1985’de dört üniversite öğrencisi tarafından bir tiyatro oyununa müzik yazmak amacıyla İstanbul’da kuruldu ve grup, kısa sürede eylemlerin, şenliklerin, dayanışma gecelerinin gözde ismi oldu. Önceleri ürettiklerine Çağdaş Halk müziği derken, sonra bu tanımdan vaz geçtiler.
1987 tarihli ilk albüm Sıyrılıp Gelen’i takip eden Türkülerle albümünde müzikle ile politik söylemi dengeleyen Grup Yorum, 1989 tarihli Cano albümünde söylemini sertleştirince sistemin baskısıyla karşılaştı. Gel ki Şafaklar Tutuşsun (1990), Yürek Çağrısı (1991), Cesaret (1992) albümleriyle Grup Yorum iyiden iyiye siyasi bir harekete dönüşürken, müzik araç haline geldi.
Doksanlı yıllar Yorum’a baskıların, yasakların, işkencelerin arttığı dönemdi. Sıkıntılı ortamda albümlerin satışı patlama yapmış, Yorum şarkıları iddialı pop yıldızlarından daha fazla talep görmüştü.
Grubun 1997’de yayınladığı ‘Marşlarımız’ albümü Türkiye sol geleneğinin bilinen marşlarını bir araya getiren, sol kültüre katkı yapan yapıt olarak tarihe geçti…
Yorum, türlü baskılara karşın üretmeye devam ediyordu. Boran Fırtınası’nın (1998) ardından, Mart 1999’da 24 sözsüz besteden oluşan Kucaklaşma albümü yayınlandı. Yeterince pişmeden gruba eklenen elemanlar nedeniyle müzikal kalitenin aşağıya seyrettiğini iddia edenlere iyi bir yanıttı albüm.
Cezaevi Şarkıcıları
2000’li yıllarda Seçmeler (2000), Eylül (2001), Feda (2001), Yürüyüş (2004), Yıldızlar Kuşandık (2006) albümlerini yayınlayan Grup Yorum üyeleri, türkülerle insanları isyana teşvik ettikleri suçlamasıyla sürekli sansüre uğradı, klipleri yasaklandı, kültür merkezleri kapandı.
Devletin baskısı artarken adları ‘cezaevi şarkıcıları’na çıkmıştı. Müzik piyasası tarafından da slogan müziği yaptıkları iddiasıyla eleştiriliyorlardı.
Üyeler hapsedilirken, Yorum korosu devamlı eleman yetiştiriyordu. Süreç içinde elliden fazla eleman değişmişti. Hapsedilenlerin yerine yenileri geldi ve dinleyici de sahiplenince Yorum susturulamadı.
Türkçe’nin yanında Kürtçe, Zazaca, Lazca, Arapça, Çerkezce şarkılar söyleyen, bağlama, sipsi, kaval, mey, cura, kabak kemane, kemençe gibi etnik sazlarla yaylılar, flüt, davul, tuşlular gibi Batılı çalgıları da kullanan grup, müzikal açıdan 2000’lerde gelişti ama, birçok kaliteli şarkı müzik sayfalarında, görsel-işitsel medyada yer bulamadı…
2010’da 25. yaşını Beşiktaş İnönü Stadı’nda 55 bin kişinin geldiği konserle kutlayan Yorum, art arda dev konserlere çıktı. 15 Nisan 2012’de Bakırköy Halk Pazarı’nda gerçekleştirdikleri ‘2. Bağımsız Türkiye Konseri’ne 200.000’e yakın kişi katılırken, TAYAD’lı ailelerden Anadolu müzik gruplarına kadar değişik kadrolardan kurulu 150 kişilik halk korosu da Yorum’la aynı sahneyi paylaşmıştı.
14 Nisan 2013 tarihli 3. Bağımsız Türkiye Konseri ise, yine Bakırköy Halk Pazarı’nda düzenlendi ve bu kez 500.000 kişi katıldı. Grup Yorum’un 30. Yıl Ege Konseri ise 20 Haziran 2015’de İzmir Gündoğdu Meydanı’nda 250 bin kişi önünde gerçekleşti.
Ölüm Oruçları
2008’de Başeğmeden, 2013’de Halkın Elleri, 2015’de Ruhi Su, 2017’de İlle Kavga albümlerini çıkaran, 2018’de internette konser yayınlayan, 2020’de konser izni verilmemesini protesto etmek ve yasakları gündeme taşımak amacıyla ölüm orucuna giren iki üyesi Helin Bölek ile İbrahim Gökçek’i yitiren Grup Yorum’da çeşitli zamanlarda Gülbahar Uluer, Metin Kahraman, Özcan Şenver, İnan Altın, Kemal Sahir Gürel, İrşad Aydın, Vefa Saygın Öğütle, Cihan Keşkek, Beril Güzel, Hakan Alak, Ali Aracı, Ali Papur, İhsan Cibelik, Caner Bozkurt, Muharrem Cengiz, Hilmi Yarayıcı, İlkay Akkaya, Ufuk Lüker, Nuray Erdem, Taner Tanrıverdi, Fikriye Kılınç, Özgür Tekin, Tuncay Akdoğan, Ayşegül Yordam, Taci Uslu, Ejder Akdeniz, Erkan Sevil, Elif Sumru Gürel, Emrah Fidan, Ercan Şeker, Efkan Şeşen, Eren Olcay, Suat Kaya, Serdar Keskin, Sema Kıl, Selma Altın, Serdar Güven, Bahar Kurt, Seçkin Aydoğan, Ezgi Dilan Balcı, Sultan Gökçek, Ayfer Rüzgar, Selma Çiçek, Mesut Eröksüz, Aynur Doğan, Öznur Turan, Aylin Şeşen gibi isimler yer aldı.
