Murat Özyüksel, İstanbul Erkek Lisesi’nde öğrenciyken besteler yazmaya başlamıştı. Genç yaşta çıktığı solo konserlerin ardından 1987’de Bursa Uludağ Üniversitesi İktisat Fakültesi’nde öğretim görevlisi ve müzik kulübü danışmanıyken öğrencileriyle Işığın Yansıması grubunu kurdu. Birikmiş protest rock bestelerini değerlendirmek istiyordu.
Adını Afşar Timuçin’in şiirinden alan grupta Özyüksel’den (akustik gitar) başka Murat Durmaz (vokal, gitar), Selen Gülün (tuşlular), Barlas Çevikus (bas gitar) ile Ayhan Orhuntaş (elektrikli gitar) vardı. Bursa’nın rock kenti olduğu dönemde üniversite konserleriyle sivrilmişlerdi.
Grubu dağıtıp 1990’da İstanbul Üniversitesi’nde göreve başlayan Özyüksel, Ercüment Vural’la tanışıp bestelerini dinletmişti. Vural’ın yardımıyla yapıtlarını sanatçılara yorumlattı ve bunları Bir Çiçek Yılı Sonra (1994) albümünde topladı. Albümde öncelikle Türkçeyi layıkıyla kullanmayı ve bütünlük sergileyen repertuvarı hedeflemişti. Ticari kaygısı olmadığı için estetik ve kalıcı bir iş amaçlamıştı.
Bir Çiçek Yılı Sonra albümü hemen öne çıkamadı ama, zaman içinde fark edilip sevildi. Bu arada Işığın Yansıması’ndan Murat Durmaz ile Barlas Çevikus da İstanbul’a yerleşmişti.
Davulcu Mert Alkaya’yla Ercüment Vural’ın da (tuşlular) yardımıyla Işığın Yansıması yeniden provalara başladı. Sonucunda 1997’de Birdenbire albümü yayınlandı. 70’ler senfonik rockını çağrıştıran soundla Afşar Timuçin, Orhan Veli, Nazım Hikmet, Cahit Külebi gibi şairlerin şiirlerini seslendirmişlerdi.
Birdenbire’den sonra Murat Durmaz gruptan ayrılırken Ayhan Orhuntaş, Ali Erenus (vokal), Deniz Güngör (davul) kadroya katıldı. Bir süre sonra Deniz Güngör’ün yerine davula Ertuğrul Memed Koç geldi.
İlla politik müzik gibi kaygıları yoktu. Hayata dair söylemin peşindeydiler ve bunun içinde politika da vardı, aşk da.
Işığın Yansıması ikinci albüm Nerde Ellerin?’i 2002’de yayınladı ve yine Orhan Veli, Melih Cevdet Anday, Hasan Hüseyin gibi şairlerin yapıtlarını rock müziğe taşıdı.
Profesörlüğe yükselen Murat Özyüksel, TRT’ye demiryollarıyla ilgili ‘Demiryolu’ adlı belgesel hazırladı ve etnik rock, new age tadında müzikler yazdı. Türkülerden yola çıkarak üretilen parçalar beğenilince Rayların İzinde adıyla albüme dönüştürüldü proje.
Batı rockını izleyen, daha akustik ve melodik olmaya çalışan, Anadolu’ya da kulağını kabartan Işığın Yansıması, Barışarock gibi organizasyonlarla birlikte okul konserlerine de devam etti.
Murat Özyüksel’in beş yıl kadar ülke dışında olması nedeniyle verimli çalışamayan grup, Mart 2012’de müzikseverlere sunduğu ‘Şimdi Yeni Şeyler Söylemek Lazım’ albümünde yine Afşar Timuçin, Nazım Hikmet, Orhan Veli Kanık, Özcan Yurdalan, Paul Éluard gibi şairlerin yapıtlarına yer verdi. Ali Erenus (vokal), Murat Özyüksel (gitar), Ayhan Orhuntaş (gitar), Barlas Çevikus’lu (gitar) kadro klasik soundu sürdürmüştü. Grupta, Yusuf Uğurer (gitar, vokal) ile Fırat Özyavuz da (davul) yer aldı.
