1921 Ankara doğumlu Necdet Koyutürk (piyano, kontrbas, akordeon) lise sıralarında profesyonel müzik hayatına adım attı. 1938’den itibaren beste yazmaya başlayan Koyutürk, tangoları yaratırken Batı müziği formunu, bizim müzik tadımızla kaynaştırarak yeni sentez yarattı.
Necdet Koyutürk, 1949’dan itibaren her hafta İstanbul Radyosu’ndaki programlara orkestrası ile katıldı. Ayrıca, otuz yıl boyunca İstanbul Radyosu Tango Orkestrası’nın şefliğini üstlenerek tango programları yaptı.
Kariyerinin tamamında birlikte olduğu güçlü orkestrasıyla lokallerde dans müziği de çalan Koyütürk’ün yapıtları Celal İnce, Şecaattin Tanyerli, Yaşar Güvenir, Zehra Eren, Erdener Koyutürk, Esin Engin, Fatoş Balkır, Nilüfer, Attila Atasoy, Neco, Nil Burak, Ömür Göksel, Gökben, Erol Büyükburç, Lili İvanova, Yaffa Yarkoni, Niyazi Tagizade, Meral Zuhal tarafından yorumlandı.
Koyutürk’ün tangolarından bazıları: Papatya, Dinle Sevgili, Rüzgar Gibi Geçti, Şüphe, Yıllar Var ki, Gel Beklediğim Yeter, Gözlerine Bakarken, Özlediğim, Unutmak İstiyorum, Baş başa Kalınca, Beyaz Zambak.
1953’de orkestrasıyla Çalsın Sazlar, Oynasın Kızlar filminde rol alan, 1959’da Yalnızlar Rıhtımı filmine aynı isimli beste yazan Necdet Koyutürk, 1950 ve 1960’lı yıllarda Caddebostan Gazinosu’nda ekibiyle çalıştı ve ülkemizde sahneye çıkan yabancılara akordeonu ile eşlik etti.
Koyutürk, 19 Ekim 1988’de 67 yaşında İstanbul’da kalp yetmezliğinden yaşamını yitirdi. Erdener Koyutürk 1999’da babasının yapıtlarını dört CD’de toplayarak tangoseverlere tarih sundu.
