jenerik müzik yapıtlarının ardından 2020’de Giden Yolcu albümünü çıkardı.

 

TOYGUN SÖZEN (SAKSAFON)

Hacettepe Üniversitesi Devlet konservatuarı’nı bitirdi. Ankara lokallerinde müzik camiasıyla tanıştıktan sonra piyasanın kalbinin attığı İstanbul’a gitti ve nefeslilerde kısa sürede aranan isimlerden biri haline geldi. Festivallerde çaldı, projelerde yer aldı; Kenan Doğulu, Teoman, Nev gibi isimlerle aynı sahneye paylaştı, albüm kayıtlarında yer aldı.  Manhattan Big band, Four in the Pocket,  Soul Stuff gruplarında çaldı.

 

TUFAN ALTAN (DAVUL)

70’li yılların gözde genç davulcularından Altan (darbuka ve diğer vurmalılar da çaldı), Yurdaer Doğulu ve Ertuğrul Çayıroğlu ile çalıştıktan sonra Moğollar’a transfer oldu. 1973-75 arası, grupla Namus Belası dahil önemli işlere imza attı. Ardından Cem Karaca ile Edirdahan’da birlikte müzik yaptı.

 

TUNA AKDEMİR (SAKSAFON)

Altmışlı yılların en gözde saksafoncularından olan Akdemir, uzun yıllar sahnelerde kaldı. 1960’ların ikinci yarısında Feridun Ersin ve arkadaşlarıyla tavernalarda çalışan, devamında Üstün Poyrazoğlu ve Roketleri’nde çalan Tuna Akdemir, Yurdaer Doğulu ile Mustafa Boz’un topluluklarında da yer aldı.

 

TUNA ÖTENEL (PİYANO, SAKSAFON)

1947’de İstanbul’da doğdu. Beş yaşında piyanoyla tanıştı. 1959’da Ankara Devlet konservatuarı piyano bölümüne girdi. Ulvi Cemal Erkin ile Ferhunde Erkin’den piyano dersleri aldı. Çocukluğunda Eskişehir’de babasının orkestrasıyla sahneye çıkıp tumba ve marakas çaldı. Çekirdekten yetişti.

Ankara’da konservatuara kabul edildi ve yatılı okurken aynı dönemde İltekin İlkokulu’nu bitirdi. Caza merak sardı ve 1962’de caz çalmanın yasak olduğu konservatuardan uzaklaştırıldı. 13 yaşında, özel izinle babasıyla lokallerde piyano çaldı.

Sekiz yıl boyunca TRT Ankara Radyosu Çocuk Kulübü’nde piyanistlik yaptı.

Ardından orkestralarla çalıştı ve Orhan Sezener ile Metin Gürel topluluklarına girdi. 1968’de saksafonu denedi ve bu çalgıda da başarılı oldu.

Özgün besteler, düzenlemeler yazdı. Yurtdışı turnelerine gitti. Dün Bugün Yarın Orkestrası’nın kurucuları arasında yer aldı.

Jüpiterler’de ve Süheyl Deniz Orkestrası’nda da çalan Ötenel, Caz Semai adlı ilk Türk caz plağını yaptı. 1978’de Pekcan, Ötenel, Öztoprak üçlüsü; Nino Varon’un yapımcılığında ‘Türk cazı’nı ileriye taşıyacak ‘Jazz Semai’ albümü yayınladı.

Mart 1978’de kayıt ve mixleri Ümit Eroğlu’nun Ankara’daki stüdyosunda gerçekleşmiş Jazz Semai, ‘Türkiye’nin ilk Caz plağı’ olarak tarihe geçti. Zamanla ‘kültleşen’ albüm, halk türküsü Ali’yi Gördüm Ali’yi haricinde Ötenel’in bestelerinden oluşmuştu. Tuna Ötenel bu albümle adını kitlelere duyururken, ürettiği solo albümlerle ve projelerle daha sonra yerli cazın en önemli isimlerinden biri olmuştu.

1978-79’da Aka Gündüz kutbay ve Okay Temiz’le Fransa, İsveç, Norveç’te turneye çıktı.

Bir dolu uluslararası caz yıldızıyla ortak işler, jam sessionlar yaptı. 1987-89 arası TRT İstanbul Radyosu Hafif Müzik ve caz Orkestrasında piyano ve saksafon çaldı.

Ürettikleri, çaldıkları, yazdıkları Türkiye’den çok yurtdışında kabul görmüş yılların müzik adamı Tuna Ötenel piyanosu, saksafonu ve besteleriyle ilk solo albümü Sometimes’ı ancak 1995’te plakçı vitrinine koyabildi.

Albümler üreterek yoluna devam eden Ötenel’e İstanbul Caz Festivali 2008’de Yaşam Boyu Başarı Ödülü verdi.

 

TUNCAY DÜRÜM (GİTAR)

1963’te İstanbul Vefa semtindeki arkadaşlarıyla Volkanlar Show Orkestrası’nı kurdu. Şehzadebaşı Kulüp Sineması’na başvurdular; filmlerden önce şovlar oluyordu. Her gün beş defa filmlerden önce sahneye çıkıyorlardı.

Grupta üç solist vardı, Tuncer Dürüm Fransızca şarkılarla o yıllarda yeni başlayan türkü düzenlemelerini, Tezer Dürüm İtalyanca ve İspanyolca şarkıları, piyanist Rasim Ulusman ise Elvis, Beatles ve Animals şarkılarını söylüyordu.

Devamında İlhan Feyman Orkestrası’na katılıp gitar çaldı.

1967’de Erkin Koray’la çalışmaya başladı. Erkin Koray dörtlüsü ismini taşıyan grup İstanbul Plak’a Kızları da Alın Askere/Aşk Oyunu 45’liğini yapmıştı. Plak büyük ilgi görürken Erkin Koray ülke çapında ünlenmişti.

Aynı yıl çıkardıkları Anma Arkadaş/Anadolu’da Sevdim 45’liğiyle yerini sağlamlaştıran grup, Doğu-Batı sentezi arayışlarını sürdürecek imkana kavuşmuştu.

Bu moralle katıldıkları Altın Mikrofon 1968 finalinde, beat çizgisinde düzenlenmiş Çiçek Dağı parçasıyla dördüncü oldular. Yarışma kuralları sonucu 45’ik olarak yayınlanan Çiçek Dağı’nın B yüzüne psyhedelic beste Mechul’ü koydular.

Yarışmadan birkaç ay sonra Ziya Bakanay ayrılınca yerine bas gitarı Taner Öngür aldı ve grup turneye çıktı. Taner Öngür grupla Hop Hop Gelsin/Çiçek Dağı (1968) 45’liğinde çaldıktan sonra ayrılınca Koray da grubu dağıttı.

 

TUNCER OCAK  (GİTAR)

Marmara Üniversitesi Müzik Eğitimi Bölümü Gitar Ana Sanat Dalı’ndan mezun oldu. Cem Karaca, Oğuz Abadan, Ertuğrul Çayıroğlu, Okay Temiz’le çaldı; TRT 2 İstanbul Televizyonu ‘Pazar Konserleri’nde Topkapı Orkestrası’nda ve yurt dışında çeşitli orkestralarda çaldı.

Öğrenciler yetiştirdi; Oda Orkestrası Şefliği yaptı. Pop yıldızlarının albüm kayıtlarında aranjör ve yönetmen olarak bulundu.

 

TURGAY ÇEVİK (DAVUL)

Haziran 1949’da doğdu. Küçük yaşta davula merak sardı. 1966’da Dinamitler topluluğunda çalmaya başladı. Daha sonra Siluetler’e katıldı. Siluetler, eski başarılardan uzak olsa da 1969’da gayet iddialı bir slogan dillendirmişti: ‘halka inmek ve onları eğitmek’. Ancak, Aytunca’yla beraber Sermet Somer (org), Engin Demirtaş (bas), Dinamitler’den gelen Turgay Çevik (davul) ile İrfan Başaran’ın (gitar) çaldığı Siluetler eskisi kadar müzikseverleri tatmin edecek işler üretemiyordu. Çevik, yıldızların sahne çalışmalarında yer alan Damlalar Orkestrası’na girdi.

 

TURGAY NOYAN (AKORDEON, ORG)

1944’te Ankara’da doğdu. İstanbul’da yükseköğrenim görürken profesyonel müziğe adım attı ve akordeonuyla çeşitli topluluklarla müzik yaptı.

Sahne çalışmaları sırasında taverna müziğini yakından tanıdı ve bu kulvarda ilerlemeye başladı.

Kendi adına orkestra kurdu. Seksenlerin gözde topluluklarından Turgay Noyan Orkestrası, her tür müziği icra edebilme özelliğiyle tavernaların aranılan isimlerindendi. Turgay Noyan’ın liderliğinde müzik yapan orkestra, ‘Turgay’ın Tavernası Derya’ adlı mekanda tam 22 yıl sahne aldı.

‘Turgay’ın Tavernası’ adıyla, seri halinde beş de uzunçalar çıkaran orkestra, daha sonra ünlenecek birçok ünlü müzisyene okul görevi yaptı.

Müziğin yanında gazetecilik de yapan Noyan, Yeni Asır ile Sabah gazetelerinde çalıştı. Denizcilikle ilgili tematik dergi Naviga’yı yayınlandı. Noyan kitaplar da yazdı.

 

TURGUT AKYÜZ (DAVUL)

Altmışlar’ın ortasında kurulan Beyaz Kelebekler’in ilk günden menajerliğini üstlendi ve grubun popüler hale gelmesinde önemli rol üstlendi. 1970 yılındaki trafik kazasında üç üyenin yaşamını yitirmesinin ardından Ercüment Ateş gitara geçince onun yerine davulu çalmaya başladı. Grubun dağıldığı 1980’e kadar sahnede baget salladı. 1983 yılında işletmeciliğini yaptığı Stardust gece kulübünde çıkan kavgada silahla vurularak öldürüldü.

 

TURGUT ALP BEKOĞLU (DAVUL)

1966’da Gölcük’te doğdu. Irmak Çocuk Orkestrası’nda mandolin ile flüt çalmayı öğrendi. 1993’da Hollanda Rotterdam Konservatuarı’ndan davet aldı. 1996’da da Arif Mardin tarafından New York’a davet edildi.

Erkan Oğur (gitar, perdesiz gitar, kopuz) ve İlkin Deniz’le (bas gitar) 1995’de İstanbul’da Telvin üçlüsünü kurdu. Telvin, tasavvufta halden hale geçmek ve renk değiştirmek anlamına geliyordu. Etnik vurmalılar ile nefeslilerin katkısıyla Anadolu kokan cazın peşinden gideceklerdi.

Ülke içinde ve ABD’de, Hollanda’da, Almanya’da konserler veren grup, 2006’da grubun adıyla çift CD’lik albüm yayınladı. Doğaçlama yapıtları içeren albüme ‘Bir kereye mahsus çalınmıştır’ notu düşülmüştü. Houston International Festival (1995) ve North Sea Jazz Festival (1998) gibi önemli festivallerin de aralarında bulunduğu birçok müzik etkinliğine Telvin müzik üçlüsü ile katıldı ve birçok kez Kültür Bakanlığı’nın resmi üyesi olarak Türkiye’yi temsil etti.

2005’de bir partide buluşup çalan İlhan Erşahin, (saksafon), Alp Ersönmez (bas gitar), İzzet Kızıl (vurmalılar), Turgut Alp Bekoğlu (davul) bu doğaçlama performans beğenilince konserlere devam etti. Caz arayışlarıyla dikkat çeken grup, İlhan Erşahin’s Istanbul Sessions feat. Erik Truffaz adlı ilk albüm ve onu takip eden Night Rider albümüyle uluslararası alanda da beğeni kazandı. Üçüncü albüm İstanbul Underground’ı 2014’de yayınlayan İstanbul Sessions, 2020’de ise Milano’da kaydettiği Bir Zamanlar Şimdi albümünü müzikseverlere sundu.

Uzun kariyerinde Sertab Erener Serdar Ateşer, Yavuz Çetin, Eren azım Akay gibi isimlerin albümlerinde, Gloria Gaynor, Marcus Miller, Eric Truffaz, George Benson, Joe Lovano, Sezen Aksu, Ajda Pekkan, Nilüfer gibi yıldızların sahnesinde çalan Turgut Alp Bekoğlu 2019’da ilk solo albümü Love Jazz’i yayınladı.

Atölye çalışmalarını, müzik danışmanlığı, öğrenci yetiştirmeyi sürdüren sanatçı bazen bas gitarıyla da sahnede yer aldı.

 

TURGUT DALAR (PİYANO)

1928’de İstanbul’da doğdu. İstanbul Belediye Konservatuarı’nda öğrenim gördü. Okuldan sonra piyasaya girdi ve Faruk Akel Orkestrası’nda dikkat çekti. Devamında Müfit Kiper Orkestrası’yla yurt içinde ve dışında uzun süre çalıştı.

Yeteneği ve bilgisiyle kısa sürede yükseldi. Mezun olduğu konservatuarda piyano öğretmenliği yaptı, bir dönem TRT Hafif Müzik Denetleme Kurulu’nda çalıştı.

Asıl ününü Vasfi Uçaroğlu Orkestrası için yazdığı düzenlemelerle sağladı. Bu orkestranın solistleri Kâmuran Akkor ve Berkant’ı şöhrete kavuşturan parçaların orkestrasyonları ona aitti.

Azerbaycan müziğinden alınan Reyhan ve Laleler şarkılarının düzenlemelerini Dalar yazmıştı. Türkiye çapında ünlenen Akkor’un starlığını ilan etmesi Reyhan şarkısıyla olmuş, 1969’da Reyhan zirveye yükselmiş, on binlerce satmıştı. Plağın bu kadar ilgi görmesinde B yüzündeki Laleler şarkısının da payı vardı şüphesiz.

Dönem aranjman devriydi ve Sezen Cumhur Önal’ın sözlerini yazdığı, Turgut Dalar’ın düzenlemesini yaptığı Doğum Günün Kutlu Olsun’la (1969) listelere dönen Berkant, yine beğenilen bir iş sunmuştu müzikseverlere. Tiyatro oyunlarına müzik de hazırlayan Dalar aynı yıl akciğerlerindeki sorun nedeniyle yaşamını yitirdi.

 

TURGUT OKÇU (BAS GİTAR)

Şubat 1947’de İstanbul’da doğdu. 1963’te Müfit Kiper Orkestrası’nda bas çalarak profesyonel oldu. Devamında Selim Özer, Erol Büyükburç topluluklarında ve Üstün Poyraz Set’te çalıştı.

 

TURHAN ETEKE (DAVUL)

1926 doğumlu Turhan Eteke, sanat hayatına 1949’da Necip Aşkın Orkestrası’nda başladı. Sırasıyla İlham Gencer, Nejat Cendeli, Süheyl Denizci, Zekai Apaydın orkestralarında davul çaldıktan sonra 1960’ta Turhan Eteke Kuarteti’ni kurup radyoda ve lokallerde program yaptı. 1961’de İsmet Sıral Orkestrası’na girdi ve bu ekiple uzun yıllar yurtdışında çalıştı.

1969’da yeniden kendi adına orkestrasını toparladı ve Atilla Şereftuğ (piyano), Erol Erginer (saksafon), Eray Turgay (bas gitar) ve Erdal Kızılçay’lı (vokal, gitar, trombon, org) kadroyla İsveç, İsviçre, Almanya’da müzik yaptı. Yurtdışında çalışma isteklerini, ülkedeki malzeme eksikliği ve kafalarındaki müziği çalamama diye açıklamışlardı.

Eteke, Mayıs 1975’de Semiramis Pekkan’a ‘O Var ya’ adlı şarkının kayıtlarında vokal yaparak sesiyle de pop müziğe katkıda bulunmuştu.

 

TURHAN YÜKSELER (TUŞLULAR)

1953’te İstanbul’da doğdu, Küçük yaşta konservatuarın piyano bölümüne kabul edildi. 17 yaşında profesyonel müzik dünyasına adım attı.

Dönemin en iyi müzisyenlerinin çaldığı Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’nda tuşluları çalarak dikkat çeken Yükseler devamında Yurdaer Doğulu Orkestrası’na girmiş, ardından da orguyla Moğollar’a katılmıştı. Cahit Berkay, Turhan Yükseler (org), Tufan Altan (davul) ile Mithat Danışan’lı (bas gitar) kadro, Cem Karaca’yla Namus Belası gibi çok önemli yapıtı yerli rocka kazandırmıştı…

Turhan Yükseler 1974’te Fikret Kızılok’un kurduğu, Tehlikeli Madde grubuna dahil olmuştu. Folk-rock yapacak, psychedelic rocku da ihmal etmeyecekti.

Kızılok’un grupla çalışırken kaydettiği şarkılar arasında en ses getireni ‘Haberin Var mı?’ oldu ve Kızılok 1974 ilkbaharında Tehlikeli Madde’yle Anadolu turnesine çıktı. Grupla 1974’de Aşkın Olmadığı Yerde/İnsan mıyım Mahluk muyum Ot muyum ile Haberin Var mı?/Kör Pencere/Ay Battı 45’liklerini çıkartan Kızılok 1975’e Tehlikeli Madde’yi dağıtarak girdi.

Bir ara, Dadaşlar’dan ayrılmış Özkan Uğur ile Fehiman Uğurdemir, yanlarına Turhan Yükseler (tuşlular), Cengiz Teoman (davul) ile İskender Şencemal’i (yaylılar) alarak ‘Biricik ile Dadaşlar’ ismiyle Anadolu popla arabesk arası soundla kısa süreliğine müzik yapmıştı.

Turhan Yükseler bir süre de Marşandiz grubunda tuşluları çalmıştı.

Yükseler Seksenler’den başlayarak popüler müzik piyasasında orkestra şefliğinden yapımcılığa, grup üyeliğinden besteciliğe, düzenlemecilikten icraya kadar her aşamada görev almış, kendi orkestrasını kurmuş ve birikimlerini genç kuşaklara aktararak önemli işler üstlenmiş, yerli popa damgasını vurmuştu.

Piyasada ‘Çakal Turhan’ lakabıyla tanınan Yükseler, İstanbul Karşılaması (1999) ile Euroasia (2007) adlarında iki solo albüm yayınlamıştı.

 

TÜRKER OTCU (GİTAR)

70’lerin başında Mavi Işıklar’a katıldı ve iki yıl boyunca davul çaldı.

Atilla Şimşek, orkestrasını kurup uzun yıllar İzmir ve çevresindeki lokallerde programlar yaptı, ünlü isimlere eşlik etti, gemi orkestrası olarak Akdeniz’de dolaştı, TV programlarına çıktı. Orkestranın 1982 kadrosunda Aytaç Naşit Aşkın (gitar), Atilla Şimşek (davul), Parmaksız Cengiz (trompet), Samet (bas gitar), Mehmet Usel (org) ile Çoban Yaver (saksafon) vardı.

Seksenler boyunca dost toplantılarında çalan Yavuzdoğan kardeşler, Atilla Şimşek, Cihat Günaydın, Nejat Toksoy’dan oluşan Mavi Işıklar, Doksanlı yıllarda İstanbul Kadıköy’de stüdyo kurup haftada iki kez provalara başlamıştı.

Yıllar geçmiş ve Mavi Işıklar 11 Temmuz 2000’de sahneye dönerek konser vermiş, ardından lokal çalışmaları yapmıştı.

Aynı yıl koleksiyoncular için Almanya’da grubun uzunçaları yeniden basılırken, 2002’de ADA Müzik şirketi hit parçaları, özgün halleriyle Mavi Işıklar isimli albümde bir araya getirmişti.

 

UFUK KAPLAN (DAVUL)

1996’da Infected grubuna davulcu olarak katıldı ve Sprint of Doom ile Breathless Kiss on the Lipps of melancholia albümlerinde çaldı. Bir dönem ABD’de yaşadı ve orada müzik yaptı. Dönüşte moribund Oblivion grubuna gitarist olarak girdi. Devamında solo işler yaptı ve internet ortamında müzikseverlere sundu.

 

UFUK YILDIRIM (TUŞLULAR)

26 Ağustos 1970’te Almanya’da Trabzon kökenli bir ailede doğdu. İstanbul’da konservatuarda okurken 1990’ların başında okul arkadaşları Gökhan Semiz, Ercan Saatçi, Sertaç Demirtaş, Emrah Anul, Selçuk Aksoy, Murat Uzunal, İzel Çeliköz’le Grup Vitamin’i kurdu ve Bol Vitamin albümünü çıkardı.

Bol Vitamin’in başarısından sonra Grup Vitamin 1991‘de Cezmi albümünü yayınladı ve yine çok sattı. Sonuç şaşkınlık vericiydi; hızla yozlaşan yaşantımızdan şehir magandalarına birçok güncel konuyu, o dönemin gözde yerli-yabancı şarkılarına söz yazarak, rap ağzıyla, şiveye başvurarak kullanmışlar ve hatırı sayılır satışa ulaşmışlardı.

Bir süre sonra anlaşmazlıklar nedeniyle ikiye bölünen gruptan Semiz, ‘Vitamin’ adıyla devam etmiş, Saatçi ile Yıldırım da Vitamin adıyla sahneye çıkmıştı.

İki ekip arasında ‘hangisi gerçek Grup Vitamin’ tartışmaları sürerken Ercan Saatçi ile Ufuk Yıldırım isımlerini Uf-Er‘e çevirip 1992’de Vitamin Değil Şifa Niyetine ve 1994‘de Ebabil Bir Kuştur albümlerini yayınladı. Uf-Er’den kulaklarda ‘Sarı Mavi Yeşil Fark Etmez’, ‘Amaney’, ‘Ebabil Bir Kuştur’ gibi şarkılar kaldı.

Ufuk Yıldırım 1980’lerin ikinci yarısında Vitamin ve Uf-Er projeleriyle beraber Kurtalan Ekspres grubuna da katılmış ve Barış Manço’nun sahnesinde, albümlerde tuşluları çalmıştı.

Sonrasında solo çalışmaya karar veren Ufuk Yıldırım, 1994’te Çabuk Gel Annem, 1996 tarihinde ve 96 sonrasında iki tane daha albüm çıkarmıştı.

Tuşlularıyla pop albümlerinin kayıtlarına destek olan, düzenlemeler yazan, sanatçı dostlarına bestelerini veren Ufuk Yıldırım, solo kariyeri boyunca Yaradana Yalvartma, Çabuk Gel Annem, Dükkan Senin, Başak, Sensizlik Haram Bana, Mucize Nağmeler, Bebeğim, Yaşasın Arabesk, Kurşuni Renkler, Tükeneceğiz, Beni Sana Hapsettin, Çok Özlüyorum Seni ve Tutkunum gibi şarkılarla listelerin üst sıralarında gezinmişti.

 

UĞUR BAŞAR (BAS GİTAR)

1947 yılında Ankara’da doğdu. 1964’te amatör olarak Kontikiler grubunda bas gitar çalmaya başladı. Ardından Erol Büyükburç Orkestrası’nda profesyonel oldu.

Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası’nda deneyim kazandıktan sonra 1969’da kardeşi Selçuk Başar ve Attila Özdemiroğlu ile İstanbul Gelişim Orkestrası’nı kurdu. İlerleyen yıllarda Selçuk Başar’la İstanbul Gelişim Stüdyosu’nu açarak birçok sanatçının albümlerinde besteci, düzenlemeci ve icracı olarak katkıda bulundu. Festivallerde orkestraları yönetti.

Uzun yıllar müzik dersleri veren Başar 2018’de İstanbul Gelişim Jazz Combo Orkestrası bünyesinde caz yaptı.

 

UĞUR DİKMEN (TUŞLULAR)

General Nedim Dikmen’in oğlu olan ve müziğe altı yaşında başlayan Uğur Dikmen (d.1947-İstanbul) org ile piyano eğitimi alır. Klasik lise eğitiminin yanında İstanbul Konservatuvarı’na da devam ederken, 1962’de kadrosunda Cahit Berkay ile Seyhan Karabay’ın da bulunduğu Siyah İnciler’i kurarak popüler müzik çalışmalarına başlar.

Bir süre sonra Ali Atasagun’un kurduğu Genç Arslanlar grubuna girer ve ardından Atasagun’un kendi adını verdiği grupta çalar. Atasagun’un ayrılması üzerine topluluğun adı Haramiler olarak değiştirilir ve bu oluşum 1966-1970 arası gençlerin en fazla ilgi gösterdiği gruplardan biri haline gelir. Haramiler, gerek teknik, gerek çalmalar açısından o günlerin en sağlam ekiplerindendir.

Haramiler’den sonra Özdemir Erdoğan’la çalışan Dikmen, 1972’de arkadaşı Oğuz Durukan’la Durul Gence 7’lisine geçer. Durul Gence grubunu beşliye dönüştürüp Asia Minor Mission adını verdiğinde Dikmen en ağırlıklı eleman konumuna yükselir.

Bu grup bünyesinde yaşadığı İskandinavya macerasından sonra Türkiye’ye döndüğünde Cem Karaca’nın teklifini kabul eder ve Dervişan’ın rock kulvarında özgün bir sound yaratmasını sağlayan birinci isim olur.

Dervişan’dan ayrıldıktan sonra günümüze dek stüdyo müzisyenliği yapan, reklam ve film müzikleri yazan, çeşitli albümlerin, Eurovision parçalarının düzenlemelerini üstlenen Dikmen, Cem Karaca’yla bağlantısını koparmaz ve onun Doksanlar’da ürettiği yapıtların çoğuna destek çıkar. Bir süre daha  Dervişan’ı ayakta tuttuktan sonra tamamen düzenleme üretmeye yönelir.

Tuşlu çalgılarda az usta yetiştirebilmiş Anadolu pop-rocka, camiaya geç katılmasına karşın, Uğur Dikmen’in emeği çoktur.

 

UĞUR YASSI (BAS GİTAR)

‘Rasputin Uğur’ lakaplı Uğur Yassı profesyonel müzik yaşamına düğün orkestralarında başladı ve uzun süre İzmit lokallerinde çalıştı. Sonra İTÜ’de okurken Beyoğlu pavyonlarında çaldı.

Piyasada tanınınca bas gitarist olarak Ersen-Dadaşlar’a girdi ve bir Anadolu turnesinin ardından 1980’de gruptan ayrıldı. Yassı, Grup Çağdaş’ta da yer aldı.

 

UĞURTAN GÜNAL (PİYANO)

19 Şubat 1940’da Samsun’da doğdu. İstanbul Konservatuvarı’ bas bölümünde ve Fransız Filolojisi’nde okudu.

Profesyonel müziğe Şevket Yücesaz Orkestrası’nda kontrbas çalarak başladı. İlhan Feyman Orkestrası ile 1958 yılında sahneye çıktı.

Bir süre Doruk Onatkut, Süheyl Denizci, Yavuz Özışık orkestralarında çalıştıktan sonra, kendi orkestrasını kurdu ve İstanbul’un tanınmış birçok lokalinde yer aldı.

60’ların başında adına orkestra kurarak kulüplerde müzik yaptı. 1967’de Doruk Onatkut Orkestrası’na girerek bas gitar çalan Uğurtan Günal, bir yıl sonra ayrılıp kendi orkestrasıyla Asu Maralman’a eşlik etti.

Günal 70’lerin başında Londra’ya yerleşip üç İngiliz ve bir İtalyan müzisyenle Türk lokallerinde çalıştı. 1990’a dek tek başına piyano çalıp şarkı da söyleyen Günal 2004’de motosiklet kazasında yaşamını yitirdi.

 

ULVİ DÜZGÜN (DAVUL)

21 Nisan 1945 doğumlu Ulvi Düzgün, çok genç yaşta sahneye Fehmi Ege Orkestrası’yla çıktı. Sonra Müfit Kiper Orkestrası, İstanbul Sekstet, Çetin İnöntepe Orkestrası, Yalçın Ateş Orkestrası’nda davul çalan Ulvi Düzgün, adına orkestra kurup Hollanda’da müzik yaptı.

 

ULVİ TEMEL (TROMPET)

Yakın arkadaşı Muvaffak Falay’la birlikte küçük yaşta Kuşadası’nın Belediye Bandosu’nda yetişti. Askerliğini yaptığı İstanbul’da da askeri bandoda çaldı.

1964’te Orkestra 6’ya katıldı ve trompetiyle sahnelerde tanındıktan sonra orkestrasını kurup çalışmaya başladı.

1967’de yurtdışına giden orkestra İsveç’te ve Norveç’te büyük gece kulüplerinde sahne aldı.

Ulvi Temel (trompet), Selahattin Tansel (vokal, bas gitar), Metin Çotal (piyano, trombon), Ertan Olcayalp (saksafon, klarnet), Okay Temiz’li (davul) kadroyla sahneye çıkan topluluk geniş repertuvarıyla dikkat çekmişti.

Hollanda’da orkestraya bir ara Muhittin Paydaş (saksafon) ile Ayşegül Paydaş da (vokal) katılmıştı.

Orkestra dönemin sevilen yabancı parçalarını seslendirirken, bizden de Yavuz Geliyor Yavuz, Kızılcıklar Oldu mu gibi klasikleri yabancılara sevdirmeyi başarmıştı.

 

UMUT ARABACI (BAS GİTAR)

26 Eylül 1977’de Zonguldak’ta doğdu. Bilgi Üniversitesi’nde eğitim gördü. Sahnede hakimiyeti ve enerjisiyle sivrilen Arabacı, uzun kariyerinde Objektif , Athena, Suitcase, Eskici, Gözyaşı Çetesi, Ayhan Sicimoğlu Latin All Stars gruplarında yer aldı; Ogün Sanlısoy, Aslı, Evrencan Gündüz gibi isimlerle çalıştı.

 

UMUT ERHAN (TUŞLULAR)

1988’de İstanbul’da doğdu. Sekiz yaşında TRT Türk Sanat Müziği korosuna kabul edildi. Özel piyano dersleri aldı.

15 yaşında piyano ve orkestra için besteler yazmaya başladı.

Klasik müziği sürdürmeyip Ankara’da çeşitli gruplarda tuşluları üstlendi ve sonra ODTÜ’de mimarlık okumayı seçti.

2015’te İstanbul’da Aydın Karabulut, Murat Çekem, Murat Ejder, Erhan Akhan, Duygu Soylu ve Müjde Kızılkan’dan oluşan The Shot cover grubuna girdi.

Bu yolla pop müzik piyasasıyla tanıştı ve Kenan Doğulu, Ozan Doğulu, Ajda Pekkan gibi isimlerle çalıştı.

2016’da Bilkent Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nde ‘Müzik ve Mimarlık’ başlığıyla dersler verdi. Müziğin yanında hokkabazlığı da geliştirerek videolar hazırladı.

 

UMUT MUTKU (GİTAR)

15 Haziran 1987’de İstanbul’da doğdu. Müzisyen babasının armağan ettiği Led Zeppelin kasediyle ilkokuldayken müzikle tanıştı. Ortaokulda gitar çalmaya babasının aldığı ‘Fender’le başladı ve o yaşta orkestrayla sahneye çıktı. Devamında gruplarda müzik yaşantısını sürdürdü. İzogami adlı grubuyla TGRT FM ‘in cıngıllarını hazırladı; Pürneşe adlı radyo programında yer aldı. Yusuf Uğurer’le uzun süre birlikte sahne aldı ve birçok lokalde programlar yaptı. Dersler verdi.

 

UTKU DOĞRUAK (GİTAR)

1974’te İzmit’te doğdu. Lise yıllarında gitar çalmaya başladı. Birkaç grupta yer aldıktan sonra 2000’lerin başında Zardanadam’a girdi ve grubun sahne, albüm çalışmalarında yer aldı.

 

UTKU ÜNAL (DAVUL)

1969’da Bolu’da doğdu. Babasının teşvikiyle altı yaşında flüte başladı ve keman, mandolinle devam etti.

1987’de davula geçti ve 1990’a  kadar amatör gruplarda yer aldı. Ardından profesyonel olup Ankara ve İstanbul’da barlarda çaldı.

Doksanlı yıllar Ankara’sının önemli gruplarından Blues Express’teki performansıyla ünlendi. Üstün rock, caz, blues performansıyla yakından takip edilen ve genelde 70’lerin hit parçalarını cover yapan gruptan sonra Ünal’ın İstanbul macerası başladı.

1995’te Orta Doğu Teknik Üniversitesi‘nden mezun oldu ve İstanbul Bilgi Üniversitesi‘nde yüksek lisansa başladı. Eylül 1996’da Bulutsuzluk Özlemi’ne katıldı.

Bulutsuzluk Özlemi’nin en üretken olduğu dönemde grubun sahne çalışmalarında ve albüm kayıtlarında bulundu.

Devamında stüdyo müzisyeni olarak birçok yapımda yer aldı, yıldızların sahnesinde davula oturdu.

2010’da ise bir süre Moğollar’da çaldı. 2015’te Presage’da baget salladı.

“Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Beş ve On Zamanlı Ritimlerin Analizi” isimli teziyle yüksek lisansını tamamladı ve özel eğitim kurumlarında eğitmen olarak görev yaptı.

Utku Ünal Müzik Atölyesi’nde ise çok sayıda gence davul, vurmalılar, piyano, keman, gitar, vokal koçluğu dallarında dersler verdi.

 

UZAY HEPARI (TUŞLULAR)

24 Temmuz 1969’da doğdu. Babası piyanist Yayla Heparı’ydı. O da piyano dersleri almaya başladı. Saint Benoit Fransız Lisesi‘nden mezun olduktan sonra İstanbul Teknik Üniversitesi Devlet Konservatuvarı piyano bölümünü bitirdi. Okul sırasında çeşitli gruplarda tuşluları üstlendi; ancak kalıcı oluşumlarda bulunamadı.

Garo Mafyan’la piyano tekniğini geliştirdi, pop piyasasını tanıdı. Ardından Zuhal Olcay’ın 1989 tarihli Küçük Bir Öykü Bu albümünde piyano çalarak profesyonel müziğe adım attı.

1990 Eurovision Türkiye elemelerine katılan bir orkestrada tuşluları çaldı. Aynı yıl Zuhal Olcay’ın İki Çift Laf albümünde çalıştı. Bir yıl sonra Akrep Nalan‘ın Dağ Çiçeği albümünde piyano çaldı. Erol Evgin‘in Erol Evgin ile Yeniden albümünde iki Sezen Aksu şarkısının aranjmanını yaptı.

1991’de Sezen Aksu’nun ekibine dahil oldu. Sezen Aksu, Sertab Erener ile Levent Yüksel’in albümlerine besteci ve düzenlemeci olarak katkıda bulundu.

1993’de Atıf Yılmaz‘ın yönettiği Gece Melek ve Bizim Çocuklar filminde başrolü oynadı. 1994 yılında Nükhet Duru‘nun kendi adını taşıyan albümüne düzenlemeler yazdı..

20 Mayıs 1994 tarihinde, Demet Sağıroğlu‘nun ilk solo albümü üzerinde çalışmaktayken, kısa süre önce aldığı motosikleti ile Etiler Koç Köprüsü üzerinde kaza yaptı ve Rony Uzay Heparı 11 gün süren bitkisel hayatta kaldıktan sonra yaşamını yitirdi.

 

ÜMİT AKSU (PİYANO)

1932 İstanbul doğumlu Ümit Aksu, Kadıköy Saint Joseph Koleji’nde öğrenim görürken hem konservatuvara devam etmiş, hem de özel piyano dersleri almıştı.

Okul zamanı çeşitli topluluklar kuran Aksu, 1952’de profesyonel müzik hayatına girmiş ve İbrahim Özgür, İsmet Sıral ile Süheyl Denizci’nin orkestralarında deneyim kazanmıştı. Bir ara, adını verdiği trioyla müzik yaparak yoluna devam etmişti.

Ardından, kendi orkestrasını oluşturup seçkin mekanlarda çalışmış ve aynı ekiple İsveç, Finlandiya, Almanya, İtalya gibi ülkelerde sahneye çıkmıştı. Orkestrasında piyano çalarken Seksenler’den itibaren TRT Hafif Müzik Orkestrası’nda da yer almış, şeflik yapmış ve buradan emekli olmuştu.

Ümit Aksu’nun orkestrası birçok 45’lik yayınlamış ve diğer isimlere de stüdyo çalışmalarında eşlik etmişti.

 

ÜMİT EROĞLU (PİYANO)

1947’de Ankara’da doğdu. Dört yaşında iken babası Kemal Eroğlu’ndan piyano dersleri alarak başladığı müzik eğitimine Leyla Atak ile devam etti. 1955’te piyanist Mithat Fenmen’in öğrencisi oldu. TED Ankara Kolejinde okudu. 1960’ta Ankara Devlet Konservatuvarı piyano bölümüne girdi, Mithat Fenmen ve Ulvi Cemal Erkin ile çalıştı.

1965’de İstanbul’da aranjör ve piyanist olarak profesyonel müzik dünyasına adımını attı. Erol Büyükburç Orkestrası, Jüpiterler, Şevket Uğurluer Orkestrası, Yurdaer Doğulu Orkestrası’nda yer aldı. 1970-75 arası Almanya, İsviçre, Norveç, Finlandiya, İsveç’te orkestralarda çaldı.

Ülkeye döndü ve 1976’da Ankara’ da kurduğu Stüdyo Ankara ses kayıt stüdyosunda tonmaister, besteci, aranjör ve icracı olarak birçok isme plak, kaset ve CD yaptı.

1993-94’te Ankara Devlet Opera Balesi bünyesinde kurulan Ankara Pop adlı 25 kişilik Big Band caz orkestrasını yönetti. 1995’te TRT Altın Anten ve 1996-98 yıllarında Eurovision Şarkı Yarışması TRT Büyük Orkestrası’nı kurdu ve şefliğini yaptı.

1989 Polonya Sopot şarkı yarışmasında, 1990 Zagrep Yugoslavya’da ve 1998 Birmingham İngiltere’de Eurovision Şarkı yarışmalarında Türkiye’yi aranjör, orkestra şefi olarak temsil etti.

2007’den itibaren ODTU Güzel Sanatlar ve Müzik Bölümünde caz müziği öğretim görevlisi olarak çalışan sanatçı, öğrencilerinden kurduğu METU Big Band Orkestrası ile konserler verdi.

 

ÜMİT ONARTAN (SAKSAFON)

1962’de İstanbul’da doğdu. 1979’da İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (İDGSA) Fotoğraf Enstitüsü’ne girdi ve iki yıl sonra ve Yüksek Resim Fakültesi’ne geçiş yaptı. O dönemde kanun çalıyordu.

1985’te saksafonu keşfetti ve devamında çeşitli gruplarda yer alarak profesyonel müziğe giriş yaptı. İstanbul Büyükşehir Belediye Bandosu’nun açtığı sınavı kazanarak bu oluşumda çalışmaya başladı.

1995’te eski saksafonları restore etmeyi denedi ve 2002’de bu uğraşı el yapımı saksafon ağızlığı üretmeye dönüştürdü.

Eskici Bandosu, Sabahçı Kahvesi, Jazzaeba gibi gruplarda müzik üreten, birçok caz albümünün kayıtlarında yer alan Onartan, 2001’de Tolga Tüzün’ün “Nix” ile Oğuz Büyükberber’in “Velvele” albümlerine, 2006’da Fenomen grubunun yapıtına, 2013’te Mustafa Dönmez’in Kısa Öyküler’ine destek vermişti.

Onartan 29 Nisan 2019’da Covid-19’dan yaşamını yitirdi.

 

ÜNAL ALGIN (TROMBON)

Sanatçı bir aileden gelen Ünal Algın, Ankara Devlet Konservatuarı’nda trombon eğitimi gördü. Devamında Ritm 71 gibi topluluklarda müzik yaptı. Devlet Opera ve Balesi orkestrasında trombon çaldı. Aynı kuruluşta genel müdür danışmanlığı, genel koordinatörlük  yaptı.

 

ÜNAL KONUK (TROMPET)

1938’de Ankara’da doğdu. Profesyonel müziğe Özkan Acargil Orkestrası’nda trompet çalarak adım attı. Toplulukla sahne ve radyo çalışmaları yaptı. Ardından, tavernalarda gazinolarda dans ve şov orkestrası olarak çalışan Yaşar Şamil Orkestrası’na girdi. Orkestra, özellikle 70’lerde plak kayıtlarında ve gazino programlarında yer alarak adından söz ettirmişti.

 

ÜNOL BÜYÜKGÖNENÇ (GİTAR)

Kardaşlar’ın ‘beyni’ Ünol Büyükgönenç, 1946 İstanbul doğumlu. Müziğe altı yaşında mandolinle başlamıştı. Konservatuvarda üç yıl piyano, solfej, keman eğitimi gördükten sonra matematikten sınıf geçemedi ve okuldan ayrıldı. Ana çalgı olarak gitarı seçip Andrea Paleologos’tan klasik gitar dersleri aldı.

Flamenkoya merak sardı ve 1962’de kurduğu grupla hafta sonları Karamürsel’deki Amerikan üssünde konserler verdi. 1967’de askere gidene dek çeşitli orkestralarda dans müziği yaptı.

Askerlik dönüşü Seyhan Karabay ile Cem Karaca’nın teklifini kabul edip Kardaşlar’ı hayata geçirdi. Grupta gitarın yanı sıra bağlama, yaylı tambur gibi geleneksel sazları çaldı, düzenlemeleri yazdı.

Aralık 1974’te diğer Kardaşlar elemanlarıyla beraber Fikret Hakan’ın ‘Löberde’ 45’liğinin kaydında yer aldı. Kardaşlar bünyesinde Cem Karaca ve Ersen’le çalıştıktan sonra gruptan ayrılıp ABD’ye gitii.

Türkiye’ye dönünce, Cem Karaca’yla yeniden çalışmak üzere Dervişan grubunu kurdu. Ancak kafasındaki hedeflerle gruptaki gelişmeler çakışmayınca Dervişan’dan da ayrılıp yine bir süreliğine ABD’de yaşadı.

Mayıs 1977’de Dervişan’ın eşliğinde CHP için yaptığı solo ‘Yeni Bir Türkiye/Oy Gülüm Oy’ 45’liği çok ilgi gördü. Yeni Bir Türkiye, büyük oy oranıyla iktidara gelecek CHP’nin mitinglerinde sürekli çalınmaktaydı. Aynı yıl Nazım Hikmet’in dizelerine yazdığı Kız Çocuğu adlı besteyle Eurovision Türkiye elemelerine katıldı ama finale kalamadı.

Saklambaç gazetesinin, yedi yıllık aradan sonra 1979’da düzenlediği Altın Mikrofon yarışmasında Dışarda Kar Yağıyor adlı parçasıyla hem beste, hem şarkı sözü dallarında birinci oldu.

Aynı yıl TRT-3 dinleyicileri Dışarda Kar Yağıyor’u yılın şarkısı seçerken Büyükgönenç Hey Dergisi’nden yılın ümit veren şarkıcısı ödülünü aldı. Bu yarışma sonrası Dışarda Kar Yağıyor’u, arka yüzüne Kız Çocuğu’nu ekleyerek 45’lik haline getirdi.

Seksenli yıllarda Büyükgönenç konser çalışmaları haricinde pek ortalıkta gözükmedi ve ilk solo albümünün kayıtlarını sürdürdü. Güzel Günler Göreceğiz adını verdiği albüm çeşitli aksaklıklar sonucu gecikti ve yayımı 1989’a kadar sarktı. Nazım Hikmet’in yapıtlarını en fazla besteleyen isim olarak da tanınan Büyükgönenç, besteler üretmeye devam etti…

 

VAROL UCUPTAN (DAVUL)

1946 Adapazarı doğumlu Ucuptan, bu kentte arkadaşlarıyla Vokal Yankılar orkestrasını kurdu. Sonra İstanbul’a gidip 1969’da Ergüder Yoldaş’ın Halikarnas 6/8 Folk Bach and Soul orkestrasında davul çaldı. Varol Ucuptan ardından Rıza Silahlopoda’nın Ritm 68’ine geçmiş, bu topluluktaki performansıyla ünlenmişti.

 

VARTKES KEŞİŞ (GİTAR)

1981’de müziğe başladı ve askerlik sonrası arkadaşlarıyla Keops rock grubunu kurdu. Kısıtlı şartlara rağmen grubu bir arada tutmayı başardı ve uzun yıllar önemli festivallerde sahne aldılar. Rockın yanında tiyatro müzikleri de yazdı. Yaşam Radyo’da programlar yaptı. 2015’te grubunun adını Horizon’a çevirdi.

 

VASİLİS KOÇOĞLU (GİTAR)

1949’da İstanbul’da doğdu. Küçük yaşta gitara yöneldi. 1964’te arkadaşlarıyla The Bats grubunu kurdu. Sünnetlerde, vaftiz törenlerinde, düğünlerde dönemin popüler hafif müzik parçalarını çalıyorlardı.

1967’de Fitaş Amatör Orkestralar Yarışması’na katıldılar. The Bats’ın dağılmasının ardından İzmir’e gidip Bergama Orkestrası’na katıldı.

1968 yazında İzmir’de çalışan orkestra kışın İstanbul Yeniköy’e döndü.

Köseoğlu lokal çalışmalarının ardından askere gitti ve Isparta Orduevi’nin orkestrasında yer aldı.

Dönüşte Yaşar Şamil Orkestrası’na katıldı. 1975’e kadar tavernalarda çalıştıktan sonra Romanza gemisinin orkestrasına girdi.

Hem dünyayı dolaştı, hem de müzik yaptı. Her gece iki buçuk saat sahnede kalıyor ve buzuki de çalıyordu.

Sonra Yunanistan’a yerleşti ve 1981’de Tropicana Orkestrası’nı kurdu.

 

VASFİ UÇAROĞLU (DAVUL)

Gezginci tiyatroda babasının yanında küçük yaşta davul çalmaya başlayan Vasfi Uçaroğlu (d. 1928) 1942’de İzmir Şehir Orkestrası bünyesinde klarnet öğrenmişti. Geçirdiği rahatsızlık sonucu doktorlar nefesli sazları yasaklayınca, Ege Caz Orkestrası’na davulcu olarak kabul edilip profesyonelliğe adım atmıştı.

Celal İnce ile yedi yıl çalışmış ve sırasıyla İsmet Sıral, Nejat Cendeli, İlham Gencer orkestralarında baget salladıktan sonra kendi dörtlüsü ‘Orkestra Hisar’ı kurmuştu.

Orkestrasını dağıtınca İbrahim Solmaz ile Almanya’ya gitmiş, bir yıl sonra dönüp bu kez de Müfit Kiper Orkestrası’yla Beyrut’ta müzik yapmıştı.

Türkiye Müzisyenler Sendikası’ndan Muammer Yeşil, Yugoslavya’nın başkenti Belgrad’da 1-2 Eylül 1964 tarihlerinde düzenlenecek Balkan Melodileri Festivali’nde Türkiye’yi temsil edecek Milli Orkestra’ya Müfit Kiper Orkestrası’nın davulcusu Vasfi Uçaroğlu’nu da davet etmiş, Milli Orkestra sıra dışı bir performansla birinciliği alarak ülkeye dönmüştü. Uçaroğlu aynı yıl Ankara’da orkestrasını yeniden kurmuş ve bu ekiple filmlerde de rol almıştı.

1965 yılının ‘Milli Orkestra’sında davul yine Vasfi Uçaroğlu’na emanet edilmişti…

Bir ara Tanju Okan’ın solist olarak katıldığı Vasfi Uçaroğlu Orkestrası’nın 1966 yılı kadrosunda, 1969’a kadar birlikte çalışacağı, ‘Samanyolu’ şarkısıyla ünlenmiş Berkant solist olarak sahneye çıkmıştı. Berkant’ın solo plak kayıtlarında da yer alan orkestrada Turgut Dalar piyano, Nevzat Yalaz saksafon ve org, Erol Sıdal trompet, Erdoğan Serdar bas gitar, Jan Sırapyan gitar, Vasfi Uçaroğlu davul çalmıştı.

Temmuz 1967’de Kamuran Akkor solist olarak orkestraya girmiş ve üçüncü ayında Uçaroğlu ile evlenmişti. Akkor, evlendiğinin ikinci ayında ise Aşk Eski Bir Yalan şarkısıyla liste başı olup Türkiye çapında ünlenmiş, ardından Dağlar Kızı Reyhan şarkısıyla zirveye yükselmişti. Kamuran Akkor’un yorumuyla yüz binlerce satmış bu şarkının ve diğer birçok sevilen parçanın düzenlemelerini yazan Turgut Dalar da, 1969’da yaşamını yitirene dek orkestranın lokomotif ismi olmuştu…

1972’ye kadar Kamuran Akkor’a eşlik eden Uçaroğlu ve ekibi, o tarihten sonra Berkant’la çalışmaya başlamıştı.

Kısa süre sonra sahnelerden çekilen Uçaroğlu’nun renkli kişiliğiyle uzun yıllar gündemde kalan, birçok türküye caz yorumu getirmeyi deneyen orkestrada Ali Çetin (solist), Feridun Çamlıbel (solist), Erol Erginer (saksafon), Laki Giordanelli (vokal) gibi müzisyenler de yer almıştı.

 

VEDAT BİÇKİN (GİTAR)

Şubat 1947’de İstanbul’da doğdu. Volkanlar’da müziğe başladı. 1966’da Boğaziçi Orkestrası’na katıldı. Sonra da Vehbi Turan orkestrasına gitarist olarak geçti. Devamında dönemin sevilen parçalarını gitarıyla yorumlayıp Sevdalı Gitar (1989), Love is Guitar (2013) gibi albümlerde topladı.

 

VEDAT GÜR (ORG)

1930’da dünyaya geldi. 1952’de Cemil Başargan Orkestrası’nda profesyonel müziğe adım attı. Orhan Sezener ile Yaşar Güvenir topluluklarının ardından kardeşi Kanat Gür’ün orkestrasında vibrafon ile org çaldı.

 

VEDAT YILDIRIMBORA (ELEKTRO BAĞLAMA)

1944’te İzmir’de dünyaya geldi. Küçük yaşta bağlamaya merak sardı ve ‘halk evi’nde dersler aldı. Mesleği oto elektrikçiliğiydi. Askerlik döneminde, izin günlerinde çaldığı parçalarla İstanbul piyasasında tanınmaya başladı ve 1966’da Orhan Gencebay’la birlikte Ahmet Sezgin’in saz ekibinde yer aldı.

1972’de Burhan Tonguç’la 15 kişilik Grup Metronom’u kurdu. Doğu müziği üzerine deneyler yapmak amacıyla güçlü bir grup oluşturmayı planlamışlardı.

Plaklardaki müzikal performansı gazino sahnesinde yakalayamayan yıldızlara, aynı kaliteyi sunabilen grup olacaklardı.

Metronom’da çok önemli deneylere imza atan, ülkede arabesk müziğin öncülerinden olan, Erkin Koray’la da hit olan parçalar üreten Yıldırımbora, ardından eşi Mine Koşan ile Mısır’a gitmiş, bu ülkede iki yıl Arap müziği üzerine araştırmalar yapmıştı.

Doksanlı yıllarda Selami Şahin, Sibel Can gibi isimlerle de çalışan Yıldırımbora’nın besteleri arasında Yağmur, Dert Bende, Kara Vicdanlı, Canım Efendim Eskici, Eyvah, Unutamayız gibi çok sevilmiş şarkılar vardı.

 

VEHBİ TURAN (SAKSAFON)

1935 Bursa doğumlu Vehbi Turan (saksafon) 1958’te kendi orkestrasını kurarak profesyonel müziğe adım attı.

1966’da bir süre sonra Roberto Lorano’nun topluluğunda nefeslileri çaldı. Vasfi Uçaroğlu Orkestrsı’nda da yer alan Turan, 1967’de Boğaziçi Orkestrası adıyla elemanlarını yeniden topladı.

1968’de Rasim Ulusman’ın İngilizce parçalar, Ersan Erdura’nın da Fransızca ve İspanyolca parçalarla solistlik yaptığı, bir ara Serpil Örümcer’in de katıldığı orkestrada, çeşitli dönemlerde Erdal Gürel (davul), İlker Dökek (davul), Yavuz Bizimege (bas), Celal Uygun (davul), Talat Kurter (bas), Kamil Özpekin (tuşlular), Vedat Biçkin (gitar) gibi iyi müzisyenler çaldı.

1969’da Berkant’a eşlik etmeye başlayan topluluğun adı Vehbi Turan Show Orkestrası’na dönüşmüştü.

Vehbi Turan ile arkadaşları, 70’lerin ortalarına kadar sahnelerde kaldı ve plak kayıtlarına da katıldı.

 

VEYSEL ÇADIR (DAVUL)

1960’da müziğe başlayan, kalburüstü birçok orkestranın kadrosunda davul çalan, ‘hafif müziğin’ ülkede benimsenmesi adına büyük emek veren Veysel Çadır, 1970’lerden itibaren stüdyo müzisyeni olarak da yüzlerce plağın kaydında yer almıştı.

Özellikle alaturka kayıtların aranan ismi olan Çadır, devamında caz yönelmiş, TRT İstanbul Radyosu Hafif Müzik ve Caz Orkestrası’nda uzun yıllar sahne çalışmaları yapmış, dostlarıyla caz lokallerinde keyifli programlara çıkmıştı.

Veysel Çadır, davulun yanında diğer vurmalılarda da başarılı performans sergilemişti.

Profesyonel müzikte 60 yılı geride bırakan Çadır, 2022’de de Önder Bali ile çeşitli etkinliklerde çalmaya devam etti.

Veysel Çadır, Güner 5, Güven Aydın Orkestrası, Okan Dinçer Orkestrası, Önder Bali Orkestrası, Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası gibi topluluklarda da yer aldı.

 

VOLKAN BAŞARAN (GİTAR)

İstanbul’da doğan Volkan Başaran akordeon, mızıka, flütten sonra 10 yaşında gitara geçti.
Kabataş Erkek Lisesinde okurken okul orkestrasıyla Milliyet Liseler Arası Müzik Yarışması’nda başarılar elde etti. Lise 1’deyken profesyonel müziğe adım attı ve düğünlerde çalmaya başladı.

Marmara üniversitesi müzik bölümünü kazandı ama sahne ve kayıtlar nedeniyle okulu sürdüremedi.

Çeşitli gruplarda gitar çaldı ve Sezen Aksu, Ajda Pekkan, Zerrin Özer, Mazhar-Fuat-Özkan, Vedat Sakman, Kayahan, Nilüfer, Cem Karaca gibi sanatçıların sahne ve albüm kayıtlarında bulundu.
1992’de Murat Çekem’le Mercury grubunu kurdu ve albüm (Sen Neyin Peşindesin) yaptılar.

Daha sonra New York’ta yaşamaya başladı ve müzik çalışmalarına bu ülkede devam etti. Blues ve rockçılarla iş birliği yaparken, Türkiye piyasasından da kopmadı. Büyük orkestralarda yer aldı.

2000’lerin başında Orhan Atasoy’la Maryland’de stüdyo kurdu. İki yıl sonra Türkiye’ye döndü.

Prodüktörlüğe ağırlık verdi. Işın Karaca, Yalın, Haluk Levent, Göksel, Mirkelam, Yaşar, Emre Altuğ, Teoman, Nev, Çilekeş, Zakkum, Nükleer Başlıklı Kız, Ogün Sanlısoy gibi isimlerle çalıştı.

Birkaç filmde de rol aldı.

 

VOLKAN GÜCER (GİTAR)

İnşaat mühendisliği eğitimi gördü ama müzisyen olarak hayatını kazanmayı seçti.

Timur Selçuk’un Çağdaş Müzik Merkezi’nde Ali Perret’den Caz Armonisi eğitimi aldı.

1991’de profesyonel müzik dünyasına adımını attı.

Aralarında Amerikalı ile Gölge Çiçeği’nin de bulunduğu kırktan fazla film ve TV dizinde besteci ve müzik direktörü olarak yer aldı. Reklam müzikleri yazdı.

1999’da MSG Müzik Eseri Sahipleri Grubu Meslek Birliği’nin kurucuları arasında yer aldı.

Albüm kayıtlarında yer aldı; bir bölümünün prodüksiyonunu üstlendi.

 

VOLKAN HÜRSEVER (KONTRBAS)

1969’da İstanbul’da doğdu. Babası ünlü davulcu Hasan Hür’dü (Hürsever). Ortaköy Gazi Osman Paşa Ortaokulu’nu bitirdikten sonra İstanbul Mimar Sinan Devlet Konservatuarı Kontrbas Yaylı Sazlar bölümüne girdi. 1995’te yüksek lisans derecesiyle mezun oldu.

Çeşitli kulüplerde, çeşitli gruplarla çalıştı. Carl Schlosser, Phillip Schainer, Jean Loup Lognon, Allan Harris, , Stephanie Jordan, Ray Brown, Genco Arı, Nükhet Ruacan, Laverne Buttler, Cem Aksel, Marion Cowings, Kerem Görsev, Billy James, Cengiz Baysal, Kenny Garrett, Volkan Öktem, Nicholas Payton, İlhan Erşahin, Dave Kikovski gibi isimlerle çaldı.

Robert Trowers, Wynton Marsalis’le jam sessionlarda yer aldı. Uzun süre Kerem Görsev’le çeşitli formasyonlarda müzik üretti

Saksafoncu ve besteci Ricky Ford‘un kurduğu İstanbul Jazz Collective‘de ve Roy Haynes‘in ‘Birds of a Feather’ isimli Avrupa turnesinde çaldı.

Bir süre İstanbul Bilgi Üniversitesi‘nde öğrenci yetiştirdi. İlk stüdyo albümü Hediye, Ekim 2009’da yayınlandı.

 

VOLKAN ÖKTEM (DAVUL)

20 Haziran 1970’te İzmir’de doğdu. Yedi yaşında davulla ilgilenmeye başladı. Müziğe 12 yaşında amatör gruplarda davul çalarak başladı. 1985’te Ankara’ya yerleşti. Lise yıllarında Ankara’da çeşitli rock gruplarına destek verdi.

1992’den başlayarak birçok albümünün kaydında yer aldı. 1993’te İstanbul müzik piyasasına girdi ve poptan rocka, Latinden funka, halk müziğinden acid caza kadar farklı türlerde sahne ve stüdyo çalışmalarını sürdürürken caza eğildi. Tuna Ötenel, Önder Focan, Levent Altındağ, Mustafa Süder, İlyas Mirzayev, Cengiz Özdemir gibi isimlerle çalıştı.

Pasaporte Latino, Trio Mrio, Acid Trippin, 0-212, Laço Tayfa, Aşkın Arsunan Ethno Karma Project gruplarında yer aldı.

1998’de Sarp Maden ve Çağlayan Yıldz’la Trio Mrio albümünü, 2001’de Habbecik grubu ile An Meselesi, Laço Tayfa ile 2000’de Bergama Gaydası ve 2002’de Hicaz Dolap, 2004’te Aşkın Arsunan ile One A Day ve Quartet Muartet ile Dokuz Parça, 2009’de Volkan Hürsever ve Burçin Büke ile Hediye albümlerini yaptı.

Festivallerde çaldı; her türe yönelik üstün performansıyla piyasanın vaz geçilmez isimlerinden biri haline geldi. Tarkan, Kenan Doğulu, Ajda Pekkan, Athena, Müslüm Gürses, Kubat gibi birçok ismin albüm kayıtlarına katıldı, konserlerinde sahne aldı.

 

VURAL CANTÜRK (BAS)

Mart 1938 İstanbul doğumlu Vural Cantürk’ün müzik yaşamı 50’li yılların sonunda başladı.

Sırasıyla Neşet Can ile Şevket Uğurluer orkestralarında bas çalan Cantürk, adına orkestra kurup renkli şovlarıyla lokallere canlılık getirdi. Filmlerde oynadı.

1968’de orkestrasını dağıtan Cantürk Almanya’ya gitti ve dönünce Sevil Hasman’la Sevil-Vural adıyla sahneye çıktı.

Vural Cantürk ile Sevil Hasman evlendikten sonra Aralık 1969’da o dönem pek önemsenmeyen sahne şovlarına ağırlık verdi.

Sevil-Vural adıyla sahneye çıkan ikili, şarkılarını dansla süslüyor, gazino ve kulüp programlarını renklendiriyordu.

İki yıl bu şekilde program yapan Sevil-Vural 1972’de, dönemin modasını takip ederek folk parçalarını üç 45’likte yorumladı: Bir Sana Bir Bana/Unutma Sen, Geçti Dost Kervanı/Suya Giren Allı Gelin, Hayat Sevince Güzel/Sına Beni Sına Yar.

İkili bir süre sonra üçlü haline gelip Sevil-Vural-Ayla adını aldı.

 

YAĞIZ NEVZAT İPEK (DAVUL)

Farklı ülkelerden, kültürlerden gelen müzisyenlerden oluşan No Land grubuyla ünlendi. Devamında caz camiasının değerli isimleriyle ortak projelerde çaldı. Popçuların albümlerinde stüdyo müzisyenliği yaparken elektronik ve rock albümlerinde de yer aldı.

 

 

YAĞIZ ÜRESİN (FLÜT, SAKSAFON)

1962’de İstanbul’da doğdu. İlkokulda flüt çalmaya başladı. Daha sonra saksafonu tek başına öğrendi. 20’li yaşlarında Grup Mozaik’te yer aldı ve sahne ile albüm kayıtlarında bulundu. Cazcılarla çalıştı. Neşet Ruacan’dan dersler aldı. Bir ara bas gitarı da denedi. Rock FM’de Beauty & the Beast isimli jazz-rock programı yaptı.

 

YAHYA DAİ (SAKSAFON)

25 Aralık 1963’de Ankara’da doğdu ve müziğe soprano blok flütle başladı. Caza ilgi duydu ve flütle beraber 1980’de saksafon da çaldı. Birçok grup bünyesinde müzik yaptı.

1990’da Bilkent Üniversitesi’nin caz seminerlerine katıldı. Ankara’da uzun bir dönem Tuna Ötenel’le projeler üretti. Bilkent Üniversitesi‘nde Caz Müzik Bölümü’ne girdi ve Tomasz Szukalski ile çalıştı. 1990’da Ercüment Orkut (piyano), Erdal Akyol (bas) ve Ediz Hafızoğlu (davul) ile Yahya Dai Quartet’i kurdu.

Dai, 1991-1992 arası Ankara Belediyesi Şehir Orkestrası’nda görev aldı ve Ankara çıkışlı Asiaminor grubuna katıldı.

Asiaminor dışında Önder Focan’la da çaldı, albüm kayıtlarında yer aldı.

Ali Perret, Acid Trippin, Önder Focan, Janusz Sprot, Alan Ginter (bas) ile müzik yaptı. Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’nın 30 Nisan 1994’deki konserine (Paris’te bir Amerikalı ) misafir sanatçı oldu.

2000’de ABD’de Mike Mcmullen ile çalıştı, jam sesionlarda bulundu, U.C.Davis’de düzenlenen World Music Fest’de Alper Yılmaz’la beraber yer aldı.

Asiaminor ile Türkiye konserleri haricinde Almanya, Avusturya, İsviçre, İtalya, Macaristan, Yunanistan, Kıbrıs, İspanya ve A.B.D. de birçok eyalette konserler

 

YAKUP TRANA (GİTAR)

1972’de İsrail’de doğdu. 1990’ların başında Şişli Terakki Lisesi’nde Kaan Tangöze’yle Fly grubunu kurdu. İkisi de Ankara Bilkent Üniversitesi‘ni kazandı. Fly olan grup adını 1993’te Mad Madame olarak değiştirdiler. Sık sık Ankara’dan İstanbul’a gidip popüler mekanlarda grunge çaldılar.

Yakup ve Kaan müzik eğitimi almak için 1994’te ABD Seattle’a gittiler ve okulun yanında grunge üzerine incelemelerde bulundular besteler yazdılar.

Devamında Kaan Tangöze dönerken Seattle’da kalan Yakup Trana caz çalışmalarında bulundu.

Yakup 2001’de Akdeniz Guitar Trio adını verdiği grubuyla Akdeniz adında cazla flamenkonun harmanlandığı enstrümantal albüm üretti.

Yapıt caz çevrelerinde beğenildi ama Trana cazda devam etmeyip ‘grunge’a geri döndü.

Yakup Trana 2004’ün sonunda ABD Seattle’da Yakup grubunu kurdu. Yakup grubu Eylül 2005’de Yakup Trana (gitar, vokal), Rüçhan Üner (bas gitar), Bryan Lash’li (davul) kadroyla ilk albüm ‘Şunu Bunu’yu çıkardı ama, Uzun İnce Bir Yoldayım’ın coverının da bulunduğu yapıtı iyi tanıtamayınca başarılı çalışma pek ses getirmedi.

2007 tarihli Kaos (sözler ve besteler Yakup Trana’ya ait) albümünü, korsan CD’leri, kayıtları protesto etmek amacıyla kendi internet sitesinde ücretsiz yayınlayan grup, aynı yıl ‘MTV Avrupa’nın Sesi’ kategorisinde Türkiye’yi temsil etti.

Yakup’un ömrü uzun olmazken, ABD’ye giden ve solo kariyeri tercih eden Yakup Trana tek başına 2010’da Fame Money Sex Rock’n Roll 2016’da The Will of the Absolute albümlerini yayınladı. 2017 yılında ise Yakup adıyla Ama Sen adında teklisini çıkardı.

 

YALÇIN ATEŞ (SAKSAFON)

1938 doğumlu Yalçın Ateş, Deniz Astsubay Mızıka Okulu’nda eğitim görürken nefesli sazlara merak sarmıştı. Fırsat bulduğunda düğün salonlarında saksafon ve davul çalıyordu.

1959’da dönemin önemli topluluklarından Somer Soyata Orkestrası’na girdi. 1961’de ise, üstçavuş rütbesindeyken ordudan ayrılıp profesyonel olarak İbrahim Solmaz Orkestrası’na geçti. Bu orkestrayla 1967’ye kadar Avrupa’da gezdi.

Türkiye’ye dönünce bir süre Okan Dinçer ve Kontraslar’da yer aldıktan sonra 1968’de Atilla Aksel (piyano), Teoman Erzurumlu (gitar), Cantekin (vokal), Norayr Demirci (kontrbas), Melih Çetiner’den (davul) oluşan kendi orkestrasını kurdu.

Sahne ve plak kayıtlarında yıldız isimlere eşlik etmeye başlayan ‘Yalçın Ateş 6’, aynı yıl Odeon Plak Şirketi’nin devamlı orkestrası oldu.

Yalçın Ateş 5 olarak da çalışan orkesrasından bağımsız olarak 1972 yılında iki 45’lik yayınlayan Ateş, devamında caza yöneldi ve büyük organizasyonlarda yer aldı. Bir süre TRT İstanbul Radyosu Hafif Müzik ve Caz Orkestrası’nda da yer alan Yalçın Ateş, aynı enerjiyle müzik üretmeyi sürdürdü.

 

YALÇIN GÜRBÜZ (ORG)

22 Temmuz 1954’te İstanbul Üsküdar’da doğdu. Küçük yaşta akordeona ve mandoline başladı. İyi kulağı vardı ve müzik dersleri alıyordu.

İlkokula giderken ailesi ona piyano aldı ve klasik müzik eğitimi görüyordu.

Kimsesiz çocuklar yararına Beyoğlu Saray Sineması’nda düzenlenen konserde ödül kazandı.

Lisede arkadaşlarıyla topluluklar kurdu ve tatillerde konserler verdi; düğün salonunda çalıştı.

Sonra Barış Manço’dan teklif gelince 1970’lerin başında Kurtalan Ekspres’e orgcu olarak katıldı. Ardından Kardaşlar ve 25. Saat gruplarında da yer aldı.

Askerlik görevi sırasında Doğu’daki orduevlerinde müzik yaptı ve 1984’te sivil hayata döndü.

Operaya girdi ve iki yıl sonra İstanbul Kent Orkestrası’na geçti. Bu arada, kendi orkestrasıyla Hilton’da çalıştı.

Yalçın Gürbüz, 17 Ağustos 1999 gecesi Marmara Depremi’nde yaşamını yitirdi.

 

YALÇINKAYA TÜMAY (GİTAR)

Soyarslan’la beraber Apaşlar’ın kurucusu olan Tümay, müziğe 14 yaşında başlamıştı. İlk enstrumanı piyanoydu; ardından ritm gitarı seçmişti. 50’lerin ortalarında esen rock’n roll rüzgârına kapılmış ve kafadarı Mehmet Soyarslan’la Apaşlar’a giden yolu açmıştı.

İktisadi ve Ticari İlimler Yüksek Okulu’nu bitiren Tümay’ın ilk bestesi Please Love Me Again’di. 1956’dan 1968 yazına dek Soyarslan’la beraber müzik yapan Tümay, vatani görevinin ardından Nedim Demirelli ve Rıfat Öncel’le beraber Apaşlar’ı yeniden diriltmeye çalışsa da deneme bantlarındaki performansı yetersiz bulup projeden vazgeçmişti.

 

YAŞAR AKPENÇE (VURMALILAR)

1966’da İstanbul’da doğdu. Sekiz yaşında bongo çalmaya başladı. Sonra darbukaya geçti. Genç yaşta gazino sahnelerine transfer oldu. Ardından yıldızların plak kayıtlarında bulundu. Kendi enstrumental albümü Harem’i yayınladı. Devamında Sellam Kıvır, Orient Best, Passion of Percussion Vol. 1., 2., 3., Darbuka Essentials albümlerini çıkardı.

 

YAVUZ AKYAZICI (GİTAR)

1966’da dünyaya geldi. ABD’de New School Jazz Academy’nin caz performansı bölümünden mezun olan, 17 yıl New York’ta kalan ve üç albüm yayınlayan Yavuz Akyazıcı (gitar) 2006’da yurda döndü. Akyazıcı ekibini kurarak İstanbul’da kayıtlara başladı.

Volcano/Güzelim albümünü yayınladıktan sonra, Ocak 2011’de Ece Göksu (vokal), Yahya Dai (saksafon), Derin Bayhan (davul), Baran Say’la (kontrbas) ‘Yavuz Akyazıcı Project adıyla bu kez de son 10 yılın kulaklarda yer etmiş pop ve rock şarkılarını caz müziğine uyarladı. Yapıtları içeren Turkish Standarts Vol.1 albümü Haziran 2011’de yayınladı ve düzenlemeler pek başarılı bulunmasa da yapıt ilginç deneme olarak dikkat çekti.

Üretmeyi sürdüren Akyazıcı, art arda Bridge (2012), Short Stories (2013), Turkish Standarts Vol.2 (Yavuz Akyazıcı Project ile) albümlerini yayınladıktan sonra Nisan 2015’de bu kez de Volkan Hürsever (kontrbas) ile Turgut Alp Bekoğlu’nun (davul) eşliğinde, trio halinde ‘Live At Pannonica’yı çıkardı. İki CD’lik albüm, Pannonica Jazz Club’da Aralık 2014’de canlı kaydedilmiş performanstan oluşuyordu. Yavuz Akyazıcı Project, 2018’in sonunda Turkish Standards Vol. 3 albümünü satışa sundu.

 

YAVUZ BİZİMEGE (BAS GİTAR)

12 Ocak 1948’de Ankara’da doğdu. Sanat hayatına 1965’te As 6 Orkestrası’nda bas çalarak başladı. Sonra Boğaziçi Orkestrası, Vehbi Turan Show Orkestrası’nda yer aldı ve bir dönem Beyaz Kelebekler’in bas gitaristi oldu.

 

YAVUZ ÇETİN (GİTAR)

1970’te Samsun’da doğdu. On yaşında cura çalmaya başladı. Ardından bağlamaya ve gitara geçti. 17 yaşında profesyonel olarak müziğe adım attı. İstanbul’da ve tatil yörelerinde müzik yaptıktan sonra Marmara Üniversitesi müzik bölümündeki eğitimini bitirdi.

1992’de İstanbul’da Batu Mutlugil, Zafer Şanlı ve Kerim Çaplı ile cover grubu Blue Blues Band‘i kurdu ve elektro gitarla vokali üstlendi. Sonra Fuat Güner’le tanıştı ve Fuat Güner ile tanıştı ve stüdyo müzisyenliğine başladı, birçok albümün ve reklam cıngılının kayıtlarında çaldı.

1996’da Mazhar Fuat Özkan’la çalışmaya başladı; turnelerde, konserlerde üçlüyle sahneye çıktı. İlk solo albümüne ‘İlk’ adını verdi. Yavuz Çetin Group topluluğuyla bar çalışmaları yaptı ve ikinci albümü Satılık’ın hazırlıklarını sürdürdü.

Yerli müziğin gelmiş geçmiş en yetenekli gitarcılarından biri kabul edilen Yavuz Çetin, 15 Ağustos 2001 tarihinde, saat 19.00 sularında Boğaziçi Köprüsü’nden atlayarak yaşamına son verdi. Oğlu Yavuzcan Çetin tarafından 5 Temmuz 2014’te YavuzFest adlı 1. Yavuz Çetin Gitar Festivali düzenlendi ve birkaç yıl daha devam ettirildi. Satılık albümü daha sonra yayınlandı ve 2017 tarihli Blue belgeselinde de Kerim Çaplı ile birlikte hayatları anlatıldı.

 

YAVUZ DENİZ DARIDERE (TUŞLULAR)

Müziğe beş yaşında org çalarak başladı ve dokuz yaşında İzmir Devlet Konservatuarı’na kabul edildi.

1983’te İzmir Devlet senfoni Orkestrası’na katıldı.

Devamında caz camiasına girdi ve çeşitli projelerde yer aldı.

1989’da İstanbul müzik piyasasına adım attı ve rock ile pop albümlerinin kayıtlarında org, piyano, trompet çaldı; düzenlemeler yazdı.

Kaygı grubuyla sıra dışı işler üretti.

1997’de Önder Focan’la Türkiye’deki ilk hammond trioyu kurdu.

2008’de New York’ta Claudio Roditi’den dersler aldı. Tual grubuyla ürettiği işler dikkat çekti.

Ülkeye dönünce öğrenciler yetiştirdi, grubuyla sahne çalışmalarına devam etti.

 

YAVUZ ÖZIŞIK (PİYANO)

7 Aralık 1942 Bandırma Doğançay doğumlu Yavuz Özışık, akordeonla müziğe başlıyor.

Genç yaşta, İlham Gencer’in desteğiyle profesyonel müziğe adım atıyor.

Şevket Uğurluer’le çalıştıktan sonra 60’ların başında kendi orkestrasını kuruyor ve altı yıl İstanbul Radyosu’nda programlar yapıyor.

Ardından, Ömür Göksel (vokal), Orhan Şevki (vokal), Güngör Uygurer (davul), Uğurtan Gürel (kontrbas, org), Cankut Özgül (davul) gibi önemli müzisyenlerin görev aldığı orkestrasını dağıtıp solo işlere yönelen Yavuz Özışık, televizyonun ülkede yaygınlaşmaya başladığı dönemde piyanosuyla sık sık ekranda gözüküp beğenilen programlar üretiyor.

Bu arada, Sanremo müzik yarışmaları akabinde, birinci gelen parçayı Türkiye’de en hızlı ezberleyip yorumlayan kişi olarak da tanınan Özışık, kurduğu kadın vokal gruplarıyla çeşitli lokallerde renkli şovlara imza atarak belleklerde yer ediyor.

TRT’nin siyah beyaz günlerinde hafta sonları 750 kez piyanosuyla programa çıkıyor. İki tane 45’lik plak yapan Özışık tedavi gördüğü İstanbul’daki bir hastanede 29 Nisan 2017’de 74 yaşında yaşamını yitiriyor.

 

YAYLA HEPARI (ORG)

1949’da İstanbul’da doğdu. Piyano çalmayı öğrendi. 18 yaşında lokallerde çalmaya başladı. Ali Erdoğan Altılısı’na girdi ve uzun süre bu toplulukta tuşluları üstlendi. Heparı, Sıfır Virgül Bir’de de yer aldı.

 

YAZ BALTACIGİL (KONTRBAS)

60’ların başında babasının işi nedeniyle bulunduğu Zonguldak’ta yaşarken kendi kendine armonileri, akorları öğrendi. Arkadaşlarıyla grup kurdu ve düğünlerde çaldı. İstanbul’a gidince bas gitara önem verdi ve ardından Timur Selçuk’un plak kayıtlarına katıldı. Devamında onunla birlikte Paris’e gitti ve kontrbas eğitimi aldı.

Türkiye’ye dönünce bir yandan caza yönelirken, diğer yanda çok sayıda albümün kayıtlarında bulundu. Kendi adına da plak çıkaran Baltacıgil’in 1984 yılında Bülent Ortaçgil ve Erkan Oğur’la Çekirdek Sanatevi’nde verdiği konser Rüzgara Söylenen Şarkılar adlı kasetle müziksevere ulaştı.

Uzun yıllar İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’hda, daha sonra Borusan Filarmoni Orkestrası’nda müzik üreten Baltacıgil, çeşitli formasyonlarla caz lokallerinde sahne almaya devam etti.

 

YILKUT TEZCAN (ORG)

Müzik hayatına 1957’de şarkı söyleyerek adım atan, org da çalan Yılkut Tezcan 70’lerin başında Önder Altuğ (tenor sax), Gökçen Taşkıran (gitar, vokal), Yusuf Donat (bas gitar), Saffet Diler’le (davul) ‘Yılkut Tezcan 5’i kurdu.

Orkestra gazinolarda program yaptı ve stüdyoya da girerek dans 45’likleri yayınladı.

Plak kapaklarının bazılarına Yılkut Tezcan Orkestrası ya da Yılkut Tezcan Beşlisi yazdıran, diğerlerini anonim isimlerle yayınlayan ekip, özellikle oryantal parçalarda, oyun havalarında, Hint ve Arap müziklerine yapılan düzenlemelerde çok başarılıydı.

1970’lerde yazları Beşiktaş’taki Çırağan Havuzu’nda öğleden sonraları sahneleye çıkan Yılkut Tezcan ile arkadaşları, çeşitli yarışmalara müzik yapar ve ses müsabakalarında mayolu, bikinili kadınların arkasında çalardı.

Bir ara Mail Tezsezer (bas gitar) ile İrfan Çınar da (davul) bu orkestrada çalışmıştı.

 

YILMAZ BEYAZ (SAKSAFON, AKORDEON, PİYANO)

Gaziantep’de dünyaya geldi. Akordeon ve saksafon çalmayı öğrenip bölgedeki ilk orkestralarda çalıştıktan sonra İstanbul eğlence dünyasına adım attı. Orkestra Pratik Set, Durul Gence 10, Mete Duruman Orkestrası, Topkapı Orkestrası gibi topluluklarda yer aldı. 2000’lerin başında müzik organizasyon işine girdi. Piyano ve gitar da çalan Beyaz, triosuyla yaşamını yitirdiği 2021’e dek sahnelerde kaldı.

 

YILMAZ GÜRHON (GİTAR)

Mayıs 1940’ta İstanbul’da doğdu. Profesyonel müziğe 1960’ta Fehmi Ege Orkestrası’nda başladı. Erol Büyükburç ve Süheyl Denizci7yle de çalaşan Gürhon, Avrupa’da da müzik yaptı.

 

YILMAZ TÜLEK (SAKSAFON)

17 Şubat 1941’de Zonguldak’ta doğdu. Almanya’da yaşadı ve 1961’de bu ülkede amatör olarak saksafon ile klarnet çalmaya başladı. Üç yıl sonra Türkiye’ye dönüp askerliğini yaptı ve ardından 1967’de Aydemir Mete Orkestrası’na girdi.

Ritm 68’e transfer oldu ve bir süre sonra da Kanat Gür Orkestrası’na katıldı.

 

YİĞİT ÖZDAĞLI (GİTAR)

2000’ili yılların başında Fatih Erdemci’nin grubunda yer aldı ve dikkat çekti. 2005’te Tolga Akyurt, Levent Ağralı (tuşlular), Denishan Sarı (bas gitar) ve Erhan Çabuk’la (davul) Apsent grubunu kurdu.

Metal kulvarında yürümenin zorluklarını yaşayan grup, birkaç kez faaliyetini durdursa da 2010’da adını verdiği albümü yayınlamayı başardı.

 

 YORGO VAPURİDİS (AKORDEON)

İstanbul Arnavutköy’de doğdu. Müziğe 60’li yıllarda arkadaşının desteğiyle tavernalarda akordeon çalarak başladı. Sesinin de beğenilmesi üzerine bir süre sonra solist olarak sahneye çıktı. Renkli sahnesi ve sempatik kişiliğiyle tavernaların kralı unvanını aldı ve birçok albüm yayınladı.

 

 YURDAER DOĞULU (GİTAR)

1941  doğumlu Yurdaer Doğulu dokuz yaşında mandolin öğrenmişti; ardından kanun ve ut çalmayı denedi. Profesyonel müziğe 1958’de Jüpiterler grubunda başladı.

Attila Özdemiroğlu’nun (kontrbas) ayrılmasının ardından adlarını Jüpiter Kentet’e dönüştüren Yurdaer Doğulu ile Berkant, 1963’e kadar topluluğu sürdürdü. Bir ara ‘Alpay ve Arkadaşları’ adıyla Alpay’la çalışan Doğulu gitarıyla Durul Gence’nin grubu SSS Sextet’e katılmıştı. Rock’n’rolldan twiste, tangoya geniş repertuar sergileyen grup 1964’de dağılmıştı…

İstanbul’a giderek Erol Büyükburç’un orkestrasına transfer oldu ve aynı yıl Belgrad’da yapılan Balkan Melodileri Festivali’nde Milli Orkestra ile Türkiye’yi temsil etti.

1965’de Erol Büyükburç’la bu kez 3. Boğaziçi Müzik Festivali’ne katılıp, en iyi orkestra seçildiler. Yine 1965’te Milli Orkestra ile bu kez Bulgaristan’da sahneye çakan Yurdaer Doğulu yine birinciliği alan kadroda bulunmuş ve yurda dönüşte Milli Orkestra İstanbul, Ankara ve İzmir’de konserler vermiş, büyük sükse yapmıştı…

Batılılar Orkestrası’nda da çalışan Doğulu 1965’de Erol Büyükburç’tan ayrılıp adına orkestra kurdu. Yurdaer Doğulu (gitar), Korkmaz Altınkeser (davul), Tuna Ötenel (piyano, vibrafon), Ali Rıza Ekemen (bas) ile Berkant’tan (vokal) oluşan orkestra, şık giysilerle sahneye çıkıyordu. Bu orkestra uzun yıllar okul vazifesi görerek birçok yıldız şarkıcı ve müzisyen yetişmesine ön ayak oldu.

1965’in sonunda kadroda eleman trafiği yaşandı. 1969’da Birsen Armağan’ın yerine mikrofonu yeni yetenek Gökben’e veren Yurdaer Doğulu, 70’lerin başından itibaren sevilen parçaları, klasik şarkıları gitarıyla plak yapmaya başladı ve ciddi satış rakamlarına ulaştı, ödüller kazandı.

Batı müziği enstrümanları ile Türk müziği çalmak şeklinde tanımlanacak akımın en iyilerinden olan Doğulu, orkestrasıyla bu denemeleri gazino sahnesine de taşımış, her türlü zevke seslenmişti.

Yurdaer Doğulu isminin ardına ‘5’, ‘6’, ‘8’, ‘9’ gibi rakamlar ekleyerek çeşitli formasyonlarla yola devam eden orkestrayı ustalıkla yöneten, bir ara da Yurdaer Doğulu Metronomları adıyla sahneye çıkan ünlü gitarist, 1987’de yaşamını yitirene dek dört uzunçalar, otuz 45’lik doldurmuştu.

 

YUSUF BÜTÜNLEY (GİTAR)

1951’de İstanbul’da doğdu. 1965’te Darbeler Orkestrası’yla amatör olarak başladı.

Birçok toplulukta vokal yapıp gitar çaldıktan sonra adını Damlalar Orkestrası’nda duyurdu.

Damlalar bünyesinde beş yıl boyunca gitar ile vibrafonu üstlendi; İstanbul ve İzmir’in ünlü gece kulüplerinde, otellerinde, radyoda programa çıktı; yıldızların arkasında sahne aldı.

Ardından Özdemir Erdoğan Orkestrası’na gitarist ve davulcu olarak girdi.

1976’da İstanbul Nişantaşı’nda plak dükkanı açtı.

1982’de kayıt stüdyosu kurdu, Prodüktörlük, tonmaisterlik, miksaj yaparken, yerli popu şekillendirecek birçok bestesini yıldız isimler yorumladı.

Ayrıca televizyona cıngıllar, reklamlara müzik yazdı.

 

YÜCEL DERAN (GİTAR)

1944’te Gaziantep İslâhiye’de doğdu. Altı yaşındayken ilk müzik derslerini babasından aldı. Türk silahlı Kuvvetleri’nde albay olan babası ut çalmayı öğretti. 13 yaşında babasının çalıştırdığı Rami 66. Motorlu Topçu Alayı’nın korosuyla konsere çıktı. Lisedeyken İstanbul’da gitara geçti.

1963’te ilk orkestrasını kurdu. 1965’te de Volkanlar grubunda gitar çalmaya başladı. Filmlerden önce sinema salonlarında müzik yapıyorlardı.

Çeşitli topluluklarda yer aldıktan sonra Lunapark Gazinosu’nda Juanito’ya gitar çalarak gazino alemine girdi ve ardından assolistlerin sahnesinde yer aldı. Gazinoda sanat musikisi çalan ilk gitaristlerdendi.

Sevim Çağlayan, Zeki Müren, Sevim Deran, Emel Sayın, Gönül Yazar, Hamiyet Yüceses, Gönül Akkor, Muazzez Abacı, Nesrin Sipahi, Ahmet Özhan gibi isimlerin sahnesinde uzun yıllar çalıştı, turnelere çıktı, Fuar’da yer aldı, plak kayıtlarında bulundu.

12 Eylül Şan Tiyatrosu müzikallerinde çalmış, özel dersler vererek birçok öğrenci yetiştirdi.

 

YÜKSEL KIYAR (ORG)

19 Mayıs 1945 İstanbul doğumlu Yüksel Kıyar, küçük yaşta müziğe ilgi duyduktan sonra beş yaşında öğrenimini İstanbul Belediye konservatuarı’nda sürdürdü ve mezun oldu.

Altmışlar’ın ortasında Üstün Poyrazoğlu ve Roketleri’nde org ile piyano çalarak profesyonel müziğe başlayan Yüksel Kıyar, sonra İsmet Sıral ile Durul Gence 10’da yer aldı.

Devamında kendi orkestrasını kurdu. Bir ara trio halinde de müzik yapan Yüksel Kıyar, düzenlemelerini yazdığı Sultan-ı Yegah Sirto ile Şeyh Şamil’i arkadaşlarıyla 45’likte (1973) değerlendirdi.

Yüksel Kıyar yurtdışında da sahneye çıkan Yüksel Kıyar ile topluluğu birçok plağın kaydında da bulundu.

 

ZAFER ALTUNDAĞ (GİTAR)

1989’da Ankara’da Tolga Ergin (gitar) ve Melih’le (bas gitar) trash metal yapmak üzere Dark Phase grubunu kurdu. Birkaç demonun ardından ilk yasal albüm Waning Moon Setting Sun’ı 1994’de çıkardılar. 14 Şubat 1996’da İngiltere’de konser veren Darkphase kadro değişiklikleriyle faaliyetini sürdürdü. Altındağ ardından Hazy Hill’e geçti. 1999’da toparlanan Hazy Hill beş yeni parça ve daha önce yaptığı demolardan topladığı 12 parçayla ‘8800’ albümünü yayınladı.

 

ZAFER ÇOTAL (BAS GİTAR, PİYANO)

1947 İzmir doğumlu olan ve ilkokul 4. sınıftayken piyano çalmaya başlayan Zafer Çotal, Ankara Devlet Konservatuarı’nda okumuştu. 17 yaşında İlhan Feyman Orkestrası’na giren, Yurdaer Doğulu ve Hasan Hür orkestralarında da çalışan Çotal, 1968’de arkadaşlarıyla ‘Lir 5’ adında bir grup kurmuştu. Birkaç ay bu isimle müzik yaptıktan sonra Yurdaer Doğulu’yla birlikte sahne almaya başlamıştı.

1970’te Zafer Çotal bu kez kendi adını verdiği orkestrayı hayata geçirmişti: Mustafa İçli (vokal), Mustafa Süder (tenor saks, klarnet, keman, vibrafon), Selçuk Eriş (gitar), Ali Kızılçay (org), Bekir Eytaş (davul), Soner Çotal (trombon), Zafer Çotal (piyano, bas gitar).

Gece kulüplerinin aranan topluluğu haline gelen, iki yüzden fazla sanatçıya sahne çalışmalarında ve plak kayıtlarında eşlik eden orkestrasıyla, kendi adına ilk 45’liği 1973’te yayınlamıştı: Sana Rüya Diyemem/Boğaziçi Köprüsünde Müzikli Bir Gece.

Gazino çalışmalarının seyrekleşmesinin ardından orkestrasını dağıtan Zafer Çotal, bir ara Fikret Aslan’la ortak ‘Talih’ adlı bir uzunçalar hazırlamış ve Doksanlı yıllarda plak kayıtlarında ya da piyanosuyla eğlence mekanlarında çalarak müzik yaşantısını sürdürmüştü. 2000’lerde ise, geçmişte önemli işler üretmiş ünlü isimlerin bir araya geldiği Kargalar Kafeste projesiyle gündeme gelmişti.

 

ZAFER DİLEK (GİTAR)

1944 Tarsus doğumlu Zafer Dilek (asıl adı Zafer Akansoy) lise sıralarında müziğe başlamış, 1962 yılında arkadaşlarıyla Adana’da kurduğu Mavi Gölgeler’le profesyonelliğe adım atmış, 1965’te üniversite eğitimi için geldiği İstanbul’da Mavi Gölgeler’den iki arkadaşı ve İstanbullu üç müzisyenle Kontrastlar adıyla müzik yapmıştı.

Ardından, Faruk Akel Orkestrası ile Önder Bali 4’te gitar çalmış ve 1972’de kendi orkestrası Zafer Dilek 4’ü kurmuştu.

O güne kadar diğer sanatçılar için düzenlemeler yazmış, önemli işler üretmiş Dilek, ekibiyle Bütün Meyhanelerini Dolaştım İstanbul’un/Yeşil Yaylam 45’liğini yaptıktan sonra yeniden tek başına çalışmayı tercih etmiş ve özellikle oyun havalarımızın modern düzenlemelerinden oluşan uzunçalarlarıyla eskimeyen yapıtlara imza atmıştı.

Bu uzunçalardan 1976 tarihli ‘Oyun Havaları’, kısa sürede ünlenmiş, filmlerine özgün müzik yazdırmaya para harcamak istemeyen Yeşilçam’a adeta can simidi olmuştu.

Albümlerin tamamı Kemal Sunal’ın çeşitli filmlerinde defalarca kullanılırken, bu yapıtlar sayesinde Zafer Dilek’in türkü ve oyun hava yorumları kuşaktan kuşağa taşınmıştı.

 

ZAFER DOĞULU (GİTAR)

1956’da Mersin’de doğdu. 13 yaşında müziğe başladı ve gitara merak sardı.  Gaziantep’in en ünlü orkestrası Siyah Örümcekler’e katıldı. 17 yaşında İstanbul’a, ağabeyi Yurdaer Doğulu’nun yanına gitti ve onunla çalışmaya başladı.  1978’de Bakırköy’deki Doğulu Sanat Merkezi’nde gitar dersleri vermeye baladı ve yıllarca bu uğraşı sürdürdü.

 

ZAFER GERDANLI (DAVUL)

1954’te Kırklareli’de doğdu ve 15 yaşında davul çalmaya başladı. 1973’te Cemil Başargan ile Orhan Sezener orkestralarında profesyonel oldu.

Birçok toplulukta birlikte Türkiye’de ve ülke dışında sahneye çıktı.
1989 yılında Ankara Büyükşehir Belediyesi Kent Orkestrası’nda çalışmaya başladığı dönemde C.S.O ile Bilkent Senfoni Orkestrası’yla da konserler verdi.

Anadolu Selen Oda Korosu ve Orfeon Oda Korosu ile yurt içi ve yurt dışı festivallerinde baget salladı.

1991’de Asiaminör grubu bünyesinde sentez çalışmalarına katıldı. Doğu’dan hareketle evrenseli arayan Asiaminör akılcı, ayakları sağlam basan bir sentezin ve etnik cazın peşinde devam ederek önemli işlere imza attı.

Caz camiasının önemli isimleriyle ortak çalışmalarda yer aldı, konserleri düzenledi, jam-sessionlarda davulu ve vurmalılarıyla bulundu.

1997’dan itibaren ODTÜ Müzik ve Güzel Sanatlar Bölümü’nde öğrenci yetiştirdi.

 

ZAFER ÖNEN (KEMAN)

1921’de Çorum’da doğdu. 1941’de Ankara Devlet Opera ve Balesi sınavlarını kazandıktan sonra konservatuvar için Ankara’ya gitti. Şan bölümünde eğitim gören Önen, 1942’de Ses Tiyatrosu’nda Ekrem Reşit Rey’in Hava Civa operetiyle sahnelere adım attı.

Muammer Karaca Tiyatrosu, İstanbul Tiyatrosu, Raşit RızaTiyatrosu, Mücap Ofluoğlu Tiyatrosu, Küçük Sahne, Dormen Tiyatrosu, Tevhit Bilge Tiyatrosu’nda görev alan usta oyuncu, Tevfik Bilge, Gazanfer Özcan ve Mücap Ofluoğlu’nun da arasında bulunduğu tiyatrocularla birlikte çalıştı.

Akordeon, piyano ve kemanı öğrendi. Orhan Sezener Orkestrası’nda vokali ve kemanı üstlendi. İlham Gencer ile Şişli Halkevi’nde 17 yıl piyano çaldı.

Zafer Önen, Ömer Lütfi Akad’ın “Lüküs Hayat” filmindeki Memiş karakteriyle giriş yaptığı sinemada ayrıca uzun yıllar dublaj yönetmenliği yaptı.

Önen, Devlet Opera ve Balesinde üç müzikalde oynadı, Devlet Tiyatrolarındaki bir oyunda ise üç ay konuk oyuncu olarak görev aldı.

Yeşilçam filmleri ve dizilerde rol alan sanatçı, seslendirmeler de yaptı.

Zafer Önen, 13 Aralık 2013’te yaşamını yitirdi.

 

ZAFER ŞANLI (BAS GİTAR)

1966’da İstanbul’da doğdu. Lise çağlarında Kolon grubunu kurdu ve solistliğini üstlendi. Üniversitede ise bas gitara geçti. Okul arkadaşları Yavuz Çetin ve Gültekin Kaçar’la Labirent rock grubunda müzik yapmaya başladı.

Daha sonra stüdyo müzisyenliğine adım attı. 1990’da bu kez de Yavuz Çetin ve Batu Mutlugil ile Blue Blues Band’e hayat verdi.

Birçok sanatçıyla aynı sahneyi paylaşan Şanlı, Cem Karaca’nın grubu Yol Arkadaşları’nda da çaldı.

Cahit Berkay’la Toprak adlı albümü yapan Grup Zan’da da yer alan sanatçı, 2011 tarihli Gitarın Asi Çocukları albümüne 4.20 (AURORA) adlı şarkıyla katıldı.

2014’te Bas Gitaristin El Kitabı adlı bas metodu kitabını yayınladı ve atölyeler, workshoplarla öğrenci yetiştirdi.

Gür Akad, Bilge Candan, Mert Topel ile kurdukları Sekans 4 grubu ile Kayıp Kelimeler Krallığı (2016) albümünü çıkardı. Zafer Şanlı düzenlemeci, besteci, söz yazarı ve müzik yönetmeni olarak yoluna devam etti.

 

ZAFER ŞENER (GİTAR)

1949’da Tercan’da doğdu. İlk grubu Bozoklar’la Altın Kupa yarışmasına katıldı. 1968’de Bergama Orkestrası’nda profesyonel oldu. 1980’lerin başında Arif Susam’la ikili olarak çalıştı. Devamında tavernalarda, lokallerde piyanist şantörlük yaptı.

 

ZAFER YELKEN (DAVUL, BAS GİTAR)

Genç yaşta davul çalmaya başladı. Çeşitli orkestralarda yer aldıktan sonra vatani görevini Kara Kuvvetleri Komutanlığı Armoni Mızıkası’nda yaptı. Devamında, aralarında Atilla Yelken Orkestrası da olmak üzere, farklı topluluklarda davul ve basgitar çaldı.

 

ZEKAİ APAYDIN (TROMPET)

1930 İstanbul doğumlu Zekai Apaydın küçük yaştan itibaren müzik dersleri aldı ve ağız mızıkası, akordeon, keman çalmayı öğrendi. Genç yaşta profesyonel müziğe geçti ve Orhan Avşar’ın orkestrasında yer aldı. Avşar’ın ölümünün ardından da orkestraya şef oldu.

1952’de kendi orkestrasını kurdu. 1953’te ise İsmet Sıral ile Cüneyt Sermet’in caz orkestrasında trompette Zekai Apaydın, piyanoda Nejat Cendeli, alto saksafonda Celal Bozsoy, davulda Yalçın ve basta Cüneyt Sermet vardı.

Bir amatör yarışmada Apaydın’ın dikkatini çeken Özdemir Erdoğan’ın da gitarist olarak yer aldığı orkestra, 1962’de Dario Moreno’ya eşlik etti ve ekip aynı yıl Avrupa’ya gidip uzun süre İsviçre, F. Almanya, Fransa’da çalıştı.

Yeşilçam yönetmenlerinden Hulki Saner’in de klarnet çaldığı orkestra, 60’lı yıllarda çeşitli sanatçılara plak çalışmalarında eşlik etmiş, bir ara Çetin Alp de bu orkestranın solistliğini yapmıştı.

Nisan 1970 kadrosunda ise Münir Demirel (sax), Kerim Okan (vokal), Ziya (gitar), Mehmet Alakaş (bas), Hayri Çelik (davul), Zekai Apaydın (trompet) bulunuyordu.

Hafif Batı Musikisi Mensupları Sendikası genel sekreterliğini yürütmüş, tangolar da bestelemiş Apaydın, Kasım 2010’da yaşamını yitirdi.

Zekai Apaydın, bir dönem İsmet Sıral ile  Oğuz Zulik  orkestralarında da trompet çaldı.

 

ZEKİ DİNÇER (TUŞLULAR)

1966’da Gaziantep’in ilk orkestrası olan Siyah Örümcekler’i kurdu. Kentteki düğünlerde program yapan orkestraya 1970’lerin başında Edip Akbayram vokal olarak katılmış, Akbayram’ın Gaziantep’te çıkardığı ilk 45’liğinin kayıtlarında Siyah Örümcekler yer almıştı.

 

ZİYA BAKANAY (GİTAR)

Müziğe 1960’lı yıllarda Haydarpaşa Lisesi’nde başladı. Rock müziğin Türkiye’ye yeni yeni girdiği günlerdi. Gitarı öğrendi; piyano da çalıyordu.

İstanbul Moda semtinin gençleri Şara Papazyan (bas gitar), Ziya Bakanay (gitar, piyano, org), Hıraç Kelleci (davul), Tansu Karayazgan (gitar, vokal), Vrej Mamasoğlu (tenor saks) Moda 5’lisi’ni kurdu.

Kadıköy civarındaki kulüplerde her türden müziği çalan orkestra Erol Evgin’e plak kayıtlarında eşlik etmişti.

1965 sonunda Almanya’dan Türkiye’ye dönen Erkin Koray, oradaki grubu The Hiccups’un gitarcısı Bernhard Weber’ı yanında getirmiş, davulcu kardeşi Korkut Koray’ın da katılımıyla döneme göre sert sayılabilecek müzik yapmaya başlamıştı. Grupla bir yıl kadar çaldıktan sonra, kulüplerde ve salonlarda sahneye çıkmak üzere Ocak 1967’de Erkin Koray Dörtlüsü’nü bir araya getirmişti.

Volkanlar’dan gelen Tuncer Dürüm (ritm gitar), Ziya Bakanay (bas gitar), Sedat Avcı (davul) ile Erkin Koray’dan (vokal, gitar) oluşan dörtlü, 1967’de İstanbul Plak’a Kızları da Alın Askere/Aşk Oyunu 45’liğini yapmıştı. Plak büyük ilgi görürken Erkin Koray ülke çapında ünlenmişti.

Aynı yıl çıkardıkları Anma Arkadaş/Anadolu’da Sevdim 45’liğiyle yerini sağlamlaştıran grup, Doğu-Batı sentezi arayışlarını sürdürecek imkana kavuşmuştu.

Bu moralle katıldıkları Altın Mikrofon 1968 finalinde, beat çizgisinde düzenlenmiş Çiçek Dağı parçasıyla dördüncü oldular. Yarışma kuralları sonucu 45’ik olarak yayınlanan Çiçek Dağı’nın B yüzüne psyhedelic beste Mechul’u koydular.

Yarışmadan birkaç ay sonra Ziya Bakanay ayrıldı ve Aralık 1968’de Koray Oktay’ın dörtlüsüne geçti. Konserlere çıkan, gece kulüplerinde çalışan dörtlü kısa süre sonra dağıldı. Bakanay, bir ara Kurtalan Ekspres’te de yer aldı.

 

DİĞERLERİ…

Abbas Güler (davul)  İskenderun Tutku Orkestrası

Abdurrahman Alam (davul)   Kırmızı Biberler, Maça Beşlisi

Abdülkadir Günbatan (saksafon, klarnet) İskeletler Orkestrası

Abdülkadir Uzuncan (saksafon, gitar)   Ulvi Kırımlı Orkestrası

Abdülkadir Uzuncan (saksafon)

Adem Sağıroğlu (gitar)

Adil Aktunç (bas gitar)  Barok 6, Nihat Baysal Orkestrası, Yurdaer Doğuyu Orkestrası

Adil Kölüksüz (davul)

Adil Örs (gitar)

Adnan Bayrakçı (tuşlular)

Adnan Dilek (gitar) Denge

Adnan Erdikmen (davul)

Adnan Gürol

Adnan Özüdoğru (bas gitar)

Adnan Riğinsoy (gitar)   Blue Boys

Adnan Sezer (piyano)

Adnan Sıdar (davul)   Altesler, Marmara Altılısı

Adnan Telkıran

Adnan Yeşil (org)

Adnan Yıldırım (trompet)  Ritm 71

Affan Gürel

Afif Tekir    Kentet’s Orkesrası

Afşin Akın (gitar) Deşarj

Ahmet Akdağ (davul)  Rahat

Ahmet Akdağ (bas gitar)

Ahmet Altuğ (davul)  Mozaik, Mass, Aqua

Ahmet Atlıhan (bas gitar) Beybonlar

Ahmet Balkır (davul)

Ahmet Berber (tuşlular) Shock

Ahmet Berker (piyano)   Aydın Daruga Band, Ahmet Berker Jazz Trio, Bilkent Otel Caz ve Dans Quarteti

Ahmet Cesur (gitar) Atılım

Ahmet Çokberk (davul) Sadaks

Ahmet Ediz (tuşlular)   Orhan Sezener Orkestrası

Ahmet Ermakastar (klarnet)

Ahmet Ersöz (bas gitar) Echo 83, Mavi Sakal

Ahmet Gülmen  (gitar)  Nevzat Yalaz Orkestrası

Ahmet Hızal (akordeon)    Eskişehir Şeker Fab. Orkestrası

Ahmet Hoşses

Ahmet İba (gitar) Infected

Ahmet İhsan Yüce (gitar) Re-x

Ahmet İşsever (vurmalılar)    The Ultimate Jazz Ensemble

Ahmet İkiz (gitar) Sonya Dores

Ahmet İlday  (org)

Ahmet Kalaycıoğlu Beyaz Kelebekler

Ahmet Karaferya (gitar, vokal) Kramp

Ahmet Karaşin (bas gitar)

Ahmet Kılıçarslan (gitar, vokal) Torment

Ahmet Kulik (davul) Metronom

Ahmet Mutlu (çello) İstanbul Gelişim, Durul Gence 10

Ahmet Özgenç (bas gitar, davul) Watt 71, Erdoğan Soyalp Orkestrası

Ahmet Saatçioğlu (davul) Rulet

Ahmet Sayman (saksafon) TPAOBatman Orkestrası

Ahmet Tanzer (org)     Gong 6’lısı

Ahmet Tekeli    Altesler

Ahmet Tiryakioğlu  (gitar) Necdet Karar Orkestrası

Ahmet Türkmenoğlu (bas gitar) Selçuk Sun Ork.

Ahmet Uygur (trompet) Otobüs Yolcuları

Ahmet Yaylacı

Ahmet Yaz (tuşlular)

Ahmet Yıldızalp (gitar) Dostlar

Akın Aksel (gitar)

Akın Değerli (tuşlular)  Maça Beşlisi

Akın Karasulu (tuşlular) Örümcek

Alaattin Daltaban (saksafon)   Kanat Gür Orkestrası, Necip Divitçioğlu Ork., Zekai Apaydın Ork., Özdemir Erdoğan Orkestrası

Ali Aktan (bas  gitar) Shock, Tarsus Amerikan Koleji Orkestrası

Ali Aktan

Ali Arazlı (gitar) Yurdaer Doğulu Orkestrası

Ali Arslan Kızılçay (org, çello)  Zafer Çotal Ork.

Ali Aslan Tan      Yarasalar

Ali Basan (gitar) Ritm 73

Ali Bertan Akın (bas gitar)

Ali Caba (bas gitar)  Sputnik-6

Ali Çelikkol (gitar)

Ali Düzgün (davul) Gezegenler

Ali Erdoğan (gitar) Ali Erdoğa Orkestrası

Ali Erel (saksafon)

Ali Fuat Düşer (saksafon)  Atilla Yelke Orkestrası

Ali Güneş (bas gitar, 12 telli gitar) Güneşin Sofrası,  Kavimhan

Ali Güzelyiğit (trompet) Coşkun Aksel Orkestrası

Ali İhsan Kabaoğlu (gitar) LSD, Nazım İnanlı Orkestrası, Orhan Atalay Ork, Mehmet Taneri Ork, Burhan Damcıoğlu Ork., 4 Mevsim Orkestrası

Ali İpek (vokal, gitar) Tarsus Amerikan Koleji Orkestrası

Ali İsmet Öztürk (bas gitar) Grizu

Ali Kalfa (akordeon)

Ali Karadağ

Ali Nurcanlı (bas gitar) Muhittin Paydaş Ork.

Ali Osman  (flüt)

Ali Otyam (flüt, saksafon) Meridian 8763

Ali Özen (gitar, buzuki) Ritm 6

Ali Topçuoğlu (bas gitar)  İstanbul Set Orkestrası, Ümit Yaşar Orkestrası

Ali Uğur    Sarmaşıklar Orkestrası

Ali Üstünel (saksafon) Vasfi Uçaroğlu Ork.

Alican Koçalp (tuşlular)

Alp Soner (nefesliler) Celal Uygun Orkestrası

Alpaslan Ülgen (nefesliler) 25. Saat

Alpay Erkam

Alper Berber (gitar)  Rahat

Alper Karamahmutoğlu (gitar) Hardal

Alper Sözmen (klarnet saksafon)   Quartet Ankara, Orhan Sezener Orkestrası

Alper Yarangümeli (davul) Dr. Skull, Karakedi, The Mashina

Alptekin Yaldır (davul)  Antik Set

Altan Dereli (tuşlular)

Altan Feyman (trompet)

Altan Orkun (gitar, vokal) Dikenli Tel

Altay Halulu (saksafon)

Altuğ Yılmaz    Orkestra İzler

Andre Çoğal (davul)

Ara Benzer    Mavi Çocuklar

Ara Hamparyan

Aram Arslanyan (davul) Romantikler

Arda Tuna (gitar)

Arda Uskan (gitar) Vahşi Kediler

Arer Tangör (piyano)  Arer Tangör Orkesrası

Aret Sevan (vurmalılar)

Argun Soycan (davul)   E-5

Arıkan Sırakaya (davul) Dilemma

Arif Doğan (gitar)

Arif Erdem (davul) Labirent

Arif Kobal (saksafon, gitar) Damlalar, Aydemir Mete Orkestrası

Arif Mustaf Künmat

Armağan Amcalar (gitar)

Armağan Baki (keman) İstanbul Gelişim

Armağan Kulualp (tuşlular)   Kapsül

Armağan Sönmez (gitar)   Kaygı

Arman Harput (davul) Melodi Kentet, Blue Boys

Arman Taner (bas gitar)  Damlalar Orkestrası

Arzu Özbakır (klavye) Volvox

Asaf Savaş Akat (saksafon)  Kafadarlar

Aslan Demir (davul)   Grup Leopar

Aslan Karaali (davul)

Aslan Kartalpençe (davul) Orhan Sezener Orkestrası

Aslan Metin Türkcan (gitar)  Tax’im

Aslan Öztürk (gitar)  Orhan Sezener Orkestrası

Aslan Süllam (org) Gökçen Kaynatan Ork.

Atalay Türeli (davul) Yankılar, Zafer Dilek 4

Atasel Yuvacan (gitar) 36. Paralel

Ateş Acar (davul)   Yurdaer Doğulu Orkestrası

Atıf Doğan (davul)

Atilla Aksel (org, piyano) Yalçın Ateş Orkestrası

Atilla Arel (bas gitar) Barbarlar

Atilla Akman (gitar) Mavi Işıklar, TPAO Batman Orkestrası

Atilla Ayben    Gaskonyalı Toma

Atilla Berken (piyano)

Atilla Erbant (org, kontrbas, bas gitar, vokal)    Kentet Deniz, Necip Divitçioğlu Orkestrası, Salim Ağırbaş Orkestrası, , Süheyl Denizci Orkestrası, Ertan Anapa Orkestrası, Ferdi Özbeğen ve Arkadaşları

Atilla Erel (davul) Gölgeler, Siyah İnciler

Atilla Garal (piyano) Erol Pekcan Orkestrası

Atilla Gençkal (gitar)

Atilla Gülhan    Feylezoflar

Atilla Gürses

Atilla Güney (gitar) Sasonlar

Atilla Özbil (trombon) İsmet Sıral Orkestrası

Atilla Öztekin (piyano)

Atilla Peken (gitar, keman)  Meteorlar

Atilla Şakül (saksafon, flüt)  Boğaziçi Orkestrası

Atilla Şentin    Ritm 71

Atilla Turan (davul) 0-X Copy

Atilla Uzun (davul) Barbarlar

Atilla Ülkü (davul)  Üstün Poyraz Set

Atilla Yılgör (davul)    Selim Sam Orkestrası

Ayberk Atilla (gitar) Çizgiler Orkestrası

Ayberk Temel (davul) Mavi Pantalonlular

Aydan Akıneri (davul)    Ankara Mızıka Okulu Orkestrası

Aydan Onurer (tuşlular)    Atlantis 6

Aydın Akkartal    Feylozoflar

Aydın Ardalı (davul)    İbrahim Solmaz Orkestrası, Nihat Baysal Orkestrası

Aydın Erdener   Şevket Uğurluer Orkestrası

Aydın Hican (tenor saks) Ritm Set

Aydın Kunt (davul) Galatasaray Vokal Grubu

Aydın Özarı (trompet)   Somer Soyata, Orkestra 6, İstanbul Set, Engin Ege Orkestrası, TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası

Aydın Özsan

Aydın Sunar (davul) Orkestra Aspava, Batılılar Orkestrası

Aydoğan Güldağ (gitar)    Uranüs Kenteti

Ayfer (davul) Yomolcay Orkestrası

Aygun Özister (davul) Güzelyurt Gelişim

Ayhan Akbaş (gitar)  Tekirdağ Kent Orkestrası

Ayhan Ergönül (davul) Lords, Metalium

Ayhan Özcan (saksafon)

Ayhan Öztemiz (gitar)    Grup Şölen

Ayhan Taşkan (gitar) Yonca 4

Aykan İlkan (davul) Tax’im

Aykan Karataş (davul)  Doruk Onatkut Orkestrası, Kuyruklu Yıldızlar, Vokal Kentet Dogo, Erol Büyükburç Orkestrası

Aykan Ünal (davul) Burç Beşlisi

Aykut Aksel (org) Mete Duruman Ork.

Aykut Ersan (ritm gitar) Yabancılar

Aykut Oler (gitar) Dönüşüm, Ensemble 6, Atilla Yelken Orkestrası

Aykut Sabak (davul) Akbaba

Aytekin Şenarsoy

Aynur Ayhan (trombon)

Aziz Güzeloğlu (saksafon)   Topkapı Orkestrası

Babür Tongur    Necdet Arıkan Orkestrası

Bahadır Şener (gitar)    Grup Lokomotif

Bahattin Ateş   Coşku Aksel Orkestrası

Bahti Bass   Beyaz Kelebekler

Barbaros Adıvar (trombon)

Barış Ali Yazıcı (nefesliler)

Barış Can (tuşlular, vibrafon)  50. Yıl

Barış Dokuzer (tuşlular)  Comma)

Barış Hacıbaşıoğlu (gitar)   Comma

Batu Örçal (bas gitar)   Comma

Batur Pere (davul) Barış Manço Harmoniler, Gökçen Kaynatan ve Arkadaşları, Ekolar, Apaşlar

Bedri Sahillioğlu (davul)  Grup Stüdyo

Behiç Tanyerli   Güven Aydın Orkestrası

Behzat Demir   Altesler, Marmara Altılısı

Bekir Berkan (bas gitar) Atlantik Express Orkestrası

Bekir Eytaş (davul) Zafer Çotal Ork.

Belin Şahinbaş

Bengiz Parz (tuşlular)  Timur Selçuk Orkestrası

Berç Kayhan (bas gitar)    Vasfi Uçaroğlu Orkestrası

Berk Kurtoğlu (piyano)

Berkant Taşkıran (gitar) Gökalp Baykal Grup

Bertan Aydar (saksafon, akordeon)   Damlalar Orkestrası, Marmara O, Bertan Aydar Orkestrası

Bertuğ Cemil     Ali Erdoğan Orkestrası

Betil İskit (gitar) Teenagers

Bilal Ataman    Grup Otantik

Bilbay Özel (trombon)     Orhan Sezener Orkestrası

Bilgin Özbey (bas gitar)   Kontlar

Bilgin Şimşek (gitar)    Megaron

Birol (davul) Moda 5’lisi

Birol Atasay (davul)   Güneri Munzur Orkestrası

Bozkurt Coşkunoğlu (davul) Reflex, Zen

Buğrahan Eroğlu (davul) Kurtalan Ekspres, Tears, Kara Han

Burak Çakır (vurmalılar)  Ankara Devlet Türk Halk Müziği Korosu

Burak Çevik (bas gitar) Tax’im

Burak Gürsel (gitar)   Alpay ve Arkadaşları, Black Points, Sweaters

Burak Şentürk (bas gitar) Kapsül

Burhan Keser   Altesler, Marmara Altılısı

Burhan Upçin (piyano)   Erdoğan Erduran Orkestrası, Aysun Ercan ve Kemanları

Bülent Akgezer (bas gitar)   Çizgiler Orkestrası

Bülent Aksu (vibrafon)    Ensemble 6, Sefiller Ork.

Bülent Ay (gitar)  Zan

Bülent Erdal (gitar)   Ulvi Temel Orkestrası, Pasifikler Orkestrası

Bülent Gök (gitar)  Watt 71

Bülent Işıker

Bülent Önal (piyano)  Faruk Akel Orkestrası

Bülent Özdemir (gitar)

Bülent Setbaş (tef)  25. Saat

Bülent Soysal (davul) Panaroma 74 Ork.

Bülent Şen    Topkapı Orkestrası

Bülent Taşpınarlı (saksafon)  Watt 71, İzmir Caz Beşlisi

Bülent Torgul (kontrbas)  Erol Pekcan Orkestrası

Bülent Ürkan (saksafon, flüt)   Edirdahan

Bülent Velioğlu (gitar)

Cahit Demirci (bas gitar)

Cahit Ertürk (davul)

Cahit Kundak (davul)   Orkestra İstanbul

Cahit Sengelli (davul)

Can Ayer (tuşlular)

Can Bakır (davul, vokal)  Turhal Şeker Altılısı

Can Bilginer (bas gitar)   Yaşar Şamil Orkestrası

Can Okan Soner      Tünay Süer Orkestrası

Candan Günyol (tuşlular)

Caner Tunaman (bas)  SSS sextet, Sweaters

Ceki Kovo (piyano)  Apaşlar

Ceki Terel (davul)   Grup Senkop

Celal Alparslan (klarnet)

Celal Hızel (akordeon)

Celal Sahir Kılcı (davul) Rag doll

Celal Yener (davul)  Mete Duruman Orkestrası, Orkestra Pratik Set, Batılılar Orkestrası

Cem Bumin (bas gitar)    İsmet Sıral Orkestrası

Cem Erkılınçoğlu (trompet)  Erol Erginer Orkestrası

Cem Taylan (davul)   Faruk Akel Orkestrası

Cem Tuncer (gitar)

Cem Ünal (gitar) Gökalp Baykal Grup

Cemal Ateş (gitar)

Cemal Koçalp (davul)

Cemal Serezli

Cemal Tuncer     Aristokrat 4, Arer Tangör Orkestrası

Cemil Cahit Ertürk (davul)   Uranüs Kenteti

Cemre Yılmaz (piyano)

Cengiz Baltepe (tuşlular) Topkapı Orkestrası

Cengiz Büyüktürkoğlu (davul) Okan Akansel 4

Cengiz Keleşoğlu (bas gitar)

Cengiz Kuyaş

Cengiz Mete (davul) Hitit 4

Cengiz Mete (davul) Shock

Cengiz Özdoğan (davul) Dadaşlar

Cengiz Polatkan (gitar)

Cengiz Tezel

Cengiz Tuncer (davul) Danger, Denge, Osman İşmen Orkestrası, MFÖ, Turhan Yükseler Orkestrası

Cengiz Tural (davul)   Bend, What Da Funk

Cevat Daver (davul) Bergama Orkestrası

Cevat Demir (kontrbas)

Cevdet Ötenel (keman)  Eskişehir Şeker Fab. Orkestrası

Cevdet Tokkuşoğlu (saksafon)   İstanbul Set Orkestrası

Cevdet Yalçın (gitar)    Ozanlar

Ceyhun Kuru (tuşlular)

Cihat Erduran (davul) İbrahim Özgür Orkestrası

Cihan Sağol

Cihan Yalçın

Cihat Yalın

Coşkun Agan (saksafon)   Eskişehir Şeker Fab. Orkestrası

Coşkun Aksel (obua, keman, org, piyano)  Çetin İnöntepe Orkestrası, Atilla Şimşek Orkestrası, Kızılırmak, Coşkun Aksel Orkestrası

Coşkun Arşıray (tuşlular) May 69

Coşkun Oskay (davul) Erenler

Coşkun Özyıldırım (gitar)    Sextet Dinamik

Coşkun Türkeköle (saksafon)

Cumhur Dinç (saksafon)

Cumhur Hunuma (gitar)

Cumhur Teker (davul)    Siyah Örümcekler

Cüneyt Akın (tuşlular)

Cüneyt Algür (gitar)    Kontlar

Cüneyt İzberk (gitar)   Nebula

Cüneyt Sökmen   Ozanlar Orkestrası

Çağlar Abancı (gitar)

Çetin Akın (org)  Tamer Erata Orkestrası

Çetin Çiftçi (davul) Efsaneler, Elçiler

Çetin Kılınçkaya (org)    Asiller

Çetin Oral (bas gitar)  TPAO Batman Orkestrası

Çetin Yavuztekin (davul)

Çınar Apay (saksafon)  Topkapı Orkestrası

Çoban Yaver (saksafon) Ulvi Kırımlı Orkestrası, Mavi Işıklar

Dadik (davul) Aleks Keleci Orkestrası

Daryo Malki   Dinamikler

Demir Kerem Atay (gitar, vokal) Fairuz Derin Bulut

Deniz Eroğlu (gitar, piyano)   Eroğlu Kızlar Orkestrası

Deniz Mermer (tuşlular)

Deniz Öğünç (gitar) Ters Açı

Derya Bozkurt (davul)   Devil, Klips, Elmas Şato

Derya Elver (davul) Edirdahan, Egzotik Band

Devrim Arslan (çello)  Kırmızı Balon

Diamandi Kahyaoğlu (davul)

Dikran Haçaturyan (trompet)    Caz Orkestrası, Gido Kornfilt Orkestrası, Swing Amateur

Dikran Karakoç (gitar)

Dimitrios Ergen (akordeon)    İstanbul Radyosu Orkestrası

Dinçer İvecan (davul) The Sweaters

Doğan Ayer

Doğan Çakıroğlu (gitar)   Faruk Akel Orkestrası

Doğan Oray (davul)

Doğan Sönmez (gitar)    Akıncılar

Dursun Karakaş (davul)  Turhal Şeker Altılısı

Duygu Karpuz (gitar)   Volvox

Dündar Erkmeni (davul) Deniz Atları

Dündar Özbay  (saksafon, flüt)  İlhan Feyman Orkestrası

Ebru Bank (bas gitar)  Volvox

Edip San  Kırmızı Biberler

Efecan Tuncer (bas gitar)

Ege Oluklu (bas gitar)

Ekin Pesen (vurmalılar)  Dalga

Ekmel Hakman   Altesler

Ekrem Tekesin (davul) As 6’lısı

Emin Dirikman (kontrbas)  Müfit Kiper Orkestrası, Nevzat Yalaz Orkestrası

Emin Eker (bas gitar)

Emin Erkin  Kırmızı Biberler

Emin Tirişoğlu (gitar)

Emir Özoğlu (davul) Mozaik

Emrah Murat Aygün (gitar)

Emrah Şener (gitar)   Kapsül

Emre Akbulut (gitar, bağlama)

Emre Demirbaş (gitar)  Knight Errant

Emre Kayhan (trompet)   TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası

Emre Sencer (davul) Reflex

Emre Tüfekçioğlu (davul) Metafor

Emrehan Halıcı (davul)  A-1

Ender Berberoğlu    Ankara Mızıka Okulu Orkestrası

Ender Koray (gitar)    Kontlar

Enes Nalkıran (trompet)

Engin Demirtaş (bas gitar)  Siluetler

Engin Demirtopuz   Adaşlar

Engin Erkal (org)   Erol Sıdal Orkestrası

Engin Kırgız (gitar)   İstanbul Set Orkestrası, Ümit Yaşar Orkestrası

Engin Suay (davul) Orkestra Pratik Set

Engin Taştan

Enis Tütüncü (gitar)

Enver Gülgen (gitar)

Enver Yeralan (davul) Orhan Sezener Orkestrası

Eralp Toksöz   Atilla Engin Orkestrası

Eray Önelçin (gitar, tuşlular) Watt 71

Eray Turgay (bas gitar)  Üstün Poyraz Set, Zekai Apaydın Orkestrası, Turhan Eteke Orkestrası, TRT Hafif Müzik Caz Orkestrası

Ercan Bayraktar (davul)  Geniş Açı

Ercan Kuntel (davul, bongo) Cemil Başargan Orkestrası, Erdoğan Çaplı Orkestrası, Orhan Sezener Orkestrası

Ercan Özgül (piyano)   Orkestra 6

Ercüment Baturalp (bas, davul)  Orkestra Hisar

Ercüment Güreşin (davul) Selçuk Alagöz Orkestrası

Ercüment ortaçgil (gitar)   Sorular, Biz

Ercüment Özkut (piyano)

Ercüment Sezer (davul)

Erdal Altuntaş (gitar)   Orkestra Sempati

Erdal Angıner (bas gitar)  The Devils

Erdal Çağdaş

Erdal İslamoğlu (gitar) Selim Özer Orkestrası, Uğur Sezen Orkestrası

Erdal Peşkercioğlu (org) Sis Beşlisi

Erdem Güneş (davul) Atılım Orkestrası

Erdem kayaalp (gitar)   Sweaters

Erdem Taylan (davul) Exon

Erdem Yiğin (davul)   Ritm 73

Erden Onur (bas gitar)

Erdinç Karadal (davul)  Yurdaer Doğulu Orkestrası

Erdinç Kılıçarsan (davul) Evren

Erdinç Kutlu (davul)      Mavi Çocuklar

Erdoğan Aktuğ (davul) Erol Büyükburç Orkestrası, Gökçen Kaynatan ve Arkadaşları,  Kadri Ünalan Sextet, Roketler

Erdoğan Çetin (trombon)   Barok 6

Erdoğan Dirim (org)    Kentet B

Erdoğan Karaağaçlı (org)    Sirem 77

Erdoğan Narman (gitar)   Yaşar Şamil Orkestrası

Erdoğan Öğren (bas gitar)  Asiller

Erdoğan Patoğlu (trombon)     İskeletler Orkestrası

Erdoğan Serdar (bas gitar) Nevzat Yalaz Orkestrası, Üstün Poyraz Orkestrası, Vasfi Uçaroğlu Orkestrası

Erdoğan Sezgin (gitar)

Erdoğan Temli (davul) Metin Alkanlı Orkestrası

Erdoğan Yalaz (gitar)     Nevzat Yalaz Orkestrası

Ergun Akçay (davul)  Quartet Ankara, Orkestra Örümcek, Orhan Sezener Orkestrası

Ergun Akpullukçu (gitar)

Ergun Bağadık (davul)  Ritm 73

Ergun Dinç (bas gitar, keman)  Ertan Anapa Orkestrası, Orhan Şevki Orkestrası

Ergun Olgaç (akordeon, vibrafon)   Orhan Sezener Orkestrası

Ergun Tezer (davul)    Ergun Tezer Orkestrası

Ergun Yorulmaz (bas gitar)  Ahit-Cahit Oben Orkestrası

Erhan Akdoğan (bas gitar) Ağrı Dağı Efsanesi

Erhan Alpay (tuşlular, flüt)   Muhittin Paydaş Orkestrası

Erhan Bargut (gitar)

Erhan Ergünt (davul) Roka Band

Erhan Pamukbezci (vurmalılar) Ezginin Günlüğü

Erhan Şakar (gitar)

Erhan Kutsal (saksafon)

Erhan Yılmaz davul)

Erkan Alanlıoğlu (piyano)

Erkan Delen (bas gitar)    Necdet Arıkan Orkestrası, İBB Kent Orkestrası

Erkan Ertekin (gitar) Ritm 4

Erkan Güven (bas gitar)

Erkan Kayacık (gitar)    Erol Sıdal Orkestrası

Erkan Mörel (gitar)   Okay Ergil Dörtlüsü, Sonya Dores, Turgay Noyan Orkestrası

Erkan Okur (davul) Rag Doll

Erkan Topçu (davul)  Accursed, A Capella Boğaziçi)

Erkan Türkoğlu (davul) Behiç Altındağ Orkestrası, Turgay Noyan Orkestrası

Erkan Türkyılmaz (davul)    Atlantis 6

Erke Erokay (gitar, vurmalılar)  İstanbul Blues Kumpanyası

Erkin Alpay  (flüt, saksafon)    Beyaz Kelebekler

Erkin Emiroğlu (piyano)

Erkmen Balamir   Marmara Altılısı

Erman Ergünal (gitar, tuşlular)   Garaj Band, Acil servis, Zıt Uçurumlar

Erman Semerciyan (org)

Erol Balık (gitar)  Sputnik-6, Maça Beşlisi

Erol Genlik (gitar)  5 Manges

Erol Öner (gitar)

Erol Taylan (davul). Coşkun Aksel Orkestrası

Erol Ulaştır (davul, piyano)  Cahit Oben 4, Kurtalan Ekspres

Ersay Üner (tuşlular)

Ersin Doğanel (piyano)    Altesler, Marmara Altılısı

Ersin Türksoy (davul)   Watt 71

Ersin Ünlüsoy (gitar) Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası, Milli Orkestra

Ersin Yüce (gitar)

Ersoy Cevdet (davul)

Ertan Birol (gitar)    Kentet’s Orkestrası

Ertan Can (org)

Ertan Durmaz (kontrbas)   Halikarnas 6

Ertan Güran (gitar) Blue Jeans

Ertan Olcayalp (nefesliler)  Ulvi Temel Orkestrası

Ertan Taluy (gitar)  Aristokrat 4

Eryılmaz Savaş (gitar)

Esat Sürek (gitar) Ten On Richter, Nuh’un Gemisi

Eser Gerdanlı (davul) May69

Eser Sayıner (davul, vurmalılar)  Tehlikeli Madde, Akvaryum

Esin Bengi (saksafon)

Ethem Girginer (bas gitar)

Evrim Evişen (gitar)    Metropolis

Ezel Gönül (davul)   Eroğlu Kızlar Orkestrası

Fahir Oltulu (bas gitar)  Gökçen Kaynatan Ork.

Fahrettin Aykut (davul) Zen, Baba Zula, Atmosfer

Faik Dıraz (trombon)    Erol Pekcan Orkestrası

Faruk Göltekin (gitar)  Erol Sıdal Orkestrası

Faruk İmel

Faruk Şereftuğ (bas gitar)   Apaşlar,  Sextet Soley

Faruk Tavukçu (davul) Devil, Avrasya

Fatih Hunca (bas gitar)    Filozoflar

Fatih Kanık (davul)  Moribund Oblivion, False in Truth, Kuaför Cengiz, The Exile, Ex drummer of Killing, Nitro, Chantage, Mantra, Slang, Discrepancy

Fatih Kaya (org)

Fehmi Aret (tuşlular, bas gitar)

Fehmi Özbilek (trompet)   TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası

Ferda Yurtçu (bas gitar)

Ferhan Ayasbeyoğlu (davul) Kolon

Ferhan Bayladı (gitar)

Ferhan Mertler (bas gitar)   Yalçın Ateş Orkestrası, Barok 6

Ferhat Cebeci (alto sax)     İstanbul Set Orkestrası, Hava Kuvvetleri Orkestrası

Feridun Mete (davul)   Lokomotif

Fermani Baydak (klarnet, piyano)   Fermani Baydak Orkestrası, Armağan Şenol ve Arkadaşları

Ferruh Binyücel (gitar) Sasonlar

Fevzi Mumkale (bas gitar) Orhan Şevki Orkestrası, Elçiler, Erol Sıdal Orkestrası

Fırat Duyulur (bas gitar)

Fırat Özturan (Tuşlular)  Kaygı

Fırat Özyavuz (davul)

Fırat Uygur (davul) Güngör Palancı Orkestrası

Fırat Ülker (flüt)

Fırıldak Hakkı (tuşlular)   48. Paralel

Fıstık Şener (davul) 005

Fikret Babalı (gitar, buzuki)   Kupa Dörtüsü

Fikret Ural (gitar)   Mavi Işıklar, Ağrı Dağı Efsanesi

Fikret Zolan (davul) Barış Manço Harmoniler, Golden Horn Kentet

Fuat Aşkın (gitar)   Watt 71

Fuat Topallar (davul) Basamaklar

Furkan Güleray (gitar, bas gitar)    Deli Gömleği, Softa

Gaby Lizmi (davul) Haramiler

Gazanfer Vatansever- Gasko (davul) Devil

Gazi Dönmez (vurmalılar)

George Dimitriadis (kontrbas)   Aleks Keleci Orkestrası

Giannis Gerontakis (piyano, org)

Gorun Amirhan (gitar)  Sextet Dinamik

Göker Büyükgönenç (tuşlular)

Gökhan Balık    Maça Beşlisi

Gökhan Dabak (davul) Hard Line, Flaş, The Lesh

Gökhan Şahinoğlu (davul) Dejarj

Gökhan Targay (bas gitar) Fikret Kızılok ve Arkadaşları

Gökmen Ahmet Noyan (trompet)   TRT Hafif Müzik Caz Orkestrası

Gökmen Nacaroğlu (piyano)

Göktürk Alpanlı (gitar) Sis Beşlisi

Güçlü Başarır (davul) Fairuz Derin Bulut

Güfran Erkılıç (org)

Gül Ağırca (vurmalılar) Volvox

Gülbik Mehmet (davul) Muhittin Paydaş Orkestrası

Günay Denizci    Arer Tangör Orkestrası

Günay Gökoğlu (bas gitar) Erol Erginer Orkestrası

Günay Güzel (davul)

Gündüz Ersoy (bas gitar) Dostlar

Güner Değirmenci (gitar)

Güner Özcan (kontrbas, saksafon)    İskeletler Orkestrası

Güneri Munzur (gitar)  Güneri Munzur Orkestrası

Güneş Apaydın (gitar)  May69 Grubu

Güney Gürel (davul)

Güngör Değirmenci (gitar)

Güngör Giresunlu (gitar) Sol Anahtarları

Güngör Soner    Tünay Soner Orkestrası

Güngör Turgal (davul)    Kontlar

Güngör Uyguner (davul)   Yavuz Özışık Orkestrası, Orhan Şevki Orkestrası, Çakın Eray Trio, İlhan Feyman Orkestrası, Güner 6

Güray Aktalay (trompet)  TRT Hafif Müzik Caz Orkestrası

Gürcan Özer (bas gitar)

Gürhan Baltacılar (davul)

Gürhan Durmuş (saksafon, gitar)

Gürhan Ünverdi (bas gitar)

Gürkan Bilgütay      Somer Soyata ve Arkadaşları

Gürkan Erkek (trompet)

Gürkan Gücer (davul) Lodos

Gürkan Keser (tuşlular)

Gürkan Keser (trombon)

Gürkan Kurtkaya (davul) Mirage

Gürol Yanıköz

Gürsan Saçlı (trombon)

Güven Demir (org, gitar)

Güven İlter (tuşlular) Moonshine

Güven Onay (akordeon)

Güven Şancı (davul)

Hacı Murat Özbey (davul) Egzotik Band

Hadi Yavuz (davul, darbuka, bongo, tumba)  50. Yıl

Hakan Başer (bas gitar)

Hakan Baycılı (tuşlular)  Köpük

Hakan Bilal (vurmalılar, davul, gitar) Period Orkestrası

Hakan Gültepe (piyano)

Hakan İtik (buzuki)

Hakan Özgül (davul)

Hakan Tan (tuşlular)  Boğaziçi Orkestrası

Hakan Tankut (davul) Danger, Face To Face

Hakan Taşoğlu (davul, vurmalılar) Sarmaşıklar

Hakan Yelbiz (bas gitar)

Hakkı Doğan (davul) Piramit, Klips

Hakkı Sungurlar (davul) Metin Çotal Ork., Süheyl Denizci Ork. Aydemir Mete Ork.

Haldun Emrealp (bas gitar) Echo

Haldun Okdemir (davul)

Haldun Özşakar (piyano, kontrbas)

Halil Değişmen (davul)

Halil Güven Demir (piyano)

Halil Korucuoğlu (saksafon)

Halil Yiğit (trompet)    Whatt 71, İstanbul 12 Orkestrası, TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası

Halit Korkusuz      Grup Bozkurt

Haluk Aktan (davul) Yarasalar

Hamdi Demiral (bas gitar) Tarsus Amerikan Koleji, Echo

Hamdi Müftüoğlu (davul)

Hamit Ündaş (tuşlular) İstanbul Set Orkestrası

Hasan Drahyalı (gitar)

Hasan İlter

Hasan Karasu   Pasifikler

Hasan Kocamaz (trompet)   Erol Pekcan Orkestrası, Euphony, İlham Gencer Orkestrası, Hasan Kocamaz Band

Hasan Köseoğlu (davul) Kutsal Hazine Avcıları, Atlas

Hasan Sokulgan (davul) Nejat Alp Orkestrası

Hasan Soyuer (gitar) Teenagers

Hasan Tuğlacı (bas gitar)

Hasan Telkıvıran (saksafon)

Haşim Yedican (org)    Ritm 71

Hayati sünnetçiler (davul)   Timur Selçuk Orkestrası

Hayko Kuyumcu

Hayrettin Sarıkaya (davul)    Toros Türkel Orkestrası

Hayri Çelik (davul)   Orkestra 6, Zekai Apaydın Orkestrası, Selim Özer Orkestrası

Hayri Erbay (vurmalılar) Dadaşlar

Hayri Tükel (piyano)   Orhan Şevki Orkestrası, Önder Bali-Orhan Şevki 7’lisi, Üstün Poyraz Set, Aydemir Mete Orkestrası

Hayri Uyanık (bas gitar)   Erol Sıdal Orkestrası, Faruk Akel Orkestrası, Ömer Aysan Orkestrası

Herman Ambarcı (bas gitar)

Herman Semerci (org)

Hıfzı Oğuzhan (gitar)

Hıraç Kelleci (davul) Moda 5’lisi

Hikmet Mısır (davul) Kavimhan, Dadaşlar

Hikmet Talu (gitar)   Ulvi Kırımlı Orkestrası

Hilmi Eroğul (davul)    Kaygı

Hilmi Önder   Mavi Gölgeler

Hüdai Özgüder (davul) Kurtalan Ekspres

Hüner Tunç (tenor saksafon)  Ahit-Cahit Oben Orkestrası

Hürgenç Bozkurt (piyano)  Atilla Engin Orkestrası, Toros Türkel Orkestrası

Hüsamettin Kıratlı (bas gitar)

Hüsamettin Toptaş (piyano)  Eskişehir Şeker Fab. Orkestrası

Hüsamettin Üreyli (bas gitar)  Akustikler

Hüseyin Alker (vokal, gitar, davul)  Turhal Şeker altılısı

Hüseyin Cebeci (davul, vurmalılar)  TDK, Turgay Noyan Orkestrası, Etnik Sentetik

Hüseyin Erinç (davul)  Deli Gömleği

Hüseyin Saraçoğlu (davul)   Orkestra 71 Gençlik

Hüseyin Sözmen (trombon)   Ritm 73

Hüseyin Timur Güven (gitar)   Yurdaer Doğulu Orkestrası

Hüseyin Turan    Grup Bozkurt

Hüsnü Şenses

Ilgın Ayık (keman)  Knight Errant, Anadolu Ateşi Ork.

Işık Tapan (kontrbas)    Erol Büyükburç Orkestrası

İbrahim Baysal (org)   Gar  5’lisi, Grup Nazar

İbrahim Gencer Toksoy

İbrahim Kavas (davul) Moda 5’lisi, Ritm Set, Atilla Berkan Orkestrası

İbrahim Köken

İbrahim Solmaz (tuşlular)

İbrahim Şeber (gitar)

İbrahim Yamas (gitar)   Grup Nazar

İbrahim Yenersu (bas gitar)   Atilla Yelken Orkestrası, Çağrışım Set

İhsan Başçavuş (saksafon)    Orkestra Aspava

İhsan (kuzu) (saksafon)   Eskişehir Şeker Fab. Orkestrası

İhsan Bakır

İhsan Çelik (tuşlular)    Sarmaşıklar Orkestrası

İhsan Seyfi Özulu (gitar)

İldeniz Ürel (bas gitar)   Kanat Gür Orkestrası, Güner Güler Orkestrası

İlhami Meriç (davul) İstanbul Transit

İlhami Tokgöz

İlhan Aker (davul, gitar)   Meteorlar

İlhan Babaoğlu (soprano saksafon, vurmalılar)

İlhan Böke (davul)

İlhan Burat    Ritm 73

İlhan Conklu (piyano)  Armağan Şenol ve Arkadaşları

İlhan Denizhan (bas gitar) Turgay Çevikoğullları Orkestrası

İlhan Ertan (gitar)

İlhan İşerli (bas gitar)  Erol Büyükburç Orkestrası

İlhan Özdeniz (davul)  Watt 71

İlhan Sami Özulu (gitar, keman)   Evrim 5, Orkestra 6 Adam

İlhan Uyanık (davul)   Güneri Munzur Orkestrası, Tempo Set

İlhan Yaprakkıran (davul) Eskişehir Şeker Fab. Orkestrası

İlkay Türkozan (davul) Meridian 8763

İlker Arkış (bas gitar) Meridian 8763

İlker Dökek (davul) Boğaziçi Orkestrası, Elçiler, Orhan Şevki Orkestrası, Vehbi Turan Orkestrası

İlyas Demiran   Batılılar Orkestrası

İrfan Avcı (bas gitar)

İrfan Çınar (davul) Yılkut Tezcan Orkestrası

İrfan Çimenot (saksafon)

İrfan Er (davul) LSD

İrfan Erentürk (davul) Bilkent Otel Caz ve Dans Quarteti

İrfan Mertler

İrfan Özemel (davul)  Güven Aydın Orkestrası

İrfan Tokmak (gitar)    Sirem 77

İskender Kuserman (tumba)  25. Saat

İskender Öke (bas gitar)    Orkestra Burç

İsmail Ağırbaş (saksafon)

İsmail Akkoyun (davul)     Saplantı

İsmail Aksu (tuşlular)

İsmail Baltalı (kontrbas)

İsmail Çağlar (piyano)

İsmail Hakkı Can (flüt, saksafon)  Orhan Sezener Orkestrası

İsmail Hakkı Özbulut (bas gitar)

İsmail Karakoç    Ali Erdoğan Orkestrası

İsmail Safa Yılmaz (piyano, akordeon, ut)  Gökalp Baykal Grup

İsmail Tarlan (davul)  Kurtalan Ekspres, Die Kanaken

İsmet Akkaya (gitar)  Watt 71

İzzet (davul) Yankılar

İzzet Atilla (gitar) Ritm 73, Damlalar Orkestrası

İzzet Yenen (bas gitar)  Aydın Daruga Band

Jan Sırapyan (gitar) Vasfi Uçaroğlu Orkestrası

Kabil Okan (davul)  Gaskoyalı Toma

Kadir Çelik (bas gitar)  50. Yıl

Kadir Güven (davul) Atlantik

Kadir Yılmaz (davul)   Tekirdağ Kent Orkestrası

Kadri Çeltikçi (gitar, vokal)   Viingler Orkestrası

Kadri Gezek (gitar)

Kamil Erginöz (davul)  Mavi Gölgeler

Kamil Günsenin (gitar)

Kamil Kudret    Sarmaşıklar Orkestrası

Kamil Yazgönül (gitar)    Asiller

Kaya Güngör (org)  Sol Anahtarları

Kaya Sunar (org,  piyano)  Barbarlar Orkestrası

Kayahan Tuncer (davul)  Süheyl Denizci Orkestrası

Kayhan Sağlıksever (gitar)  Türeyiş

Kaynak Gültekin (piyano)    Jüpiterler

Kemal Büyük (bas gitar)

Kemal Cerit (bas gitar)    Gar 5’lisi

Kemal Çağman (davul)   Selim Özer Orkestrası

Kemal Çizgin (gitar)   Harmoniler, Topkapı Orkestrası, Güven Aydın Orkestrası

Kemal Demir (davul) Yonca 4

Kemal Erkayacan (gitar)  Watt 71

Kemal Durmazer (tuşlular)   Grup Angora

Kemal Küçük (vurmalılar) Ezginin Günlüğü

Kemal Önelçin (piyano)

Kemal Özveriç

Kemal Seyalioğlu (bas gitar)  Orkestra Aspava

Kemal Tümay (davul)    Fikret Kızılok ve Arkadaşları

Kemal Yeğenoğlu (bas gitar)   Echo

Kenan Ağdaş (saksafon)    Ümit Yaşar Orkestrası, İstanbul Set Orkestrası

Kenan Erkmen (davul)    Nevzat Yalaz Orkestrası

Kenan Güzelgün (davul) İzmit Petkim Orkestrası

Kenan Kutucuoğlu (keman)   Darvaş Topluluğu

Kerem Eye (davul, vurmalılar, gitar)  Kumdan Kaleler, Rebel Moves

Kerim Özgürel (org)  Antik Set, Grup Sevecen

Kıvanç Sekü (gitar)  Ters Açı

Kıymet Karaköse  (gitar)   Galip Kayıhan Orkestrası

Kirkor Kalender (Yankılar, Yarasalar, Kurtalan Ekspres)

Koçer Türköz  (piyano)

Kohenka (davul) Gido Kornfilt Orkestrası

Koko Kalender (gitar)

Koral Öztekin (gitar, davul)  Kayseri Sümerbank Orkestrası, Nejat Alp Orkestrası

Korat Eriş (gitar)  Ters Açı

Koray Termiyeci (davul)

Koray Uslügen (tuşlular)

Korcan Ulusoy (davul) Kurtalan Ekspres

Korkmaz Altınkeser (davul)   Yurdaer Doğulu Metronomlar Orkestrası

Korkmaz Şenler (davul)

Korkut Kaptanoğlu (trompet)

Kosta (davul) Bergama Orkestrası

Kosta Halamidis (org)

Kubilay Arabacı

Kudret Kurtcebe    Feylezoflar

Kutlu Ünalp (bas gitar)     Vasfi Uçaroğlu Orkestrası, Oxygen, Ritm 4 Orkestrası

Lami Güneysulu (gitar) Barok 5

Lazar Garipis (gitar)

Lemi Mardin (bas gitar)   Erol Büyükburç Orkestrası

Levent Çağlar (bas gitar) As 6’lısı

Levent Erdal (davul) Pasifikler, Ritm 6, Turgay Noyan Orkestrası

Levent Gürlek (piyano)

Levent Hekimoğlu (davul, vurmalılar)

Levent İnal (gitar) Atilla Yelken Orkestrası

Levent Önder (bas gitar)     Saplantı

Levent Şengül (davul) Taxi

Levent Tanman (org)  Ritm 73, Boğaziçi Orkestrası

Lütfü Yumurtacı (trombon)

Mahmut Arsen (piyano)

Mahmut Korucu   Altesler

Mahmut Mahir Akbulut (tuşlular, trombon)  Selahattin Akkoç Ork, Atlantik Express Ork., Bandoeses

Mahmut Özen (gitar)   Denge

Mahmut Zebun (saksafon)

Mail Tezsezer (buzuki, bas gitar)

Manolo Corrales (tumba, bongo) Dün Bugün Yarın, Ergün Özer Orkestrası

Maraş Nacaroğlu (gitar) Mehmet Ceyhan Orkestrası

Martin Metin Cengiz (bas gitar)   Behiç Altındağ Ork., Sis Beşlisi

Mehmet (davul) Ulvi Kırımlı Orkestrası

Mehmet Adalı (gitar)  Grup Otantik

Mehmet Akıncı (trompet)    İskeletler Orkestrası

Mehmet Akınsel    Barış Dörtlüsü

Mehmet Alakaş  (gitar) Faruk Akel Ork., Zekai Apaydın Orkestrası

Mehmet Ali Çakırözer (gitar)

Mehmet Arslanoğlu (davul) Knight Errant

Mehmet Aziz

Mehmet Ceyhan (saksafon)  Mehmet Ceyhan Orkestrası

Mehmet Çağış (gitar)  Echo

Mehmet Çakmak (gitar, tuşlular)   Kırmızı Balon

Mehmet Çanak (davul)

Mehmet Çelik (trompet)   Topkapı Orkestrası

Mehmet Çetiner (davul) Virüs

Mehmet Delon (nefesliler)

Mehmet Duru     Timur Selçuk Orkestrası

Mehmet Erdal Çağdaş

Mehmet Ersöz (bas gitar)  Batılılar Orkestrası

Mehmet Günay (trompet)   İskeletler Orkestrası

Mehmet İlter (bas gitar)

Mehmet İncekara (bas gitar)  Ulvi Kırımlı Orkestrası

Mehmet Karatosun (bas)    Ali Çetin Orkestrası, Los Çatikos, İlham Gencer Orkestrası, Ritm 73

Mehmet Kısmet (davul) Jazz Alaturca

Mehmet Kızılateş

Mehmet Kurtoğlu (piyano)  Jüpiterler

Mehmet Levent Keleş (vurmalılar)  100 Derece

Mehmet Mısır (bas gitar) Dadaşlar, Kavimhan

Mehmet Mustafaoğlu (org, piyano)  Ritm 73

Mehmet Osma

Mehmet Oylumlu (tuşlular)   Dostlar

Mehmet Polat (gitar)  Nevzat Yalaz Orkestrası

Mehmet Sarı (davul) Grup Çağdaş

Mehmet Sezer (tuşlular) İBB İstanbul Kent Orkestrası

Mehmet Sezer (trompet)

Mehmet Sinopluoğlu (org) Faruk Akel Orkestrası

Mehmet Şahinbaş (gitar) Durul Gence 5

Mehmet Tosun (bas)    Los Çatikos

Mehmet Tüm (gitar)

Mehmet Usel (org)

Mehmet Yalaz (davul) Nevzat Yalaz Orkestrası

Mehmet Yarsel (davul) Damlalar Orkestrası

Mehmet Yumurtacı (tuşlular)   Grup Seher

Melih Aytuğ (org, bas gitar) 48. Meridyen

Melih/Dimitrios Ergen (org, akordeon)  Orhan Avşar Orkestrası

Melih Gürel (piyano, saksafon)

Melih Rona (davul) Metalium

Melih Tekçe (gitar)   yabancılar

Memduh Şenay (davul)

Memo Alpergin (kaşık, darbuka)  Kurtalan Ekspres

Memo Tanrısever  (davul)

Merih Kılıçaslan (gitar)    Eroğlu Kızlar Orkestrası

Merih Tahir Cihan (davul) Cry

Mert Uysal (gitar)

Mesut Uliç (tuşlular)

Mete K. (davul) HarleQueen

Metin Altınkeser (saksafon, klarnet, flüt) Şerif Yüzbaşıoğlu Ork., Roberto Lorano Orkestrası, Metin Altınkeser Orkestrası

Metin Arslan (gitar)   Turhal Şeker Altılısı

Metin Aşuroğlu (davul)   Tamer Erata ve Dinamikler Orkestrası

Metin Atahan (davul) Crestfall, Hazy Hill

Metin Caba (davul)   Sputnik-6, Maça beşlisi

Metin Cengiz  (bas gitar)    Turkey Stones

Metin Conay (davul) Doğulular

Metin Dağaltı

Metin Ergun (gitar)   Turhal Şeker Altılısı

Metin Kalender (davul)

Metin Kalender (gitar)

Metin Kerpiççiler (trombon) Watt 71

Metin Kurtuluş (vurmalılar)

Metin Munzur (piyano)  Güneri Munzur Orkestrası

Metin Özbek (trompet)   İstanbul Set Orkestrası, Halikarnas 8

Metin Özcan (gitar, bas gitar)

Metin Şensoy (gitar)    Adaşlar

Metin Tekman (davul)    Okan Dinçer-Kontrastlar, Gökçen Kaynatan ve Arkadaşları

Metin Tükenmez (davul)  Okan Dinçer-Kontrastlar

Metin Yazıcıoğlu (vurmalılar, vokal)  36. Paralel

Mıgırdıç Karakaşyan (davul)  Yaşar Güvenir Orkestrası

Mihail Papayanopulos (gitar)

Mikro Mehmet (gitar)  Gar 5’lisi

Mimar Sinan (davul)    Jüpiterler

Minas Akhançer (davul) Erdoğan Soyalp Orkestrası

Mişon Tıkıryan (trompet)   Faruk Akel Orkestrası

Molla Gürani Koç (vurmalılar)

Muammer Eren (gitar)

Muhabbet Kurtar (davul) Kardaşlar, Orhan Şevki Orkestrası, Tünay Süer Orkestası, Üstün Poyraz Set

Muharrem Tüzün (davul)

Murad Dunbay (bas gitar)

Murat Akaltan (org)   Yabancılar

Murat Akaltun (davul) Egzotik Band, Shock, Extra

Murat Aygen (tuşlular) Atlantik

Murat Bağcıoğlu (gitar) Antipass

Murat Bozkurt (davul) Hush

Murat Demiral (trombon)   Topkapı Orkestrası

Murat Dunbay (bas gitar)

Murat Eler    Oluşum Set

Murat Malhasoğlu (gitar, tuşlular)   Grup Stüdyo

Murat Mehmet Can (bas gitar)   Zekai Apaydın Orkestrası

Murat Sekban (org)  Orhan Şevki Orkestrası

Murat Sümen (davul) Vahşi Kediler

Murat Taşkıran (davul) Dikenli Tel

Murat Tümer (davul) Echo 83, Mavi Sakal, Foma

Murat Yeter (davul) 0-212, Acid Trippin, Pediod Orkestrası

Mustafa Alphan (davul) Orhan Sezener Orkestrası

Mustafa Can (vibrofon, akordeon)  Halikarnas 5

Mustafa Çırıka (gitar) Orhan Sezener Orkestrası

Mustafa Erdoğar (bas gitar)   İstanbul 6

Mustafa İçli

Mustafa Karaağaçlı (bas gitar)    Sirem 77

Mustafa Özhan (org)   Kalender Orkestrası, 25. Saat

Mustafa Şerbetçioğlu (org)

Muzaffer Adam (gitar)

Muzaffer Gündüz (trombon)   İstanbul Set Orkestrası

Muzaffer Güngör (davul)   Gaskonyalı Toma, Muzaffer Güngör Orkestrası

Muzaffer Merdivenli (gitar)  Vikingler Orkestrası

Müfit İşgörür (saksafon)  Orkestra İzmir

Mümin Şallıel (saksafon)    Topkapı Orkestrası

Münir Eren (gitar)  İstanbul 6

Müşfik Durukal (saksafon)

Naci Esen (piyano, org) Orhan Sezener Orkestrası

Nadir Uygun (davul) Ağrı Dağı Efsanesi, Dostlar

Nail Yavuzoğlu (tuşlular)  İstanbul Set Orkestrası

Naim Kaşmer (trompet)   Selahattin Akkoç Orkestrası

Naim Koca (davul)  Volkanlar, Beş Yabancı

Namık Aclan (trompet) Damlalar

Namık Denizli (trombon)  Haydarpaşa Lisesi Ork.

Namık Taşoğlu (bas gitar)    Sarmaşıklar

Namık Ungan (davul)

Nami Şenel (kontrbas, flüt)  Orhan Avşar Tango Orkestrası

Nazım Tezsezer (bas, alto saks)   Sextet Dinamik, Tamer Soyata Orkestrası

Nazmi Akyıldız (davul)

Nebi Bilgeoğlu (trompet)  Eskişehir Şeker Fab. Orkestrası

Nebil Emek (gitar)   Okay Temiz Orkestrası

Necati Işık (bas gitar)

Necati Sönmez (saksafon)    Atlantik Express Orkestrası

Necdet Alpün (armonika) Necdet Alpün Oktet

Necdet Arıkan (davul)    Necdet Arıkan Orkestrası, Mete Duruman Orkestrası

Necdet Çağlayan (tuşlular)

Necdet Güngör (piyano) Kent Yedilisi, Güngör 6

Necdet İlter (gitar) Pasifik Yedilisi

Necdet Kahraman (bas gitar)   Muhittin Paydaş Ork.

Necdet Katgı (davul)

Necdet Küçükatasaray (davul) Cavit Karakoç Orkestrası

Necdet Tonguç     6 Adım

Necdet Ulu (tuşlular) Bandaj

Necdet Ulusoy (davul) Metin Çotal Orkestrası

Necip Atay (gitar)  Merdiven

Necmi Gürpınar (davul) Meltemler

Necmi Tanyolaç (davul) Grup RA, Kırık Kalpler Blues Band, Kaçan Keçi, Gökalp Baykal Band

Nedim Koca (davul)    Volkanlar

Nedim Ünal (bas gitar) Kobra

Nejat Altınsoy (davul) Örümcek

Nejat Çetincan (org) Burjuvalar

Nejat Dayıoğlu (nefesliler)  Boğaziçi Orkestrası, İstanbul Gelişim, Ozanlar Orkestrası

Nejat Erelli (gitar)

Nejat Gökkaya (gitar)   Grup Otantik

Nejat Onat

Nejat Özgür (akordeon) Tayfa Trio

Nejat Puligu

Nejat Tuncer (davul, bas gitar) Evrim

Nesim Levi (piyano) Kuyruklu Yıldızlar Vokal Grubu

Neşe Okakın (gitar)  Meteorlar

Neşet Betimen   Erdoğan Soyalp Orkestrası

Neşet Dinçer (bas gitar) Siyah Örümcekler

Nevzat Gençkurt   (davul) Nevzat Gençkurt Orkestrası

Nevzat Gökkaya (davul)   Grup Otantik

Nevzat Özkıratlı (bas gitar) Whisky

Nevzat Sevgili (davul, org, gitar) Metronomlar Orkestrası, Metronom

Nevzat Süer (piyano)  Nevzat Süer Orkestrası

Nezih Ardıvar (trombon)    İsmet Sıral Orkestrası

Nezih Dağbaşı (bas gitar)

Nezih Kuloğlu (tuşlular)

Nezih Noyan Yazgan (bas gitar)

Nezih Öget (bas gitar)  Mercury, Watt 71

Nezih Özdeniz (davul)

Nezih Tuna (gitar)  Orkestra Aspava

Nezihi (davul)  Mehmet Ceyhan Orkestrası,  Ferdi Özbeğen ve Arkadaşları

Nida Eskin (ney) Dönüşüm

Nihan Tahtaişleyen (keman, vokal)  Almora

Nihan Türkoğlu (gitar) Ergun Özer Orkestrası

Nihat Divitçioğlu (piyano) Mehmet Akter Kuarteti, İsmet Sıral Orkestrası

Nihat Esengin (saksafon)

Nihat Karakoyun (bas gitar)

Nihat Pekcan (gitar) Moda 5’lisi

Nihat Sönmezer

Nihat Tarımeri (tumba)  Türeyiş

Niko Pantalos (gitar)

Niko Ribacenko (org)

Nilgün Lü (keman) Engin Ege Orkestrası

Nilüfer Darıca (bas gitar)   Eroğlu Kızlar Orkestrası

Nişan Cihanyan (bas gitar)

Nizamettin Demiray (nefesliler) Metronom

Norayr Taşçı   Yalçın Ateş Orkestrası

Nubar Seynur (keman)  Roberto Lorano Orkestrası, Orhan Avşar Orkestrası, Hrant Lusigyan Orkestrası

Numan Hekimoğlu (bas gitar)  Ergenekon Destanı, Ozanlar

Numan Tayfun (gitar)    Ritm Set

Nuran Aslan (bas gitar) Keops

Nurettin Özlü (davul)

Nuran Kurdik (trombon) İsmet Sıral Orkestrası

Nurhan Yirmibir (nefesliler)   Erdoğan Soyalp Orkestrası

Nurhat Şensesli (davul)  Watt 71, Laço Tayfa, Akatay Project

Nuri Bora (gitar)  İsmet Sıral Orkestrası, Sayra Orkan Orkestrası

Nuri Kandemir (bas gitar)   Kentet As

Nuri Karaca (gitar) Üstün Poyrazoğlu ve Roketleri

Nurol (davul)  005

Nurol Çevikalpli (davul)

Nusret Baran     Efsaneler

Nusret Erdoğdu    Timur Selçuk Orkestrası

Nusret Orçan (gitar) Yabancılar

Nusret Uyar (saksafon, gitar)   Altesler, Marmara Altılısı, Orkestra Active

Nüceim Fener (bas gitar)    Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası, Erol Büyükburç Orkestrası, Kadri Ünalan Orkestrası

Ogetay Velidioğlu (gitar)

Oğuz Akay (davul)  Behiç Altındağ Orkestrası

Oğuz Aydırlı (org, vokal) Basamaklar

Oğuz Erkurt (davul)   Mete Duruman Orkestrası, Ergüder Yoldaş Orkestrası, Yankılar

Oğuz Göktürk (tuşlular) Neu Life

Oğuz Kitapçı  (gitar)    Uranüs Kenteti

Oğuz Öndersoy (trompet)   Atlantis 6

Oğuz Şimşek (davul) Jüpiterler, Faruk Akel Orkestrası

Okan Akansel (gitar)  Okan Akansel 6, Dost Orkestrası

Okan Barut (trombon)

Okan Başören (davul) Antik Set

Okan Sargın (gitar)  Alt

Okan Sezer (bas gitar)   Wyvern

Okan Tolga Mertel (davul)     Piramit

Okay Erzin (saksafon) Sol Anahtarları, Sputnik 6, Maça Beşlisi

Okay Tan (saksafon) Sweaters

Oktay Aynur (vurmalılar)    Kaygı

Oktay Dikmen (bas gitar) Gökçen Kaynatan Ork., Muhittin Paydaş ve Lordları

Oktay Evren (davul) Jüpiterler

Oktay Gülmen (gitar)   Orkestra 6

Oktay Kılıç (bas gitar)

Oktay Soyipek (gitar)

Olcay Oktay (gitar)

Olgun Karabay (saksafon)   Orkestra Sempati, Nejat Alp Orkestrası, Üstün Poyraz Set

Onay Oğuz (gitar)   Aydemir Mete Orkestrası

Onay Ongan (piyano, org) Zekai Apaydın Orkestrası

Ongun Söğütlügil (bas gitar)  Vikingler

Onur Ertem (davul)

Onur Koğacıoğlu (gitar) Dostlar

Onur Nar (vurmalılar, saksafon)

Onur Pelin (davul)

Onur Tarhan (gitar)  Gökçen Kaynatan Ork.

Orhan Akinal (bas gitar) Meltemler

Orhan Balmumcu (tuşlular) Çizgiler, Orhan Şevki Orkestrası, Turgay Noyan Orkestrası

Orhan Deniz Ekemen (gitar) Mustafa Boz Orkestrası

Orhan Erişir (tuşlular) Export, Klips

Orhan Güven (gitar) Deniz Atları

Orhan Mayakan    Adaşlar

Orhan Önal    Grup Bozkurt

Orhan Sarsar (davul) Watt 71

Orhan Tokyay (davul)   Orkestra Sempati

Orhan Ünal (gitar) Great Error, Erkin Koray

Orhan Yurtsever (trompet, trombon)   Muhittin Paydaş   Ork., Erdoğan Soyalp Ork.

Orkun Arıyörük (davul) Wyvern

Orkun Sargın (gitar) Alt

Orkunt Özkaya (tuşlular)   Kumdan Kaleler

Osman Bayşu (bağlama, cura, kaşık) Kurtalan Ekspres

Osman Kayaalp (gitar) Akvaryum

Osman Kut Dinçer  (org, akordeon)

Osman Önder (piyano, bas gitar, gitar) Barış Manço Harmaniler Golden Horn Kentet Devils, Özdemir Erdoğan Orkestrası

Osman Şenyaz Yetkin (trompet)   Marmara Altılısı

Osman Tiftikçioğlu (saksafon, tuşlular) Ritm 68, Lokomotif

Oya Bozkurt (piyano) Teenagers

Ozan Çırak (gitar) Kronik

Ozan İnkaya (gitar) Problem

Ömer Alay  Jupiterler, 005

Ömer Beypınar (bas gitar)

Ömer Biroğlu (bas gitar) Vikingler

Ömer Göksel (tuşlular) Lodos

Ömer Güçlü (davul) Leoparlar

Ömer Kuzucu (trompet)   Orhan Sezener Orkestrası, Sümer Soy Orkestrası

Ömer Talmaç (davul) Sorular

Ömür Gürman (vurmalılar) Fairuz Derin Bulut

Ömür Yalçınkaya (piyano) Yurdaer Doğulu Orkestrası

Önder Erdeniz (gitar) Çizgiler, Yarasalar

Önder Keskinkılıç (gitar)  Dönüş Set, Antik Set

Önder Mumcu (gitar) Watt 71

Önder Öner    Marmara Altılısı

Önder Özeran (bas gitar) Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası

Öner Kuzucu (org)  Orhan Sezener Orkestrası

Öner Özbek    Altesler

Öniz Çelikten (gitar) Metronomlar Orke trası

Özay Çelebi (davul)  Kadıköy Set

Özcan Büke (org) Albatros

Özcan Savul    Orkestra 6

Özcan Sönmez (tuşlular)

Özcan Uygur (saksafon)   Orhan Sezener Orkestrası

Özden Uluece  (gitar)

Özer Işık (bas gitar)    Yurdaer Doğulu Orkestrası

Özer Kocabay (davul)   Altesler, Marmara Altılısı

Özel Sarısakal (gitar) Kronik

Özer Tuna (alto saksafon, klarnet) Yonca 4

Özer Uslu (bas gitar) İzmit Petkim Orkestrası

Özer Ünal (saksafon)    Erol Pekcan Orkestrası

Özden Uluece (gitar)

Özgünay Ünal (bas gitar) Kronik

Özgür Atasoy (vurmalılar)   Yol Project

Özgür Cantözün (org, trompet) Burç Beşlisi

Özgür Gencer (bas, trombon)

Özgür Günay  (gitar) Metin Güney Ork. , Erol Pekcan Ork.

Özkan Altıntaş (gitar) As 6’lısı, Batılılar Orkestrası, Feridun Ersin Orkestrası

Özkan Aybaydoğan (bas gitar)

Özkay Tunç (saksafon)  Ahit-Cahit Oben Orkestrası

Özlem Dinçarslan (keman, vokal) Aqua, Meridian 8763

Özlem Yüksek (klasik kemençe)   Kurtalan Ekspres, 24 Ayar

Panos Nikolaidis (org)

Petro Duhani (davul)   Sextet Dinamik

Pirhan Atalar    Pirhan Atalar 8

Poli (davul) Hrant Lusigyan Orkestrası

Raci Çığırtkan (saksafon flüt) Watt 71

Raci Poznan (davul)

Rafet Yıldırım (bağlama) Dostlar

Rahmi Akgün (davul, tumba, bongo) Evrim

Rahmi Kadıoğlu   Ozanlar Orkestrası

Rahmi Sünalp (nefesliler)   Orkestra 6

Ramazan Dalkılıç (davul)

Raşit Eroktav (kontrbas) Orhan Avşar

Rauf Atmaca (bas gitar)   Avrasya

Razi Özgörkey (davul)  Armağan Şenol ve Arkadaşları

Recep Bakkaloğlu     Adaşlar

Recep Erkut

Recep Güler (gitar)  50. Yıl

Recep Işık (davul, vurmalılar) Kurtalan Ekspres, 24 Ayar

Recep Sülker (saksafon, gitar) İzmit Petkim Orkestrası

Refik Cemal Ateş (gitar)   Blue Band

Refik Topsever (org)

Reha Dizmen (gitar)

Reha Öğünlü (gitar)   Watt 71

Reha Öztanyel (gitar) Kanlıca Altılısı

Renan Beyce (davul) Deniz Atları

Reşat Demirci (saksafon)

Reşat Demirkol (saksafon)   Askeri Mızıka Okulu Ork.

Reşat Uğurlu (davul) Orkestra Çağlayan

Reştan (gitar) Gezegenler

Rıdvan Yılmaz (gitar)  Topkapı Orkestrası

Rıfat Eke (bağlama) Beyaz Kelebekler

Rıza Gülata (davul) Mete Duruman Orkestrası

Rıza Mete (tuşlular) Dadaşlar, Kavimhan

Rıza Omayer (bas gitar, gitar) Apaşlar, Barış Manço Harmoniler

Rıza Şahin (davul)   Ters Açı

Rober Çiftçi (bas gitar)

Ruli Karaca (gitar, vokal) Durul Gence 10, Süheyl Denizci Orkestrası

Ruşen Özben (org) Ritm 73

Ruşen Avcı (gitar)    Romantikler

Ruşen Özdağla (org, keman) Nejat Alp Orkestrası

Rüştü Kurtuluş (gitar) Erol Büyükburç Orkestrası, Kuyruklu Yıldızlar Vokal, Ergun Özer Orkestrası, Muhittin Paydaş Orkestrası

Rüştü Yeger (trompet)  Fehmi Ege Orkestrası

Sabahattin Arigil (nefesliler)  Atilla Engin Orkestrası

Sabahattin Delen (saksafon)   İskeletler Orkestrası

Sabahattin Öztaş (org)

Sabahattin Taşdöven (bas gitar) Orkestra 71 Gençlik

Sabahattin Tosun (davul)

Sabit Sanlı  Kırmızı Biberler, Mehmet Ceylan Orkestrası

Sabri Akpınar (trompet)

Sabri Külçe (davul) Celal İnce ve Arkadaşları

Sacit Türkay

Sadık Avcı (keman) Müfit Kiper Orkestrası

Sadık Paydaş (davul)  Barok 5

Saffet Diler (davul)  Yılkut Tezcan 5

Saim Ersan Akıyurt (gitar)  Grup Evrim

Saim Gencer (davul)

Saim Gökyılmaz (org)  Veliathlar, Timur Selçuk Orkestrası

Saim Irmak (bas gitar)  Selim Sam Orkestrası

Saim Özmert (davul)   Atlantik Ekxpress Orkestrası

Saim Ünal (davul) Merdiven

Sait Adalı (gitar)     Yaşar Şamil Orkestrası

Sait Özmer (davul)

Salih Günay (saksafon)    Erol Sıdal Orkestrası

Salih Süleymanoğlu (tuşlular)  Infected

Sami Altındağ (saksafon)  Deatles

Samim Sakin (bas gitar)

Santos Papahrisanthou (davul)

Savaş Bilgin (piyano)

Savaş Kansu (klavye)

Sebahattin Tosun (davul)  Los Çatikos

Sedat Hoşses

Sedat İkinci (davul) Burjuvalar

Sedat Tekinay (bas gitar)    Grup Doğuş

Seha Bölükbaşı (gitar)   Orkestra 71 Gençlik

Selahattin Bengisu (bas gitar)

Selahattin Özarmağan (davul)

Selahattin Tansel (vokal, bas gitar)   Erol Erginer Orkestrası, Orkestra 6, Ulvi Temel Orkestrası, Vasfi Uçaroğlu Orkestrası

Selami Sevinç (davul) White Cheese, Egzotik Band

Selçuk Bilgin (piyano)

Selçuk Eriş (gitar)   Zafer Çotal Orkestrası

Selçuk Oskay (bas gitar)   Vahşi Kediler

Selçuk Ünver (davul) Efsaneler, Elçiler

Selçuk Vardar (davul)

Selçuk Yücel (gitar) Sasonlar

Selim Çelikli (davul) Grizu

Selim Özmert (davul)  Atlantik Express Orkestrası

Selim Selçuk (vurmalılar)     Timur Selçuk Orkestrası

Selman Diriklik (org, piyano)   Orkestra Dinamitler

Selman Gürsel (bas gitar) 48. Meridyen

Selvan Amiroğlu (bas gitar)  Knight Errant, Ela

Sema Eroğlu (org)   Eroğlu Kızlar Orkestrası

Semih (davul) Burç Altılısı Kontlar

Semih Evin (gitar)   TPAO Batman Orkestrası, Turgay Noyan Orkestrası

Semih Fırıncıoğlu (org)  Echo

Semih Önal (bas gitar) Rahat

Semih Özmert (davul)  TPAO Batman Orkestrası

Serdar Akçay (org)

Serdar Ayaz (gitar)

Serdar Durmaz (davul)    Sirem 77

Serdar Gökdelen (davul) Kurtalan Ekspres

Serdar Gönenç (vurmalılar) Ezginin Günlüğü

Serdar Türkoğlu (org)   Orkestra 71 Gençlik

Serdar Yimsel (gitar, bas gitar)    A-1

Serhan Kelleözü (nefesiler, gitar)  Merdiven

Serkan Karabıyık (davul)  Almora

Serkan Özkaya (davul) Cultus, Meksika’ya Sevgilerle

Serkan Süer (davul)  Deli Gömleği

Serkan Tuğ (bas gitar)    Tekirdağ Kent Orkestrası

Sermet Sirmen (bas gitar)  Turnal Şeker Altılısı

Sermet Üner (davul) Elçiler

Sertaç Güler (gitar)

Sertaç Tunguç (bas gitar) Virüs

Seyfi Yükselgün (davul)   Asiller

Sezer Soğukpınar (gitar) Çankaya Belediyesi Orkestrası

Sezgin Alsan (gitar, vokal)   Yarasalar

Sıtkı Aydemir (trombon)

Simon Öksüz   Orhan Şevki Ork.

Sinan Bircan     Askeri Mızıka Okulu Orkestrası

Sinan Bolevin (davul) Teenagers

Sinan Dıraz (trompet)    Erol Pekcan Orkestrası

Sinan Güler (bas gitar)   Jüpiterler

Sinan Kurtul (gitar) White Cheese

Sinan Maden (vurmalılar)

Sinan Meyda Jupiterler

Suat Çokça (trompet)

Suat Duraner (bas gitar)   Watt 71, Blue Band

Suat Kamber (davul) Damlalar

Suavi Akkanat (vurmalılar, vokal) Ferdi Özbeğen ve  Arkadaşları,  Ritm 73, Ali Çetinkaya Orkestrası

Suavi Sak (org, gitar)    Selçuk Alagöz Orkestrası

Suha Aktar (bas gitar)   Yabancılar

Süha Doratlı   Arer Tangör Orkestrası

Süha Önay (saksafon, klarnet)   İskeletler Orkestrası, Yaşar Şamil Orkestrası

Süha Ozan (davul)

Süha Saltuk (davul) İstanbul Set Orkestrası, Ümit Yaşar Orkestrası, Hawai Altılısı

Süleyman Akpınar (davul)

Süleyman Alnıtemiz  (vurmalılar)   Orhan Şevki Orkestrası, Grup Etnik

Süleyman Eker (gitar)

Süleyman Şanlı (gitar)

Süleyman Karadayı (vurmalılar)

Süleyman Yücel (davul) Ritm 68, Grup Sevecen

Sümer Gözüm (12 telli gitar, solo gitar)  Türeyiş

Sümer Özyalçın Tülay Süer Orkestrası

Sümer Soy (davul)  Atilla Yelken Orkestrası

Süreyya Varol (davul)    Ensemble 6

Şaban Babir (trombon)   Halikarnas 8

Şadi Gümüştekin (bas gitar, davul) Coctail, Kavimhan

Şafak Köksalan (bas gitar)   Grup Stüdyo

Şahin Alkaya (davul)

Şansın Ölmeztürk (trombon)  Güner 6, Turkey Stones

Şekür Ertüzün (keman)  Darvaş Topluluğu

Şener Ilık (bas gitar)

Şenol Urans (davul)

Şeref Boz (davul)  Mehmet Ceyhan Orkestrası, İsmet Sıral Orkestrası, Turkey Stones, Teamwork

Şerif Hırsava (davul) Altesler

Şerif Şereftuğ  Batılılar Orkestrası

Şevket Özgüler (bas gitar)   Selim Sam Orkestrası

Şevki Akay (org, piyano)  Vikingler

Şeyhmus Okan (org)

Şinasi Bakıcı (davul, kaşık)  Vikingler, Çığrışım

Şuayip Yeltan (bas gitar)

Şükrü Günseli   Pasifikler

Şükrü Yiğit (bas gitar) Watt 71

Tacettin Orturay (kontrbas) Hulki Saner Caz Topluluğu, Taki Cenerini Orkestrası, Mehmet Akter Kuarteti

Tacihan Uygun (vurmalılar, saksafon)  Seyir Defteri

Taha Rıza Özmen (bas gitar)  Fairuz Derin Bulut, Kuytu

Tahsin Temel (saksafon)

Talat Akatay     Orkestra Sempati

Talat Kurter (bas gitar)   Boğaziçi Orkestrası, Kanat Gür Orkestrası, Ritm 68, Selim Özer Orkestrası,  Vehbi Turan Orkestrası

Talip Kazak (tuşlular)  İstanbul 6

Tamer Akman (davul)

Tamer Düz (gitar)   İstanbul Set Orkestrası

Tamer Gürsu (trombon)

Tamer Soyata (saksafon)   Sextet Dinamik, Tamer Soyata Orkestrası

Tamer Taşkın (bas gitar)    Kaygı

Taner Ayan (gitar)   Zan, Dilemma, Yol Arkadaşları

Taner Göksel (davul)

Taner Hastürk (davul) İskenderun Tutku Orkestrası

Taner Karadamla (davul)  Zemheri

Taner Keser (davul) Objektif

Taner Tüzgener (davul, vokal)  Renkler

Tanju Durman (tuşlular) Yeditepe Orkestrası

Tanju Eksek (gitar)

Tanju Emiroğlu (bas gitar) Volkanlar Orkestrası

Tanju Karasulu (davul) Örümcek

Tanju Öğe (org)   Durul Gence 5, Black Point

Tansel Demirkan (davul)  İstanbul 71

Tansu Erkut (davul) Yabancılar

Targan Unutmaz (kontrbas) İlham Gencer Ork., Şerif Yüzbaşıoğlu Ork., Nejat Cendeli Ork.

Tarık Çakır (davul) Low, Boss Dogs

Tarık Eker (davul)

Tarık Erdem (bas gitar, buzuki)

Tarkan Güleşoğlu (bas gitar)  Faruk Akel Orkestrası

Tatar Ferruh    Altesler

Tayfun Abayoğlu (tuşlular)  Atilla Yelken Orkestrası

Tayfun Süer (saksafon) Kentet As

Tayfun Üresin   Özkan Acargil Orkestrası

Tekin Akbaş (gitar)

Tekin Tekman (keman)  Gaskonyalı Toma

Tekin Yaldır (davul)  Antik 4, Alpay ve Arkadaşları

Teoman Aras (davul) Metin Gürel Ork., Yurdaer Doğulu Ork., Nejat Cendeli Ork., Feridun Ersin Ork.

Teoman Çadır (saksafon)

Teoman Erzurumlu (gitar)   Yalçın Ateş Orkestrası, Siluetler

Teoman Oktay    Ensemble 6

Tevfik Akman    İlham Gencer Orkestrası

Tevfik Girginer (bas gitar) Kanat Gür Orkestrası

Tevfik Metin (gitar)  Atlantis 6

Tezer Barutçuoğlu (saksafon, klarnet)   Sputnik-6

Tezer Dürüm (gitar, vokal)   Volkanlar Orkestrası, Halikarnas 8’lisi, Metin Alkanlı Orkestrası

Tezer Naşit (org)    Ritm 4, Oxygen

Tigin Aray (gitar)  Alegori, Mızrak

Tile Varla (davul) Ergenekon Destanı, Stop!

Timuçin Gürer (vokal, vurmalılar, blok flüt)  Mozaik, Ayşe Tütüncü Piyano Perküsyon Grubu

Timur Aldoğan (davul)  Gökçen Kaynatan Ork.

Timur Gönülşen (piyano)  Maça Beşlisi

Timur Noyan (davul) Turgay Noyan Orkestrası

Tolga Akkaya (davul)

Tolga Yağızgatlı (gitar) Galatasaray Vokal Grubu

Toros Turkel (gitar, flüt)   Toros Türkel Orkestrası

Tufan Düzeltici (gitar)

Tufan Tezer (bas gitar) Geniş Açı

Tufan Ünalp (gitar)  Ritm 71, kadri Ünalan Ork, Dün Bugün Yarın, Turhan Eteke Ork., Yalçın Ateş 6, Metin Çotal Ork.

Tuğhan Kurtulan (gitar)     O:M:G:

Tuğrul Aray (tenor saksafon, flüt, armonika, vurmalılar)  İstanbul Blues Kumpanyası, Moe Joe

Tuğrul Bora (davul)

Tuna Atabinici (saksafon, vurmalılar)  Blues Express, İstasyon

Tuncay Alpay (gitar)   Volkanlar, Selim Sam Orkestrası

Tuncay Yılmaz (bas gitar)  Coşkun Aksel Orkestrası

Tuncay Zigaloğlu (davul) Objektif

Tuncer Ocak (bas gitar)   Denge

Tuncer Özcan (trompet)   Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası

Tuncer Sezergil (ağız armonikası)

Turgay Akgün (davul)

Turgay Çelik (bas gitar)   Fethi Taner ve Toplama Adamlar

Turgay Çevikoğulları (davul)  Dinamitler, Damlalar, Siluetler

Turgay Öncel  (tenor sax)  Roberto Lorano Orkestrası

Turgay Öner (saksafon)   May69

Turgay Telli (gitar)

Turgut Tanyol (davul) Süheyl Denizci Orkestrası

Turgut Oksayoğlu (akordeon, org)    Ergüder Yoldaş Orkestrası

Turhan Avşar (bandoneon)  Orhan Avşar Orkestrası

Turhan Taner (gitar)   İlham Gencer Orkestrası, Bibop Sextet

Tümay Sayar (davul, vokal)  Halikarnas 6’lısı

Türkay Tekinsoy (viyola)   Orhan Avşar Orkestrası

Türker Aslan

Türker Özdoğan (saksafon)   Gökçen Kaynatan Ork., Kontrastlar

Ufuk Dinç (davul)  Disgrace, Metafor, Kronik, 8, Vera Lynn

Ufuk Durgun (tuşlular)    Tekirdağ Kent Orkestrası

Ufuk Kaplan (davul) Infected, Piramit

Ufuk Ünver (kontrbas)

Ufuk Yılmaz (davul)     Çizgiler Orkestrası

Ufuk Zayim (davul) Flash

Uğur Akkoç (davul)  Selahattin Akkoç Orkestrası

Uğur Gürpınar   Siyah İnciler

Uğur Karantanken (keman, vokal)

Uğur Mutku (davul)

Uğur Öziç (gtar)    Maça 5’lisi

Uğur Sezen (tuşlular)

Uğur Ustaoğlu (flüt) Ezginin Günlüğü

Umur Demirseven     Faruk Akel Orkestrası

Umut Ertan (tuşlular)

Umut Güzelant (gitar) Saplantı

Umut Kırgöz      6 Dost Orkestrası, Faruk Akel Orkestrası

Utku Aras (davul)     O.M.G.

Utku Atalay (gitar) Double Po

Utku Demir (gitar)   6 Dost Orkestrası

Utku Demirseven (piyano) Erkin Koray ve Ritmcileri, Kuyruklu Yıldızlar, Vokal Kentet Dogo

Utku Ergin (gitar)   Deniz Atları

Utku Uras (davul)  O.M.G.

Uzi Sezer (gitar) Double Po

Ülkü Günkut   İzmit Petkim Ork.

Ümit Akcoş   Marmara Altılısı

Ümit Asyalı     Erol Büyükburç Orkestrası

Ümit Barış (bas gitar, org)    Doğulular

Ümit İriş (moog, org) Dönüşüm

Ümit Kutlu (bas gitar, saksafon)  Renkler, Pasifik Yedilisi

Ümit Sancaklı (gitar, org, vokal)    Zorbeyler

Ümit Yaşar (piyano) Ümit Yaşar Orkestrası

Ünal Çakır (gitar)

Ünal Çaplı     Erdoğan Çaplı Orkestrası

Ünal Çaygeçer (org) Hawai 6’lısı, Orkestra Pratik Set, Batılılar Orkestrası

Ünal Genç   Altesler

Ünal Kazak (gitar)  Coşkun Aksel Orkestrası

Ünal Söğüt (trombon)   Pasifik Yedilisi

Ünal Tutak  Uğurtan Günal Orkestrası

Ünal Üstol (gitar)   TPAO Batman Orkestrası

Ünal Vani (bas gitar) Erkin Koray Grubu

Ünal Yiğitbaş (saksafon) TPAO Batman Orkestrası, Turgay Noyan Orkestrası

Üstün Onural (davul) Vikingler

Vahdet Emiroğlu (saksafon)

Vahdet Tekeli    Altesler

Vahe Kacacı (davul)  Sextet Dinamik

Vahe Kersteciyan (gitar, tuşlular)   Yarasalar

Vahram Bogosyan (bas gitar)   Moda 5’lisi

Valerio Marusic (gitar)  Taki Çenerini Orkestrası

Varuja Sirapian (gitar)  Melody Sextet

Vasıf Kurul (gitar) Galatasaray Vokal Grubu

Vasken Peşte (keman)    Orhan Avşar Orkestrası

Vecdi Geray (gitar) Echo ’70

Vedat Evren (keman) Engin Ege Orkestrası

Vedat Karakaya (gitar)

Vedat Oktay (klarnet)      Orhan Sezener Orkestrası

Vedat Sarıkaya

Vedat Soyalp (davul) Sol Anahtarları

Vedat Yeğinsu (piyano) Hulki Saner Ork.

Vefa Erdem (bas gitar)  Almora

Vehbi Aydın Batılılar Orkestrası

Veli Seren (saksafon)

Veysel İris (davul) Sasonlar

Victor Haçaturyan      Swing Amateur

Volkan Asyalı (davul)

Volkan Korkut (davul)

Volkan Kuzu (nefesliler) Deniz Yıldızları, Volkan Kuzu Quartet

Volkan Olgun (bas gitar) Dikenli Tel

Volkan Topaloğlu (gitar)   Emre Tankut Quartet

Volkan Ünlüer  (gitar) Labirent, Harle Queen, Karakedi

Vrej Mamasoğlu (saksafon)   Moda 5’lisi

Vural Bozok (bas gitar)  Moda5’lisi

Vural Doğu (keman)   Orhan Avşar Orkestrası

Vural Erül (davul) Ergun Dinç Orkestrası, Necip Divitçioğlu Ork.

Yakup Senem (gitar) Crestfall

Yalçın Antakya (davul)  Oxygen

Yalçın Gürbüz (tuşlular) Kavimhan, Kardaşlar

Yalçın Kezer (bas gitar) Sol Anahtarları, Maça Beşlisi

Yalçın Kızılateş (davul)  İzmir Caz Beşlisi

Yalçın Kürklü (vurmalılar)

Yalçın Oral (davul)  Mehmet Akter Ork., Caz Sextet, Faruk Akel Ork.,  İsmet Sıral Ork.

Yalçın Şaşmaz (vurmalılar) Otoban, Ritm 73, TRT İstanbul Radyosu Hafif Müzik ve Caz Orkestrası

Yalçın Tokgöz (bas gitar)   Orkestra Sempati

Yalvaç Ural (gitar)   Siyah Örümcekler

Yasa Arar (bas gitar)

Yasu Beri  Barış Dörtlüsü

Yaşar Kalıt (keman, nefesliler)  Yaşar Kalıt ve Arkadaşları

Yaşar Şamil (tuşlular)   Yaşar Şamil Orkestrası

Yaşar Taşdı (gitar) Atlantik

Yaşar Tomsuk (bas gitar)

Yaşar Yurdun (gitar) Ertuğrul Çayıroğlu Orkestrası

Yavuz Altınel (gitar)

Yavuz Arslan (org, vokal)   Doğulular

Yavuz Beşorak (piyano)   Barış Manço Harmoniler

Yavuz Ergüven (piyano)   Mavi Pantalonlular

Yavuz Irmak (davul)  İstanbul 6

Yavuz Karaca

Yavuz Kesen (bas gitar)    Metin Alkanlı Ork.

Yavuz Koçak (piyano)   Erkin Koray ve Ritmcileri

Yavuz Küçükyıldırım (davul)

Yavuz Sağver     Ritm 68

Yavuz Savaş (tenor saks) Erol Sıdal Ork, Orkestra Aspava

Yavuz Sönmezışık (saksafon)

Yavuz Tezelli (davul)

Yener Önyürü (davul)   Üstün Poyraz Set

Yıldırım Akyol (gitar)   Örümcek

Yıldırım Kavel (trombon)

Yıldırım Nuhoğulları (nefesliler)   İstanbul Transit

Yıldırım Toy (saksafon) Ergun Dinç Orkestrası

Yıldız Arun (Maça 5’lisi)

Yılmaz Akın (bas gitar)   Dadaşlar

Yılmaz Güneylioğlu (bas gitar)   Rag Doll, Rock Mania

Yılmaz Ilgaz   Sextet Soley

Yılmaz Karadeniz (gitar) Erol Sıdal Orkestrası

Yılmaz Karayalçın

Yılmaz Otuk

Yılmaz Süer (saksafon)

Yılmaz Telkıvıran (org)

Yılmaz Uçar (saksafon)

Yiğit Acal (davul) Ten On Richter

Yiğit Danışan (bas gitar)  Ters Açı

Yiğit Top (gitar)  Moonshine

Yorgo Bilikçi (bas)

Yorgo Dimitriadis (kontrbas) Celal İnce Ork.

Yorgo Maraşlıoğlu

Yunus Işık (davul)

Yusuf Basmacı (davul) Kentet’s Orkestrası, Gaskonyalı Toma Orkestrası

Yusuf Berrak (flüt)

Yusuf Eker (tuşlular)  Meltemler

Yusuf Güler (keman)  Orhan Avşar Tango Ork.

Yusuf Kasavi (tuşlular)

Yusuf Özemel (davul)   İsmet Sıral Ork.

Yusuf Soydan (gitar)  Sarmaşıklar

Yusuf Yalçınbaş (tuşlular)  Aqua

Yücel Altınbaş (bas gitar) Sadaks

Yücel Uygur (tuşlular) İstanbul Set Orkestrası

Yücel Yüksel (gitar)

Yüksel Ağırbaş (davul)

Yüksel Özeke (saksafon)

Yüksel Özmen (gitar)  Renkler

Yüksel Süer (nefesliler) Tünay Süer Orkestrası, Erol Sıdal Orkestrası

Yüksel Ünver (davul) Whisky

Zafer Altındağ (gitar) Darkphase Hazy Hill

Zafer Baykal (piyano) Batılılar Orkestrası

Zafer Çebi (piyano)  Kürşat Başar Orkestrası, Zafer Çebi Orkestrası, Watt 71

Zafer Ertürk (piyano)    Uranüs Kentet

Zafer Gül    Damlalar Orkestrası

Zafer Karmık

Zafer Oğuz (davul)  Otoban, Erdoğan Soyalp Orkestrası, Hardal

Zafer Sağlıksever (gitar, balalayka)   Türeyiş

Zafer Ünsal (bas gitar, vokal) Basamaklar

Zafer Yavuz (vurmalılar, davul) Ezginin Günlüğü

Zafer Yelken (bas gitar)   Atilla Yelken Orkestrası

Zeki Akartürk (davul) Faruk Akel Orkestrası, Celal İnce Orkestrası,  İsmet Sıral Orkestrası

Zeki Aybay

Zeynep Sezal (flüt) Zeynep-Ayşe Sezal Duo

Ziya Elgün (gitar) Zekai Apaydın Orkestrası

Ziya Esel (davul)  Fehmi Ege Orkestrası

Ziya Ilgaz (bas gitar)  Atlantis 6, Levent-Behiç Altındağ Orkestrası

Ziya Sadi (org)  Volkanlar

Ziya Sökmen (akordeon) Orhan Avşar Orkestrası, İsmet Sıral Orkestrası

Zülküfil Murat Dilek (davul)  Zuğaşi Berepe

Zürrin Özvar (bas gitar) Stop!

 

<<< ÇALGICI TAYFASI 1