EZGİNİN GÜNLÜĞÜ

Emin İgüs ile Şebnem Başar’ın etrafında toplanan konservatuvarlı genç müzisyenlerin desteğiyle kuruldu Ezginin Günlüğü. Emin İgüs (vokal), Hakan Yılmaz (vokal), Vedat Verter (bağlama, cura), Turgay Başar, Şebnem Başar, Tuncay Ünal ‘İşçi Kültür Derneği’nde başladıkları amatör çalışmaları Ezginin Günlüğü ismiyle sahnelere taşıyacaklardı.Hakan Yılmaz’ın kaleme aldığı şiirden esinlenerek Ezginin Günlüğü adını verdikleri gruba, kısa süre sonra Emin İgüs’ün konservatuardan arkadaşı Nadir Göktürk geldi. Nadir Göktürk, Melike Demirağ, Şanar Yurdatapan, Attila Özdemiroğlu ile Yeni Dünya Korosu’nda çalışmıştı.

Tarih 1981’di. Emin İgüs (vokal), Hakan Yılmaz (vokal), Vedat Verter (bağlama, cura), Şebnem Başar (vokal), Erol Şengül (viyolonsel), Nurgül Yahyaoğlu (vokal), Ayşe Uğur Ustaoğlu (flüt), Atilla Altınkeser (bas gitar), Nadir Göktürk (piyano, akustik gitar), Kemal Küçük’ten (vurmalılar) oluşan ilk ekip bir buçuk yıllık hazırlığın ardından Ocak 1983’de İstanbul Hodri Meydan Kültür Merkezi’nde ilk konserini verdi.

Konserler birbirini takip ederken aynı yıl İstanbul Konserleri kasetini yayınlayarak adlarını duyurmayı denemişlerdi. İlgi artınca, 1984’de bu kez Çekirdek Sanat Evi’nde çıktıkları konserin kayıtları kaset haline getirilmişti.

12 Eylül rejiminin yasaklı müzisyenleri oraya buraya dağılmışken, birkaç genç ortaya çıkmış, halk türkülerinden, ozan geleneğinden yararlanarak, toplumcu şairlerin yapıtlarını besteleyerek muhalif çevrelerin yüreğine su serpmişti. Darbe ortamında önemli işti yaptıkları.
Tanju Duru (akustik gitar, bas gitar), Cüneyt Duru (gitar), Cem Doğan (keman, viyola), Güneş Uras (flüt), Göksun Doğan (klarnet), Hüseyin Kaya’nın (piyano) katıldığı grup, ilk stüdyo albümü Seni Düşünmek’i 1985’de çıkardı. Geleneksel türkülerin yanında, cura çalan Nadir Göktürk’ün bestelerini de koymuşlardı repertuara.

Türkülere uyarladıkları şan teknikleri beğenilmiş, sözsüz parçaları cesurca kullanmaları dikkat çekmişti. Bu albüm hem kaset, hem uzunçalar halinde yayınlanmış ve TRT’nin ağır sansürüyle muhatap olmak istemeyen elemanlar parçaları denetime göndermemişti.

 

Sabah Türküsü

1986’da Sabah Türküsü, 1987’de Ala Gözlü Yar, 1987’de Bahçedeki Sandal (Emin İgüs’ün yanına vokale Sumru Ağıryürüyen gelmiş, kadroda Gülnaz Göver-vokal, Göksün Doğan-klarnet, Tanju Duru-gitar, Cüneyt Duru-bas gitar, Nadir Göktürk-tuşlular, Mahir Saraç-davul yer almıştı), 1990’da Ölü Deniz albümlerinden sonra grup faaliyetine son vermişti…
Nadir Göktürk grubu yaşatmak istiyordu ve kısa süre sonra harekete geçti. Yurtdışında tanıştığı Hüsnü Arkan’ı 1993’de gruba davet etmiş, şairlerin ünlü dizelerini bestelemenin yanı sıra şarkı sözü de yazmaya başlamışlardı. Hedef aynıydı: ‘Piyasanın istediğini değil, gönüllerindekileri çalmak’.

Aynı dönemde gruba Fatih Saçlı (flüt, tenor ve alto saks), Sedat Yapıcı (gitar), Erkan Gürer (bas gitar), İsmail Atalan (gitar, bağlama), Arzu Bursa (vokal) katılmıştı…
O dönem Ezginin Günlüğü’ne eleman dayanmıyordu. 1995’e kadar dört flütçü gelip geçmişti mesela. Her yeni eleman yeni hava getiriyor, deneyler artıyordu ama, bütünlük bir türlü sağlanamıyordu…
Yerli müziğin kalbinin attığı Unkapanı Plakçılar Çarşısı’nda adları ‘özgüncüler’di. İlk dönemlerinde Halk müziği çıkışlı müzik yaparken yapıştırılmış etiketti bu. Oysa onlar sürekli değişimden yana olduklarından belli bir türe sokmak istemiyorlardı müziklerini.

İlk dönemde sesi enstrüman gibi kullanan, türkülere eğilen çizgileri vardı. Sonra türküler azalırken, yerlerini ünlü şairlerin yapıtlarından yola çıkan, kent yaşamını sorgulayan parçalar almıştı.
Beste yapan, söz yazan Hüsnü Arkan’ın gelişiyle şairlerin yanında onun şiirleri de repertuara girmişti. Grubun ikinci döneminde ayrıca, Klasik Türk Musikisi de öne çıkmış, keman, kanun, ut, klarnet ağırlık kazanmıştı.

Bu arada beklenmedik bir şey oldu; ticari kaygılardan uzak, büyük satış rakamlarından uzak yoluna devam eden grubun popülerliği Oyun (1994) albümünde yer alan Düşler Sokağı şarkısının videoklibinde Aydan Şener’in rol almasıyla, futbolcu Feyyaz’ın top sektirmesiyle kıpırdanmıştı…

Genelde üniversite öğrencileri dinliyordu Ezginin Günlüğü’nü. Şarkıların yapıları daha melodik ve ritmik ezgilere, sözler de daha mizaha meyledince albümleri kitlelerle tanışmaya başlamıştı.
Ancak, eleştiriler de bitmiyordu. Önceleri seçici olmakla eleştirilen topluluk, bu kez de popülerlikle suçlanıyordu. Video klip yapmaları, bunların popüler müzik kanallarında yayınlanması kemik dinleyicilerce hoş karşılanmamıştı…

Eleman değişiklikleri sürerken Oyun albümünden sonra Arzu Bursa’nın yerine vokale Feyza Erenmemiş gelmişti.

 

Bireysel Dertler

Bu arada, kayıtlarda diğer müzisyenlerden yardım almak zorunda kalan grup, sorunu kendi içinde halletmeye karar vermiş, Nadir Göktürk tuşlulardan başka cura ile udu denerken, Fatih Saçlı da flütün yanında saksafon ile klarnet çalmaya başlamıştı. Virtüöz değillerdi ama, ortak çabayla iyi işler üretiyorlardı…
Sözlerdeki muhalif havaya rağmen Ezginin Günlüğü’nün yeni kadrosu politik ya da müzikal misyonlardan uzak durmaktan yanaydı. Daha bireysel dertler anlatılıyordu şarkılarda…

1997 albümü Hürriyete Doğru’da eski albümlerde var olan Göktürk bestelerinin yeni düzenlemelerini sundular müzikseverlere. Albümün ‘best of’ olmadığını söyleyen grupta Feyza Erenmemiş (vokal), Hüsnü Arkan (vokal), Fatih Saçlı (flüt, saksafon), Nadir Göktürk (tuşlular, cura), Erkan Gürer (bas gitar), Sedat Yapıcı (akustik gitar), Güven Şancı (davul) vardı. Eski parçalarla yeni sayfa açma operasyonuydu bu.
2000’li yıllarda ise Eylem Atmaca (vokal), Gökhan Tümkaya (davul), Cem Gezginti (gitar), Cafer İşleyen (akordeon) gibi yeni elemanlarla yoluna devam eden Ezginin Günlüğü’nün 25. yılı onuruna, popüler yıldızlar stüdyoya girip çift CD’lik Çeyrek albümünü çıkardı.

Onları çeyrek yüzyıla taşıyan 25 sevilen parçanın yorumlarını içeren ‘saygı albümü’ Çeyrek (2007) ilgi görürken Ezginin Günlüğü 2010 başında Eski Arkadaş albümüyle yola devam etti.
Grupta yine kökten değişiklik yaşanmıştı; Hüsnü Arkan gitmiş, vokale Murat Kurt gelmişti. Kadro Eylem Atmaca, Murat Kurt, Cafer İşleyen, Nadir Göktürk, Erkan Gürer ile Cem Gezginti’den oluşmaktaydı.
2013’de grubun eski parçaları Klaket ve Yalnız Kuşun Şarkısı albümlerinde toplanırken, Çekirdek Sanatevi Kayıtları da aynı yıl yeniden yayınlanmıştı.

2015’e İstanbul Gibi isimli albümle giren grup, 2017’de iki önemli eleman değişikliği yaşadı. Eylem Atmaca ile Cem Gezginti ayrılırken, Deniz Sujana (vokal) ile Levent Bursalı (davul) kadroya katıldı. Çağrı Çetinsel (gitar), Can Göktürk de (saksafon, fagot) grubun yeni elemanları arasında yer alıyordu.

Ezginin Günlüğü 2018’de ise 12 parçalık Aşk Zamanı albümünü çıkardı. Mahmut Çınar (vokal) ile Deniz Bayrak (gitar) gruba yeni katılan isimlerdi.

error: Content is protected !!