1952 İstanbul doğumlu Osman İşmen altı yaşında klasik piyano dersleri almaya başladı. İşmen, 1968’de Mecidiyeköy Lisesi’nin Milliyet Liseler Arası Hafif Batı Müziği Yarışması’na katılan grubundaydı. Ritm 73 Orkestrası ile adım attığı profesyonel müzik pazarında genç yaşına karşın orkestralar kurdu, gece kulüplerinde çalıştı.
1977’de aranjörlüğe geçti. Bu arada kurduğu Osman İşmen Orkestrası ile 1978’de önemli bir albüm yayınladı: ‘Diskomatik Katibim’. Aynı yıl dönemin önemli gençlik dergisi HEY tarafından düzenleme dalında yılın albümü seçilen Diskomatik Katibim, ülkede pek moda olan James Last, Fausto Papetti, Paul Mauriat gibi yabancı orkestra şeflerinin ürünlerine kaliteli alternatif olarak plakçı vitrinlerine yerleşmişti.
HEY Dergisi’nin okur oylarıyla saptanan ‘Yılın Yerli 33’lük Plakları’ sıralamasında ‘enstrümantal’ bir albümün altıncı sırada yer alması ve yıl içinde listelerde zirveye çıkması heyecan verici gelişmeydi. Sözsüz parçalara ‘TRT Ara Müziği’ diye bakan, oyun havalarından başka enstrümantal müziğe rağbet etmeyen ülke için önemli açılımdı Diskomatik Katibim.
O yılların moda akımı disko tarzında düzenlenen geleneksel şarkılarımız ve türkülerimiz, ‘yeni halleri’yle hemen kabul görmüş, Yeşilçam filmlerinin de vaz geçilmez malzemesi haline gelmişti.
Amaç, Batı kulaklı müziksevere algılamada güçlük çekmeyeceği şekilde Doğuyu sunmaktı. Ayrıca eğlenceliydi, espriliydi. Diskoteklere milli hava getireceği de ortadaydı. Öyle de oldu ve albüm iyi sattı.
İşmen bu projenin ardından orkestrasıyla Disco Madımak (1979) ile Disco Türkü (1980) albümlerini üretti ve 18 yıllık suskunluk dönemine girdi. Söylediğine göre nedeni müzik piyasasının sağlıksız şartlarıydı.
