1990’ların başında, konservatuardan arkadaş Gökhan Semiz, Ufuk Yıldırım, Ercan Saatçi, Sertaç Demirtaş, Emrah Anul, Selçuk Aksoy, Murat Uzunal, İzel Çeliköz tarafından kuruldu ve bu ekip Bol Vitamin albümünü çıkardı.
Sonuç şaşkınlık vericiydi; hızla yozlaşan yaşantımızdan şehir magandalarına birçok güncel konuyu, o dönemin gözde yerli-yabancı şarkılarına söz yazarak, rap ağzıyla, şiveye başvurarak kullanmışlar ve hatırı sayılır satışa ulaşmışlardı. Bu albümden sonra Murat Uzunal (1992’de yine aynı türde Yangın Var, 2002’de Ispanaklı Yumurta albümlerini yayınladı) gruptan ayrıldı.
Bol Vitamin’in başarısından sonra Grup Vitamin 1991’de Cezmi albümünü çıkardı ve yine çok sattı.
Ancak, anlaşmazlık baş göstermişti ve ekip ikiye ayrıldı. Gökhan Semiz, Selçuk Aksoy, Emrah Anul, Sertaç Demirtaş ‘Vitamin’ ismiyle devam ederken Ercan Saatçi ile Ufuk Yıldırım da bir süre Vitamin adıyla konserler verdi ve devamında ‘Uf-Er’ isminde karar kıldı.
Vitamin 1992’de Yandık Desene, 1993’te Üşüttük albümlerini yayınlarken Gökhan Semiz 1992’de ilk solo albümü Mikrop’u çıkardı. 1993’ün sonunda Sertaç Demirtaş gruptan ayrıldı ve grubun eski üyesi Murat Uzunal’la beraber Bizim Çocuklar albümünü yaptı.
Üç kişi kalan Vitamin 1994’de Aşkın Gözyaşları albümünü, ertesi yıl Zeytinyağlı Yaprak Dolması’nı piyasaya sürdü. Aynı yıl bu kez de Selçuk Aksoy, Rüzgâr adlı solo albüm yaptı.
Vitamin’in 1996’da çıkardığı Deli Dolu-Best Of albümünden sonra Gökhan Semiz ikinci solo çalışması ‘İnan Ki Teksin’i 1997’de yayınladı.
1998 başında Gökhan Semiz trafik kazasında yaşamını yitirdi ve geriye kalan Selçuk Aksoy ile Emrah Anul son albümleri İyi Günler Türkiye’yi piyasaya verdikten sonra Vitamin serüvenini kapattı.
Grup, tam 16 yıllık molanın ardından 2015’de Endoplazmik Retikulum albümüyle müzik pazarına döndü. Selçuk Aksoy, Emrah Anul ile Tolga Sunter’den oluşan yeni Vitamin, 14 parçalık çalışmada sevilen jargonuyla hicve devam etti.
